My angle คุณคือใครผมไม่รู้ รู้แค่ว่าผมรักคุณ!

ตอนที่ 3

"เธอ! เธออยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่หรอ แล้วทำไม..."
"นายใช่ไหมที่ขับรถชนฉันน่ะ!"
"เธอตอบฉันไม่ตรงคำถาม -_-"
"โอเคฉันจะตอบนายก่อน คือฉันเป็นวิญญาณ"  คุณกระแอมสักสองสามทีก่อนจะพูดต่อ "วิญญาณฉันหลุดมาจากร่างนั้นแหละ"
"..."
"อย่าเงียบสิ ช่วยฉันหน่อย -3-"
"ชะ..ช่วยอะไร?"
"ไม่ต้องกลัวฉันหรอก ฉันไม่ทำอะไรนายอยู่เเล้ว"
"โอเค อะแฮ่ม! ใช่! ฉันขับรถชนเธอเอง"
"ขอโทษสักคำ..."
"ขอโทษ...."  อยู่ดีไม่ดี(?)  คริสก็พูดขอโทษคุณ ทั้งที่คุณยังพูดไม่จบ "เดี๋ยวฉันรับผิดชอบเอง"
"รับผิดชอบยังไง?"
"ตามฉันมาเถอะ ป่านนี้ไอ้จินรอนานเเล้ว"
คุณไม่ได้ตอบเขาไปแต่แค่ทำตามที่เขาสั่ง คุณเดินตามเขามาเรื่อยๆ จนมาถึงหน้าคอนโด
"เฮ้ย! ไอ้คริสไปไหนมาวะ"
"หาของไม่เจอน่ะ ก็เลยหาซะนาน"
"เฮ้อ แกนี่จริงๆเลยนะ"  จินส่ายหัวพร้อมกับชักสีหน้าไปด้วย "แยกย้ายๆพรุ่งนี้เจอกันหน้าคอนโด"
"ไปไหนวะ"
"ผับว่ะ เดี๋ยวเจอกันหกโมง"
คริสไม่ได้ตอบอะไรจินทั้งนั้นเพียงแต่มองหน้าและพยักหน้าให้จิน และเดินขึ้นลิฟท์มาที่ห้องของเขา
"เอ่อ...นาย..."
"ไม่ต้องห่วงหรอก เราสองคนอยู่คนละโลก ฉันไม่สิทธิ์จะทำอะไรเธอได้หรอก"
"รู้เเล้วแต่...."
"แต่อะไร?"
"ฉันหิวข้าว ^^;"
"เข้ามาก่อน -____-"
"อืม ^^"
 
22.00 น.
คุณนอนห้องเดียวกับคริส...
คุณนอนข้างคริส....
กรี๊ดดดด ทั้งชีวิตจนมาถึงตอนนี้คุณยังไม่เคยนอนกับผู้ชายเลย ยกเว้นพ่อของคุณ!
ให้ตายสิไม่พับผ้า -____-
เป็นใครๆก็เขิน ใช่ไหม?  -/////-
วิญญาณที่หลุดออกมาจากร่าง มานอนกับคน?  แปลกแน่แท้อยู่เเล้ว
ฟึ่บ~~~
อยู่ดีๆก็มีคนมาสวมกอดคุณอยู่ข้างหลัง ทำให้ใจคุณตกไปอยู่ตาตุ่มเลย แถมหน้ายังร้อนฉ่าไปหมด -///-
เป็นใครได้ล่ะ นอกจากคริส..
"นี่นาย! ปล่อย นายเป็นคนนะ!"
"ไม่เกี่ยว เธอน่ะนอนดิ้น! นอนไปเถอะ :)"