Whom does she love 2 ทางเลือก กับ 1 หัวใจ

-

เขียนโดย อันโก๊ะ

วันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.36 น.

  6 chapter
  14 วิจารณ์
  10.23K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 20.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
               ฉันยืนอยู่ในที่ที่ปกคลุมไปด้วยหมอกสีขาว รอบกายเต็มไปด้วยต้นไม้สูงตระหง่าน อีกฟากของทีที่ฉันยืน มีใครคนนึงยืนอยู่ตรงนั้น เขาเป็นผู้ชายรูปร่างดี เขาใส่เสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนส์ขายาว ตรงข้อมือมีนาฬิกาสีดำสวมอยู่ ตรงคอมีสร้อยจี้รูปกีตาร์สีแดงห้อยอยู่ ในสายตาฉันเขาดูดีมากเลยล่ะ เอ๊ะ!แต่ทำไม หน้าตาของเขากลับว่างเปล่า ไม่มีตา จมูก หรือริมฝีปากใดๆเลย มันคืออะไรนะ ฉันฝันเห็นผีงั้นเหรอ
   ในขณะนั้น ร่างนั้นเดินเข้ามา จับมือฉันขึ้นแล้วเขาใช้นิ้วชี้ของเขาวาดสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง ที่ทำให้ฉันยิ้มออกมา นั่นคือสัญลักษณ์ระหว่างเรา และแล้วเขาก็เลื่อนมือทั้งสองข้าง วางไว้ตรงไหล่ฉันทั้งสองข้าง แล้วเขาก็ค่อยๆเขย่า เขย่า แรงขึ้น แรงขึ้น เฮ้! นี่มันอะไรอ่ะ โอ๊ย!ไหล่ฉันจะหลุดอยู่แล้ว
“ตื่น” เขาพูดบางอย่างออกมาซึ่งฉันจับใจความไม่ได้
 
“อะไรนะคะ” ฉันจึงถามย้ำไปอีกครั้ง
 
“ตื่นได้แล้วลูก” คราวนี้ไม่ใช่แค่ได้ยินแล้ว ตาของฉันลืมขึ้นมาเห็นแม่กำลังเขย่าฉันให้ตื่น เฮ้อ....ที่จริงฉันฝันไปเองหรอกเหรอเนิ๊ย
 
“ค่ะแม่”
ฉันขานอย่างง่วงๆพร้อมกับพลิกตัวขึ้นมาจากเตียงนอน เพื่อไปซื้อของทดแทนของที่หมดไป ฉันเปิดร้าน Cof’Cake อยู่น่ะ เป็นร้านเค้กกับกาแฟ แนวร้านเป็นสไตล์สดใส ดูมีระดับ โทนสีครีม/ส้ม และโรแมนติก กิๆ ไม่ได้ชมตัวเองนะฉันพูดความจริง ร้านของฉันเป็นร้านที่มีวัยรุ่นเข้าเยอะเป็นอันดับ 3 ในย่านนี้เลยนะ
    หลังจากที่ฉันเก็บที่นอนเรียบร้อยแล้วฉันก็อาบน้ำ พอเสร็จก็ลงไปทานอาหารชั้นล่าง บ้านของฉันมี 2 ชั้นน่ะ ชั้นแรกเป็นห้องรับแขก ห้องน้ำ ห้องครัว ห้องนั่งเล่น และห้องนอนของพ่อกับแม่ ส่วนชั้นสองเป็นห้องนอนของฉัน ซึ่งมีห้องน้ำอยู่ในตัว และห้องของพี่ชาย เขาไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ ห้องนั่งเล่นส่วนตัวและห้องสมุดใต้หลังคา เออ ฉันลืมแนะนำตัวแหน่ะ ฉันชื่อฟาง พ่อของฉันเป็นนักธุรกิจ ส่วนแม่ก็อยู่ประจำบ้าน ทำหน้าที่ดูแลบ้าน โดยส่วนมากท่านจะอยู่คนเดียวแต่ไม่เหงาหรอกเพราะยังมี ชีส หมาพันธ์ปอมเพศผู้ อยู่ด้วย 
    “แม่คะ วันนี้ทำไรกินเอ่ย”ฉันเดินเข้าไปในครัวสวมกอดแม่จากด้านหลัง
 
“ผัดเปรี้ยวหวานของโปรดลูกไงจ๊ะ” แม่ตอบขณะที่ตักใส่จาน มันหอมมากเลยแหละ
 
“ว้าว ! น่ากินจังเลยค่ะ ม่ะ ให้ฟางช่วยอะไรบอกมา” ฉันเสนอหน้าช่วยแม่ แต่แม่ก็จะตอบกลับมาทุกทีว่า
 
“ไม่มีหรอกจ๊ะ ลูกไปนั่งรอที่โต๊ะเลย เดี๋ยวแม่ยกไปให้” ว่าแล้ว
 
“ไม่เอาค่ะ แม่ทำงานหนักแล้ว มา หนูยกไปเองดีกว่า” ฉันพูดพร้อมกับเข้าไปยกจานอาหารมา ที่จริงทุกเช้าฉันจะทานอาหารก่อนพ่อ และ แม่ เพราะฉันจะต้องไปที่ร้านแต่เช้า
 
“อร่อยจังเลยค่ะ” ทันทีที่ฉันตักอาหารเข้าปาก ก็ต้องชมแม่ทันที แม่ฉันทำอาหารอร่อยมากเลยแหละ ไม่เชื่อลองชิมไหม???
 
“เอ้า! เอาเข้าไป จะรีบไปไหนลูก เดี๋ยวก็ติดคอหรอก” แม่ดุฉัน เรื่องที่ฉันรีบกิน
 
“แหม แม่ ก็ต้องรีบไปร้านสิคะ ขืนชักช้า ลูกค้ามารออย่างคราวก่อน มันไม่ค่อยดีเลยนะคะ” ฉันว่า คราวที่แล้วฉันไปช้า มีลูกค้าประมาณ 3-4คน ยืนรออยู่หน้าร้าน ฉันรู้สึกไม่ดีมากเลย
 
“แม่คะ ไปก่อนนะคะ บาย จุ๊บ”
พอฉันกินเสร็จก็กล่าวอำลาแม่พร้อมกับหอมแก้มแม่ทุกวันก่อนออกจากบ้าน ร้านของฉันอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 4-5 กิโล ฉันเดินทางโดยรถจักรยานยนต์รุ่นฟีโน่ สีฟ้า ขาว ซึ่งได้เป็นของขวัญวันเกิดตอนเรียนจบ ฉันเรียนจบเมื่อปีที่แล้ว มีเพื่อนอยู่2คน ชื่อ เฟย์ และ แก้ว แก้วไปเรียนต่อต่างประเทศ ส่วนเฟย์ก็เปิดร้านดอกไม้ นานๆทีก็จะแวะมาหาฉัน  อืม...วันนี้จะต้องซื้ออะไรบ้างนะ เยอะแยะเลย ไปซื้อที่ห้างดีกว่าง่ายดี
-น้ำตาล
-วิปครีม
-เชอร์รี่
-ช๊อกโกแลต
-นม
-แป้ง
-ไข่
โหเกือบจะหมดทุกอย่างแล้วนะเนิ๊ย งั้นไปซื้ออันที่ใกล้ตัวก่อนละกัน  ฉันออกจากโรงจอดรถตรงไปที่ประตูทางเข้าเห็นป้ายแปะเอาไว้ว่า ‘วันนี้เชิญชมนักร้องหนุ่ม ป๊อป ชั้น 9’ ป๊อปเหรอ ใครกันไม่เห็นจะรู้จักเลย
 
    ที่ชั้น9ห้างxxxx
“กริ๊ดดดดดดดดดแชะ!”           
         
  “พี่ป๊อปค้า!!" 
                                                                                           
   “ขออีกรูปนะคะ แชะ!” เหล่าบรรดาแฟนคลับของป๊อป กำลังมุงกันถ่ายรูปอยู่
 
อะไรน่ะ คนเขามุงอะไรกันเหรอ สินค้าลดราคาหรือไง ลองไปดูดีกว่า ฟางคิดขณะเดินผ่านมา เธอเดินแหวกเข้าไปท่ามกลางผู้คนมากมาย
 
“ขอทางหน่อยค่ะ” เธอเบียดตัวเข้าไปจนทำให้มีคนชนจากด้านหลังเลยกระเด็นเข้าไปข้างหน้าสุด เธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างดี ใส่แว่นตา ผมสีน้ำตาลเข้ม หน้าใส ยืนมองเธออยู่ เธอคิดว่าเหมือนเคยเจอที่ไหนสักที่หนึ่งเมื่อไม่นานมานี้ แต่เธอก็คิดไม่ออกว่าเป็นที่ไหน
หล่อจังดูดีมากๆเลย เธอคิด
ผู้ชายคนนั้นยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร ซึ่งทำให้เธอหลงใหลในรอยยิ้ม และอึ้งจนทำอะไรไม่ถูกจนกระทั่ง...
“ตุบ!”
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา