ชีวิตวุ่นๆ วัยรุ่นแสบซ่า

หลังจากที่พี่ฟร้องพาฉันไปเรียน หลังจากนั้นฉันก็ไม่พูดไม่คุยกับเขาคนนั้นอีกเลย
"ฟรัง แกทำใจได้แล้วใช่มั้ย"แพรวา ถามฉัน
"ไม่รู้สิ"พอเลิกเรียนเสร็จ
สวัสดีค่ะ แพรวานะค่ะ
พอเลิกเรียนเสร็จ แบงค์ก็รีบมารอฟรังหน้าห้องแต่คราวนี้ใครมารับฟรังล่ะ
"พี่เบสท์ สวัสดีค่ะ"เขาคนนั้นชื่อ เบสท์ แฟนเก่าฟรัง สงสัยจะกลับมารีเทิร์นอีกครั้งล่ะมั้งค่ะ
"ไปกินไอติมกัน พี่เลี้ยงเอง"แล้วพี่เบสท์ก็จับมือฟรัง
"ค่ะ พี่เบสท์กินวนิลาเหมือนเดิมใช่มั้ยค่ะ"ฟรังยิ้มตอบ
"รู้ได้ไง น่ารักจัง"แล้วพี่เบสท์ก็หยิกแก้มฟรัง ฉันรู้เลยว่าแบงค์เจ็บปวดมาก
"ฟรัง เราขอคุยไรด้วยหน่อยสิ"แล้วฉันก็ลากฟรังมาที่นี้
"แกแน่ใจที่จะรีเทิร์นกับพี่เบสท์แล้วจริงๆใช่มั้ย"ฉันถาม
"ฉันคิดว่าพี่เบสท์จะไม่ทำให้ฉันเสียใจ"ฟรังตอบ
"แต่แกก็รู้ว่า แบงค์รักแกมาก"ฟรังไม่สนใจแล้วเดินกลับไป
"เจมส์ๆ วันนี้เราไปกินเค้กกันนะ ร้านโปรดของเราไง"เหนิงพูด
"ไม่เป็นไร"ฉันตอบแทนเจมส์
"เจมส์ ไปผับกับกูหน่อย กูเห็นพี่พีชลงเฟส ชวนไปผับ พี่ต่อ พี่กัน พี่เคิล ก็ไปนะเว้ย"แบงค์ชวนเจมส์
"ขอบคุณพี่เบสท์นะค่ะ ที่มาช่วย"แล้วจู่ๆฟรังก็พูดขึ้น นี้แสดงว่าฟรังลองหรอเนี้ย
"ไปเว้ยไอ้เจมส์"และแลวเจมส์ก็ยอมไป
 
จะเป็นอย่างไรต่อไปต้องติดตาม//ไรเตอร์