ไฟในดวงใจ

9.6

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.30 น.

  47 ตอน
  1113 วิจารณ์
  72.70K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2558 00.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) มอบกาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

                    รถหรูสีดำที่ขับมาจอดอยู่ในท้องทุ่งข้างๆกระท่อมหลังเล็ก ตาคมมองผ่านกระจกรถ ดูบรรยากาศรอบๆ ก่อนจะเปิดประตูเดินลงมาจากรถ ร่างสูงบิดขี้เกียจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินสำรวจพื้นที่รอบๆ เขามองท้องผืนนาที่เหลืองทองไปด้วยเม็ดข้าวจนสุดริมเขา เม็ดข้าวสีเหลืองทองที่เต็มท้องทุ่ง รับกับแสงตะวันบนท้องฟ้า ชายหนุ่มละสายตาจากสิ่งสวยงามตรงหน้าก่อนจะหันหลงเดินกลับมาที่รถ

 

 

 

                    " จะขี้เซาไปถึงไหนกันคะ " เขาเปิดประตูรถด้านข้างคนขับ ก่อนจะใช้นิ้วเขี่ยปลยจมูกโด่งของหญิงสาวที่ยังนอนหลับสนิท 

 

 

 

 

                    " ก็เค้าง่วงงง " เธองัวเงีย พลิกตัวหันหน้าหนีชายหนุ่ม 

 

 

 

 

                    " ตื่นตาก่อนสิ มีอะไรจะให้ดู " เขาก็ยังกวนเธอไม่เลิก ร่างสูงกดไหล่ร่างบางให้หันกลับมาหาเขา

 

 

 

 

                    " ในห้องของเธอมีอะไรให้เค้าดูอีกฮะ " จนถึงตอนนี้เธอเองก็ยังไม่รู้ตัว ว่าโดนอุ้มมานอนในรถตั้งแต่เมื่อรุ่งสาง 

 

 

 

 

                    ร่างบางลืมตาขึ้นช้าๆอย่างเซ็งอารมณ์ ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นวิวเขาและผืนนาที่เหลืองอร่าม  ร่างบางดีดตัวเองขึ้นมาก่อนจะพลักอีกคนที่ยืนขวางทางเธออยู่ในพ้นทาง

 

 

 

 

 

                    " นี่เค้าฝันอยู่หรือเปล่าาา  " วิวทัศน์มันช่างงดงามอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน 

 

 

 

 

                    " หยิกแขนตัวเองดูสิ จะได้รู้ว่าฝันไม่ฝัน " ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะจับมือผู้หญิงที่ยืนข้างๆเขา

 

 

 

 

                    " โหดๆอย่างนายไม่น่าเชื่อ ว่าจะทำเรื่องแบบนี้ได้ " เธอละสายตาทางวิวทัศน์แล้วหันมาเงยมองหน้าเขา ก่อนจะส่ง้อยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขให้กับเขา

 

 

 

 

                    " เค้าทำได้ทั้งนั้นแหละ " สายตาร้ายที่แฝงอยู่ในแววตากันแดดฉายออกมาโดยที่หญิงสาวข้างๆไม่รู้ตัวเลย

 

 

 

 

                    " เธอแอบพาเค้ามาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ " แก้วถามโทโมะ 

 

 

 

 

                    " ก็ตั้งแต่ตอนที่เธอนอนน้ำลายยืนอยู่บนเตียงอะแหละ " มือหนากุมมือเรียวแล้วเดินนำไปที่กระท่อมข้างรถ  กระท่อมที่ห้อมล้อมไปดวยทิวทุ่งนา 

 

 

 

 

                    " ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย " แก้วอาาย

 

 

 

 

                    " ก็แค่อยากเซอร์ไพร้ไง เมื่อเมืองหลวง ก็ออกมาเที่ยวที่ใหม่ๆบ้าง เนอะ "  ทั้งคู่นั่งอยู่ที่ชานระเบียงบ้าน มองท้องทุ่งนาที่เป็นผืนยาวเป็นเนินขึ้นไปจนถึงทิวเขา

 

 

 

 

 

 

 

                    และในวันเดียวกันนั้น ก็ยังมีอีกคู่ที่พากันมาเปลี่ยนบรรยากาศด้านนอก  คู่หนุ่มชาย ที่นั่งอาบน้ำตกกันอยู่ในป่าลึก

 

 

 

 

                    " ไม่น่าเชื่อว่าในป่าแห่งนี้จะมีน้ำตก " ฟางมองบรรยากาศรอบๆ ความเงียบสงบของป่าแห่งนี้มันทำให้เธอได้ยินเสียงน้ำ ได้ยินสียงนกชัดขึ้น มันช่างต่างจากในเมืองเหลือเกิน ที่ได้ยินแต่เสียงรถ ได้ยินแต่เสียงผู้คน 

 

 

 

 

                    " ฟ้าชอบมั้ย " ป๊อปยังมองฟางที่เอาแต่นั่งแช่อยู่ในน้ำไม่ยอมขึ้นสักที

 

 

 

 

                    " ชอบมากกเลยคะ ฟ้าไม่เคยเจอน้ำตกที่เงียบแบบนี้ มันทั้งสวย ทั้งสะอาด ทั้งสงบ จนฟ้าคิดว่า มันเป็นน้ำตกของฟ้าไปแล้ว " ฟางยิ้มหวานในกับป๊อป ก่อนจะว่ายน้ำไปมา 

 

 

 

 

 

                    " ถ้าชอบ เดี๋ยวพี่จะพามาบ่อยๆนะ " ป๊อป เมื่อเห็นร้อยยิ้มของฟาว เมื่อเห็นแววตามีความสุขของฟาง เธอจะรู้บ้างหือเปล่า ว่าเขามีความสุขยิ่งกว่า 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปไม่เห็นจะว่ายน้ำเลย  ลงมาเล่นน้ำกับฟ้านะ 'ฟางว่ายเข้ามาหาป๊อป เธอจับมือป๊อป ให้ดึงให้ป๊อปลงมาว่ายน้ำกับเธอ 

 

 

 

 

                    " มีความสุขจัง " มือเรียวกอดรอบคอของชายหนุ่มเอาไว้ มือหนาทั้งสองข้างจับเอวบางไว้หลวมๆ ใบหน้าสวยยิ้มอย่างพอใจ 

 

 

 

 

                    " พี่ก็มีความสุขเหมือนกัน " ป๊อปหลุ่มหลงอยู่กับรอยยิ้มบนใบหน้าเธอ ใบหน้าหล่อเริ่มเข้าไปใกล้ๆใบหน้าสวยจนปลายจมูกโด่งของทั้งคู่ชนกัน ชายหนุ่มเอียงหน้าเล็กน้อยเพื่อให้ปากของเขาได้สัมผัสกับปากหวานได้ง่ายขึ้น  

 

 

 

                    มือหนาข้างหนึ่งเลือนมาโอบใบหน้าสวยเอาไว้ ก่อนที่เขาจะสอกแทรกลิ้นเข้าไปในโพร่งปากหวาน  ด้วยความเร้าร้อนเสียวซ่านทีเขามอบให้ มันทำให้มือเรียวทำต้องจิกเส้นผมของป๊อปเพื่อระบายมันออกมา   อารมณ์ของท้งคู่ฟุ่งซ่านจนเริ่มระงับไม่อยู่ ยิ่งร่างกายของทั้งคูแนบชิดกับอยู่ในน้ำ เนื้อผ้าที่เปียกโชนจนแนบเนื้อมันทำให้คนทั้งคู่เห็นสัดส่วนร่างกายของกันแหละกัน  มือหนาอีกข้างที่โอบเอวฟางอยู่เลื่อนขึ้นมาตามแผ่นหลังนวลอย่างระงับไม่ได้ เช่นเดียวกันกันมือเรียวที่เคยโอบต้นคอขาวของเขาไว้มันลูบไล้ตามแผ่นหลังของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่านเหมือนกัน 

 

 

 

 

 

                    " พี่รักฟ้านะ " แล้วป๊อปก็ห้ามความต้องการของตัวเองไว้ไหว เขาเริ่มซุกไซร้ตามซอกคอขาว ทั้งดูดทั้งเม้มจนเกิดรอยแดงเต็มไปหมด  หญิงสาวเองก็เอียงคอรอรับสิ่งที่เขามอบให้ 

 

 

 

                    " อะอ่า " ฟางบิ้วตัวไปมา เมื่อใบหน้าหล่อดูดเม้มคึงยอดอกคู่สวยของเธออย่างชำนาญ ร่างบางที่เปลือยท่อนบนเอนพิงกับโขนหินในน้ำตก มือเรียวจิกตามแผ่นหลังของชายหนุ่มจนเกิดรอยแดง 

 

 

 

                    ลิ้นหนาโลมเลียร่องอกลงมาที่หน้าท้องแบนราบ เขาหยุดและเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าสวยที่หน้าเคลิ้มไปกับการกระทำของเขา  ฟางลืมตาขึ้นมองป๊อป เมื่อเขาหยุดกระทำ 

 

 

 

 

                    " อย่ารังแกฟ้าด้วยวิธีนี่เลยนะ " เธอเองก็ต้องการเขาไม่ใช่น้อย แล้วยิ่งตอนนี้อารมณ์ของเธอฟุ่งซ่านจนห้ามไม่อยู่ 

 

 

 

 

                    " พี่รักฟ้านะ " เขาเลื่อนหน้าไปกระซิบข้างหูเธอ ก่อนจะเม้มที่ติ่งหูเบาๆเล่นเอาฟางขนลุกฟุไปทั้งตัว มือหนาค่อยๆถอดกางเองขาสั้นของคนตรงหน้าออก แล้วจัดการถอดกางเอกของตัวเอง

 

 

 

                    ป๊อปโลมเลียกับจุมสงวนของเธอจนเธอถึงที่หมาย ก่อนจะแย่นิ้วเข้าไปสำรวจกุหลาบแดง 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อป  พี่ป๊อป อะ  " เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อของเขามันยิ่งทำให้ความต้องการของเขาเพิ่มขึ้นมาทวีคูณ  แกนกลางของเขาเริ่มแข็งตัวและมันก็พร้อมที่จะเข้าไปสำรวจกุหลาบแดงของเธอ 

 

 

 

 

 

 

                    ร่างสูงอุ้มร่างบางในมานอนราบบนโขนหินก่อนจะสอดแทรกแกนกลางขอเขาเข้าไปในกลีบกุหลาบ

 

 

 

 

 

 

                    " โอ้ย " หญิงสาวเบือนหน้าหนี หลับตาปี๋ด้วยความเจ็บปวด 

 

 

 

                    " อ๊ะ อ๊ะ ฟ้าาา " ป๊อปครางออกมาเมื่อขยับสะโพกโยกใส่ร่างบาง 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อป  อื้ออ   อ๊าาส์  พี่ปะป๊อปปปป " ฟางครางไม่เป็นภาษาเมื่อป๊อปเร่งจังหวะเร็วขึ้นจนฟางใกล้ถึงที่หมาย 

 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อป ฟ้าา ฟะฟาางง พี่ป๊อปคะ "แล้วเธอก็ไปถึงจุดหมาย 

 

 

 

 

                    " ฟะฟ้าา  อะ อะ อ๊าาาา "  ป๊อปเร่งจังหวะตัวเองจนถึงที่หมายก่อนจะฟุบลงบนอกอิ่ม 

 

 

 

 

 

 

 

                    กระท่อมกลางทุ่ง ในเวลาพลบค่ำ 

 

 

 

 

                    " เธอ เราจะกินอะไรกันดี " แก้วหิว เธอเดินไปอ้อนโทโมะ ที่นอนเล่นอยู่ที่เปลริมระเบียง 

 

 

 

 

                    " ไปเปิดดูท้ายรถสิ เค้าซื้อของมาเต็มเลย " โทโมะยื่นกุญแจรถให้แก้ว หญิงสาวรีบรับมา ก่อนจะเดินลงบันไดกระท่อมที่มันมีเพียง 4 คั่นลงไปที่รถ 

 

 

 

                    แก้วกดรีโมตเปิดท้ายรถ เธอท้งอึ้ง ทั้งตะลึกกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ดอกกุหลาบขาวที่ถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบจนเต็มท้ายรถ 

 

 

 


                    " สำหรับที่รักครับ " เสียงหล่อกระซิบข้างหู ก่อนที่เขาจะยื่นช่อกุหลาบให้กับเธออีก 1 ช่อ

 

 

 

 

                    " ทำให้ตกใจอีกแล้วนะ " แก้วเขิลรับดอกกุหลาบมาดม 

 

 

 

 

                    " แล้วชอบมั้ยหละ " โทโมะกระซิบ แก้วพยักหน้า ก่อนจะโผล่เข้ากอดโทโมะ 

 

 

 

 

                    " ไม่เคยมีใครทำให้เค้าแบบนี้มาก่อนเลย ขอบคุณนะ " แก้วกอดโทโมะไว้แน่น ก่อนจะคลายกอดออกแล้วจ้องมองเขาอย่างลึกซึ้ง 

 

 

 

 

                    " เค้าก็เพิ่งทำให้เธอคนแรกที่แหละ " โทโมะพูด ก่อนจะยิ้มหวานให้แก้ว 

 

 

 

 

                    " กอดหน่อยนะ " แก้วรวบเอวหนาเข้ามากอดไว้แน่น ร่างสูงยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย

 

 

 

 

 

                    ตกดึก ทั้งคู่นอนหงายมองดูเพดานกระท่อมอยู่ข้างๆกัน ใจทั้งคู่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ บรรยากาศเย็นๆ ลมโกรกๆ มันทำให้ร่างบางหวิวๆจนหนาวสั่น แก้วใช้มือเรียวโอบกอดตัวเองไว้ 

 

 

 

 

                    " หนาวหรอ " โทโมะตะแคงตามหญิงสาวที่นอนขดคู้กอดตัวเองอยู่ 

 

 

 

 

                    " นะนิดหน่อย "นิดหน่อย แต่ปากสั่นไปหมดแล้ว 

 

 

 

 

                    " หนาวก็บอกสิคะ ว่าหนาว " โทโมะเขยิบเข้าไปใกล้ๆ แล้วโอบกอดร่างบางเอาไว้  แก้วตัวสั่นระริก เธอตื่นเต้นเมื่อเขาเข้ามาใกล้ 

 

 

 

 

                    " ยังไม่หายหนาวอีกหรอ " โทโมะชะโงกหน้าเข้าไปถาม

 

 

 

 

                    " ไมหนาวแล้ว " เธอหน้าแดงไปหมด ไม่กล้าสบตาโทโมะ

 

 

 

 

                    " แล้วทำไมตัวสั่น หรือว่าาา ...   "  โทโมะเองก็รู้อยู่แก่ใจ แต่ก็ยังจะแกล้งถามเธออีก

 

 

 

 

                    " อะไร หรือว่าอะไร " เธอเองก็ยังจะยั่วเขาไม่เลิก แก้วพลิกตัว หันหน้ากลับมาหาโทโมะ ทั้งคู่สบตากันนิ่ง 

 

 

 

 

                    " เธอมีความสุขมั้ย เวลาที่เราอยู่ด้วยกันแบบนี้ " โทโมะ เกี่ยไรผมที่ปกปิดใบหน้าสวยออก 

 

 

 

 

                    " มีสิ มีความสุขมากด้วย " แก้วมองโทโมะอย่างหวานซึ้ง

 

 

 

 

                    " เธอรักชั้ลมั้ยแก้ว ' 

 

 

 

 

                    " รัก " แก้วใช้นิ้วไต่จมูกโด่ง 

 

 

 

 

                    " ชั้ลรักเธอมากนะ รักมากอย่างที่ไม่เคยรักใครมาก่อน รักมากจนอยากจะครอบครองทั้งหัวใจ ทั้งร่างกาย " โทโมะลูบผมแก้ว  แก้วนิ่งไป ทั้งคู่จ้องตากัน โทโมะค่อยๆขยับเข้ามาใกล้แก้วเรื่อยๆ ใกล้เรื่อยๆ  มือหนากดไหล่ร่างบางในนอนหงายอย่างนิ่มนวน ก่อนที่เขาจะขึ้นไปคร่อมร่างบางเอาไว้ 

 

 

 

 

 

                    " เป็นของชั้ลทั้งตัวทั้งหัวใจนะแก้ว " เขาก้มหน้าลงไปกระซิบข้างซหุธอ แก้วพยักหน้า ด้วยความที่ไม่เคยมันทำให้เธอกลัวๆกล้าๆตื่นเต้นไปหมด ร่างบางสั่นระริก มื่อใบหน้าหล่อฝังอยู่ที่ซอกคอขาวของเธอ 

 

 

 

 

                    " อะ " ดวยความเขิลอายมันทำให้เธอไม่กล้าที่จะร้องระบายออกมา 

 

 

 

                    

                      ชายหนุ่มลงลิ้นดูดเม้มซอกคอขาวอย่างชำนาญ มือหนาของเขาค่อยปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกจนเหลือแต่ชั้นใน  แก้วจกผ้าปูเตียงไว้แน่น 

 

 

                      เขาค่อยๆถอดบราของเธออก แล้วจ้องมองอกคู่สวยจนหญิงสวยขวยเขิล เธอเอามือมาปกปิดมันให้พ้นจากสายตาของเขา 

 

 

 

 

                    " อายหรอ " เขาเองก็ขำกับกริยาของเธอ ชายหนุ่มดึงมือเรียวออกอย่างนุ่มนวล ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้อกอิ่ม  เขาใช้ลิ้มตวัดยอดอกของเธอจนหญิงสาวสุะดุ้งโหยง 

 

 

 

 

                    " โอ้ย " เธอตกใจกับสัมผัสที่เขามอบให้ โทโมะเหลือบมองแก้วนิดหน่อยก่อนจะก้มหน้าลงทำต่อ ชายหนุ่มดูดดื่มอกคู่ชายจนตั้งขึ้นชูชันท่าทายความกระหายของเขา มือหนาเค้นคึงมันอย่างกระหาย รอยแดงถูกตราไว้ตามอกทั้งสองข้างของเธอ เขาหยอกล้อมันมันจนพอใจก่อนจะไล่ลิ้ม จากร่องอกลงมาจนถึงกลีบกุหลาบของเธอ มือหนาค่อยๆดึงชั้นในออกอย่างช้าๆ แก้วน้ำตาคลอเริ่มจะกลัวับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอดีดตัวลุกขึ้นมาแล้วรั้งมือโทโมะเอาไว้

 

 

 

 

                    " ไม่เอาแล้ว  เค้ากลัว  " แก้วเหมือนคนจะร้องไห้ 

 

 

 

 

                    " ไม่ต้องกลัวนะที่รัก เค้าไม่ทำให้เธอเจ็บหรอก เชื่อใจเค้าหนะ " ชายหนุ่มพ่นคำหวานจนเธอต้องยินยอม ร่างสูงค่อยๆเอนร่างบองให้นอนลง ก่อนจะแยกขาเรียวออกจากกัน

 

 

 

 

 

                    " ยะอย่า  อะ " ใบหน้าสวยนิ่วหน้าอย่างเสียซ่าย เมื่อชายหนุ่มฝังหน้าตัวเองลงกลางกลีบกุหลาบของเธอ เขาโลมเลียมันอย่างชำนาญจนหญิงสาวเคลิ้มตามจนสติหลุด แก้วแทบจะทนไม่ไหวกับสิ่งที่เขามอบให้ 

 

 

 

 

 

                    " อะอ๊าาาส์ " สะโพกร่างยกร่าเมื่อนิ้วหนาทอดแทรกเข้าไปในโพร่งกุหลาบโดนไม่ทันทั้งตัว แต่เธอก็ได้รับความสุขไม่น้อยในสิ่งที่เขามอบให้ 

 

 

 

 

                    " อะ อะ อ๊าสส์ " เขารีบเร่งจังหวะนิ้วส่งเธอให้ถึงที่หมาย  ร่างบางหลับตาปี๋ นอนแผ่ราบ อย่างคนหมดแรง 

 

 

 

 

                    ชายหนุ่มเริ่มปลุกอารมณ์ของเธอให้กลับมาอีกครั้งเพื่อสนองความต้องการของเขา ด้วยความชำนาญของเขามันทำให้ใช้เวลาไม่นาน เธอก็กลับมามีอารมณ์ร่วมกันเขาอีกครั้ง และครั้งนี้แก้วดูจะมีความสุขและไม่เกร่งเหมือนกันครั้งก่อน 

 

 

 

 

 

 

                    " ชั้ลรักเธอนะ แก้ว  " เขากระซิบบอกกับเธอก่อนจะสอดแกนกลางที่ตื่นเต็มที่แล้วเขาไปในโพร่งกุหลาบ  แก้วหลับตาปี๋มือจิกหมอนด้วยความเจ็บปวด  มือหนาจับมือแก้วมาผสานกับมือตัวเอง แล้วค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นชินให้กับเธอ 

 

 

 

 

 

                    " เจ็บนะ " แก้วน้ำตาไหล เะอเริ่มทนกับความเจ็บปวดไม่ไหวจนเขาต้องหยุดและมาโลมเลียเธออีกครั้ง ให้เธอเปิดใจและเปิดกายรับเขาเข้าไป  แก้วเริ่มเคลิมกับการกระตุ้นอารมณ์ของเขา ชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพกเข้าออกอีกครั้ง ความเจ็บปวดของเธอเริ่มหายไปความเสียวซ่านเริ่มเข้ามาแทน

 

 

 

 

 

                    " อะ อะ   " โทโมะครางไ่เป็นภาษา นี่แก้วมอบความสุขให้เขาได้เพียงนี้เลยหรอ

 

  

 

 

                    " โมะ  อะ อะอ๊าสสส์ "โทโมะรีบเร่งจังหวะ ส่งแก้วให้ถึงที่หมาย ก่อนที่เขาจะเร่งจังหวะ ส่งตัวเองให้ถึงที่หมายเช่นกัน 

 

 

 

 

 

                    เพลงรักบรรเลงจนถึงรุ่งเช้าอย่างทที่ไม่มีใครยอมใคร 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา