LOVE!! Her 0r His

9.8

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.

  25 ตอน
  245 วิจารณ์
  39.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) 25: เรื่องราวของเธอและฉัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 


 

 

 


                        เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม???

                       แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ???

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่25

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  วันนี้โทโมะและป๊อปปี้ต้องมางานเลี้ยงรุ่นที่ กทม. แต่ 2 สาวกลับขอไม่ตามมาด้วยเพราะมีงานที่ต้องเคลียร์ที่โน่นจนทำให้ 2 หนุ่มแถบอยากจะไม่มา

 

 

 

“  เอ้าหน้าหงิก “ เพื่อนๆต่างแซวเพื่อนชายทั้ง2

 

 

 

 

 

 

 

“ ก็มันไม่ได้เห็นหน้าเมียมันนี่หว่า555 “

 

 

 

 

 

 

 

“ อยากตายว่างั้น “ เพื่อนๆๆต่างหัวเราะทับท่าทางของเพื่อนชาย

 

 

 

 

 

 

 

“ แคท นี่คุณมาที่นี่ได้ไง “ งานเริ่มผ่านไปสักพักป๊อปปี้เห็นแคทเดินเข้ามาในงาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“แคทมาหาเพื่อนน่ะคะ  “  แคทพูดแล้วยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้เลยเดินเลี่ยงไปหาเพื่อนกลุ่มๆของเขา

 

 

 

 

 

 

 

“ เฮ้ย! กูกลับก่อนนะ “ ป๊อปปี้พูดกับเพื่อนๆคนอื่นๆ เพราะเขารู้สึกว่าตัวเองเริ่มร้องผิดปกติ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไหวป้ะว้ะไอ้ป๊อป “ โทโมะเดินเข้าไปหาเพื่อนชายป๊อปปี้พยักหน้าก่อนป๊อปปี้จะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ว้าย!! ป๊อปใจเย็นๆสิคะ “ แคทที่พาปีอปกลับมาที่คอนโดของตัวเอง เพราะหลังจากที่ป๊อปปี้ออกไปจากร้านเธอก็เดินเข้าไปหาป๊อปปี้เป็นช่วงเดียวกับที่ยาออกฤทธิ์พอดี

 

 

 

 

 

 

 

“ อื้มมฟางป๊อปคิดถึงจังที่รัก “ ด้วยฤทธิ์ยา ทำให้ชายหนุ่มมองสาวตรงหน้าเป็นหญิงคนรัก  แคทยิ้มกริ่ม ก่อนที่ทั้ง2คนจะทำกิจกามกันจนเกือบเช้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง ฉันว่าอาจจะไม่ใช่นะ “ เมื่อคืนที่ฟางพยายามโทรหาป๊อปปี้ แต่กลับได้รับเสียงบางอย่างกลับมา มันทำให้ฟางแทบจะบ้าตาย เธอเลยบินมาที่ กทม. ด่วนโดยมีแก้วมาเป็นเพื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ นี่มันไม่ใช่คอนโดป๊อปนะแก้ว “ ฟางพูดแล้วมอง GPS ที่อยู่ของป๊อปปีที่อยู่ตอนนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ เอ่อ “ แก้วอ้ำอึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟางจะไป “ ฟางพูดอย่างจริงจัง ก่อนที่ทั้ง 2คนจะเดินทางไปที่นั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆ  กลิ๊ก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฮึก “ ฟางและแก้วเดินเข้าไป เห็นป๊อปปี้และสาวสวยอย่างแคท นอนกอดกันบนเตียงโดยที่เสื้อผ้ากระจัดกะจายเต็มไปหมดอยู่ด้านล่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง “ แก้วเดินเข้าไปโอบกอดฟางเมื่อเห็นเพื่อนสาวร้องไห้จนตัวสั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ว้าย! เข้ามาไม่ขออนุญาตเนี่ย เสียมารยาทนะย้ะ “ แคทตื่นขึ้นมาแล้วทำเป็นพูดเย้ยฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ..อืมมฟาง “ ป๊อปปี้ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นฟางยืนอยู่ที่ปลายเตียง แล้วยิ้มให้ก่อนจะต้องตกใจเมื่อเห็นแคท นอนกอดเขาอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เฮ้ย! “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟางมันไมใช่ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พอ! “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เหอะ! เมื่อคืนนะ ป๊อปเค้าครางชื่อชั้นทังคืน ขอโทษทีนะ พอดีฉันกับเธอมันคนละระดับ “ ฟางมองปีอปปี้อย่างเสียใจป๊อปปี้เอาแต่ส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ หรอ! แล้วไง ป๊อปเขาก็แค่เมา “ ฟางปาดน้ำตาแล้วพูดเย้ยกลับใส่ เล่นเอาคนอื่นๆงงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ นี่แก! “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟางเดินเข้าไปหาป๊อปปี้ ก่อนป๊อปปี้จะกุมมือฟางเอาไว้ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไปแต่งตัวเถอะคะที่รัก เดี๋ยวฟางพาไปหาอะไรกินเนาะ “  ป๊อปปี้มองฟางอย่างไม่เข้าใจแต่เห็นสายตาเศร้าๆของฟางก็ยอมทำตาม  โดยที่แคทเหวอ ไม่เข้าใจฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ขอโทษทีนะ ถ้าเธอจะทำให้ฉันกับป๊อปเลิกกันด้วยวิธีนี้ พูดเลยว่าฉันชิว! “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เหอะ! ใจกว้างจังนะ ดี!! งั้นฉันก็ดีใจทีได้ใช้ผู้ชายร่วมกับเธอ!! “ แคทตะคอกใส่ฟางที่เดินคล้องแขนป๊อปปี้จะออกจากห้องไป ฟางนิ่งป๊อปปี้มองหญิงสาว ก่อนที่ฟางจะหันกลับมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พอดีผู้ชายของฉันหน่ะ ไม่ชอบกินของซ้ำอ่ะนะ นอกจากฉันคนเดียว “ ฟางพูดแล้วหันกลับไปเดินควงป๊อปปี้ออกไป แก้วรีบตามไปโดยปล่อยให้แคทเอาแต่กรี๊ดอย่างเจ็บใจอยู่ฝ่ายเดียว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง คือ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พอ! ฟางไม่อยากฟัง “ ฟางพูดกับป๊อปปี้แล้วไม่มองหน้า น้ำตาที่พยายามกลั้นเอาไว้มานานตอนนี่กลับไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ แก้วรีบเข้าไปหาฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ป๊อปตอนนี้ขอเวลาให้ฟางหน่อยนะ “ แก้วพูดกับป๊อปปี้ ก่อนที่แก้วจะพาเพื่อนสาวออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ มันไม่ยอมเลิกคะคุณหญิงแม่ “ แคทรีบกลับมาหาคุณหญิงแม่ที่บ้าน

 

 

 

 

 

 

 

“ อะไรกัน บ้าไปแล้วหรือไง “

 

 

 

 

 

 

 

“ นั่นสิคะ “

 

 

 

 

 

 

 

“ นี่คุณ ทำกับลูกขนาดนี้เลยหรอ “ พ่อของป๊อปปี้เดินเข้ามาได้ยินเรื่องที่ภรรยาของตัวเองทำก็ทนไม่ไหว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ทำไมคะ มันก็สมควรแล้ว ตาป๊อปจะได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่า “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ผู้หญิงที่ดี ที่ยอมไปนอนกับผู้ชาย เพื่อทำลายความรักของคนอื่นเนี่ยนะที่คุณบอกว่าดี “ พ่อของชายหนุ่มตอกกลับเล่นเอาแคทและคุณหญิง เงียบไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ระวังเถอะคุณหญิง สักวัน ลูกจะหนีคุณไป “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่มีทาง! “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ป๊อป “พ่อของป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องแล้วตกใจเมื่อเห็นลูกชายของตัวเองยืนอยู่หน้าห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“ แม่ทำแบบนี้ แม่ไม่รักผมเลยใช่ไหมครับ “

 

 

 

 

 

 

 

“ ปีอปคือแม่ “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แม่รู้ไหมครับ ว่าผมเห็นฟางร้องไห้ มันเจ็บมากกว่าที่ฟางเจ็บอีกนะครับ “  

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ป๊อปคะแคทเป็นเมียคุณนะ คุณต้องรับผิดชอบสิ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณก็แค่อยากได้เงินเท่านั้นแหละแคท ถ้าบ้านคุณไม่ขัดสน คุณก็ไม่ต้องไล่จับผมแบบนี้หรอก ส่วนคุณแม่ ถ้าคุณแม่คิดว่าแคทเป็นลูกสะใภ้ที่ดีได้ ผมก็จะบอกไว้เลย ว่าต่อไปนี้ผมไม่มีแม่ !! “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ป๊อปปี้!!!!! “ คุณหญิงสายสมรตะโกนเสียงดังใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ขอโทษคะ “ฟางและแก้วเดินออกมาช้อปปิ้งแก้เครียดแล้วเดินไปชนกับบอดี้การด์คนหนึ่งเข้า

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง.! “

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณ “ ฟางเงยหน้ามองหญิงชราคนหนึ่งที่เรียกซื่อเธอ แก้วและฟางจะเดินหนีแต่โดนห้ามเอาไว้ก่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ อย่าเพิ่งไปได้ไหม ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เธอสวยเหมือนดาวจริงๆ “ หญิงวัยชราบอกกับเด็กสาวที่นั่งเงียบๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณหญิงมีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะคะ “ แก้วเห็นฟางเริ่มน้ำตาซึมก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ มาอยู่กับฉันนะ “

 

 

 

 

 

 

 

“ ทำไมคะ คุณโดนทิ้งหรือไง ถึงอยากให้ฟางไปอยู่ด้วย “

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง! “ แก้วแอบดุฟางที่พูดไม่ดีกับผู้ใหญ่

 

 

 

 

 

 

 

“ ขอโทษคะ “

 

 

 

 

 

 

“ ฉันขอโทษ “

 

 

 

 

 

 

 

“ ...... “

 

 

 

 

 

 

 

“ ฉันขอโทษสำหรับทุกอย่าง มาอยู่กับย่าเถอะนะลูก “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คะคุณ “ฟางงตกใจที่เห็นหญิงวัยชราร้องไห้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แล้วลูกหลานที่คุณรักละคะ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฉันอยู่คนเดียวมาเกือบ 20 ปีแล้วละ ฟางกลับมาหาย่าเถอะนะ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฮึกฮือออ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ น่ะลูกนะ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คะย่า!! “ ทั้ง 2 คนกอดกันกลมด้วยความดีใจ ในที่สุดความด่างในใจก็ห่างหายไป เมื่อทั้ง2 คนได้ปรับความเข้าใจกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง! “  ป๊อปปี้เห็นฟางในงานเลี้ยงก็จะเดินเข้าไปหาแต่ฟางกลับเมินหนีแล้วเลี่ยงไปเดินข้างคุณหญิงย่า

 

 

 

 

 

 

 

“ แม่นั่นเป็นอะไรกับคุณหญิงนะ ทำไมไปเดินข้างท่านแบบนี้ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“  ........ “ป๊อปปี้ไม่ตอบแต่กลับเดินหนีไปหาพ่อของตัวเองแทน ผู้เป็นแม่ได้แต่เพียงถอนหายใจตั้งแต่วันนั้น เธอก็ให้แคทเลิกยุ่งกับป๊อปปี้แต่ลูกชายของเธอก็ไม่ยอมพูดคุยกับเธอเลย

 

 

 

 

 

 

 

“ ย่าคะ ฟางว่าเขามองฟางแปลกๆ “ ฟางพุดกับย่าของตัวเอง แล้มองไปที่คนอื่นๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ เราสวยไงละ “ ย่าของฟางพูดแล้วยิ้มก่อนจะจับมือฟางขึ้นไปบนเวที

 

 

 

 

 

 

 

“  สวัสดีคะทุกท่านๆ ดิฉันต้องขอขอบคุณทุกท่านที่มางานเลี้ยงของบริษัทของเรา และในวันนี้เป็นวันดี ดิฉันมีเรื่องดีๆที่จะบอกให้กับทุกคนได้ทราบ นั่นคือ หลานสาวของฉัน”

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง ธนันต์ธรณ์ หลานสาวคนโตของฉันคะ “

 

 

 

 

 

 

 

      ฮือฮา..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ยินดีที่ได้รู้จักและฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ “

 

 

 

 

 

 

 

“ ฟาง! “ ป๊อปปี้มองฟางอย่างตกใจ ที่คุณหญิงย่าบอกกับทุกคนว่าอย่างนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ นี่มันอะไรกันตาป๊อป “ คุณหญิงสายสมรเดินเข้าไปหาลูกชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ผมก็ไม่รู้ครับ “ ป๊อปปี้พูดห้วนๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ ป๊อปเลิกงอนแม่แกเถอะ “พ่อของชายหนุ่มเดินเข้ามา ป๊อปปี้มองหน้าผู้เป็นแม่ ที่มองหน้าลูกชายตัวเองด้วยสายตาเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ และนี่เป็นของขวัญของลูก “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คะ และอีกเรื่องที่สำคัญ “

 

 

 

 

 

 

 

“ วันๆนี้นอกจากที่ดิฉันจะประกาศว่าดิฉันมีหลานเพิ่มมอีกคนแล้ว ดิฉันจะบอกว่า ในอีกไม่กี่อาทิตย์ หลานสาวของดิฉันจะแต่งงานคะ “  ฟางและแก้วเหวอเมื่อคุณหญิงย่าพูดแบบนั้น เช่นเดียวกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณย่าคะ “ ฟาง งงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เจ้าบ่าวของเราก็คือ ภาณุ จิระคุณคะ “ ป๊อปปี้ยิ่งเหวอมากกว่าเก่าก่อนจะมองหน้าพ่อและแม่ของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ แม่ครับพ่อครับ “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แม่รักลูกนะ แม่ขอโทษสำหรับทุกอย่าง “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่นะคะย่า ฟางไม่แต่ง “ ฟางยังคงงอนป๊อปปี้อยู่ก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ ขึ้นไปง้อดิว้ะ “ โทโมะเดินเข้ามาพูดกับป๊อปปี้ ชายหนุ่มวิ่งขึ้นไปหาฟางบนเวที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ป๊อปขอโทษสำหรับทุกนะฟาง ป๊อปสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดอีก “

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่เชื่อ “ ฟางเชิดใส่

 

 

 

 

 

 

“ จริงๆครับ “

 

 

 

 

 

 

จูบเลยๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ มองทำไมเล่า จะทำก็ทำ “ ฟางเขินแล้วพูด ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะจูบฟางอย่างอ่อนโยนต่อหน้าแขกคนอื่นๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เวลาผ่านไป 10 ปี

 

 

 

 

 

 

“ โอ๊ยย!!! หวานอีกแล้ว “ เสียงของเฟี๊ยด ลูกสาวคนโตของฟางและป๊อปปี้เดินเข้ามาขัดจังหวะคนเป้นพ่อและแม่ ที่กำลังจูบกันอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“ เราอีกแหละ “ ป๊อปปี้เซ็งๆ แล้วโอบใหล่ฟางเอาไว้

 

 

 

 

 

 

“ แน่นอน555 “

 

 

 

 

 

 

“ น้องเฟี๊ยดครับ “ เสียงของมิ๊ก ลูกชายคนโตที่มีอายุ 11 ปี เด็กน้อยวิ่งเข้ามาหาเด็กสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อ้าวมิ๊กแล้วป๊ากับมาเราละ “ ฟางถามหาเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

 

 

“ กำลังมาครับ “

 

 

 

 

 

 

 

“ โอ๊ยๆๆๆ นี่ก็ขยันท้องกันจริมๆๆ “ป๊อปปี้แซวเพื่อนชายที่ช่วยประคองภรรยาสวยที่ท้องได้ 5 เดือนกว่าๆ ส่วนมืออีกข้างก็จูงมือเด็กชายวัย 5 ชวบเดินมาด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ เค้าเรียกว่ามีน้ำยาครับคุณภาณุ ! “

 

 

 

 

 

 

 

 

“ 555 แสดงว่าพี่ป๊อปไม่มีน้ำยา “ ฟางหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

“ พูดแบบนี้เดี๋ยวก็จัดให้หรอก ฮืมม “ ป๊อปปี้ห้มลงจูบปากฟางเร็วๆ รวมไปกับหอมแก้มฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ พ่อคะ!! อายน้องบ้าง “ เฟี๊ยดด พูดกับพ่อและแม่ของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แม่คะ พ่อกับอาโมะเคยเป็นคนรักกันจริงหรอคะ “ เฟี๊ยตถามผู้เป็นแม่ แก้วกับฟางมองหน้ากันแล้วขำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ตอนนี้ไม่เป้นแล้วครับ ตอนนี้หน่ะ รักแม่ของพวกเราคนเดียวเท่านั้นแหละ “ ป๊อปปี้พูดกับเฟี้ยตแล้วยิ้มหวานให้ฟาง ฟางยิ้มหวานให้ชายหนุ่มเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ จริงๆๆป้ะป๊า “ โทโมะยักคิ้วแล้วหอมแก้วแก้ว แก้วขำ

 

 

 

 

 

 

 

“ ป๊อปรักฟางนะ รักลูกด้วย “ ป๊อปปี้กอดภรรยาสาว แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คะฟางก็รักป๊อป แล้วก้ลูก “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เราจะรักกันตลอดไป “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

ขอบคุณที่ติดตามและโหวดรวมไปถึงเม้นนะคะ เนื้อเรื่องอาจจะไม่ตรงตามตัวละครเพราะคิดสด ต้องขอโทษจริงๆคะ ขอโทษมากๆๆ เรื่องต่อไปจะแต่งให้เสสร็จก่อนที่จะลงเพราะว่าถ้าแต่งสดมันก็จะเป็นแบบเรื่องนี้ละคะ555 

 

 

ยังไงก็ขอฝากเรื่อใหม่ไว้ล่วงหน้านะคะ^^

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา