crazy love รักวุ่นป่วนวัง

"เขื่อน"เฟย์ยิ้ม เมื่อเห็นเขื่อนมาหา
 
"ขายดีไหม"เขื่อนถาม เธอมองเงินในตะกร้าที่ได้จากการขายขนมปังแล้วบอก
 
"ก็ดีนะ ถือว่าโออยู่"
 
"ดีแล้ว รู้จักทำมาหากิน จะได้อยู่ที่เมืองปลายตะวันได้"
 
"อื้ม ต้องขอบใจเจ้ามากนะ ถ้าไม่ได้เจ้า ข้าก็คงไม่มีเงินมาลงทุนหรอก"
 
"แล้วนี่เจ้าไม่คิดจะกลับบ้านเมืองจริงๆน่ะเหรอ"
 
"ข้าอยากอยู่ที่นี่อีกสักพัก"เธอบอก
 
 
"งั้นก็ตามใจเจ้าเถอะ"เขื่อนไม่อยากจะขัดความต้องการของหญิงสาว
 
"เจ้าหิวไหม เข้ามากินอะไรก่อนสิ"
 
"ข้าแวะมาเยี่ยมเฉยๆ เดี๋ยวจะกลับไปในวังต่อ ช่วงนี้ที่พระราชวังมีงานน่ะ"
 
"มิน่าล่ะ เจ้าถึงไม่ค่อยแวะมาเลย"เฟย์ว่า
 
"เหงาล่ะสิ" เขื่อนยิ้ม ทำเอาเธอหน้าแดง
 
"เจ้าอย่ามาชวนข้าเล่นสิ ข้าจะขายของนะ"
 
"งั้นข้าไปก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่"เขาบอก
 
"จ้ะ"ทั้งสองยิ้มให้กัน ก่อนที่ชายหนุ่มจะขี่ม้าออกไป
 
 
 
 
"ป๊อป"ฟางเรียกป๊อปปี้ให้ตื่นเพื่อไปท่องตำราเรียนเพราะเขาต้องสอบอีกไม่
กี่วัน
 
"เรียกทำไมแต่เช้า"ป๊อปปี้งัวเงียมาก
 
"ลุกไปล้างหน้าล้างตาเร็ว จะได้มาอ่านหนังสือ"
 
"อะไรเนี่ย นี่เมียหรือแม่กันแน่"เขาเซ็ง
 
"ไปอาบน้ำค่ะ เดี๋ยวฟางจะลงไปบอกแม่ครัวให้เอาอาหารมาให้ป๊อป
ทานข้างบน"
 
"ก็ได้ครับ"ป๊อปปี้จำใจเดินเข้าไปอาบน้ำ ฟางส่ายหน้าเอือมๆก่อนจะลงไป
 
"องค์ชายล่ะ"พิมมาหาป๊อปปี้ถึงพระราชวัง
 
"อยู่ในห้องเพคะ"ฟางบอกแอบไม่พอใจที่พิมมาหาเขา
 
"หลบหน่อยสิ หม่อมฉันจะเข้าไปหาองค์ชายภาณุ"
 
"องค์หญิงพิมกลับไปซะเถอะเพคะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่องค์หญิงพิมควรมา"
หญิงสาวบอกนิ่งๆ
 
"ทำไมจะไม่ควร ก็ในเมื่อหม่อมฉันกับองค์ชายเคยเป็นคนรักกันมาก่อน"
 
"แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้เป็นนี่เพคะ"ฟางว่า
 
"นี่ อย่ามาอวดดีนะ"พิมเริ่มโมโห
 
"มีอะไรกัน"ป๊อปปี้เดินออกมา
 
"เปล่าเพคะ องค์ชาย สบายดีไหมเพคะ"พิมยิ้มหวาน
 
"งั้นคุยกันไปนะเพคะ หม่อมฉันขอตัว"ฟางออกไปทันที
 
"ฟาง"ป๊อปปี้จะตามแต่ถูกพิมรั้งเอาไว้
 
"ไม่ต้องไปหรอกเพคะ องค์ชาย"
 
"ปล่อยฉัน"ชายหนุ่มสะบัดมือเธอออก
 
"องค์ชาย หม่อมฉันคิดถึงองค์ชายนะเพคะ"พิมพูด
 
"เรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว องค์หญิงพิมประภา"
 
"องค์ชาย....."หญิงสาวเสียใจมาก
 
"ขอตัวนะ"ป๊อปปี้เดินออกไปทันที พิมมองตามก่อนจะกำมือแน่น 
เธอไม่ยอมหยุดแค่นี้แน่....
 
 
 
 
 
ติดตามตอนต่อไปๆด้วยนะคะ