รักใสๆของนายหมูอ้วน
9.3
เขียนโดย ตังค์
วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.47 น.
24 ตอน
3 วิจารณ์
26.20K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2558 23.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ตุบ ตุบ ตุ๊บ ตุบ เสียงเท้าเปล่าวิ่ง บนพื้นปูนอย่างไม่รู้สึกเจ็บ"
" หนุ่ม น้อยวิ่งไปพลางปาดน้ำตาไปพลาง จนเหนื่อยและหยุดนั่งลงกับพื้นริมฟุตบาท ก้มหน้าร้องไห้
เสียง หมาเห่าเขาดังไปทั่วแต่ไม่มีใครระแวกนั้น ที่จะสนใจออกมาดู เอกค่อยๆ ลุกปาดน้ำตาแล้ว
เดินกลับบ้าน เพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่มีที่ไป แต่เมือเอกตั้งสติได้ความเจ็บจากการวิ่งเท้าเปล่าระยะ
ทางไกล มันทรมานเหมือนเข็มนับร้อยมาทิ่มอยู่ที่เท้าของเขา" ไม่น่าเลยเรากลับไป อายทุกคนที่บ้านแย่"เอกบ่นไปเดินไป" โฮ่งๆ โฮ่ง ๆ หมาจรจัดบริเวณนั้นเริ่ม เห่าและวิ่งไล่เอก " ไอ้หมาบ้า มันจะวิ่งไล่ตูทำไม เอก พูดพร้อมสาวเท้าวิ่งหนีฝูงหมา ด้วยความเจ็บปวด" ไปซิโว้ย "แต่! ยิ่งวิ่งหนีพวกหมาเหมือนยิ่งได้ใจ
กลับวิ่งไล่เร็วขึ้น แถมมันยังเรียกพรรคพวกมาช่วยอีกเพียบ ซึ่งตอนนี้ไม่ใช่หมาหมู่ แต่เป็นหมาระดับกองร้อย"
ที่มุมตึกร้างไม่ไกลจากเอกเท่าใดนัก
" เอาไงดีลูกพี่ ยัยเด็กนี่ไม่ยอมบอกที่อยู่ของทางบ้าน เบอโทรก็ไม่บอก"
" นังหนู เธอจะบอกหรือไม่บอก " ไม่บอก " สาวน้อยวัยรุ่นทรงผมทวินเทลสีทองแบบคุณ หนูในกาตูนญี่ปุ่น ปฎิเสธ ชาย2 คนที่ลักพาตัวเธอมาเพื่อเรียกค่าไถ่" โถ่ เว้ย ! กูหมดความอดทนกับมึงแล้ว โจรที่เป็นหัวหน้าร้อง ตะโกนด้วยความโมโห " ช่างหัวค่าไถ่ เอาเด็กนี่ไปขายตัวให้พวกคนรวยคงพอได้เงินบ้าง" ไม่นะ ไม่นะ มารี ยอมบอกแล้วเด็กสาวที่ถูกมัดทั้งมือและเท้ากลัวที่ถูกขู่ " อะไรว่ะ ทั้งขู่ฆ่า ตบตีสารพัด มันก็ไม่ยอม พอจะเอาไปขายตัวกลับยอม? "เสียเวลาตั้งนาน หัวหน้าโจรเรียกค่าไถ่พูดพร้อมหัวเราะดังลั่น ในรถตู้สีดำ ....
ด้านเอก
" เห้ย! นั่น มีรถตู้จอดอยู่ข้างหน้า รีบไปขอให้เขาช่วยดีกว่า จะตามตูอะไรนักหนาไอ้พวกหมาไร้สังกัด(จรจัด)"
คิดได้เช่นนั้น เอกรีบวิ่งเข้าไปเคาะประตูข้างรถตู้ทันที ทำเอา 2 โจรตกใจทำอะไรไม่ถูก"
"ด้าน ฝูงหมากว่า30 ตัวก็กรูกันกระโดดเข้าหา เอก " เอก กะไว้แล้วรถตู้ต้องไม่เปิด เขามีแผน2 คือ
กระโดดขึ้นหลังรถตู้" อึบ เอกกระโดดขึ้นกระโปรงหน้ารถ แล้วขึ้นหลังรถตู้สำเร็จ แต่! ด้วยจำนวนหมาที่มากมายพวกมันเบรก
ไม่ทันพุ่งชน เข้ารถตู้เกือบทุกตัว " เพลิ้ง ตุบ ตุบ ตุบ เพลิ้ง เสียงตัวหมาปะทะเข้ากับรถตู้ จนเอนพลิกคว่ำ
ไปอีกด้านหนึ่ง " โดดหนีก่อนละตู "เอกกระโดดลงจากรถได้ทัน "ฝูงหมาเมื่อชนรถตู้จนเจ็บ ต่างร้อง เง๋งๆ
ควาญคราง ไปตามๆ กัน พากันวิ่งกลับแบบหางจุกตูด" เฮ้อ รอดแล้วเราไปช่วยคนในรถก่อนไม่รู้ว่าจะ
เป็นยังไงเอกพูดพลางรีบเดินเข้าไป ดูคนในรถตู้ " ไฟรถตู้ด้านในยังเปิด อยู่ ใหนมีใครเป็นอะไรบ้าง"
เอกพยายาม มุดหัวเข้าไปดูในรถตู้ ที่ล้มตะแคงอยู่ หน้าต่างข้างแตก" มีผู้ชาย สลบอยู่ 2 คนเลือดออกที่หัวทั้งคู่หัวคงกระแทก แล้วก็" มีสาวน้อย ผมทวินเทล กระโปรงลายสั้น กกน สีขาว เฮ้ย ! ไอ้บ้าเอกเราจะมามอง ของน้องเขาได้ ยัง..ไง
เอก ห้นไปอีกทาง แล้วค่อยๆ หันมามองเธออีกครั้งกะจะดู กกน ให้เต็มตา " แล้วสาวน้อยก็ลืมตาขึ้นทั้งคู่ สบสายตากันอยู่ครู่หนึ่ง แล้วสายตาทะลึ่งของเอกก็ก้มลงต่ำมอง กกน เธอ " จะมองอีกนานไหม ตาหมาหื่น "สาวน้อยพูดพร้อมท่าทีเขินอาย " ช่วยมาแก้มัดให้ฉัน ซิ " นี่เธอ ทำอะไรผิดถึงถูก
มัดอย่างนี้ เอกพูดพร้อมเข้าไปในรถแล้ว แก้มัดให้เธอ " อีตาบ้า ! ดูให้ดีซิ ฉันถูกลักพาตัวมา หยะ
" อ้าว งั้น2 คนนี้ก็คนร้ายนะซิ " ก็ใช่นะซิ ตาทึ่ม รีบหนีกันก่อนที่มัน 2คนจะตื่นขึ้น มารี ลุกขึ้นแล้วปีน
ออกจากรถ โดยที่มี เอกอยู่ด้านล่าง แต่พอเธอกำลังจะปีน เธอหันมามองเอกแล้วลงมาที่เดิม"
" นายขึ้น ไปก่อน " ทำไมเธอไม่ขึ้นไปก่อน ละเอกรีบถามทันที" ถ้าฉันขึ้นก่อน นายก็เห็น กกน ฉัน
นะซิ " อ๋อ นึกไม่ถึงเรืองนี้ เอางั้นก็ได้ " แล้วเอก ก็ขึ้นไปก่อน มารี จึงตามไปจนถึงด้านบนโดยที่เอก
รอรับอยู่ด้านล่าง" ว้าย! อย่ามองขึ้นมานะ ตาหมาหื่น" ถ้าฉันไม่มองขึ้นไปแล้วจะช่วยรับเธอยังไงเอกรีบ
เถียงทันที" ยัยเด็กนี่ ปากร้ายชะมัดคำก็ด่า สองคำก็ด่า " บ่นอะไรของนายรีบมารับฉัน ชิย่ะ " ครับๆ
ข้าน้อยจะไปแล้วครับ" เอกพูดประชดแล้วไปรอรับเธอ" ลงละนะ พรืด ว้าย ! มารี ก้าวพลาดหล่นลงทับ เอกที่รอรับอยู่.......
พอถึงวันจันทร์ เหมือนเป็นวันทำงานของทุกคนอาจ อัพ ช้าไปบ้างนะครับ ตอนนี้กะเขียนให้ระถึกขวัญหน่อย แต่! ด้วยเนื้อหาเลยทำไม่ได้ มีโอกาศจะลองเขียนดูครับ
" หนุ่ม น้อยวิ่งไปพลางปาดน้ำตาไปพลาง จนเหนื่อยและหยุดนั่งลงกับพื้นริมฟุตบาท ก้มหน้าร้องไห้
เสียง หมาเห่าเขาดังไปทั่วแต่ไม่มีใครระแวกนั้น ที่จะสนใจออกมาดู เอกค่อยๆ ลุกปาดน้ำตาแล้ว
เดินกลับบ้าน เพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่มีที่ไป แต่เมือเอกตั้งสติได้ความเจ็บจากการวิ่งเท้าเปล่าระยะ
ทางไกล มันทรมานเหมือนเข็มนับร้อยมาทิ่มอยู่ที่เท้าของเขา" ไม่น่าเลยเรากลับไป อายทุกคนที่บ้านแย่"เอกบ่นไปเดินไป" โฮ่งๆ โฮ่ง ๆ หมาจรจัดบริเวณนั้นเริ่ม เห่าและวิ่งไล่เอก " ไอ้หมาบ้า มันจะวิ่งไล่ตูทำไม เอก พูดพร้อมสาวเท้าวิ่งหนีฝูงหมา ด้วยความเจ็บปวด" ไปซิโว้ย "แต่! ยิ่งวิ่งหนีพวกหมาเหมือนยิ่งได้ใจ
กลับวิ่งไล่เร็วขึ้น แถมมันยังเรียกพรรคพวกมาช่วยอีกเพียบ ซึ่งตอนนี้ไม่ใช่หมาหมู่ แต่เป็นหมาระดับกองร้อย"
ที่มุมตึกร้างไม่ไกลจากเอกเท่าใดนัก
" เอาไงดีลูกพี่ ยัยเด็กนี่ไม่ยอมบอกที่อยู่ของทางบ้าน เบอโทรก็ไม่บอก"
" นังหนู เธอจะบอกหรือไม่บอก " ไม่บอก " สาวน้อยวัยรุ่นทรงผมทวินเทลสีทองแบบคุณ หนูในกาตูนญี่ปุ่น ปฎิเสธ ชาย2 คนที่ลักพาตัวเธอมาเพื่อเรียกค่าไถ่" โถ่ เว้ย ! กูหมดความอดทนกับมึงแล้ว โจรที่เป็นหัวหน้าร้อง ตะโกนด้วยความโมโห " ช่างหัวค่าไถ่ เอาเด็กนี่ไปขายตัวให้พวกคนรวยคงพอได้เงินบ้าง" ไม่นะ ไม่นะ มารี ยอมบอกแล้วเด็กสาวที่ถูกมัดทั้งมือและเท้ากลัวที่ถูกขู่ " อะไรว่ะ ทั้งขู่ฆ่า ตบตีสารพัด มันก็ไม่ยอม พอจะเอาไปขายตัวกลับยอม? "เสียเวลาตั้งนาน หัวหน้าโจรเรียกค่าไถ่พูดพร้อมหัวเราะดังลั่น ในรถตู้สีดำ ....
ด้านเอก
" เห้ย! นั่น มีรถตู้จอดอยู่ข้างหน้า รีบไปขอให้เขาช่วยดีกว่า จะตามตูอะไรนักหนาไอ้พวกหมาไร้สังกัด(จรจัด)"
คิดได้เช่นนั้น เอกรีบวิ่งเข้าไปเคาะประตูข้างรถตู้ทันที ทำเอา 2 โจรตกใจทำอะไรไม่ถูก"
"ด้าน ฝูงหมากว่า30 ตัวก็กรูกันกระโดดเข้าหา เอก " เอก กะไว้แล้วรถตู้ต้องไม่เปิด เขามีแผน2 คือ
กระโดดขึ้นหลังรถตู้" อึบ เอกกระโดดขึ้นกระโปรงหน้ารถ แล้วขึ้นหลังรถตู้สำเร็จ แต่! ด้วยจำนวนหมาที่มากมายพวกมันเบรก
ไม่ทันพุ่งชน เข้ารถตู้เกือบทุกตัว " เพลิ้ง ตุบ ตุบ ตุบ เพลิ้ง เสียงตัวหมาปะทะเข้ากับรถตู้ จนเอนพลิกคว่ำ
ไปอีกด้านหนึ่ง " โดดหนีก่อนละตู "เอกกระโดดลงจากรถได้ทัน "ฝูงหมาเมื่อชนรถตู้จนเจ็บ ต่างร้อง เง๋งๆ
ควาญคราง ไปตามๆ กัน พากันวิ่งกลับแบบหางจุกตูด" เฮ้อ รอดแล้วเราไปช่วยคนในรถก่อนไม่รู้ว่าจะ
เป็นยังไงเอกพูดพลางรีบเดินเข้าไป ดูคนในรถตู้ " ไฟรถตู้ด้านในยังเปิด อยู่ ใหนมีใครเป็นอะไรบ้าง"
เอกพยายาม มุดหัวเข้าไปดูในรถตู้ ที่ล้มตะแคงอยู่ หน้าต่างข้างแตก" มีผู้ชาย สลบอยู่ 2 คนเลือดออกที่หัวทั้งคู่หัวคงกระแทก แล้วก็" มีสาวน้อย ผมทวินเทล กระโปรงลายสั้น กกน สีขาว เฮ้ย ! ไอ้บ้าเอกเราจะมามอง ของน้องเขาได้ ยัง..ไง
เอก ห้นไปอีกทาง แล้วค่อยๆ หันมามองเธออีกครั้งกะจะดู กกน ให้เต็มตา " แล้วสาวน้อยก็ลืมตาขึ้นทั้งคู่ สบสายตากันอยู่ครู่หนึ่ง แล้วสายตาทะลึ่งของเอกก็ก้มลงต่ำมอง กกน เธอ " จะมองอีกนานไหม ตาหมาหื่น "สาวน้อยพูดพร้อมท่าทีเขินอาย " ช่วยมาแก้มัดให้ฉัน ซิ " นี่เธอ ทำอะไรผิดถึงถูก
มัดอย่างนี้ เอกพูดพร้อมเข้าไปในรถแล้ว แก้มัดให้เธอ " อีตาบ้า ! ดูให้ดีซิ ฉันถูกลักพาตัวมา หยะ
" อ้าว งั้น2 คนนี้ก็คนร้ายนะซิ " ก็ใช่นะซิ ตาทึ่ม รีบหนีกันก่อนที่มัน 2คนจะตื่นขึ้น มารี ลุกขึ้นแล้วปีน
ออกจากรถ โดยที่มี เอกอยู่ด้านล่าง แต่พอเธอกำลังจะปีน เธอหันมามองเอกแล้วลงมาที่เดิม"
" นายขึ้น ไปก่อน " ทำไมเธอไม่ขึ้นไปก่อน ละเอกรีบถามทันที" ถ้าฉันขึ้นก่อน นายก็เห็น กกน ฉัน
นะซิ " อ๋อ นึกไม่ถึงเรืองนี้ เอางั้นก็ได้ " แล้วเอก ก็ขึ้นไปก่อน มารี จึงตามไปจนถึงด้านบนโดยที่เอก
รอรับอยู่ด้านล่าง" ว้าย! อย่ามองขึ้นมานะ ตาหมาหื่น" ถ้าฉันไม่มองขึ้นไปแล้วจะช่วยรับเธอยังไงเอกรีบ
เถียงทันที" ยัยเด็กนี่ ปากร้ายชะมัดคำก็ด่า สองคำก็ด่า " บ่นอะไรของนายรีบมารับฉัน ชิย่ะ " ครับๆ
ข้าน้อยจะไปแล้วครับ" เอกพูดประชดแล้วไปรอรับเธอ" ลงละนะ พรืด ว้าย ! มารี ก้าวพลาดหล่นลงทับ เอกที่รอรับอยู่.......
พอถึงวันจันทร์ เหมือนเป็นวันทำงานของทุกคนอาจ อัพ ช้าไปบ้างนะครับ ตอนนี้กะเขียนให้ระถึกขวัญหน่อย แต่! ด้วยเนื้อหาเลยทำไม่ได้ มีโอกาศจะลองเขียนดูครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ