My angle คุณคือใครผมไม่รู้ รู้แค่ว่าผมรักคุณ!

-

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.

  19 ตอน
  3 วิจารณ์
  22.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 17.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 18

หลังจากที่เพรซปลอบคุณให้คุณหายร้องไห้แล้ว คุณกับเพรซก็เข้ามาร่วมงานโดยมีฟานเป็นบอร์ดี้การ์ดให้ -,,-

ตั้งแต่คุณเข้างานมาก็มีแต่พวกผู้ชายเข้ามารุมล้อมกันไปหมด จนเพรซต้องพาคุณออกมาจากงานแต่ฟานก็ยังอยู่ในงานอยู่เพราะเค้าชอบมองสาวๆ แถมเพรซยังไม่หึงด้วย ดีงามจังเลย -0-

"ทนหน่อยนะ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว"

"จะพยายามละกันนะ ฉันง่วงแล้วอ่ะไปนอนกัน -^-"

"เฮ้ย เดี๋ยวๆ!"  เพรซจับมือคุณไว้  "รถใครวะ -?-"

"สนใจทำไม ไปนอนเถอะ"

"แต่มันคุ้นๆนะ -3-"

"คุ้นยังไง ไม่เห็นคุ้นเลยนี่"

"ช่างมันเถอะ เข้ามาได้แล้ว"  จะว่าไปรถที่เพรซชี้ให้คุณดูมันก็คุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นผ่านๆ แต่ที่แน่ๆไม่ใช่ของคริสหรือฟานแน่! เพราะรถเค้าสองคนมันไม่ได้เป็นอย่างนี้ -..-

คุณและเพรซอาบน้ำกันเสร็จแล้ว ก็เตรียมที่กำลังจะเข้านอนแต่ว่าคงนอนไม่ได้เพราะคุณลืมกระเป๋าไว้ที่โต๊ะในงาน 

"เฮ้ยเพรซ! ฉันลืมกระเป๋า!"

"ฉันไปเอาให้เปล่า?"

"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันออกไปเอาเอง"

"ระวังละกัน เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนดีกว่า"

"ไม่ต้องๆ เธอเฝ้าห้องไปเถอะแปปเดียวเอง"

"อืม -,,-"  คุณพูดเหมือนกับเพรซเป็นหมาเฝ้าบ้านเลยหว่ะ -.- 

คุณเดินมาเปิดประตูและเดินตรงไปที่งานทันทีตอนนี้ก็มีแต่พวกแม่บ้านเท่านั้นที่กำลังเก็บจาน คุณเดินหากระเป๋าของคุณแต่เดินวนกี่ครั้งก็หาไม่เจอ แต่เมื่อก่อนที่จะเดินออกจากงานคุณลืมมันไว้ตรงโต๊ะวางขนมนี่นา แล้วหายไปไหนล่ะ? หมาคาบไปเรอะ -3-

"หาอะไรอยู่หรอคะ"  แม่บ้านคนนึงเดินเข้ามาทักคุณ  "มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า"

"หากระเป๋าน่ะค่ะ กระเป๋าสีชมพูอ่อนไม่ทราบพอจะเห็นมั้ยคะ ^^;"

"อ๋อ มีคุณผู้ชายเก็บไปแล้วค่ะ"

"หืม? ใครหรอคะรู้หรือเปล่า 0.0"

"ไม่ทราบค่ะ แต่เค้าบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เอามาคืนให้ค่ะ"

"ขอบคุณมากค่ะ"  คุณพูดขอบคุณให้กับแม่บ้านก่อนที่จะเดินหันหลังและเดินตรงไปที่ห้อง ผู้ชายหรอ? ฟานหรือเปล่านะ คงไม่น่าจะใช่เพราะเค้าไม่ค่อยสนใจคุณเท่าไร (หรออออ? -0- :: ไรท์)

คุณเดินมาเปิดประตูห้องและก็พบว่าเพรซยังไม่ได้นอนแต่เธอกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ -,,-

"เป็นไงเจอมั้ย"  เพรซเงยหน้าขึ้นมาถามคุณ

"ไม่เจออ่ะ แม่บ้านแถวนั้นบอกว่ามีผู้ชายเก็บไปแล้ว -^-"

"ขโมยนี่ไปแจ้งความเลย!"

"ไม่ใช่หรอก เดี๋ยวเค้าก็เอามาคืนนอนได้แล้วล่ะ"

คุณบอกเพรซให้นอน แต่เธอก็ยังไม่นอนแถมยังกดโทรศัพท์ต่อซะด้วย สงสัยคงคุยกับฟาน 

 

ตอนนี้คุณกับเพรซกำลังเก็บของเพื่อที่จะกลับ วันนี้คุณยังไม่เห็นมีใครเอากระเป๋ามาคืนเลย ในนั้นมันมีของสำคัญระดับชาติอยู่ในนั้นด้วยนะเว้ย!

มันคือโทรศัพท์ของคุณเอง....

คุณกับเพรซลากกระเป๋ามาที่รถของฟาน ฟานรับกระเป๋าไปและเก็บใส่กระโปรงรถทันทีก่อนที่จะสต๊าตรถ

"กระเป๋าฉันนนน T^T"

"ไปแจ้งความเลย!"

"ไม่เอาอ่า มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้นหรอก"

"งั้นไปถามคนแถวนี้ดีกว่า"

"อืม"  เพรซจับมือคุณให้เดินตามไป แต่ก็ต้องหยุดเพราะเสียงของฟานที่ดังตามมาข้างหลัง

"ไปไหนกันน่ะ!"

"ไปหากระเป๋าเดี๋ยวมา!"  เพรซตะโกนบอกฟานกลับ ก่อนที่จะเดินนำคุณไป แต่ว่ารถที่คุณกับเพรซเจอเมื่อวานนี้ยังอยู่เลยนี่หว่า รถใครกัน -0-

เพรซพาคุณเดินมาที่จัดงานเมื่อวานนี้และก็เจอกับแม่บ้านคนเดิมเมื่อวานนี้ เธอกำลังกวาดพื้นอยู่ 

"ป้าคะ"

"มีอะไรจ๊ะ?"

"คือว่า..."

"อ๋อ เรื่องกระเป๋าเมื่อวานใช่ไหม? อยู่โน่น"  แม่บ้านชี้ไปทางริมชายหาดทะเลที่ตอนนี้กำลังมีเด็กเล่นอย่างเมามันอยู่ -0-  "เค้ารออยู่ตรงริมชายหาดจ้า"

"ขอบคุณนะคะ ^^"

เพรซบอกขอบคุณป้าก่อนที่จะเดินไปที่ชายหาดที่แม่บ้านได้ชี้ไว้ 

เค้าเป็นใครกันนะ กล้าดียังไงมาหยิบกระเป๋าคนสวย!

(เดี๋ยวๆ -,,,,- ::ไรท์)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา