She finally had to สุดท้ายต้องรักเธอ

 

 

ณ บรรยากาศยามเช้าที่คลึกคลื้นและเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่ต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีในวันนี้ สิ่งของหลากหลายชนิดถูกติดตั้งไว้บนซุ้มต่างๆเพื่อที่จะได้ให้ทุกคนถ่ายรูปเก็บภาพบรรยากาศเหล่านี้เอาไว้เป็นที่ระลึก

 

"ไอ่ป๊อปมาถ่ายรูปทางนี้เร็ว"โทโมะเรียกป๊อปปี้ไปถ่ายรูปกับเพื่อนร่วมคณะอีกหลายคน

 

 

"ยิ้มหน่อยเว้ยซึมไปได้วันนี้คือวันรับปริญญาเราน่ะชีสหน่อยสิ"เขื่อนพูดแต่ป๊อปปี้ก็ทำหน้าตาเหมือนเดิม

 

 

"พี่ป๊อปยิ้มหน่อยสิเฟย์จะถ่ายรูปพี่ส่งไปให้ฟางดู"เฟย์เอ่ยปากบอกชายกนุ่แฟนเพื่อนให้ยิ้มแต่ผลตอบลับก็คงเดิม

 

 

"พี่ไม่มีอารมณ์อ่ะเฟย์พี่ขอตัวน่ะเดี๋ยวค่อยถ่าย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้าวขาเดินออกไปแต่ก็ต้องชงักเมื่มีเสียงที่คุ้นหูเรียก

 

 

"พี่ป๊อป"ชายหนุ่มหันกลับไปตามเสียงเรียก

 

 

"ฟาง"ชายหนุ่มคลี่ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นแฟนสาวอยู่ตรงหน้า

 

 

"แสดงความยินดีด้วยน่ะค่ะว่าที่สถาปนิก"ฟางพูดก่อนจะยื่นช่อดอกไม้ช่อโตให้ป๊อปปี้พร้อมหมีพูห์ตัวโตอีก1ตัวก่อนจะเข้าไปโอบกอดชายหนุ่มด้วยความคิดถึง

 

 

"ขอบคุณครับไหนฟางบอกว่ากลับมาไม่ทัน"ป๊อปปี้พูดพร้อมกับเอาของไปเก็บ

 

 

"เซอไพรส์ไงค่ะพี่ป๊อปรับปริญญาทั้งทีไม่มาได้ไง"ฟางพูดก่อนจะยิ้มหวานให้

 

 

"ยัยฟางแกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ฉันคิดถึงแกจัง"เฟย์เมื่อเห็นฟางก็รีบวิ่งปรี่เข้ามากอด

 

 

"เพลาๆหน่อยเฟย์พี่หึง"เขื่อนเอ่ยออกมาทำให้คนอื่นหัวเราะคิกคัก

 

 

"หึงให้มันถูกวันเวลาหน่อยไอ่เขื่อน"ป๊อปปี้พูดออกมาขำๆกับอาการเพื่อนหนุ่ม

 

 

"ล้อเล่นว่าแต่ฟางเหอะมาตั้งแต่เมื่อไหร่"เขื่อนถาม

 

 

"ก็หลังจากวันที่ฟางบอกว่ากลับไปไม่ได้อ่ะค่ะ"ฟางบอก

 

 

"อ่าวฟาง"โทโมะเดินเข้ามาพร้อมกับแก้วทักขึ้น

 

 

 

"สวัสดีคะพี่โทโมะ"ฟางทักทาย

 

 

"ไม่ได้เจอกันนานมากอดหน่อยสิ"ฟางรีบเดินไปสวมกอดโทโมะทันทีที่เค้าพูดจบ

 

 

"นานๆนานไปล่ะไอ่โมะ"ป๊อปปี้ออกอาการหึงหวงอย่างเห็นได้ชัดทำให้โทโมะกับฟางผละออกจากกัน

 

 

"แหมก็แฟนเพื่อนกอดนานหน่อยก็ไม่ได้555"โทโมะตอบอย่างเทล้น

 

 

"เอ่อว่าแต่ใครค่ะนั่นน่ะหน้าคุ้นๆ"ฟางถามถึงหญิงสาวที่ยืนข้างๆโทโมะ

 

 

"นี่แก้วแฟนพี่ แก้วนี่ไงฟาง"โทโมะแนะนำให้ทั้งสองรู้จัก

 

 

"พี่แก้ว/ฟาง"ทั้งสองร้องออกมาพร้อมกันก่อนจะโผล่เข้ากอดกัน

 

 

"แก้วรู้จักฟางด้วยหรอ"ป๊อปปี้ถามทุกคนทำหน้าสงสัย

 

 

"ก็พึ่งรู้จักตอนที่ฟางไปเป็นนักศึกษาแรกเปลี่ยนที่โน่น ป้าของแก้วเป็นคนดูแลฟางระหว่างที่ฟางอยู่นั่นและก็ช่วงนั้นแก้วว่างๆเลยไปหาป้าก็ได้เจอกับฟางแล้วรู้จักกับฟางจนทุกถึงวันนี้ไง"แก้วอธิบาย

 

 

"ก็ยั่งว่าเห็นบ่นคุ้นๆ"โทโมะบอก

 

 

"ฟางมานี่กับพี่หน่อย"ป๊อปปี้เดินลากฟางมาที่สวนดอกไม้

 

 

"ว้าว ใครเป็นคนทำค่ะทำไมสวยจัง"ฟางถามตาเป็นประกาย

 

 

"ก็สถาปนิกคนเก่งคนนี้ไงพี่ทำเพื่อฟางเลยน่ะรู้มั้ย"

 

 

"พี่ป๊อป"ฟางเอ่ยชื่อเค้าก่อนจะยิ้มหวานให้"อื้อ"เค้าเลื่อนหน้ามาจูบฟางเบาๆก่อนถอนออก

 

 

"ห้ามยิ้มแบบนี้ให้ใครน่ะ"ป๊อปปี้พูดแบบหวงๆรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ของเธอ

 

 

"คะ ฟางรักพี่ป๊อปมาน่ะรู้มั้ย"ฟางพูดสีหน้าแดงจัดกับจูบเมื่อกี้ที่เค้ามอบให้

 

 

"ครับพี่ก็รักฟางน่ะ เจ้าหญิงของพี่ป๊อป"ป๊อปปี้บอกรักตอบก่อนจะกดจูบลงอีกครั้งและเป็นจูบที่น่าจดจำตลอดไปสำหรับเค้าสองคน

 

 

 

จบ

                     ขอบคุณทุกคนที่คอยโหวต  คอยเม้น  

คอยติดตามฟิคชั่นเรื่องนี้มาตลอด สำหรับเรื่องนี้ก็ได้จบลงไปแล้วน่ะเจอกันเรื่องใหม่ ห้ามลืมกัน บ๊าย บาย