IS THIS LOVE นี้คือรัก
-
เขียนโดย ดวงดาวแห่งรัก
วันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.41 น.
5 ตอน
2 วิจารณ์
9,002 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 21.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เฮ้ยยยย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสวัสดีคับ ผม โน่ ประธานชมรมดนตรีคับ
"โน่ วันนี้ไปบ้านผมนะ"ไอ้ประธานเลขาสภาตัวดีก็ปริปากพูดขึ้น
"ไปไม่ได้ วันนี้นัดกับยูริ"ยูริคือใครนะหรอคับ คนที่มโนว่าผมเป็นแฟนเธอนะสิคับ
"นะๆๆๆๆ"ผมล่ะเบื่อ เวลาเจอลูกอ้อนมันจริงๆ ไอ้ผมมันเป็นพวกอ่อนไหวง่าย
"เออๆ"และแล้วผมก็ตอบตกลงมันจนได้ เลยต้องโทรไปบอกยูริเลย
[ฮัลโหลยู โน่ไปไม่ได้แล้วขอโทษนะครับ]
[ขอบคุรคับที่เข้าใจ แล้วเจอกันวันอื่นๆครับ]
พอผมคุยกับยูริเสร็จ เจ้าเลขาสภาก็ ยิ้มแก้มแทบปริ เดินออกไป
"พอใจยังคับคุณหนูปุณณ์"ผมประชดมัน
"ไปเถอะ เร็วๆ"มันเร่งผม ผมต้องยอมจำนนไปกับมัน
พอมาถึงบ้านมันก็เจอน้องสาวมัน
"พี่ปุณณ์ กับมาแล้วหรอ"น้องสาวมันทัก
"ค่ะ"มันตอบ แล้วคุณหนูปุณณ์ก็ลากผมขึ้นมาบนห้องมันจนได้แม้ผมจะพยายามรั้งไว้ก็ตาม
"อ่ะขนมของโปรด"เจ้าเลขาสภามันรู้ใจผมจริงๆ เพราะปกติผมชอบมากินขนมบ้านมันบ่อยๆ
"ขอบคุณ"ผมยิ้มตอบมัน
"กูมีไรจะถามมึงหน่อยโน่"มันทำหน้าเครียด
"ว่ามา"ผมตอบมันทั้งๆที่ปากยังกินขนมอยู่
"มึงกะเอิ้นเป็นไรกันว่ะ"มันถามผม
"กูว่าเราคุยเรื่องนี้กันจบแล้วนะ มึงควรจะเชื่อใจกูสักนิดนะ กูแฟนมึงนะ"ผมวางขนมลงแล้วจับมือไอ้เลขาสภา แล้วจู่ๆเสียงโทรสัพผมก็ดังขึ้น
[ฮัลโหลว่าไงป๊อบ อ้อ ได้ๆ พรุ่งนี้เจอกัน บาย] พอผมปิดโทรสัพ
"ใครโทรมา โทรมาเรื่องไร"มันรีบถามผม
พรุ่งนี้เจอกันนะทุกคน คืนนี้มาอัพซะดึกเลย บายๆๆๆ//ไรเตอร์
"โน่ วันนี้ไปบ้านผมนะ"ไอ้ประธานเลขาสภาตัวดีก็ปริปากพูดขึ้น
"ไปไม่ได้ วันนี้นัดกับยูริ"ยูริคือใครนะหรอคับ คนที่มโนว่าผมเป็นแฟนเธอนะสิคับ
"นะๆๆๆๆ"ผมล่ะเบื่อ เวลาเจอลูกอ้อนมันจริงๆ ไอ้ผมมันเป็นพวกอ่อนไหวง่าย
"เออๆ"และแล้วผมก็ตอบตกลงมันจนได้ เลยต้องโทรไปบอกยูริเลย
[ฮัลโหลยู โน่ไปไม่ได้แล้วขอโทษนะครับ]
[ขอบคุรคับที่เข้าใจ แล้วเจอกันวันอื่นๆครับ]
พอผมคุยกับยูริเสร็จ เจ้าเลขาสภาก็ ยิ้มแก้มแทบปริ เดินออกไป
"พอใจยังคับคุณหนูปุณณ์"ผมประชดมัน
"ไปเถอะ เร็วๆ"มันเร่งผม ผมต้องยอมจำนนไปกับมัน
พอมาถึงบ้านมันก็เจอน้องสาวมัน
"พี่ปุณณ์ กับมาแล้วหรอ"น้องสาวมันทัก
"ค่ะ"มันตอบ แล้วคุณหนูปุณณ์ก็ลากผมขึ้นมาบนห้องมันจนได้แม้ผมจะพยายามรั้งไว้ก็ตาม
"อ่ะขนมของโปรด"เจ้าเลขาสภามันรู้ใจผมจริงๆ เพราะปกติผมชอบมากินขนมบ้านมันบ่อยๆ
"ขอบคุณ"ผมยิ้มตอบมัน
"กูมีไรจะถามมึงหน่อยโน่"มันทำหน้าเครียด
"ว่ามา"ผมตอบมันทั้งๆที่ปากยังกินขนมอยู่
"มึงกะเอิ้นเป็นไรกันว่ะ"มันถามผม
"กูว่าเราคุยเรื่องนี้กันจบแล้วนะ มึงควรจะเชื่อใจกูสักนิดนะ กูแฟนมึงนะ"ผมวางขนมลงแล้วจับมือไอ้เลขาสภา แล้วจู่ๆเสียงโทรสัพผมก็ดังขึ้น
[ฮัลโหลว่าไงป๊อบ อ้อ ได้ๆ พรุ่งนี้เจอกัน บาย] พอผมปิดโทรสัพ
"ใครโทรมา โทรมาเรื่องไร"มันรีบถามผม
พรุ่งนี้เจอกันนะทุกคน คืนนี้มาอัพซะดึกเลย บายๆๆๆ//ไรเตอร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ