crazy love รักวุ่นป่วนวัง

"เป็นอะไรของเธอ ไปหงุดหงิดอะไรมา"
 
"เล่ามาเลยนะ ว่าป๊อปกับองค์หญิงพิมเป็นอะไรกัน"ฟางมองเขาอย่างเอาเรื่อง
 
"หึงฉันรึไง"ชายหนุ่มยิ้มที่เห็นเธอหึงเขา
 
"ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย เล่ามา"
 
"โอเคๆ...."ป๊อปปี้เห็นฟางเริ่มจะโกรธจึงเลิกแกล้ง
 
"พิม เคยเป็นคนที่ป๊อปรัก"
 
"........"ฟางนิ่งฟัง
 
"รักมาก.....ก็เพราะพิมนี่แหละทำให้ป๊อปไม่ถูกกับไอ้ทีเจ"เขาพูด
 
"ยังไงคะ"ฟางสงสัย
 
"ก็พิม...เอ่อ....ป๊อปขอไม่เล่าได้ไหม"ป๊อปปี้บอกด้วยความเจ็บปวดใจ
 
"ก็ได้...ไม่เป็นไรหรอก ฟางเข้าใจป๊อป"เธอยิ้มบางๆ
 
"ขอบคุณนะ"ป๊อปปี้รู้สึกดีที่ฟางเข้าใจเขาและไม่โกรธเลยสักนิด
 
"ฟางขอตัวไปเรียนก่อนนะ ได้เวลาแล้ว"ฟางบอก
 
"ครับ ตั้งใจเรียนนะ พระชายาขององค์ชายภาณุ"ร่างสูงก้มลงจูบที่หน้าผาก
หญิงสาวเบาๆแล้วยิ้มให้
 
"ไม่บอกก็ตั้งใจอยู่แล้ว ไปนะ"ฟางเดินออกไปอย่างเขินๆ 
 
 
ตกค่ำ ณ กลางป่า
 
"เจ้าดูท้องฟ้าสิ ดาวสวยชะมัดเลยคืนนี้"เธอเอ่ยกับชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ
 
"สวยจริงๆ .... เจ้ามาอยู่ป่าแบบนี้บ่อยเหรอ แก้ว"
 
"ถามทำไม"แก้วหันไปมองโทโมะอย่างสงสัย
 
"เอ้า...ก็ข้าอยากรู้น่ะสิ"โทโมะพูด
 
"ยุ่ง"หญิงสาวว่าเขาก่อนจะหันไปมองท้องฟ้าต่อ
 
"ทำไม ข้ายุ่งเรื่องของเจ้าไม่ได้เหรอ"
 
"ข้าว่าเราเข้านอนกันดีกว่า พรุ่งนี้เจ้าจะออกจากป่าแล้วนิ"
 
"อืม ใช่"โทโมะรู้สึกใจหายอยู่เหมือนกันที่ต้องห่างกับแก้ว
 
"อย่าทำแบบนั้นสิ หมดหล่อแล้ว"แก้วแกล้งพูด
 
"หึ....ยัยบ้า"เขายิ้มออกมาอย่างเอ็นดูคนตรงหน้า
 
"เจ้ายิ้มอะไรอ่ะ"แก้วรู้สึกหวั่นไหวแปลกๆ
 
"เปล่า.....ข้าง่วงล่ะ ไปนอนก่อนนะ ฝันดี"
 
"อืม"แก้วส่งยิ้มให้เขาบางๆ
 
"ใจคอ เจ้าจะไม่บอกข้าบ้างเลยรึไง ห๊ะ แก้ว"
 
"บอกอะไร"เธอทำหน้าอึนใส่เขา
 
"บอกฝันดีข้าไง ยัยบ๊อง"โทโมะยิ้มขำ
 
"ข้าต้องบอกด้วยเหรอ ก็ได้ ฝันดีนะ"
 
"อืม"โทโมะเข้าไปนอนในกระโจม หญิงสาวเริ่มรู้สึกแปลกๆกับเขาขึ้นมา
ทีละนิดๆ
 
 
 
 
 
คู่โทโมะกับแก้วก็น่ารักไปอีกแบบนะ เม้นต์ๆๆๆ