ทาสพายุ

หลังเลิกเรียนฟางมารอกลับบ้านอยู่ที่บ้านมหาลัย ฟางเห็นลุงทศขับรถมารอแล้ว แต่ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของป๊อปปี้

“สวัสดีค่ะลุงทศ”ฟางรีบยกมือขึ้นไหว้

“ไม่ต้องไหว้ลุงทุกครั้งก็ได้ครับ”ลุงทศพูดอย่างเป็นกันเอง

“ค่ะ แล้วนี่คุณป๊อปยังไม่มาเหรอคะ”ฟางถามอย่างสงสัย

“คงซ้อมบาสอยู่มั้งครับ ปกติหลังเลิกเรียนคุณป๊อปปี้ไม่ไปห้างก็คงไปซ้อมบาสก่อน แต่ไม่เคย บอกหรอกครับ ลุงต้องรออยู่หน้ามหาลัยทุกวัน

“เหรอคะ”นี่เธอต้องยืนรอกับลุงทศไม่มีกำหนดใช่ไหมเนี่ย

“ฟางว่าฟางไปดูคุณป๊อปที่มหาลัยดีกว่าค่ะ”เธอรู้สึกร้อนใจ เมื่อรอนานแล้วไม่เห็นป๊อปปี้ จะออกมาสักที เธออยากกลับบ้านไปช่วยแม่ทำงานบ้านมากกว่ามายืนรอไร้จุดหมายแบบนี้

“คุณป๊อปคะ คุณป๊อป”ฟางร้องเรียกป๊อปปี้เห็นเดินเข้าไปในห้องน้ำหญิง แต่ไม่ทันแล้วป๊อปปี้ เดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ได้ยินเสียงเธอเรียกเลย ฟางยืนรออย่างสงสัยทำไมป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องน้ำหญิงเธอเลยเดินเข้าไปดู ฟางเดินไล่ ประตูทุกห้องอย่างแปลกใจทำไมป๊อปปี้จึงหายไปได้ ประตูทุกห้องเปิดไว้ จนมาถึงห้องสุดท้าย มุมด้านในสุด

“อ๊ะ…อ่าห์ ซี๊ดดดดดดด อ่าห์”เสียงครางดังลอดออกมาจากห้องน้ำ ทำให้ฟางอดเงี่ยหูฟังด้วยความสงสัยไม่ได้

“อ๊ะ…ปะ….ป๊อปแรงๆหน่อยซิคะ เสียวจังเลย”ฟางถึงกับใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อได้ยินชัดเต็มสองหู เสียงครางหวานนั่นพร้อมกับเรียกชื่อป๊อปปี้ลั่นห้อง บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าคนข้างในกำลังทำกิจกรรมกันอยู่

“หะ เอ่อ”เสียงเปิดประตูพรวดพราดทำให้ฟางสะดุ้งหันกลับไปมองทันที

“เธอเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ยะ”หญิงสาวเอ่ยถามอย่างตกใจ

“เธอมาทำไม”ป๊อปปี้มองฟางอย่างสงสัยแวบหนึ่งก่อนจะขยับมือจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ใบหน้าบึ้งตึง ไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับสิ่งทำลงไปแม้แต่น้อย

“ป๊อปนี่มันใครกันคะ”หญิงสาวถามอย่างงงๆ

“ไม่มีไรหรอก ไปกันเถอะแจม”ป๊อปปี้ดึงแขนแจมออกมาจากห้องน้ำ โดยไม่สนใจฟางที่ตกใจกับเหตุการณ์สดๆร้อนๆตรงหน้าไม่หาย

“คุณป๊อปคะ คุณป๊อปจะกลับกี่โมงคะ”ฟางเดินตามป๊อปปี้เข้ามาที่สนามบาส

“แล้วเธอจะทำไม”ป๊อปปี้ถามอย่างหาเรื่อง

“เอ่อนี่ มันก็จะหกโมงครึ่งแล้วนะคะ เย็นมากแล้ว”

“ถ้ามีปัญหากลับไปก่อนซิไม่ได้ใช้ให้รอซะหน่อย”ป๊อปปี้ยักไหล่ตอบ

“วันนี้ฟางไม่ได้บอกที่บ้านว่าจะกลับเอง แล้วคุณแม่คุณก็ให้ฉันกับพร้อมคุณ”ฟางพยายามอธิบาย

“งั้นก็รอไป แค่คนใช้อย่ามาสั่ง”ป๊อปปี้พูดเสียงแข็ง ก่อนจะเดินไปเลี้ยงบาส ฟางได้แต่นั่งรอจนป๊อปปี้ซ้อมบาสเสร็จแล้วโบกไม้โบกมือลาเพื่อนๆ แล้วเดินออกมาจากสนาม จนเธอเดินตามแทบไม่ทัน

“ป๊อปมาแล้วเหรอคะ แคทมารอตั้งนานแน่ะ”แคทรีบเข้ามาเกาะแขนชายหนุ่ม

“งั้นก็ไปกันเธอ”ป๊อปปี้เปิดประตูเข้าไปนั่งข้างหลังรถ ส่วนแคทเดินไปเปิดประตูด้านหลังอีกข้างขึ้นไปนั่งคู่กัน ฟางได้แต่ยืนอึ้งเพราะงงกับภาพตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่ง สุงทศเดินเข้ามาสะกิดแขนเบาๆให้ขึ้นรถ

“นี่ใครกันคะ”แคทเอ่ยถามด้วยความแปลกเมื่อเห็นฟางมานั่งข้างคนขับ

“เด็กใช้ที่บ้านน่ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก”ป๊อปปี้ตอบ

“ป๊อปคะ วันนี้วันเกิดแคท ป๊อปสัญญาแล้วนะคะว่าจะพาแคทไปเลี้ยง”แคทอ้อนเสียงอ้อนหวานก่อนจะเอนศรีษะซบหน้าอกป๊อปปี้

“เลี้ยงซิ แคทอยากไปกินที่ไหนบอกผมได้เลย”ป๊อปปี้เอ่ยอย่างใจดี

“จริงๆนะคะ รักป๊อปที่สุดเลย ฟอด”แคทพูดอย่างดีใจพร้อมยื่นหน้ามหอมแก้มป๊อปปี้ฟอดใหญ่

โทษนะคะไม่ได้มาอัพให้ตั้งหลายเดือนพอดีคอมพัง จะมาอัพให้ทุกวันเลยนะ

คะติดตาม เม้นโหวตให้ด้วยน้ารับคำติชมทุกอย่างจ้า