Oh my Thief จับหัวใจนายจอมโจร

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.50 น.

  37 ตอน
  378 วิจารณ์
  98.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 00.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) 22 ซูส เฮเดส โพไซดอน ฆ่าคนตายงั้นหรอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น”ฟางวิ่งมาที่งานปาร์ตี้แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นเต้ยและเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาใน

งาน

 

 

 

 

 

 

“พวกจอมโจรทั้ง3ตอนนี้ไม่ได้ก่อแค่ความไม่สงบนะ แต่คราวนี้กลับก่อคดีอุกอาจ ยิงคนตายใน

งานตั้ง3ศพ”เต้ยพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ไม่จริงน่า”ฟางตกใจไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยินแล้วมองศพที่มีผ้าขาวคลุมไว้3ศพก็อึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันเป็นความจริง ไอ้โจรพวกนั้นทำร้ายกวินด้วยนะ นี่อีกคือหลักฐาน”ป๊อปปี้หญิงประคองกวินที่หัว

แตกเดินเข้ามาพร้อมกับยื่นไฟล์วีดีโอที่อัดในงานให้ฟางดู

 

 

 

 

 

 

 

“บะ บ้าน่า”ฟางเปิดไฟล์วีดีโอดูก็ตกใจเมื่อเห็นซูส เฮเดสและโพไซดอนบุกเข้ามาในงานเลี้ยงท่าม

เสียงกรีดร้องตกใจก่อนจะก่อการอุกอายิงผู้เคราะห์ร้ายในงาน3คนล้มตายแล้วหนีหายไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“หลักฐานแบบนี้ทางเราต้องเร่งทำคดีจับพวก3โจรให้เร็วที่สุดแล้วล่ะ”เต้บพูดแล้วหันไปสั่งลูกน้อง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะเต้ย มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ เพราะเมื่อกี้ฟางหนีพวกสตาฟในงานที่แอบค้ายามากับ

นายป๊อปปี้แล้วโพไซดอน เฮเดสแล้วก็ซูสมาช่วยไว้นะ”ฟางรีบพูดความจริง

 

 

 

 

 

“ฟาง ค้ายาอะไรกัน นี่ฟางอย่าเอาเรื่องมาใส่ร้ายสนามเวคบอร์ดของกวินนะ ไม่เคยมีข่าวเสียหาย

แบบนี้มาก่อน”กวินว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ฟางเห็นจริงๆนะ จริงสิ ป๊อปปี้ล่ะ เฟย์ป๊อปปี้ถูกยิงเรารีบไปช่วยกันเถอะ”ฟางพูดอย่างนึกขึ้นได้

 

 

 

 

 

 

“จริงหรอพี่ฟาง เราต้องรีบตามหาพี่ป๊อปกับเขื่อนด้วย”เฟย์พูดเพราะเธอเองก็พลัดหลงกับแฟน

หนุ่มเช่นกัน 2พี่น้องรีบเดินตามหาเขื่อนและป๊อปปี้จนทั่วที่เกิดเหตุแต่ก็ไม่พบ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เขื่อนไปไหนนะ โทรศัพท์ก็ไม่รับด้วยสิ”เฟย์กังวลและร้อนใจอย่างมากเธอกลัวเหลือเกินว่าแฟน

เธอจะเป็นอะไรไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ นายอยู่ที่ไหนน่ะ นายถูกยิงไม่ใช่หรอ รีบออกมาเถอะ”ฟางตะโกนเรียกป๊อปปี้ด้วยความ

ร้อนใจ

 

 

 

 

 

 

“รู้สึกว่าฟางจะเป็นเดือดเป็นร้อนกับการหายตัวไปของนายป๊อปปี้มากจริงๆเลยนะ”เต้ยเดินตามมา

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ก็ใช่น่ะสิ เต้ย เมื่อกี้ป๊อปปี้เป็นคนช่วยฟางไม่ให้โดนยิงนะ แล้วเค้าถูกยิงเอง ฟางต้องพาเค้าไปหา

หมอ”ฟางพูดแล้วรีบหันไปเรียกป๊อปปี้ต่อ ทำไมนะ ความรู้สึกปั่นป่วนหัวใจเกิดขึ้นกับเธอไปหมด

 

 

 

 

 

 

 

“สตาฟในงานนายคิดจะยิงฟางไม่มากไปหน่อยหรอ”เต้ยหันขวับแล้วพุ่งไปกระชากคอเสื้อกวินมา

ว่า

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะไปรู้เรอะ พวกนั้นเป็นใครยังไง เอางี้เดี๋ยวชั้นจะจัดการให้ละกัน นายเองน่ะไปดูคู่หมั้นสุด

ที่รักของนายเองเถอะ รู้สึกว่าจะเดือดร้อนเป็นห่วงชายอื่นมากกว่านายอีกนะ”กวินพุดเยาะๆแล้ว

แกะมือเต้ยแล้วเดินออกไปกับป๊อปปี้หญิง เต้ยชะงักแล้วหันกลับไปมองฟางที่เดินตามหาและร้อง

เรียกป๊อปปี้ไม่หยุดหย่อน

 

 

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะฟาง”นายธียุทถามฟางในวันต่อมาเมื่อเห็นฟางเดินลงมาจากบ้านเตรียมไปข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

“จะไปหานายป๊อปปี้ค่ะ”ฟางพูด

 

 

 

 

“หาทำไม พ่อไม่ให้ไป”นายธียุทว่า

 

 

 

 

 

“พ่อคะ ป๊อปปี้เค้าช่วยฟางนะคะ จะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้ ฟางเลยว่าจะไปดูที่ร้านซ่อมรถก่อน

ค่ะ พ่อกับเต้ยไม่ต้องห่วงนะคะ ฟางเอาเฟย์ไปด้วยอยู่แล้ว”ฟางพูดก่อนจะรีบพาเฟย์ที่เดินลงมาไป

ด้วยกันทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมเขื่อนไม่รับนะ พี่ฟาง ก่อนไปหาพี่ป๊อปไปส่งเฟย์เขื่อนที่บ้านก่อนนะ”เฟย์ร้อนใจรีบพูดกับพี่

สาว

 

 

 

 

 

 

“ได้ไง ร้านป๊อปปี้อยู่แถวบ้านเรา เอางี้พี่ไปหาป๊อปเสร็จแล้วเราไปหาเขื่อนเดี๋ยวพี่ไปส่งเอง”ฟาง

พูดก่อนจะเลี้ยวรถไปที่ร้านของงป๊อปปี้ แล้วต้องแปลกใจที่เห็นร้านของป๊อปปี้ปิด

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปไม่อยู่เอางี้ไปหาเขื่อนก่อนนะ”เฟย์ร้อนใจก่อนจะตื๊อฟางไปหาเขื่อนที่บ้าน ฟางจึงยอมน้อง

สาวแต่ก็ไม่สายสงสัย ร้านก็ไม่เปิด เมื่อคืนก็หายไปจากงานปาร์ตี้ทั้งที่ตัวเองถูกยิง นายไปไหน

ของนายนะป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันน่ะ”จินนี่พูดแล้วโยนหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะอย่างหัวเสีย ข่าวพาดหัวว่าตอน

นี้3โจรซูส เฮเดสและโพไซดอนกลายเป็นฆาตดรผู้ร้ายฆ่าคนไปแล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้น

 

 

 

 

 

 

“นั่นน่ะสิ ตอนนี้ทั้งทีวี หนังสือพิมพ์เล่นงานพวกเราหมดแล้ว”เขื่อนพูดเมื่อเห็นข่าวในหนังสือพิมพ์

และทีวีที่เปิดแต่ข่าวของงพวกเขา

 

 

 

 

 

“แสดงว่าเมื่อคืนนี้มีคนแฝงเป็นพวกเรา”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วใครกันที่ทำแบบนี้แล้วพวกนั้นจะทำไปทำไม”ป๊อปปี้ที่อยู่ในสภาพที่ปิดแผลที่แขนข้างขวา

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ยังหาคำตอบไม่ได้ ต้องให้พวกนั้นปรากฏตัวอีกครั้ง แต่ชั้นว่า ตอนนี้โจรหนุ่มของพวกชั้น

น่ะ กำลังว้าวุ่นใจกันหมดแล้ว เอาเป็นว่าเลิกประชุมเถอะ พอดีชั้นต้องไปงานเลี้ยงกับหวายเค้า

น่ะ”จินนี่พูดแล้วเหล่มองโทโมะที่หูฟังข่าวและประชุมกับพวกเขาแต่มือกลับกดมือถือโทรหาแก้ว

ไม่หยุด ส่วนเขื่อนก็เอาแต่มองนาฬิกาและกุญแจรถตัวเองตลอดเวลา

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องเครียดนะป๊อปปี้ เราจะต้องสืบให้ได้ว่าใครกันที่ใส่ร้ายพวกเราแบบนี้”จินนี่เดินมาแตะไหล่

ป๊อปปี้ที่นั่งเงียบไม่ไปไหนหลังจากโทโมะและเขื่อนนั้นรีบออกไปจากเซฟเฮ้าส์ของพวกเขา

 

 

 

 

 

 

“คนที่ทำมันก็คือพวกมันนั่นล่ะ ที่คิดว่ามีอำนาจอยู่เหนือกฏหมายแล้วจะทำชั่วอะไรแบบนี้

ก็ได้”ป๊อปปี้พูดแล้วกำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้ เอาจริงดิ ปีนบ้านแฟนตัวเองเนี่ยนะ”ไปป์พูดกึ่งตกใจที่ทันทีที่เฟย์มาถึงบ้านเขื่อนก็พบว่าเขื่อน

หายไปและไม่กลับบ้านก็ตัดสินใจปีนเข้าบ้านเขื่อนโดยมีไปป์ มาก่นและฟางพยายามห้าม

 

 

 

 

 

 

 

 

“แน่ คนอย่างเฟย์ทำอะไรทำจริง ไม่ถอยอยู่แล้ว”เฟย์พูดแล้วปีนข้ามรั้วแล้วเข้าไปในบ้านเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

แอดๆ

 

 

 

 

 

เมื่อกระโดดเข้าไปในบ้านแล้วเฟย์สะดุดเข้ากับเชือกเส้นหนึ่งก่อนสัญญาณจะดังขึ้น

 

 

 

 

 

“ว้ายๆ”เฟย์ต้องร้องเมื่อสปริงเกอร์ในสวนเด้งขึ้นมาแล้วฉีดน้ำใส่ธอ

 

 

 

 

 

“ยัยเฟย์/เจ้ฟาง ไปป์ มาก่อนที่ได้ยินเสียงเฟย์ก็รีบปีนขึ้นมาหาเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์”เขื่อนที่กลับมาถึงบ้านพอดีแล้วได้ยินเสียงสัญญาณกันขโมยที่ตัวเองตั้งไว้ดังก็รีบลงจากรถ

เข้ามาในบ้านแล้วตกใจเมื่อเห็นสภาพ เฟย์ ฟาง ไปป์ มาก่อนที่เปียกโชกไปทั้งตัว

 

 

 

 

 

 

“โห พี่เขื่อนไปไหนมาเนี่ย หายหน้าไปเลย รู้มั้ยมีป้าแถวนี้เค้าเป็นห่วง”มาก่อนพูดเมื่อเขื่อนเดินไป

ปิดสัญญาณกันขโมย

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อคืนตอนเกิดเรื่องนายหายไปไหนมารู้มั้ยชั้นกับเฟย์ตามหานายจนทั่วเลยนะ”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ เมื่อคืนผมเห็นคุณป๊อปปี้เนี่ยล่ะมั้งครับได้รับบาดเจ็บผมเลยรีบพาเค้าไปส่งโรงพยาบาล แล้ว

มือถือเหมือนจะลืมไว้ที่โรงพยาบาลครับ เมื่อเช้าเลยไปเอามา นี่ไง”เขื่อนพูดแล้วชูมือถือขึ้นมาให้

ทุกคนดู

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

เฟย์ที่เงียบมานานเดินเข้าไปตบหน้าเขื่อนท่ามกลางความตกใจของทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

“นายมันบ้าที่สุด คนบ้า หายตัวไปในเวลาแบบนั้นรู้มั้ยว่าชั้นเป็นห่วงนายมากแค่ไหน แล้วโทรไป

โทรศัพท์ทำไมไม่เอาไว้ใกล้ตัวชั้นโทรหานายจนมือถือแทบพัง นายมันบ้าที่สุด นายทำชั้นเป็นห่วง

จนนอนไม่หลับเลยนะ ฮึก ฮือๆทำไมไม่สนใจชั้น ลืมแล้วรึไงชั้นเป็นแฟนนายนะ”เฟย์ระเบิด

อารมณ์ก่อนะร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษเฟย์ เขื่อนขอโทษตอนนั้นเขื่อนมัวแต่ตกใจที่ป๊อปปี้เค้าเจ็บตัว แล้วเมื่อคืนก็เลยดูแลหมอ

นั่นด้วย เขื่อนขอโทษนะ อย่าร้องนะ เขื่อนอยู่นี่แล้ว”เขื่อนเมื่อเห็นน้ำตาของเฟย์ก็รีบดึงเฟยืไป

กอดปลอบทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตาบ้า ฮือๆ อย่าหายไปไหนอีกนะ ชั้นแทบบ้าตายนายรู้มั้ย”เฟย์กอดแฟนหนุ่มแน่นแล้วร้องไห้

สะอึกสะอื้น

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ไปไหนแล้วครับ ไม่อยากเห็นแฟนตัวเองร้องไห้แยแบบนี้ ไม่เอาแล้วครับ”เขื่อนพูดแล้วกระชับ

กอดเฟย์แน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ขอโทษนะเขื่อน แล้วที่นายบอกว่าไปดูแลป๊อปปี้แล้วป๊อปปี้เป็นไงบ้าง ตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน

เพราะที่ร้านก็ไม่มีใครอยู่เลย เอ่อ ที่ฟางถามเพราะว่าเค้าเป็นคนช่วยฟางฟางอยากจะรู้ว่าเค้าเป็น

ไงบ้าง”ฟางรีบพูดอย่างตะกุกตะกัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ จริงสิ เหมือนจะไปบ้านสวนของยายเนี่ยล่ะมั้ง”เขื่อนพูด ฟางรีบวิ่งออกไปที่รถตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยาย นี่ฝนจะตกแล้วป๊อปว่าวันนี้ป๊อปคงได้นอนบ้านยายแน่ๆ”ป๊อปปี้มองท้องฟ้าครึ้มยามเย็นนอก

หน้าต่างแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ดีสิ ยายน่ะคิดถึงเราจะแย่ เดี๋ยววันนี้ยายทำน้ำพริกให้เรากินละกัน”ยายจันทร์พูดแล้วยิ้มให้

หลานชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

โครม

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้และยายจันทร์ตกใจเมื่อได้ยินเสียงดังมากนอกบ้าน ก็รีบเดินออกมาข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอมาทำอะไรที่นี่น่ะ”ป๊อปปี้ส่องไฟฉายไปเห็นฟางที่ลุกขึ้นแล้วเก็บพวกถังกะละมังที่วางไว้

คืนให้ยายจันทร์

 

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะ เอ่อ ชั้นได้ข่าวว่านายมาที่นี่ชั้นเลยตามมาดูอาการ นายเป็นยังไงบ้าง”ฟางไหว้ยาย

จันทร์แล้วถามป๊อปปี้ต่อ ป๊อปปี้มองฟางก็รู้ทันทีสงสัยที่ฟางมาแบบนี้เพราะเขื่อนบอกสินะ

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ค่อยยังชั่วแล้วล่ะ เข้ามาด้านในก่อนสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วชวนฟางเข้ามาในบ้าน

 

 

 

 

 

 

“ว้ายๆ”ฟางเดินตามป๊อปปี้ไปแต่ก็ดันลื่นพื้นน้ำแล้วรีบเกาะแขนป๊อปปี้ก่นจะจับไปโดนแขนขวา

ป๊อปปี้ที่ถูกยิง ฟางชะงักแล้วภาพที่จอมโจรซูสเป็นแผลที่แขนขวาเมื่อคืนนี้ก็ฉายเข้ามาในหัว

 

 

 

 

 

 

“เหม่ออะไรของเธอเนี่ย ชั้นเจ็บแผลนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นฟางจับที่แผลตัวเอง

 

 

 

 

 

“ขอโทษๆ เอ่อ แล้วนี่แผลลึกมั้ย เจ็บมากรึเปล่า”ฟางถามเมื่อเข้ามาในบ้านแล้ว

 

 

 

 

“ก็ลึกล่ะ ถูกยิงนี่นา ขอบใจเธอมากนะที่มาเยี่ยมชั้นน่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วแม่หนู ตัวเนื้อตัวมอมแมมหมดแล้ว ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนเถอะลูก เดี๋ยวลงมากินข้าว

ด้วยกัน”ยายจันทร์เดินเข้ามาเห็นฟางที่เลอะโคลนจากที่ล้มเมื่อกี้นี้ก็รีบพูดก่อนจะพาฟางไปอาบน้ำ

บนชั้นบนของบ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ ลองชิม น้ำพริกยายชั้นน่ะอร่อยมากเลยนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วตักน้ำพริกให้ฟาง

 

 

 

 

 

“นายเองก็ต้องกินเยอะๆเหมือนกันเจ็บตัวอยู่ต้องบำรุง”ฟางพูดแล้วตักผักให้ป๊อปปี้ แล้วก้มทาน

ข้าวเงียบเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่ก้มหน้ากินข้าวเงียบๆ ยายจันทร์มองป๊อปปี้และฟางก็อมยิ้มกับ

ท่าทางทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วฝนตกแบบนี้เรือข้ามฟากคงไม่ไปแล้วล่ะคืนนี้”ยายจันทร์พูดเมื่อฝนตกเทเม็ดลงมา

 

 

 

 

 

 

“ถ้าจะรอฝนหยุดก็คงพรุ่งนี้ เอางี้สิ เดี๋ยวเธอนอนที่นี่ก่อนแล้วกันหวังว่าแฟนเธอคงไม่มาชกหน้าชั้น

อีกนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่ต้องถึงมือเต้ยหรอก ชั้นนี่ล่ะชกนายเอง เดี๋ยวเหอะ”ฟางย่นจมูกแล้วง้างหมัดจะชก

 

 

 

 

 

 

“แม่หนูกับเจ้าป๊อปเถียงกันไปมาแบบนี้ยายคิดถึงสมัยตอนสาวๆจัง ทั้งหยอกทั้งทะเลาะกับตาเจ้า

ป๊อปบ่อย รู้ตัวอีกทีก็ท้องแม่ของเจ้าป๊อปซะแล้ว”ยายจันทร์พูดแล้วหัวเราะก่อนจะเดินขึ้นไป

 

 

 

 

 

 

 

“คุณยาย”ฟางหน้าแดงเหวอแล้วร้องเสียงดัง ส่วนป๊อปปี้นั้นก็แอบอมยิ้มกับท่าทางของฟาง

 

 

 

 

 

 

 

เอาละไงฟางเริ่มสงสัยป๊อปปี้ซะแล้วววววว

 

บอกเลยว่าอุปสรรของพระเอกมาแล้วนะจ้ะ เดี๋ยวจะเอาลงในพาทสเปเชี่ยล3คู่ตอนหน้า

 

 

และบอกเลยว่า1ใน3นางของเรานี่มีเซอไพร์พระเอกแน่นอน

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา