เพื่อนสนิท

เข้าเรียน

''นักเรียนทุกคนครูมีข่าวดีมาบอก''  ครูพูดแล้วทำหน้าดีใจ

''อะไรล่ะครับครู''   หัวหน้าห้องถามครู 

''คือพรุ่งนี้มีงานโรงเรียนเพราะพรุ่งนี้เป็นวันที่ครบรอบ 100ปีโรงเรียน''  ครูพูดแล้วทำหน้าดีใจอีกครั้ง  แล้วครูก็สอนๆๆๆจนเลิกเรียน

''แก้ว จะกลับบ้านเลยหรือเปล่า'' ฟางพูดขึ้นหลังจากที่เลือกเรียนได้สักพัก

''อ๋อ ได้สิ ว่ามาเลย''  ฉันพูดกับฟางแบบปกติ

''เอ่อแก้ว ไปที่อื่นได้ไหม''  ฟางถามฉัน

''ได้สิป่ะ ที่ไหนอ่ะ''  ฉันถามฟาง  ฟางไม่ตอบแต่ลากฉันไป

ร้านไอติม

''ที่นี่น่ะหรอ'' ฉันถามฟาง 

''ใช่ที่นี่แหละ''  ฟางตอบฉัน แล้วไปหาที่นั่ง  

''มีอะไรหรอ''  พอหาที่นั่งเจอฉันก็ถามฟางทันที

''แป๊ปหนึ่งสิ สั่งไอติมก่อน ฉันเอา วนิลาที่1 ค่ะ''  ฟางตอบฉันแล้วหันไปทางพนักงานที่มาจดอาหาร

''เธอเอาอะไรอ่ะแก้ว''  ฟางถามฉัน  ''เอาช็อกชิพ ที่1 ค่ะ ฉัน''ไม่ตอบฟางแต่หันไปทางพนังงานแล้วฉันก็สั่งไอติมของฉัน สักพักไอติมก็มาส่ง

''มีอะไร คราวนี้คงไม่มีอะไรแล้วน่ะ''  ฉันพูดแล้วหันไปทางฟาง

''ฉันอยากถามอะไรเธออย่างหนึ่งน่ะ'' ฟางถามฉันแล้วเอาแต่จ้องหน้าฉัน

''ได้สิ''  ฉันพูดแล้วสบตากับฟางสักพักแล้วฟางก็เริ่มพูด

''เธอรู้สึกอะไรกับโทโมะ''  ฟางถามฉัน

''ก็เพื่อนสนิท ถ้าจะถามแค่นี้ฉันไปแล้วน่ะ''  ฉันพูดแล้ว วางเงินไว้สัก 500 บามบนโต๊ะ แต่ฟางกับคว้ามือฉันไว้

''ไม่ใช่แค่นี้ ฉันจะถามเธออีกว่า เธอไม่รู้หรือไงว่าโทโมะชอบฉันไม่ใช่เธอ เลือกยุ่งกับโทโมะซ่ะ''  ฟางพูดกับฉันแล้วเอามือบีบขอมือฉันอย่างแรง แต่ฉันสบัดมือออก

''ฉันรู้ แต่ฉันก็แค่คนที่ขี้เหร่คนหนึ่งจะไปสู่เธอที่เป็นดาวโรงเรียนได้ไง'' ฉันพูดแล้วเดินหนีไปเลย

บ้าน

''ป็อป แก้วรู้สึกไม่ดีเลยอ่ะ'' ฉันพูดกับป็อปที่กำลังดูโทรทัศน์อยู่

''ทำไมอ่ะ'' ป็อปถามฉันแล้ว ปิดโทรทัศน์แล้วหันหน้ามาทางฉัน 

''เพราะว่า ฟางบอกว่าไม่ให้ไปยุ่งโทโมะอ่ะ'' พอพูดแล้วป็อปก็ทำหน้ายุ่ง

''แกก็อย่าไปทำตามสิ แล้วรีบขึ้นไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าว'' ป็อปพูดแล้วชี้ไปทางบันได

''ก็ได้'' ฉันพูดแล้วขึ้นห้องไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าว

ห้องอาหาร

''ยัยแก้ว กินช้าก็ได้ ไม่มีใครแย่งกินหรอก''  แม่ฉันบ่นจนฉันจะหูชาแล้วนี่ พอกินเสร็จฉันก็ไปล้างมือ แล้วมาในห้องนั่งเล่นกับแม่ ป็อป 

ห้องนั่งเล่น

''แก้วแม่รู้มาจกป็อปว่าพรุ่งนี้มีงานโรงเรียนหรอลูก''  แม่ฉันถามพลางทำหน้าดีใจ

''อ๋อ ใช่ค่ะ พรุ่งนี้มีงานโรงเรียน แล้วเขาก็ให้หยุดเพื่อเตรียมตัวด้วยค่ะ''  ฉันตอบแม่ไปอย่างสุภาพ

''ดี งั้นแม่จะพาหนูไปแปลงโฉมให้สวยที่สุดในงานไปเลย ฮ่า'' แม่พูดพลางหัวเราะอย่างบ้าคลั้ง แต่เมื่อกี๊แม่ว่าไงน่ะจะพาฉันไปแปลงโฉมหรอ ม่ายยยยเอาาาาา

''ไม่ไปได้ไหมค่ะแม่'' ฉันถามแม่แล้วทำหน้าอ้อนๆๆ

''ไม่ได้ พรุ่งแม่จะทำให้แกสวยที่สุดไปเลย'' แม่พูดอย่างหนักแน่น

''ม่ายยยยยยย''  ฉันร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง