เงาหัวใจ

ฟางมาเยี่ยมฟ้าที่โรงพยาบาล เธอเองก็ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว เดี๋ยวจะคิด

ฟุ้งซ่านเรื่องเขาอีก

"เมื่อไหร่พี่จะฟื้น ฟางรอพี่อยู่นะ เหงามากเลย"

"........"ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างของคนที่เธอกำลังพูดด้วย

"เฮ้อ...ถ้าพี่ฟื้นก็ดีสิ ฟางจะร้องไห้ระบายกับพี่เลย"หญิงสาวถอนหายใจก่อน

จะกดโทรหาเขื่อน เพื่อตามเขามาอยู่เป็นเพื่อนเธอ

"เป็นอะไรถึงขนาดต้องโทรตามฉันมาอยู่เป็นเพื่อน"

"เขื่อน"ฟางโผเข้ากอดเขื่อนทันทีที่เจอ

"อะไรๆ ใครทำอะไรแก"เขื่อนตกใจอยู่เหมือนกัน

"พี่ป๊อป ฮึก...พี่ป๊อปเขา...."

"เขาทำไม"ร่างสูงมองเธอที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด

"ช่างมันเถอะ ฉันมันงี่เง่าเองแหละแก"ฟางว่า

"เหรอ แต่สีหน้าแกเป็นกังวลมากเลยนะ"

"ร้องทำไม ไม่ร้องนะ ฟาง"เขาพยายามปลอบใจเธอ

"ฟะ...ฟาง"เสียงของฟ้า ทำให้ฟางหยุดร้องไห้และรีบมาดูอาการพี่สาว

"เขื่อน ไปตามหมอให้ที"ฟางบอก ชายหนุ่มเดินออกไปตามให้ทันที

"นี่มันเกิดอะไรขึ้น"เธอถามน้องสาวด้วยความมึนงง

"พี่ฟ้า จำอะไรไม่ได้เลยเหรอคะ"

"จำไม่ได้ พี่จำได้แค่ว่า พี่ทะเลาะกับธาม....."

"อย่าคิดอะไรมากเลยนะคะ"เธอบอก เมื่อเห็นว่าพี่สาวของเธอทำหน้าเศร้า

"แล้วพี่ป๊อปล่ะ"ฟ้าถามหาป๊อปปี้ ทำเอาฟางชะงักไป

"เดี๋ยวก็คงมาค่ะ งั้นเดี๋ยวฟางขอตัวไปดูเขื่อนก่อนนะคะ ไม่รู้ไปตามหมอ

ถึงไหน"ฟางรีบตัดบทแล้วเดินออกไป ฟ้ามองตามอย่างสงสัย

"นี่ พี่ป๊อป ทำอะไรให้ยัยฟางน้อยใจอีกแน่ๆเลย เฮ้อ...."

"ซื้ออะไรมาเยอะแยะ"เฟย์เปิดถุงดูแล้วถาม หลังจากที่เขื่อนกลับมาจาก

โรงพยาบาล

"ถามมากน่า เอาของไปเก็บเป็นพอ"เขาพูด

"แล้วนายกินอะไรมารึยัง"เฟย์ถาม

"เธอกินไปก่อนเถอะ ฉันยังไม่มีอารมณ์ เหนื่อย"

"ยิ่งเหนื่อยก็ยิ่งต้องกินรู้ป่ะ จะได้มีพลังงานมาใช้เยอะๆ"

"ฉันขอแค่กาแฟพอ"เขื่อนบอก

"กาแฟมันไม่ดีต่อสุขภาพนะ อ่ะ....นี่ดีกว่าน้ำเต้าหู้"

"ฉันไม่ชอบ"เขื่อนเซ็งที่เธอจุ้นจ้านไม่เข้าเรื่อง

"ชอบไม่ชอบก็ต้องดื่ม"หญิงสาวพูด เขื่อนหันมามองเธอทันที

"นี่่ ยัยบ้า เธอเป็นแม่ฉันรึไงห๊ะ มาเจ้ากี้เจ้าการอยู่ได้"

"ชิ แค่นี้ทำมาเป็นโมโห  ไอ้กบหน้าโหด  ฉันไม่ยุ่งกับนายก็ได้"เฟย์เดิน

หนีเข้านอนไปอย่างงอนๆ เขื่อนมองอย่างเซ็งๆ ยัยบ้านี่ ยุ่งย่าม ไม่เข้าเรื่อง

น่ารำคาญชะมัด....

ตอนหน้ามาดูกันว่าพี่ป๊อปจะง้อฟางยังไง