แค้นนี้เทอต้องชำระ2 KF
-
เขียนโดย 
KaewFang
วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.17 น.
5
1 วิจารณ์
8,481 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 15.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
2) อตีดแก้ว 1.2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ//หน้าห้องป๊อป//
ก๊อกๆๆๆ
“พี่ป๊อปพี่มีนให้ขึ้นมาตามไปกินข้าว”ร่างสูงที่ยืนเรียกพี่ชายหน้าห้อง
“........”ไม่มีเสียงตอบมาจากในห้อง
(หรือว่านอนอยู่เข้าไปดูดิกว่า//แก้ว)
“งั้นแก้วเข้าไปนะ”ร่างสูงเห็นว่าเงียบจึงเปิดประตูเข้าไป
แอ๊ดดดดดด
“เห้ยยยยยยยยย พี่ป๊อปไม่นะ”ร่างสูงร้องออกมาเมื่อเห็นร่างใหญ่นอนน้ำลายฟูมปากอยู่ที่พื้นร่างสูงจึงวิ่งเข้าไปประคองพี่ชายตนเองมาที่ตักแล้วน้ำใสๆก็ไหลมาอาบแก้ม
“มีอะไรแก้วร้องซะดังเชียว”ร่างเพรียวกับร่างเล็กวิ่งขึ้นมาตามเสียงแล้วเห็นร่างสูงประคองป๊อปไว้บนตักเลยวิ่งไปดู
“ป๊อป!/พี่ป๊อป!”ร่างเพรียวกับร่างเล็กตะโกนขึ้นมาพร้อมกันเมื่อเห็นภาพข้างน่าของตนเองแล้วทรุดตัวลงไปประคองป๊อปไว้อีก
“พี่ป๊อป ฮึก อย่า ฮึก จาก ไป ฮึก แบบ ฮึก นี้ สะสิ”ร่างเล็กสะอื้นออกมาแล้วทั้ง 3คนก็นั่งร้องไห้กับร่างที่ประคองไว้ได้จากไปแล้ว
“เอ๊ะ! นั้นกระดาษที่พี่ป๊อปเขียนไว้นิ”ร่างเล็กที่สังเกตเห็นแล้วยื่นให้ร่างเพรียวอ่าน
“ขอโทดนะมีน แก้ว แจมที่ทำแบบนี้เพราะพี่ขาดฟางไม่ได้จริงๆ รักเสมอจากพี่ชายที่แสนดี”ร่างเพรียวอ่านจบร่างสูงกำมือแน่นเมื่อได้ยินคนที่ทำให้พี่ชายตนเองต้องตาย
ปัจจุบัน
“เพราะเทอคนเดียว ที่ทำให้คนที่ฉันรักต้องตาย”ร่างสูงพูดด้วยความแค้นที่ภาพทุกของวันนั้นติดตาร่างสูงมาตลอดจนมาถึงวันนี้เพื่อตามหาร่างบางให้เจอเพื่อการแก้แค้น
ติ๊ดๆๆๆๆๆ
“ฮัลโล”
(คุณแก้วครับเจอคนที่คุณให้ไปตามหาแล้วครับ)
“อืม ดีมากบอกมาว่าอยู่ที่ไหน”
(อยู่xxxครับผม)
“ขอบใจมากนะ”
“ไคโทมาน่ะแก้ว”ร่างเพรียวเดินมาจากประตู
“ก็เพื่อนน่ะ”ร่างสูงพูดไม่สบตาร่างเพรียว
“อย่ามาโกหกน่า”ร่างเพรียวพูดออกมาอย่างรุ
“อะไรพี่มีน”
“แก้วมันนานแล้วนะแกจะแค้นอะไรนักหนา”
“ก็แค้นที่เขาทำไว้กับพวกเราไงล่ะ ที่ต้องสูญเสียคนรักไปหรือพี่มีนไม่แค้นบ้างล่ะ”
“ก็แค้นแต่แค้นไปก็เท่านั้นเองมันไม่ทำให้ป๊อปหรือพ่อแม่กลับมาได้หรอก”
“แต่แก้วจะแก้แค้นให้พี่ป๊อปกับพ่อแม่และที่เขาทำให้กับเราอย่างนี้ไงล่ะ”
“ใช่พี่แก้วพูดถูก”ร่างเล็กเดินเข้ามาในห้องหลังจากฟังมานาน
“เขาทำให้พี่ป๊อปตายไม่พอแล้วเขาก็ยึดสมบัติที่พ่อกับแม่ให้เรามาโดยการแต่งเรื่องขึ้นมางั้นหรอ”
“แจมแต่เราก็รวยเหมือนพวกเขานะยังไม่พออีกหรอ”
“ไม่พี่มีนแก้วไม่ยอมให้พวกเขาต้องอยู่สุขสบายหรอกนะ”
“ใช่แจมยอมเสียสมบัติให้พวกเขาได้แต่พวกเขาฆ่าคนที่พวกเรารักไปนะ”ทั้ง 3 ยังจดจำได้ดีว่าไม่ใช่แค่ร่างใหญ่ตายเพราะพวกเขาต้องเสียคนรักไปอีก 2 คน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
