ลิขิตรัก The eternal...

 
บนห้องนอนป๊อปปี้ฟาง
"ฟางไปอาบน้ำก่อนนะครับ "ป๊อปปี้เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ฟาง
"ฟางเหนื่อยจังเลยคะพี่ป๊อป ไม่รู้ว่าเราจะได้อยู่กันอีกนานเท่าไหร่"คิดมาถึงตรงนี้ฟางก็ร้องไห้ออกมา
"อย่าคิดแบบนั้นสิครับ พี่จะไม่ยอมจากเราไปไหน ต่อให้ฟางไล่พี่ พี่ก็ไม่ยอมไปไหนหรอก อย่าคิดมากสิครับ"ป๊อปปี้กรีดน้ำตาที่แก้มนวลออก
"สัญญานะคะว่าจะไม่ทิ้งฟางทิ้งลูก"
"สัญญาด้วยเกียติของลูกเสื้อครับผม"แล้วป๊อปปี้ก็โอบกอดฟางเพื่อให้หญิงสาวมั่นใจ
"พี่ว่าฟางไปอาบน้ำดีกว่านะครับ ดึกแล้วป่านเจ้าตัวเล็กคงง่วงนอนแล้วนะ"
"พี่ป๊อปขา"
"ครับ"ป๊อปปี้ขานรับ ช่วงนี้ฟางจะช่างอ้อนเป็นพิเศษ
"อาบน้ำให้ฟางหน่อยสิคะ "บอกไปก็หน้าแดงตาม ไม่เข้าตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากให้ป๊อปปี้อาบน้ำให้
"ได้สิครับคุณเมีย เดี๋ยวกระผมจะอาบให้สะอาดเลย"จากนั้นทั้ง2ก็ช่วยกันอาบน้ำแต่มันไม่ใช่แค่อาบน้ำกันเฉยๆแน่นอน ผ่านไป1ชั่วโมง ป๊อปปี้ก็อุ้มฟางออกมาจากห้องน้ำ เพราะหญิงสาวหลับทันทีเมื่อการต่อแขนต่อขาลูกเสร็จ
รุ่งเช้าที่โต๊ะอาหาร
"อ้าวทำไมวันนี้หนูฟางแต่งตัวเหมือนจะออกไปไหนเลยลูก"คุณอารดาถามลูกสะใภ้
"คือผมจะพาฟางไปที่บริษัทด้วยครับคุณแม่"ป๊อปปี้เป็นคนตอบแทนฟาง
"ไปนั่งเฝ้าแก่ทำงานอ่ะหรอ น่าเบื่อจะตาย แล้วอย่างนี้หนูฟางไม่เบื่อ ไม่เหงาแย่หรอลูก"
"ไม่หรอกคะคุณแม่"ฟางตอบไปพร้อมกับส่งยิ้มให้ท่าน
"ถ้างั้นเดี๋ยวตอนเที่ยงแม่แวะไปหานะลูก"
"คะคุณแม่"
"ตาป๊อปดูแลน้องให้ดีๆนะลูก"คุณอารดากับชับบุตรชาย
"ครับคุณแม่ ว่าแต่คุณพ่อไปไหนครับนี้ผมไม่เห็นท่านเลย"ป๊อปถามหาบิดาเพราะตั้งแต่มาถึงห้องอาหารก็ไม่เห็นท่านในห้องนี้เลย
"อ่อ คุณพ่อมีธุระด่วยอ่ะลูก รีบทานกันดีกว่าเราจะได้รีบไปทำงาน "คุณอารดาไม่อยากบอกว่าธุระของสามีเธอนั้นคืออะไรแต่รับรองว่าครอบครัวเราจะมีความสุขสุดๆ
ณ บริษัท
"คุณป๊อปคะท่านประธานเรียกพบคะ "เสียงเลขาหน้าห้องดังมาในโทรศัพท์ภายใน
"ครับผม บอกท่านว่ารอสักครู่นะครับ"ป๊อปปี้ตอบกลับไปทันที
"มีเรื่องด่วนอะไรนะคุณพ่อ"จากนั้นป๊อปปี้ก็เดินไปนั่งลงข้างฟางที่กำลังหลับอยู่บนโซฟา
"ฟางครับ เดี๋ยวพี่ไปหาคุณพ่อก่อนนะครับ"ป๊อปปี้บอกกับฟางแต่ไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินหรือป่าวเพราะดูแล้วคงกำลังหลับสบาย
"คุณเอมิก้า ครับ อย่าให้ใครเข้าไปรบกวนภรรยาผมในห้องนะครับ และฝากดูแลด้วยนะ"ก่อนที่จะเดินไปพบบิดาป๊อปปี้ก็สั่งการกับเลขาหน้าห้อง เพราะกลัวว่าจะมีคนเข้าไปรบกวนเวลานอนของภรรยาที่รัก เพราะถ้าเธอนอนไม่อิ่มจะงอแงกับเขา
"คะคุณป๊อป"จากนั้นป๊อปปี้ก็เดินไปพบบิดาที่ห้องของท่าน
ณ ห้องประธานบริษัท
ก๊อก ก๊อก
"เชิญเข้ามาได้"จากนั้นป๊อปปี้ก็เดินเข้าไปหาบิดา
"คุณพ่อมีเรื่องด่วนอะไรครับ ถึงรีบเรียกผมมาพบ"
"เรื่องแก่กับเมียแก่อ่ะสิ"
"ถ้าคุณพ่อจะให้ผมกับฟางเลิกกันละก็คุณพ่อเลิกคิดได้เลย"
"ฟังพ่อก่อนสิตาป๊อป"จากนั้นคุณสรศักดิ์ก็เล่าเหตุผลที่เรียกมาให้ฟัง
"เอ่อ พี่ป๊อปอยู่หรือป่าว"
"คือคุณป๊อปไม่อยู่คะ ไปหาท่านประธานคะ"เอมิกาบอกกับหญิงสาวหน้าตน
"งั้นฉันไปรอในห้องนะ"จากนั้นหญิงสาวคนนั้นก็เดินเข้าไปในห้องโดยไม่รอเลขาบอกอะไร
"เอ่อ คุณคะ ตายแน่ๆงานนี้ คุณป๊อปเอาฉันตายแน่ๆเลย ทำไงดีนะ คิดสิเอมิกา "ในขณะที่กำลังคิดสายตาก็หันไปเห็นเจ้านายของตนที่กำลังเดินยิ้มเข้ามา
ภายในห้อง
"เอ๊ะใครกันนะมานอนในนี้"หญิงสาวเดินไปดูว่าใครกันที่มานอนในนี้
"ทีแท้นังฟางนี้เอง รักกันมากสินะถึงต้องหอบกันมา มันน่าชนให้ตายไปเลย"พิมคิดด้วยความเครียดแค้น
"เพราะแก่คนเดียวนังฟาง แก่ทำให้ฉันไม่ได้แต่งงานกับพี่ป๊อป เพราะแก่คนเดียวที่ทำให้คุณลุงกล้าที่จะยกเลิกสัญญาระหว่างพ่อฉัน เพราะแก่นังฟาง แก่อย่าอยู่เลย"จากนั้นพิมก็เดินเข้าไปถึงตัวฟางและหวังจะหยิบเอามีดที่พกติดตัวในกระเป๋าเอาออกมาหมายจะฆ่า ให้ตาย
แต่ก่อนที่จะได้ลงมือทำอะไรนั้น ก็มีคนเปิดประตูเข้ามาเสียก่อน
"นั้นเธอคิดจะทำอะไรภรรยาของพี่"พอรู้ว่าใครเข้ามาให้ห้องก็รีบเดินเข้ามาพอดี และสังเกตุเห็นว่าพิมกำลังจะหยิบอะไรในกระเป๋า
"พิมก็ไม่ได้จะทำอะไรเมียพี่ป๊อปหรอกคะ พิมแค่เห็นพี่ฟางพูดอะไรไม่รู้เลยจะเข้าไปดูอ่ะคะ"พิมหาขอแก้ตัวให้ตัวเอง
"ว่าแต่เธอมีธุระอะไรละถึงมาหาพี่อ่ะ"ป๊อปปี้ถามพิมและรีบเดินไปดูเมียรัก ให้ตายเถอะเขาไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนี้เลยจริงๆ
"พิมก็ไม่มีธุระอะไรหรอกคะ แค่จะแวะมาทักทายพี่ป๊อปอ่ะคะ อ่อ พิมพึ่งนึกขึ้นได้ว่านัดเพื่อนไว้ พิมขอตัวลากลับเลยนะคะ "
"อ่อ ดูแลเมียพี่ให้ดีๆนะคะ "พิมพูดแค่นี้ก็เดินจากไปพร้อมกับทิ้งความกังวนให้ป๊อปปี้
"นี้เธอคิดจะทำอะไรของเธออีกนะ สงสัยต้องเฝ้าฟางอย่างใกล้ชิดแล้วสิเรา"ป๊อปปี้เกิดความกังวนเรื่องที่พิมพูดไว้ก่อนจากไป เขารู้ว่าวันที่ฟางโดนรถชนเป็นรถของใคร เพราะกล้องวงจรปิดได้บันทึกเหตุการณ์นั้นไว้ วันที่เขารู้สึกโกรธเกลียดผู้หญิงคนนี้มาก เขาอยากจะจำเธอเข้าคุกมากๆแต่ก็โดนฟางสั่งห้ามไม่ให้เอาเรื่องเพราะเห็นแก่คุณพ่อ ฟางไม่อยากให้บิดาเขาต้องเกลียดเธอ แต่ถ้าครั้งนี้เกิดอะไรขึ้นกับฟางอีกเขาก็จะไม่ปล่อยไว้แน่นอน
"ฟางครับตื่นได้แล้วครับ จะเที่ยงแล้วนะ นอนขี้เซาแบบนี้ จะถูกทำลายยังไม่รู้ตัวอีกนะ"ป๊อปปี้ปลุกภรรยาของตนให้ตื่นจากการหลับใหล
"พี่ป๊อปขา"
"ตื่นมาก็อ้อนเลยนะครับ ว่าไงครับ จะเอาอะไรเอ่ย"ป๊อปปี้ยิ้มให้กับภรรยาสุดที่รัก
"ของฟางนอนต่ออีกได้หรือป่าวคะ"
"คงจะไม่ได้นะครับ มะลุกขึ้นไปล้างหน้านะครับคนเก่งเดี๋ยวเราจะได้ออกไปทานข้าวกัน วันนี้คุณแม่จะไปทานกับเราด้วยนะ "ป๊อปปี้ช่วยพยุงฟางขึ้นจากโซฟาที่ใช้อาศัยนอนหลับ
"พี่ป๊อปขา ฟางอยากกินอาหารญี่ปุ่นมากๆเลย วันนี้เราไปทานกันนะคะ"ฟางอ้อนป๊อปปี้ ทำไมวันนี้เรารู้ว่าอยากทานอาหารญี่ปุ่นสุดๆ
"ได้สิครับที่รัก "จากนั้นฟางก็เดินไปล้างหน้าล้างตา และทั้ง2ก็ออกไปทานข้าวพร้อมกับมารดาโดยที่ทั้ง2ไม่รู้เลยว่าจะมีบุคคลที่4ไปนั่งทานอาหารมื้อนี้กับทั้ง2คน
 
ขอโทษด้วยนะคะที่หายไปหลายวันพอดี ไรเตอร์ป่วยและมีภาระกิจสำคัญด่วนเลยมาลงให้ไม่ได้ จะพยายามมาลงให้บ่อยๆนะคะ