My angle คุณคือใครผมไม่รู้ รู้แค่ว่าผมรักคุณ!

ตอนที่ 4

"นี่นาย! ปล่อยนะคนก็ไปอยู่ส่วนคนสิ!"

"แล้วก่อนหน้านี้เธอไม่ใช่คนหรือไง?"

"ก็ใช่...."  คุณลดเสียงของคุณลงมานิดนึงก่อนจะพูดต่อ "แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!"

"นี่ฉันอุตส่าห์ช่วยเธอเเล้วนะ หรือว่าฉันควรจะปล่อยให้เธอ..."

"หยุดนะ! จะมำอะไรฉันก็เชิญตามสบาย แต่ขอให้ฉันอยู่ที่นี่ก็พอ!"

ตั้งแต่ตอนสี่ทุ่มหลังจากนั้นมา คริสก็นอนก็คุณตลอด คุณไม่กล้าขยับตัวเลยสักนิดนึง เพราะคุณกลัวเขาจะตื่น....

คุณตื่นมาตามปกติแต่เรื่องอาบน้ำคริสต้องเป็นคนหาเสื้อผ้าให้คุณเอง เพราะตอนนี้คุณยังเป็นวิญญาณอยู่ ถ้าเขาจะให้คุณไปซื้อเองพนักงานร้านคงชักตายหรือไม่ก็ตาค้างไปแล้วล่ะมั้งที่เห็นเสื้อผ้าบินได้ -___-

"ฉันซื้อมาให้เเล้วนะเสื้อผ้าน่ะ"  เขาเดินมาหาคุณพร้อมกับชี้มาทางเสื้อผ้าที่เขาซื้อมา  "ฉันซื้อมาแค่ชุดเดียว กางเกงใน เสื้อในอยู่ในนั้นหมด"

"พูดออกเสียงทำไม -////-"

"เอ้า! จำเป็นต้องอายด้วยหรอ? เเล้วทีฉันไปซื้อพวกกางเกงในให้เธอ เธอว่าฉันอายไหมล่ะ?"

"ตาบ้า ฉันไปอาบน้ำดีกว่า -////-"

คุณพูดจบคุณก็รีบหยิบถุงเสื้อผ้าที่คริสซื้อมาให้เเละวิ่งเข้าห้องน้ำทันที! 

คนอะไรหน้าด้านชะมัด!

คุณอาบน้ำของคุณและใส่เสื้อผ้าที่คริสซื้อมาให้ ชุดที่คริสซื้อมาให้เป็นชุดกระโปรง สีชมพูลายลูกไม้ ชุดนี้มันเข้ากับคุณพอดีเลย 

คุณรู้สึกอึดอัดที่เสื้อในของคุณ คุณพยายามดึงให้มันหลวมเเล้ว แต่มันก็ไม่หลวมให้

นี่เขาตั้งใจหรือเปล่า -?-

"โอ๊ย อึดอัดชะมัด"  คุณบ่นของคุณในห้องน้ำ ก่อนที่จะเปิดประตูเดินออกมา และก็พบว่าคริสกำลังนั่งดูทีวีอยู่

"ไง เสื้อโอเคไหม?"

"ก็โอเค แต่มันคับอ่ะ^^;"

"ชุดคับ?"

"ฮึ ไม่ใช่ๆ"  คุณส่ายหน้า "เสื้อใน ^///^"

"มันใช่เวลาไหมเนี่ย? ทำไมไม่เก็บไว้คนเดียว -3-"

"เอ้า ก็ฉันไม่รู้อ่ะ ^^;"

จ็อกกก~~~  (มโนว่าคือเสียงท้องร้อง - -)

"กินไรยัง?"

"ยังอ่ะ มีอะไรให้กินอ่ะ"

"ไม่อ่ะ มีแต่มาม่าอย่างเดียว ต้มเอง"

เขาพูดก่อนที่จะหันไปสนใจโทรทัศน์ต่อ "เยส! หุ่นดีจังวะ!"

คุณได้ยินเสียงเขาพูดเสียงดัง ทำให้คุณที่กำลังจะต้มมาม่าต้องหันมาดู...

มันเป็นหนัง 18+++.....

"ตาบ้า! ปิดเดี๋ยวนี้นะ >0<"  คุณพูดเเต่คุณไม่ได้หันไปมองเพราะถ้าหันไปมอง คงเป็นกุ้งยิงไปถึงชาติหน้าแน่ๆ -.-

"อะไรของเธอ นิดๆหน่อยๆเป็นไร ถ้าไม่ชอบก็อย่าหันมา"  เขาพูดแถมยังหันไปมองที่โทรทัศน์ต่อ 

คุณคิดผิดจริมๆที่มาขอความช่วยเหลือเขา ㅠ ㅠ