LOVE!! Her 0r His

9.8

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.29 น.

  25 ตอน
  245 วิจารณ์
  39.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558 22.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) 22: ช่วยเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


 

 

 

 

 


 

 

 

                        เปลี่ยนทอมให้เป็นเธอ คุณเคยได้ยินไหม???

                       แล้วเปลี่ยนเธอให้เป็นนายละ เคยคุ้นหูบ้างหรือเปล่า ??? 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนที่22!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ม่คิดจะคุยกันจริงๆใช่ไหม

TOMO…

 

 

 

 

 

 

 

ก็พ่อแม่นายก็เชื่อแล้วนิว่านายเป็นผู้ชายงั้น ฉันก็หมดหน้าที่แล้ว

KEAW…

 

 

 

 

 

 

 

ท่านยังถามหาเธออยู่

TOMO…

 

 

 

 

 

 

 

ก็บอกท่านไปสิว่าเรา   เลิกกันแล้ว...

KEAW…

 

 

 

 

 

 

 

แต่เรา ยังไม่เลิกกัน

TOMO…

 

 

 

 

 

 

 

 

แต่ฉันเลิกแล้ว

KEAW…

 

 

 

 

 

 

แก้ว! เธอเป็นอะไรของเธอห้ะ หนีหน้าฉันทำไม

TOMO…

 

 

 

 

 

 

ฉันไม่ชอบผู้ชาย แล้วก็เกลียดคนหลอกลวง

KEAW…

 

 

 

 

 

 

แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่รู้นะ

TOMO…

 

 

 

 

 

 

 

งั้นก็รู้ไว้สะ ที่ผ่านมาฉันคิดว่านายเป็นเพื่อนสาวฉันถึงสนิทและไม่คิดอะไร แต่พอรุว่านายไม่ใช่ มันรู้ไหมว่ามันสับสนมันวุ่นวายกับความคิดความรู้สึกขนาดไหน ตอนนี้ปัจจุบัน นายกับฉันเราเป็นคนที่รู้จักกันก็พอ

KEAW…

 

 

 

 

 

 

แก้ว!!!

TOMO…

 

 

 

 

 

 

 

 

               แก้วเปิดอ่านข้อความเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ที่เธอกลับมาจากงานเลี้ยงที่ทะเล เธอก็เดินทางกลับมาที่เพชรบูรณ์ทันที โดยที่โทโมะไม่รู้เรื่องมีเพียงฟางเท่านั้นที่รู้ทุกอย่างว่าเธอคิดอะไร เมื่อตอนที่เธอรู้ว่าโทโมะไม่ได้เป็นเกย์ เธอมีหลากหลายความรู้สึก มันดีใจ มันเลียใจ และมันก็คือความกลัว ปะปนกันไป มันไม่แปลกที่คนมีอดีตอย่างเธอจะเป็นคนกลัวผู้ชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ฉันยังไม่โอเคกับความรู้สึก ขอโทษนะ “แก้วพูดกับตัวเองเศร้าๆ แล้วมองรูปที่เธอกับโทโมะถ่ายด้วยกันเมื่อไปเที่ยวสถานที่ต่างที่เขาเป็นคนพาเธอไป รอยยิ้มที่เธอไม่ได้เห็นมันมานานหลายวัน มันช่างแสนคิดถึงแต่เธอยังตอบตัวเองไม่ได้จริงๆ ว่าตอนนี้ความรู้สึกของเธอจริงๆคืออะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เอ้า! หน้าหงิกทั้ง2คนเลย “ เฟย์เดินเข้ามาพร้อมกาแฟและขนมว่าง เห็นพี่ชายและเพื่อน

ของพี่ชายอย่างโทโมะหน้างอ นั่งนิ่งไม่พูดอะไรกัน ก็ทักขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เป็นอะไรกันหรือเปล่าคะ ปัญหาเรื่องความรัก อกหักรักตุ๊ด ผู้หญิงไม่ยอมรับรัก หรือไง “ เฟย์พูดแล้วทำท่าทาง ทั้งโทโมะและป๊อปปี้มองเฟย์แต่ก็ยังคงหน้านิ่งเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อย่างหลัง “ ทั้ง2หนุ่มตอบพร้อมกันก่อนจะมองไปทางงอื่น เฟย์ยิ้มขำกับท่าทางของ 2 หนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ก็ไม่ยอมบอกเขาดีๆ แล้วเขาจะรู้เรื่องไหมละคะ “ เฟย์พูดแล้วยิ้มหวานให้ 2 หนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ผู้หญิงหน่ะ ต้องการการดูแลเอาใจใส่ ต้องการฟังคำว่ารักจากผู้ชายที่เรารัก และที่สำคัญนอกจากคำพูดการกระทำของคนที่เรารัก ก็เป็นสิ่งที่ผู้หญิงต้องการนะคะ “ เฟย์พูดแล้วนึกถึงอดีตคนรักของต้วเองที่ไม่ที่จะทำแบบนี้กับเธอเลยสักครั้ง ก็แอบถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ปลอบพี่แล้วคิดมากเองหรือไงเรา “ ป๊อปปี้เห็นเฟย์หน้าเสียๆไปก็พูด เฟย์ยักใหล่ให้ 2 หนุ่มก่อนจะยิ้มแล้วเดินกลับไปทำงานต่อ ปล่อยให้ทั้งป๊อปปี้และโทโมะนั่งเครียดเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        หลังจากเลิกงงานเฟย์ก็เลยไปเดินช๊อปปิ้งคนเดียวที่ห้างแก้เซ็งก่อนที่จะกลับบ้าน เดินไปเรื่องๆ หญิงสาวก็ต้องชะงักเมื่อเจอกับอดีตคนรักเดินควรกับสาวสวยอีกคนอย่างกระหนุงกระหนิง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ อ้าว! เฟย์ไม่เจอกันนานโทรมขึ้นนะ “ กวินเดินเข้าไปยิ้มเย้ยใส่เฟย์ เฟย์มองอดีตคนรักพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ แล้วจะเดินหนี แต่กวินรั้งแขนเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ จะรีบหนีไปไหนละ “ กวินพูดแล้วยิ้มกรุ่มกริ่มใส่เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าจะมาจับฉันไม่อย่าแตะต้องตัวคนสกปรก “ เฟย์พูดเสียงสั่นๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เหอะ! สกปรกไม่สกปรก เธอก็ลองมาหลายครั้งแล้วนี่ หึ “ กวินพูดแล้วมองเฟย์อย่างจากจ้วง เฟย์พยายามสบัดแขนออกแต่กวินยังคงจับไว้แน่น เป็นจังหวะเดียวกับที่เขื่อนออกมาเดินหาซื้อของให้ฟางที่ห้างพอดีแล้วเจอเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณเฟย์..” เขื่อนเดินเข้าไปหาเฟย์เพราะดูท่าว่าเฟย์จะโดนหาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ผัวใหม่เธอหรอ เหอะหาได้แค่นี้หรือไงกัน “ เฟย์ทนไม่ไหวรวบรวมแรงทั้งหมด สบัดแขนออกจากกวินแล้วตบหน้ากวินไปฉากใหญ่ 

 

 

 

 

 

 

เพี๊ยะ!!!! 

 

 

 

 

 

 

“ หยุด!  ถ้าเธอจะมาเอาเรื่องที่ฉันตบผัวเธอละก็ คราวหน้าหัดล่ามโซ่ผัวตัวเองไว้ด้วยละกัน อย่าปล่อยให้มาไล่กัดชาวบ้านเค้าแบบนี้ อ่อแล้วจำเอาไว้นะฉันจะเป็นยังไงก็เรื่องของฉัน เพราะเราไม่เกี่ยวข้องกันนานละ อ่อฉันก็ขอให้คุณกับของเล่นชิ้นใหม่ของคุณตายไวๆนะคะ เพราะอยู่ไปก็รกโลกเขา  “ เฟย์ตะคอกใส่สาวสวยของกวินที่จะเข้ามาเอาเรื่องที่เธอตบกวิน ก่อนจะพูดเสียงดังใส่ กวินจนคนในอื่นๆหันมามองมากกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณเฟย์ “ เฟย์พูดจบก็วิ่งหนีออกไป เขื่อนเลยรีบตามเฟย์ออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ปริ้น!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ กรี๊ดด!! “ เฟย์วิ่งออกมาโดยไม่สนใจอะไรก็วิ่งไปตัดหน้ารถรถคันหนึ่ง ก่อนที่เขื่อนจะวิ่งเข้าไปผลักเฟย์ไว้ได้ทัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คะคุณเขื่อน “ เฟย์มองเขื่อนที่โอบกอดเธออยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ “ เฟย์พยักหน้าเล็กน้อย ก่อนที่เขื่อนและเฟย์จะลุกขึ้นมา เฟย์ต้องรีบเข้าไปพยุงเขื่อนเพราะชายหนุ่มช่วยเธอจนแขนซ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เดี๋ยวคุณเขื่อนไปโรงพยาบาลดีกว่าคะ “ เฟย์รีบพาเขื่อนไปหาหมอทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ขอโทษคุณเขื่อนแล้วก็ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยเฟย์เอาไว้ “ เขื่อนยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เดี๋ยวคืนนี้เฟย์เฝ้าคุณเขื่อนแล้วกันนะคะ ถือว่าที่คุณเขื่อนช่วยเฟย์ “ เฟย์ยิ้มหวานจนเห็นลักยิ้ม เล่นเอาเขื่อนยิ้มตามอย่างเผลอไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ครับ “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เฟย์! “ เสียงป๊อปปี้และโทโมะที่วิ่งเข้ามาในห้อง ป๊อปปี้ดึงเฟย์เข้าไปกอดด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม “ ป๊อปปี้ถามเฟย์อย่างเป็นห่วง เฟย์ส่ายหน้าเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่เป็นไรคะ ดีที่คุณเขื่อนมาช่วยเฟย์เอาไว้ทัน “

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แล้วทำไมวิ่งไปแบบนั้นห้ะ รู้ไหมว่ามันอันตราย “ โทโมะพุดหลังจากที่เงียบไปนาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ก็...เฟย์จะวิ่งไปหาเพื่อนนะคะ แหะๆ “ เฟย์โกหกเพื่อไม่ให้ป๊อปปี้และโทโมะไม่สบายใจ เขื่อนมองหน้าเฟย์อย่าง งงๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ จริง! “ ป๊อปปี้มองหน้าเฟย์อย่างจับผิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ จริงสิ ^^ “ เฟย์ยิ้มแล้วกอดเพื่ออ้อนป๊อปปี้  ป๊อปปี้ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะลูบผมเฟย์เบาๆ เป็นจังหวะเดียวกับที่ฟางเดินเข้ามาในห้องเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่เห็นต้องลำบากเลยฟาง “ เขื่อนทักฟางเมื่อเห็นฟางเดินเข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่ลำบากหรอก เป็นไงบ้าง แล้วไปทำอีท่าไหนห้ะ โดนรถเชี่ยวเนี่ยพ่อคุณ “ ฟางพูดแล้วเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ คุณเขื่อนไปช่วยเฟย์เอาไว้ นะคะ ถ้าจะดุ มาดุเฟย์ดกว่าคะ “ เฟย์พูดแล้วยิ้มเจื่อนๆให้ฟาง ฟางมองเฟย์ที่โดนป๊อปปี้โอบกอดอยู่เงียบๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ งั้นเดี๋ยวคืนนี้ฟางมาเฝ้าแล้วกัน “ ฟางพูดแล้ววางกระเป๋า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ไม่เป็นไรคะคุณฟาง เดี๋ยวเฟย์เฝ้าคุณเขื่อนเอง ให้เฟย์รับผิดชอบเถอะคะ เฟย์รู้สึกผิดจริงๆคะ “ เฟย์พูดเสียงอ่อนๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ เอ่อ... “ ฟางมองหน้าเขื่อนเขื่อนพยักหน้าเล้กน้อย ก่อนที่ฟางจะหันไปยิ้มให้เฟย์ หลังจากนั้นฟางก็ดูแลเขื่อนโดยการพูดคุย ป้อนผลไม้ ปลอกผลไม้ใหเบ้าง โดยมีเฟย์และป๊อปปี้ที่นั่งมองอยู่ไม่ห่าง ส่วนโทโมะขอตัวกลับไปสักพักแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

เอาไปอีกตอนนนน จัดเต็ม555 เดี่ยวถ้าเม้นขึเนอีก จะรีบมาอัพนะคะ^^ 

บอกแล้วจะเอาให้จบ5555 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา