crazy love รักวุ่นป่วนวัง

"ป๊อป "ฟางเดินมานั่งข้างๆป๊อปปี้ที่กำลังวางแผนกับศึกครั้งนี้อยู่
 
"มีอะไรเหรอ ฟาง"ป๊อปปี้หันมามองหญิงสาว
 
"เปล่า....ฟางแค่เห็นป๊อปไม่สบายใจ เลยมาอยู่เป็นเพื่อน"
 
"ป๊อปไม่เป็นอะไรหรอก"เขาส่งยิ้มให้เธอบางๆ
 
"ไม่จริงหรอก ป๊อป พักบ้างนะ ฟางเป็นห่วง ยกเลิกศึกไปไม่ได้เหรอ"
 
"จะทำได้ยังไงล่ะ ทำแบบนั้นก็เท่ากับเสียศักดิ์ศรีท่านพ่อนะฟาง"
 
"แล้วยังไงล่ะ มันคุ้มเหรอถ้าจะแลกกับชีวิตของป๊อป"ฟางเริ่มโวยวาย
 
"ป๊อป ทำไม่ได้จริงๆ ฟาง"ป๊อปปี้บอก เขายังยืนยันว่าจะสู้ศึกครั้งนี้
 
"ตามใจ ป๊อปแล้วกัน  ฟางคงไม่สำคัญกับป๊อปที่จะทำให้ป๊อปยกเลิกศึกได้"
หญิงสาวเอ่ยบอกอย่างน้อยใจก่อนจะเดินออกไปสวนทางกับโทโมะพอดี
 
"องค์หญิง เป็นอะไรน่ะ ท่านพี่"โทโมะเข้ามาถามป๊อปปี้
 
"ไม่เข้าใจกันนิดหน่อยน่ะ ไม่มีอะไรหรอก"
 
" แล้วเรื่องสงครามท่านพี่จะทำยังไง"โทโมะถาม
 
"เฮ้อ...."ชายหนุ่มไม่ตอบอะไรเพราะไม่รู้จะเอาชนะเมืองนวินด้าทางไหนได้
 
"เราต้องรุกเมืองมันก่อนที่มันจะรู้ตัว"โทโมะว่า
 
"จะทำยังไง"ป๊อปปี้หันมามองน้องชาย
 
"ก็ไม่ยาก แค่บุกมันก่อนไม่ให้มันรู้ตัว  "
 
"ไหนลองว่ามาสิ ว่าแผนของน้องมันเป็นยังไง"เขาพูด ก่อนที่อีกฝ่ายจะเริ่ม
บอกแผนการที่ได้คิดเอาไว้
 
 
 
 
"ขอบใจเจ้ามากนะที่มาส่งข้ากลับเมือง"เฟย์บอกกับเขื่อน
 
"ขอให้องค์หญิงโชคดีพะยะค่ะ"เขื่อนเอ่ยก่อนจะหันหลังทำท่าจะเดินไป
 
"เดี๋ยว นายเขื่อน"เสียงเรียกของเธอทำให้เขาหยุดชะงัก
 
".........องค์หญิง"เขื่อนตกใจ เมื่อจู่ๆเฟย์เดินมาสวมกอดเขา
 
"อย่ากลับไปเลยนะ ฉันอยากให้นายอยู่ที่นี่"
 
"ทำไมองค์หญิงถึง....."เขื่อนมองอย่างไม่เข้าใจ
 
"ไม่เข้าใจสินะ ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ว่าถึงยังไงนายก็ต้องอยู่ เพราะ
นี่คือคำสั่งขององค์หญิงพรปวีณ์"หญิงสาวบอก
 
"แต่เจ้านายของกระหม่อมคือกษัตริย์เมืองปลายตะวัน"
 
"พูดแบบนี้แสดงว่านายอยากจะทิ้งฉันไปจริงๆ"เฟย์ทำหน้าเศร้า
 
"ขอประทานอภัยกระหม่อม แต่เราสองคนไม่ควรอยู่ใกล้กัน"
 
"เพราะอะไร แค่ฐานะเท่านั้นน่ะเหรอ"เฟย์โวยวายเสียงดัง
 
"กระหม่อมทรงรู้ดี ขอตัว"เขื่อนเดินออกไปอย่างตัดใจ เรื่องของเขากับเธอ
คงจะสิ้นสุดได้แค่นี้จริงๆ.....
 
 
 
 
มาอัพแล้วนะคับ  ขอเม้นต์หน่อย