Whom does she love 2 ทางเลือก กับ 1 หัวใจ

ละลาย

“พี่คะ ขอให้พี่มีความสุขมากๆนะคะ อิๆ”จำเป็นต้องพูด

“โอเค้ แล้วเป็นไงมาไงถึงมาที่นี่ได้ล่ะ”เขาถามกลับมา

“ก็แม่คุณบอกให้ฉันมาเปิดบูธที่นี่หนิ”ฉันบอกตามความจริง

“อื้ม!! แล้วเรื่องของเราตกลงจะเอาไง”เขาถามต่อ

“ไม่รู้เหมือนกัน”

“อ้าว!นี่คุณออกไปประกาศเป็นแฟนผมขนาดนั้นแต่ไม่ได้วางแผนอะไรเลยเนี๊ยนะ”เขาว่า

“เออ”ฉันตอบตามความเป็นจริง เหอะ คนอะไรไม่ช่วยแล้วยังมาโยนปัญหาให้

“เอาอย่างงี้แล้วกัน พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปเปิดตัวอย่างเป็นทางการนะ”เขาว่า

“อะไรนะ!!! นี่ฉันโดนแฟนคลับคุณต่อต้านอย่างนั้นแล้วยังจะพาฉันไปเปิดตัวอีกเหรอ”ฉันว่า

“ก็ใช่ไง แล้วให้ผมทำไงล่ะ”

“ไม่อ่ะ ฉันไม่ไป คุณก็บอกสื่อมวลชนว่าคุณเลิกกับฉันแล้วก็จบ”

“ถ้าผมพูดอย่างนั้นไป ก็เท่ากับผมเจ้าชู้อ่ะดิ”

“ไม่รู้ล่ะ แล้วแต่คุณ”

“นี่ คุณก็เป็นแฟนคลับผมไม่ใช่เหรอห๊ะ!! แทนที่คุณจะดีใจทที่ได้เปิดตัวเป็นแฟนผม” เขาพูดอย่างหัวเสีย

“ฉันไม่ได้เป็นแฟนคลับนาย”แค่เป็นคนที่ฝันถึงนายต่างหาก ไม่ได้สนใจ

“แล้วที่คุณแบกหน้าอันไม่สวยๆของคุณขึ้นมารับเป็นแฟนผมทำไมห๊ะ!!” เออนั่นดิ ทำไม อาจเป็นเพราะฉันแค่ฝันถึงนายก็ได้มั้ง

“ก๊........”

“ก็อะไร” กริ๊ดไอ้บ้านี่ ทาสแท้ไม่ได้น่ากริ๊ดอย่างที่ใครเขากรี๊ดกัน

“เค้กมาแล้ว ยัยทื่อ”  เฮ้อ........โล่งอก นายโทโมะเข้ามาพอดีเลย เหอะ ฉันจะทำให้นายรู้ว่า ป๊อปปี้ ไม่ใช่ซุป’ตาร์ ในใจฉัน ฉันรีบเดินเข้าไปหานายโมะจัง

“และอีกเหตุผลหนึ่ง นี่คือแฟนของฉัน ดังนั้นนายต้องไปยกเลิก”ฉันควงแขนโมะจังแล้วพูดออกมา ฮ่าๆไอ้นั่นอึ้งไปเลย

“นี่เธอเล่นอะไรล่ะยัยทื่อ ฉันไม่ได้เป็นแฟนเธอสักหน่อย อย่ามามั่ว!!” กรรม -_-!! ไอ้บ้าโมะจังดันไม่เล่นด้วย พูดออกมาทำเผือกอะไรเนี๊ย

“เหอะ ไม่ต้องมาทำเป็นพยายามไม่สนใจฉัน ฉันรู้ว่าที่จริงเธอหลงรักฉันมากๆ”มั่นใจเนอะ

“หลงตัวเอง”ฉันว่า โมะยื่นถาดเค้กมาให้ฉันก่อนจะพูดว่า

“อ่ะ นี่เค้กที่เธอเร่งให้ฉันไปทำเพื่อจะให้นายป๊อปปี้นี่น่ะ” O[]O บรรยายถึงฉันหายใจกี่ครั้งในขณะนั้นเลยมะ ไอ้โมะจังงงงงงงงงงงงงงง

“นั่นไง”นายป๊อปปี้ว่า  แต่ไอ้ตัวต้นเหตุกลับหันหลังเดินออกไป ชิ ไม่ช่วยอะไรฉันเลย

“เธอแอบกรี๊ดฉันในใจใช่ป่ะ” รู้ได้ไงอ่ะ T^T

“บ้าเหรอ” ฉันป่ายเปี่ยง

“แน่.......ใจ๊”นายป๊อปปี้ว่าก่อนจะเดินมาแล้วดึงเอวฉันเข้าไปชิด ตอนนี้หน้าของพวกเราอยู่ห่างกันเพียงไม่กี่คืบ แง ไอ้บ้านี้หนิ ทำไมฉันถึงอ่อนระทวยอย่างนี้

“เฮ้ย!!!”ป๊อปปี้อุทานเมื่อฉันเซไปหาเขานิดนึง พวกเราสบตาฉัน อ๋า ฉันจะละลาย

ฟุป!!

ฉันล้มลงไปนอนบนพื้น มือสองข้างที่ถือถาดเค้กก็อ่อนแรงทำให้เค้กโปะหน้าฉันหลังจากที่ฉันล้มลงพื้นแล้ว โอ๊ย ฉันรับรู้ถึงกลิ่นเค้กก่อนที่ทุกอย่างจะดับไป

 ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ขอโทษด้วยน้าาาาาาาาา ที่ตอนนี้สั้นไปหน่อย T[]T