อย่าไว้ใจความเหงา

"เฮ้อ เมื่อไหรเราจะตัดใจจากฟางได้สักที่นะ รู้ทั้งรู้อยู่ว่าเขามีเเฟนเเล้วยังจะไปชอบเขาอีก เราเนี้ยน้า" ป๊อปปี้พูดพร้อมกับเอามือลูบสมุดที่ตัวเองรักมากที่สุด มันคือสมุดที่เขาสเก็ตภาพผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด นั้นก็คือ'ฟาง'
(ตอนนี้ป๊อปปี้อยู่ที่ห้องในคอนโดตัวเอง)
"โครก คราก" เสียงร้องอันที่หมายความว่าเขาควรจะเอาอะไรเขาไปในกระเพาะตัวก็ได้ดังขึ้น
"ฉันว่าฉันควรจะเอาอะไรซักอย่างลงท้องเเล้วละ ไปกินร้านkami food ดีกว่า" มือของเขาไวเท่าความคิดเขาหยิบกุญเเจรถเเละขับรถไปอย่างรวดเร็ว
@ รถโทโมะ
'คงจะต้องง้อพี่โมะเเล้วละ' ฟางคิดในใจ
"พี่โมะค่ะ คือว่าวันนี้ฟางทำคุกกี้มาพี่โมะลองชิมให้ฟางหน่อยน้าค้าา" ฟางพูดพลางยื่นคุกกี้จ่อปากโทโมะ
"ฟางพี่ขับรถอยู่เดี๋ยวมองทางไม่เห็น" โทโมะพูดพร้อมเบี่ยงหน้าหนีเพราะว่าตอนนี้ตนก็เริ่มใจอ่อนเเล้ว
"น้า น้าพี่โมะชิมหน่อยน้า ฮั่นเเน่เริ่มใจอ่อนเเล้ว กินหน่อยน้ากินหน่อย"ฟางพูดพร้อมทำหน้าน่ารักน่ารักจนโทโมะเริ่มใจอ่อนจนถึงที่สุด
"เอา กินก็กิน" โทโมะพูดเเล้วฟางก็ป้อนเข้าปากโทโมะ
"อร่อยป่าว" ฟางพูดเเล้วทำหน้าลุ้น
"อืม ก็อร่อยดี เอ่อเดี๋ยวพี่พาฟางไปกินข้าวร้านอร่อยๆมั๊ย" โทโมะพูดเเล้วยักคิ้วใส่ฟางเพราะรู้ดีว่าเจ้าตัวก็ต้องให้การตอบรับดี
"เอาสิค่ะ งั้นเอาเป็รร้าน kami food น้าร้านนั้นอร่อยมากน้า" ฟางพูดพร้อมทำหนัาอ้อน
"ก็ได้"โทโมะตอบรับเเล้วขังรถไปยังจุดหมาย
'เกือบตายเเล้วมั๊ยนะป๊อปปี้' ฟางคิดเเล้วถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะเธอรู้ดีว่าถ้าพี่โมะโกรธมากเเล้วคนที่โดนไม่ใช่ฟางเเต่เป็นคู่กรณีอย่างป๊อปปี้ต่างหาก
 
@kami food
"ถึงเล้วครับน้องฟาง" โมโมะมาถึงก่อนป๊อปปี้เพราะเขาขับรถเร็วมาก
"ขอบคุณค่ะ"ฟางพูด
 
5 นาที่ต่อมา
"เฮ้อ ถึงเเล้ว "ป๊อปปี้พูดเเล้วจากรถเเต่ก็ต้องตกใจเพราะเจอกับรถของโมโมะ

 เเค่นี้ก่อนน้า เม้นเยอะๆน้าค้า