ฉันรักเธอ เธอรักใคร Yes I Did

 
  
 "อ่าวฟางอิ่มแล้วหรอ"ป๊อปปี้เห็นฟางลุกขึ้งจึงถาม
 
 
"อืม"ฟางตอบก่อนจะทำเมิน แล้วเอื่อมมือไปเก็บชาม"โอ๊ย...เพ้ง...."ฟางปล่อยชามข้าวต้มกุ้งลงแล้วร้องออกมาเพราะเจ็บแผล
 
 
"ฟางเป็นอะไรมากมั้ย"ป๊อปปี้เห็นถึงกับตกใจก่อนจะวิ่งไปดูมือฟางเค้าค่อยคว้ามือฟางเข้ามาดูใกล้ๆ"เจ็บมากมั้ย"ป๊อปปี้ที่กำลังจะเอามืออีกข้างมาประกบมือบางของฟางแต่กลับถูกฟางชักมือออกก่อน
 
 
"ไม่หรอก"ฟางพูดแล้วเบือนหน้าหนีก่อนจะนั่งลงเพื่อเก็บกวาดชามข้าวที่แตก
 
 
"มาเดี๋ยวป๊อปช่วย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะช่วยฟางเก็บกวาดจนเสร็จ
 
 
"ฟางว่าเราไปกันเถอะเดี๋ยวสาย"ฟางพูดแล้วเร่งฝีเท้าเดินนำหน้าป๊อปปี้เพื่อจะไปขึ้นรถ
ทั้งสองขึ้นรถก่อนป๊อปปี้จะค่อยๆเคลื่อนรถออก ตลอดทางทั้งสองอยู่ในความเงียบจน
 
 
"มือฟางไปโดนอะไรมาหรอ"ป๊อปปี้ถามขึ้นเพราะทนความเงียบไม่ได้
 
 
"เอ่อ แก้วบาดมืออ่ะ"ฟางตอบแต่หน้ายังมองถนนไม่แม้จะมองมาหาเค้า คงเป็นเพราะกลัวจะตัดใจจากป๊อปปี้ไม่ได้เธอต้องเลยใช้วิธีนี้แต่ยิ่งเค้าเข้าใกล้เท่าไหร่ทำตัวเหมือนเป็นห่วงมากเท่าไหร่ยิ่งทำให้เธอตัดใจไม่ลงมากเท่านั้น"เอะป๊อปนี่มันไม่ใช่ทางไปมหาลัยหนิ"ฟางที่เห็นป๊อปปี้เลี้ยวรถไปทางที่ไม่คุ้นเธอจึงซักขึ้น
 
 
"ก็ใช่น่ะสิ ฟางลืมไปแล้วรึไงว่าจินนี่ให้ป๊อปพาฟางไปโรงพยาบาลก่อน"ป๊อปปี้พูดก่อนจะปล่อยขำออกมาเพราะความซื่อของเธอ
 
 
"ไม่ไม่ๆๆๆๆๆจอดเดี่ยวนี้เลยน่ะฟางไม่ไปไ่ม่เอา"ฟางโวยวายเพราะเธอไม่ชอบโรงพยาบาล
 
 
"ไม่ได้"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเลี้ยวรถเข้าโรงพยาบาล เค้าไปจอดรถไว้ที่หน้าตึกก่อนจะลงไปเปิดประตูให้ฟาง"ฟางลงมาได้แล้ว"
 
 
"ไม่"ฟางตอบปฏิเสธก่อนจะทำหน้าบึ้งแล้วเมินหน้าหนีป๊อปปี้
 
 
 
"ฟางอย่าดื้อสิจะลงไม่ลง"
 
 
"ไม่"ฟางยังใช้คำเดิมยืนยัน
 
 
"งั้น......................................."
 
 
ป๊อปปี้จะทำอะไรฟางน้าาาาาาอย่าลืมติดตามน่ะค้าาาาา