ทาสพายุ

10.0

เขียนโดย Lalin

วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.02 น.

  4 ตอน
  17 วิจารณ์
  8,771 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2557 20.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังเลิกเรียนฟางมารอกลับบ้านอยู่ที่บ้านมหาลัย ฟางเห็นลุงทศขับรถมารอแล้ว แต่ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของป๊อปปี้
 
“สวัสดีค่ะลุงทศ”ฟางรีบยกมือขึ้นไหว้
 
“ไม่ต้องไหว้ลุงทุกครั้งก็ได้ครับ”ลุงทศพูดอย่างเป็นกันเอง
 
“ค่ะ แล้วนี่คุณป๊อปยังไม่มาเหรอคะ”ฟางถามอย่างสงสัย
 
“คงซ้อมบาสอยู่มั้งครับ ปกติหลังเลิกเรียนคุณป๊อปปี้ไม่ไปห้างก็คงไปซ้อมบาสก่อน แต่ไม่เคย บอกหรอกครับ ลุงต้องรออยู่หน้ามหาลัยทุกวัน
 
“เหรอคะ”นี่เธอต้องยืนรอกับลุงทศไม่มีกำหนดใช่ไหมเนี่ย
 
“ฟางว่าฟางไปดูคุณป๊อปที่มหาลัยดีกว่าค่ะ”เธอรู้สึกร้อนใจ เมื่อรอนานแล้วไม่เห็นป๊อปปี้ จะออกมาสักที เธออยากกลับบ้านไปช่วยแม่ทำงานบ้านมากกว่ามายืนรอไร้จุดหมายแบบนี้
 
“คุณป๊อปคะ คุณป๊อป”ฟางร้องเรียกป๊อปปี้เห็นเดินเข้าไปในห้องน้ำหญิง แต่ไม่ทันแล้วป๊อปปี้ เดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ได้ยินเสียงเธอเรียกเลย ฟางยืนรออย่างสงสัยทำไมป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องน้ำหญิงเธอเลยเดินเข้าไปดู ฟางเดินไล่ ประตูทุกห้องอย่างแปลกใจทำไมป๊อปปี้จึงหายไปได้ ประตูทุกห้องเปิดไว้ จนมาถึงห้องสุดท้าย มุมด้านในสุด
 
“อ๊ะ…อ่าห์ ซี๊ดดดดดดด อ่าห์”เสียงครางดังลอดออกมาจากห้องน้ำ ทำให้ฟางอดเงี่ยหูฟังด้วยความสงสัยไม่ได้
 
“อ๊ะ…ปะ….ป๊อปแรงๆหน่อยซิคะ เสียวจังเลย”ฟางถึงกับใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อได้ยินชัดเต็มสองหู เสียงครางหวานนั่นพร้อมกับเรียกชื่อป๊อปปี้ลั่นห้อง บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าคนข้างในกำลังทำกิจกรรมกันอยู่
 
“หะ เอ่อ”เสียงเปิดประตูพรวดพราดทำให้ฟางสะดุ้งหันกลับไปมองทันที
 
“เธอเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ยะ”หญิงสาวเอ่ยถามอย่างตกใจ
 
“เธอมาทำไม”ป๊อปปี้มองฟางอย่างสงสัยแวบหนึ่งก่อนจะขยับมือจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ใบหน้าบึ้งตึง ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับสิ่งทำลงไปแม้แต่น้อย
 
“ป๊อปนี่มันใครกันคะ”หญิงสาวถามอย่างงงๆ
 
“ไม่มีไรหรอก ไปกันเถอะแจม”ป๊อปปี้ดึงแขนแจมออกมาจากห้องน้ำ โดยไม่สนใจฟางที่ตกใจกับเหตุการณ์สดๆร้อนๆตรงหน้าไม่หาย
 
“คุณป๊อปคะ คุณป๊อปจะกลับกี่โมงคะ”ฟางเดินตามป๊อปปี้เข้ามาที่สนามบาส
 
“แล้วเธอจะทำไม”ป๊อปปี้ถามอย่างหาเรื่อง
 
“เอ่อนี่ มันก็จะหกโมงครึ่งแล้วนะคะ เย็นมากแล้ว”
 
“ถ้ามีปัญหากลับไปก่อนซิไม่ได้ใช้ให้รอซะหน่อย”ป๊อปปี้ยักไหล่ตอบ
 
“วันนี้ฟางไม่ได้บอกที่บ้านว่าจะกลับเอง แล้วคุณแม่คุณก็ให้ฉันกับพร้อมคุณ”ฟางพยายามอธิบาย
 
“งั้นก็รอไป แค่คนใช้อย่ามาสั่ง”ป๊อปปี้พูดเสียงแข็ง ก่อนจะเดินไปเลี้ยงบาส ฟางได้แต่นั่งรอจนป๊อปปี้ซ้อมบาสเสร็จแล้วโบกไม้โบกมือลาเพื่อนๆ แล้วเดินออกมาจากสนาม จนเธอเดินตามแทบไม่ทัน
 
“ป๊อปมาแล้วเหรอคะ แคทมารอตั้งนานแน่ะ”แคทรีบเข้ามาเกาะแขนชายหนุ่ม
 
“งั้นก็ไปกันเธอ”ป๊อปปี้เปิดประตูเข้าไปนั่งข้างหลังรถ ส่วนแคทเดินไปเปิดประตูด้านหลังอีกข้างขึ้นไปนั่งคู่กัน ฟางได้แต่ยืนอึ้งเพราะงงกับภาพตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่ง สุงทศเดินเข้ามาสะกิดแขนเบาๆให้ขึ้นรถ
 
“นี่ใครกันคะ”แคทเอ่ยถามด้วยความแปลกเมื่อเห็นฟางมานั่งข้างคนขับ
 
“เด็กใช้ที่บ้านน่ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก”ป๊อปปี้ตอบ
 
“ป๊อปคะ วันนี้วันเกิดแคท ป๊อปสัญญาแล้วนะคะว่าจะพาแคทไปเลี้ยง”แคทอ้อนเสียงอ้อนหวานก่อนจะเอนศรีษะซบหน้าอกป๊อปปี้
 
“เลี้ยงซิ แคทอยากไปกินที่ไหนบอกผมได้เลย”ป๊อปปี้เอ่ยอย่างใจดี
 
“จริงๆนะคะ รักป๊อปที่สุดเลย ฟอด”แคทพูดอย่างดีใจพร้อมยื่นหน้ามหอมแก้มป๊อปปี้ฟอดใหญ่
 
 
 
 
 
 
โทษนะคะไม่ได้มาอัพให้ตั้งหลายเดือนพอดีคอมพัง จะมาอัพให้ทุกวันเลยนะ
คะติดตาม เม้นโหวตให้ด้วยน้ารับคำติชมทุกอย่างจ้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา