รักครั้งใหม่ของยัยนักข่าวและนายซุปตาร์

9.9

เขียนโดย mapraw

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 09.18 น.

  23 chapter
  72 วิจารณ์
  31.78K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2557 15.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     ฟาง 
 
 
     เฮ้อ เมื่อแก้วกลับไป ฉันก็ทำงานจนปิดร้านและกลับ ฉันกลับมาคิดดูว่าฉันทำผิดกับแก้วไว้มาก แต่แก้วก็ไม่เคยโกรธ ฉันเลยสักครั้ง มีครั้งนั้นครั้งเดียวที่ฉันกับแก้วต้องเกือบจะแตกหักเพราะผู้ชายเพียงคนเดียว  คนคนนั้นก็คือ  โทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
พอฉันคุยกับแก้วเสร็จ แก้วก็วางสายไป  ฉันก็เลยไปเรียน พอเรียนจบก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาและสายก็คือ  โทโมะ  ฉันก็ยิ้มและกดรับสายคนรักของฉันทันที
 
 
 
''ฟาง ฟางเป็นยังไงบ้าง หนาวไหม แล้วจะกลับมาเมื่อไร โมะคิดถึงฟางจะแย่แล้วนะ''  โทโมะพูดรั่ว ฉันก็ยิ้มเราะว่า โทโมะโทรมาเมื่อไร ก็จะถามแบบนี้ทุกครั้ง
 
 
 
''ฟางสบายดี  และตอนนี้ก็หนาวมาก  อีกสักประมาณ ครึ่งปี ''  ฉันตอบทุกคำถามทุกคำของโทโมะ 
 
 
 
''เฮ้อ อีกตั้งนาน โมะจะรอไม่ไหวแล้วน''ะ  โทโมะตอบมาแบบนั้นฉันแถบอยากจะไปงับหัวไอ้แฟนตัวดีของฉันซะจริง
 
 
 
''รอไม่ไหว ก็ไม่ต้องรอ '' ฉันยอมรับค่ะ ว่าฉันงอน งอนมากด้วย 
 
 
 
''โอ๋ๆ ไม่งอนนะครับคนสวยของโมะ ดีดีกันนะ''  โทโมะแอ๊บเสียงน่ารักมาให้ฉัน ฉันก็ได้แต่ยิ้มผ่านโทรศัพท์เท่านั้น
 
 
 
'ยอมรับค่ะ ว่าสวย แต่จะหายงอน ก็ไม่รู้ว่าจะหายไหม'' ติ๊ด  ฉันพูดจบฉันก็วางสายไม่ทันให้โทโมะพูดอะไรต่อ แล้วฉันก็กลับมาถึงคอนโดที่อาศัยอยู่ที่นี่  แล้วกลับมานอนคิดอะไรสักอย่าง 
 
 
 
แก้วพูดว่า มีแฟนชื่อโทโมะ  แฟนเราก็ชื่อโทโมะ  แล้วแฟนแก้วจะใช่โทโมะของฉันไหมเนี่ย โอ๊ยเครียด  ความคิดของฉันมันตีกันอยู่ในหัวของฉันไปหมด แล้วสักพักฉันก็หลับไป
 
 
 
โ''ห้ ตั้ง 97 สาย ของใครบ้างล่ะเนี่ย''  ฉันเอาโทรศัพท์มาตวดดูเพราะเมื่อคืนคงเพลียมากจริงๆ เลยหลับยาวเลย  โทโมะ  แล้วสยที่โทรมาหาฉันทั้งหมดคือโทโมะ
 
 
 
''ฮัลโล ฟาง เป็นอะไรหรือเปล่า เมื่อคืนโมะโทรไปหาตั้งหลายสายทำไมไม่รับ ไม่สบายหรือเปล่า'' โทโมะพูดรัวมากกว่าเก่า แต่ฉันก็ชอบนะ เพราะดูเหมือนว่าเขเป็นห่วงฉันมาก
 
 
 
''ฟางไม่เป็นอะไร  เมื่อกลับบ้านไปก็หลับไปเลยอ่ะ เลยไม่ได้หลับ  แล้วฟางก็สบายดี''  ฉันได้ยินเสียงถอนหายใจผ่านทางโทรศัพท์ โทโมะคงเป็นห่วงฉันมากเลยใช่ไหมเนี่ย คิิคิ
 
 
 
ไ''ม่เป็นไรก็ดีแล้วดูแลตัวเองด้วยนะ โมะเป็นห่วง''  จบประโยคของโทโมะ ฉันก็หน้าแดงไปตามระเบียบ
 
 
 
''เอ่อ บ๊ายบายนะโทโมะ ฟางต้องเข้าเรียนแล้ว''  พอฉันมองนาฬิกาฉันก็รีบไปเรียนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
อาจจะสั้นไปหน่อยนะ พอดีไรเตอร์ไม่มีเวลาจะอัพเลย การบ้านเยอะมากก
 
 
เดี๋ยวถ้า่างไรเตอร์จะรีบมาอัพให้จบน้า รัก รีดเดอร์ นะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา