She finally had to สุดท้ายต้องรักเธอ
9.7
เขียนโดย Loveseen
วันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.51 น.
23 chapter
32 วิจารณ์
33.79K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2558 14.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17) ห่ะ ไปเรียนที่อิตาลี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮ้ย พวกแกเห็นฟางมั้ยว่ะฉันไปรับที่บ้านเมื่อกี๊ไม่เห็นมีใครอยู่สักคน"ป๊อปปี้ลงจากรถสุดหรูเดินมาหาเพื่อนที่ม้านั่งใต้ต้นไม้พลางถามหาแฟนสาวของตัวเองที่ไปรับกลับไม่เจอตัว
"อ่าวมึงตกข่าวหรอว่ะไอ่ป๊อป"เขื่อนถามเพื่อนหนุ่มอย่างสงสัยทำไมเค้าไม่รู้ว่าฟางไปไหน
"ข่าวอะไรว่ะไอ่เขื่อน"ป๊อปปี้ถามงงๆพร้อมกับเกาหัวเบาๆด้วยความสงสัยเล็กน้อย(มั้ง)
"ก็ฟาง.............."โทโมะที่นั่งเงียบอยู่นานกำลังจะพูดขึ้นแต่ไม่ทัน
"ฟางเค้าไปเรียนต่อที่อิตาลีไง พี่ป๊อปไม่รู้หรอกหรอ"สาวแก้มบุ๋มเพื่อนแฟนป๊อปปี้เดินมาแต่ไกลก็พูดแทรกโทโมะขึ้นทำให้ป๊อปปี้ยิ่งงงไปใหญ่
"ห่ะไปเรียนที่อิตาลี อะไรกันเฟย์"ป๊อปปี้ถามพร้อมคิ้วขมวดอย่างไม่เข้าใจ นี่เฟย์ล้อเล่นกับเค้าใช่ไหมไม่จริงใช่ไหมทำไมเธอไม่บอกเค้าก่อนจะไปสักคำไม่บอกเลยว่าจะไปไหนเธอกลับทำตัวปรกติกับเค้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ก็ยัยฟางสอบติดชิงทุนนักเรียนแรกเปลี่ยนต่างประเทศไงค่ะ ยัยฟางสอบเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วและเค้าก็พึ่งประกาศเมื่อวันก่อนนี่เองยัยฟางสอบติดแค่คนเดียวในคณะเก่งชมัดเลย"เฟย์อธิบายพรางชมเพื่อนรักของเค้าที่ทั้งสวยทั้งเรียนเก่ง
"แล้วฟางไปตอนไหน"ป๊อปปี้ถามต่อ
"ก็เมื่อเช้านี้ไงประมาณ หกโมงครึ่งอ่ะ"เขื่อนตอบแทนเฟย์
"แล้วทำไมไม่บอกฉันว่ะ"ป๊อปปี้ถามอย่างเซ็งๆเพราะเค้าไม่ได้ไปส่งฟางขึ้นเครื่่องมีเพื่อนสำหรับเค้าก็เหมือนไม่มีเพราะเวลามีเรื่องอะไรน้อยนักที่จะบอกกัน
"ก็เค้าปติดป้ายประกาศไว้ป้ายเบ่อเริ่มอยู่หน้ามหาลัยแกไม่เห็นหรอว่ะ"โทโมะบอก
"ไม่อ่ะ"
"สมน้ำหน้าใครบอกให้แกไม่มองดูละทั้งสวยทั้งเด่นได้ขึ้นป้ายหน้ามหาลัยด้วยตั้งแต่ฉันเข้ามามหาลัยนี้เนี่ยน่ะฉันยังไม่เคยได้ขึ้นป้ายกับเค้าสักครั้งเลยฟางนี่ฉันว่าป้ายที่300แล้วมั้งที่ได้ขึ้น ทั้งนักศึกษาดีเด่น ทั้งนักเรียนชิงทุน ทั้งดาวมหาลัยดีเด่น ทั้งนักศึกษาเก่งเยี่ยม ทั้งเกรดนิยมยอดเยี่ยม สงสัยจะขว้าทุกรางวัล"เขื่อนพูดร่ายยาว
"ก็แฟนฉันไม่เก่งได้ไง แล้วใครไปส่งฟาง"ป๊อปปี้พูดพรางหัวเราะแล้วถามถึงคนที่ไปส่งฟาง
"ไอ่โมะ ฉัน และก็เฟย์"เขื่อนบอก
"อ่าอ่าโอเค งั้นฉันเข้าคณะก่อนนะเว่ยถึงเวลาเรียนแล้ว"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้เพื่อนและก็เพื่อนแฟนด้วย
"พี่ป๊อปพี่ห้ามกิ๊กใครน่ะค่ะ ไม่งั้นเฟย์ฟ้องยัยฟางแน่"เฟย์เตือนชายหนุ่มแฟนเพื่อนตัวเองตามคำสั่งเพื่อนสาวของเค้าที่ขอไว้
"รับทราบครับ"ป๊อปปี้พูดตอบรับเฟย์" เฮ้อคิดถึงฟางเนอะ "ป๊อปปี้หายใจเสียงดังพร้อมพูดแล้วทำสีหน้าเศร้าๆก่อนจะเดินจากเพื่อนในกลุ่มไป
"สงสารไอ่ป๊อปเนอะว่ามั้ย"เขื่อนพูดอย่างสงสารเพื่อนตัวเองที่เค้าไม่บอกป๊อปปี้ก็เพราะว่าฟางขอไว้ถ้างั้นเรื่องนี้คงถึงหูของป๊อปปี้ไปนาน
"อืม ฉันก็ว่างั้น"โทโมะเสริม
"นี่พี่รู้มั้ยว่ายัยฟางไปเรียนที่นู้นน่ะได้ผลประโยชน์เต็มๆเลยน่ะ"เฟย์พูดขึ้นทั้งเขื่อนและโทโมะหันขวับไปหาเฟย์ด้วยความสงสัยทันที
"ทำไมหรอเฟย์"โทโมะถาม
"ก็ยัยฟางไปสามารถพิสูจพี่ป๊อปได้ว่าเลิกเจ้าชู้แน่นอนมั้ยและนี่คือคำตอบและอีกอย่างทำให้พี่ป๊อปได้คิดถึงยัยฟางด้วยและอีกอย่างที่สำคัญม๊ากมากคือทำให้พี่คิดถึงยัยฟางเหมือนกัน5555"เฟย์พูดแล้วนึกแย่โทโมะเล่น
"เดี๋ยวเถอะ"โทโมะเขกหัวเฟย์เบาๆด้วยความแก่นของเธอ
555โทโมะคิดถึงฟางล่ะสิถึงไม่เถียงเฟย์กลับอิอิ
แต่ยังไงฟางก็ไม่ได้ชอบเค้าอยู่ดีคิดถึงไปก็ปล่าวประโยชน์
เป็นกำลังใจให้โทโมะด้วยน่ะถึงจะเป็นแฟนไม่ได้แต่เค้าก็จะเป็นพี่ชายที่แสนดีของฟาง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ