My angle คุณคือใครผมไม่รู้ รู้แค่ว่าผมรักคุณ!

-

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.

  19 ตอน
  3 วิจารณ์
  22.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2557 17.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 16

คุณบอกให้ฟานเปิดประตูห้องของโนโซมิออก
ปั้ง! (เสียงเปิดประตูแบบมีเอฟเฟ็กกกก -.-)
ฟานถีบประตูเข้าไปอย่างแรง ก่อนที่จะช็อกเมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าคือคริส! เค้านอนถอดเสื้อแต่ยังใส่กางเกงไว้อยู่ ตอนนี้ไม่ต้องถามว่าคุณรู้สึกอย่างไร?...
ขอบตาของคุณร้อนผ่าว ตัวของคุณชาไปหมดทั้งตัว แถมหน้ายังชาเหมือนโดนใครตบมาก่อนหน้านี้สักห้าร้อยที...
"(ชื่อคุณ)...."  เพรซเข้ามาปลอบคุณในขณะที่คุณกำลังยืนอึ้งอยู่... "ไม่เป็นอะไรนะ..."
"พาฉันออกไปจากตรงนี้ที..."  คุณบอกเพรซ เพรซพาคุณเดินมาที่โต๊ะมาหินเล็กๆ และพาคุณนั่งทันทีก่อนที่จะเดินไปหาผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาของคุณ
"ไม่เป็นไรหรอกน่า เค้าอาจจะไม่ผิดอีผู้หญิงนั่นแหละที่ผิด!"  เพรซพูดเน้นและมันก็เป็นจังหวะเดียวกับที่โนโซมิเดินมาตรงนี้ "โนโซมิ!!!"
"มะ..มีอะไรหรอ (ชื่อคุณ) เป็นอะไร?"
"ตอแหล! เธอรู้ไหมเธอทำอะไรลงไป! ต่อไปนี้เราอย่าเจอกันอีกเลยโนโซมิ พอเถอะหยุดทำให้ยัย (ชื่อคุณ) เสียใจเถอะ"
"ฉันทำอะไร"
"คนทำน่าจะรู้อยู่แก่ใจนะ เราขาดกันโนโซมิ!"  คุณบอกโนโซมิ ในขณะที่โนโซมิกลับแสยะยิ้มขึ้นมาซะงั้น
"แล้วแต่เถอะ เธออยากให้ความสัมพันธ์ของเราขาดกันก็แล้วแต่!"  โนโซมิพูดทิ้งท้ายแค่นั้นก่อนที่จะเดินออกมาจากตรงนั้นทันที 
 
เว้นแต่ฟาน...
เค้ายังยืนอยู่ที่หน้าห้องของโนโซมิเช่นเดิม แถมยังยืนกำมือแน่นจนได้ยินเสียงกระดูกดังกรอดๆ (?)  ทำไมเค้าถึงโกรธ? ก็เพราะคริสทำให้เพื่อนของแฟนเค้าโกรธ ยังไงซะคุณก็เปรียบเสมือนเพื่อนสนิทคนนึงของเค้า
"ไอ้คริส!!! ตื่นมาเดี๋ยวนี้นะเว้ย!!!"  ฟานเข้าไปจับตัวคริสให้ลุกขึ้นมา  "ตื่นได้แล้ว!!!"
"อะไร..."  คริสยังคงสะลึมสะลืออยู่  "มีเรื่องอะไรตั้งแต่เช้า.."
"แกทำเรื่องแล้ว!"
"เรื่องอะไรวะ"
"ยัย (ชื่อคุณ) ไงล่ะ โน่นมันไปนั่งร้องไห้แล้วโน่น!"
"เดี๋ยวๆเรื่องอะไร"
"แกลองมองว่าห้องนี้ใช่ของแกไหม"  คริสลองมองรอบๆห้อง และก็ต้องตกใจเพราะว่าห้องนี้มันไม่ใช่ห้องของเค้า! "เป็นไงล่ะ"
"ฉันมาอยู่ห้องนี้ได้ยังไง..."
"แกลองนึกดีๆ"
"เมื่อคืนนี้ฉันไปห้องยัย (ชื่อคุณ) แล้วก็เดินออกมาเข้าห้องตัวเองแล้วยัยโนโซมิก็โทรมาบอกว่ามีเรื่องให้ช่วยฉันก็เลยไปหาเธอที่ห้อง หลังจากนั้นก็..... ฉันจำไม่ได้ว่ะ"
"ไอ้เวร!"
"ฉันผิดเอง..ฉันคงรักษา (ขื่อคุณ) ไว้ไม่ได้..."
 
โนโซมิเดินเข้ามาในห้องของตัวเองและก็ต้องผงะไปเมื่อเห็นคริสกับฟานอยู่ในห้อง
"ออกไปได้แล้ว ฉันจะเก็บของ"
"หลบได้แน่นอนเพราะฉันกลัวสิ่งสกปรกจะติดตัวฉัน :)"
"นายนี่ปากหมาจังนะฟาน!"
"เธอ..."
"ไงคริส เมื่อคืนเราสนุกกันมากเลยนะ อ่อ อย่าลืมเอาซากถุงไปด้วยนะ ^^"
"หน้าด้าน!"  ฟานโพล่งขึ้นมาเสียงดังทำให้โนโซมิตกใจจนแถบหงายหลัง! "ไปหาเสื้อใส่ซะคริส แล้วตามฉันมา"
คริสพยักหน้าให้ฟาน และเดินไปหยิบเสื้อของตัวเองที่วางอยู่ข้างๆเตียง และเดินออกมาจากตรงนั้นแต่ก็ไม่พ้นรังสีมือของโนโซมิ
"เรื่องไม่จบแค่นี้แน่..."
คริสไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาสบัดมือของเธออกก่อนที่จะเดินออกมาจากตรงนั้นทันที
เธอต้องการอะไรกันแน่...
 
ถึง ณ ตอนนี้คุณก็ยังร้องไห้ไม่หยุด -..-  คุณเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากๆ ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนสนิทของคุณกับแฟนจะมีอะไรกัน! ตอนนี้คุณคงเชื่อใจใครไม่ได้อีกแล้ว
นอกจากตัวเอง...
ส่วนเรื่องคริส คุณคงต้องบอกเลิกเค้าจริงๆแล้วล่ะ คุณไม่น่าตกลงคบกับเค้าเลยจริงๆ คบไม่ถึงวันแต่กลับไปมีชู้ เค้ามันเลวจริงๆ...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา