รักนี้มีแค่เธอ only you

 

 

><มันทดแทนกันไม่ได้หรอก><

 

 

                    ''โมะฟางถามจริงๆเถอะ โมะรักฟางจริงๆหรอ''  คนเป็นแฟนกันก้อต้องรักกันใช่

 

 

มั้ยล่ะแต่สำหรับชั้นยิ่งรักยิ่งห่างเหมือนชั้นดิ้นรนยุฝ่ายเดียวยังไงก้อไม่รู้

 

 

''ฟางเป็นแฟนโมะนะทำไมโมะจะไม่รักแฟนตัวเองล่ะ''  ชั้นควรจะรู้สึกดีใช่มั้ย แต่ทำไมชั้นถึงไม่รู้

 

 

สึกแบบนั้นเลยล่ะ 

 

 

''รักฟางแต่ใช้ให้ฟางไปหลอกป็อปปี้เนี๊ยนะ'' ใช่เรื่องทั้งหมดเป็นฝีมือโทโมะผู้ชายเลือดเย็นคนนี้

 

 

 

''มันก็สมควรแล้วไม่ใช่หรอฟาง!!!!!! ''

 

 

''มันสมควรยังไงหรอโมะก็ในเมื่อป็อปปี้เขาเป็นเพื่อนโมะนะ''   ชั้นควรจะเตือนสติเขาตั้งแต่แรกแต่

 

ชั้นดันไปรับปากเขาว่าจะช่วย

 

 

 

''มันไม่ใช่เพื่อนโมะตั้งแต่วันนั้นแล้ว!!!!!!ฟาง''   โทโมะตะคอกเสียงดังใส่ชั้นนนน

 

 

 

''แต่ป็อปเขาอาจจะไม่ได้เป็นคนทำก็ได้นะ''  ถึงแหม้ชั้นจะไม่ค่อยรู้รายละเอียดอะไรแต่ชั้นคิดว่า

 

 

ชั้นต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่อง

 

 

 

''ฟางรู้อะไรมั้ยตั้งแต่คืนนั้น คืนที่มันเกือบจะข่มขื่นแก้ว โมะก็สัญญากับตัวเองมาตลอดว่ามันจะ

 

 

ต้องเจ็บกว่าแก้ว '' 

 

 

 

''แก้วเป็นคนบอกโมะหรอว่าเป็นป็อปที่คิดจะข่มขื่นแก้ว ฟางว่าอาจจะเป็นคนอื่นก็ได้นะ''

 

 

 

''ฟางจะไปรู้อะไร ''     ถึงแหม้ชั้นจะเป็นแฟนเขาแต่เชื่อไหมชั้นกับเขาแทบจะไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร

 

ของกันเลย

 

 

''ใช่ไงฟางไม่รู้อะไรเลยแล้วดึงฟางมาเกี่ยวด้วยทำไม '' 

 

 

 

''ฟางโมะขอโทษที่พูดแบบนั้น ก็ดูฟางพูดสิเหมือนฟางจะเข้าข้างมัน''   เอะหรือว่าฟางจะชอบ

 

ป็อปปี้แล้วโมะล่ะ????

 

 

 

''โมะ ที่ฟางพูดเพราะฟางเห็นว่าป็อปเขาเป็นเพื่อนโมะมาตั้งนาน โมะเคยถามป็อปมั้ยว่าเขาข่มขื่น

 

 

 

แก้วจริงหรือเปล่า บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็อาจไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเสมอนะ''

 

 

 

''แก้วเป็นคนบอกโมะเองกับตัวว่าไอ้ป็อป แล้วแก้วก็สลบไป  ''

 

 

 

 

 

''ใช่แก้วเป็นคนบอกมึงว่าเป็นกุแล้วแก้วได้บอกต่อหรือเปล่าว่ากุเป็นคนไปช่วย''

 

 

 

 

''ไอ้ป็อป  ป็อปปี้  ><!!!!!'' 

 

 

''นี้ใช่มั้ยฟางแฟนเทอร์!!!!!!!'' ป็อปปี้พูดออกมาทั้งที่ใบหน้าไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ

 

 

 

''เออออ คือ คืออออ ''  ป็อปปี้เขามาได้ยังไงแล้วเรื่องทั้งหมดล่ะ

 

 

 

 

''มึงคงได้ยินหมดแล้วสินะ มึงบอกว่ามึงเป็นคนไปช่วยแก้ว???หมายความว่าไง'' โทโมะ

 

 

 

''ไอ้กวินจะข่มขื่นแก้ว กุเดินไปเข้าห้องน้ำกุเห็นมันฉุดดึงน้องมึงเข้าไปในห้องน้ำ กุยังมีสติอยู่ตอน

 

 

นั้นกุเลยช่วยไว้ได้ทัน หวังว่ามึงคงจะเชื่อเพราะนี้คือเรื่องจริง ส่วนที่มึงกับฟางทำไว้กับกุ มัน

 

 

ทดแทนกันไม่ได้หรอกเพราะกุไม่ได้ทำอะไรน้องมึงเลย'' ใช่เรื่องที่ชั้นกับโทโมะทำกับเขาในตอน

 

 

นี้มันทดแทนกันไม่ได้เลยจริงๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

''แล้วกุจะรู้ได้ยังไงว่ามึงพูดเรื่องจริง''  หน้าตาของโทโมะตอนนี้แสดงออกว่าช็อกมากกับสิ่งที่

 

ได้ยินกับเรื่องเมื่อสักครู่

 

 

 

''หลังจากวันนั้นมึงได้ถามแก้วอีกไหม???? '' (ในตาของเขาไม่หลงเหลือความอ่อนโยนเลยใน

 

ตอนนี้

 

ชั้นคงจะปฏิเสธไม่ได้ว่าตอนนี้ชั้นอยากให้เขาเป็นป็อปปี้คนเดิมคนที่ค่อยห่วงใยชั้น แต่มันก้อ

 

สมควรแล้วไม่ใช่หรอฟางเทอเลือกเอง) ชั้นได้แต่สมน้ำหน้าตัวเองในใจ

 

 

หลังจากที่เขาพูดเสร็จก็เดินออกไปเลย ไม่แม้จะหันหลังกลับมา

 

 

''โมะฟางว่าโมะควรถามแก้วอีกครั้งนะ ''

 

 

''โมะขออยู่คนเดียวนะ   ''

 

หวังว่าเรื่องทั้งหมดคงจบอยู่แค่นี้ แต่ตอนนี้คนที่เจ็บสุดไม่ใช่ป็อปปี้หรอก แต่เป็นชั้นเองที่ดัน

 

ใจง่ายไปชอบเขาทั้งที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ในเมื่อชั้นมีแฟนแล้ว