Can't resist this love รักครั้งนี้ห้ามไม่ได้นะ

9.8

เขียนโดย pan_panther

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.08 น.

  28 chapter
  98 วิจารณ์
  33.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 17.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด
 
 
 
Chapter 8:
 
 
 
 
 ‘ไอ้ธาม ยิงกูทำมั้ยกูอยู่ทีมเดียวกันกับเมิง ควายย’
 
 
‘เมิงแมร่งไม่เฟี้ยวฟ้าวเลย อ่ะเล่นจอยท์กูไป ไปหาขนมทานแปป’
 
 
 
 
หลังจากเกาะติดรถมากับพี่สะใภ้ ฟ.ฟัน อย่างพี่ฟางแม่กระต่ายของเฮียป๊อป
กระผมและไอ้มิณฑร์ก้อได้ขยับหน้าตาที่หล่อเหลาและร่างกายที่เพอร์เฟ็คมานั่งที่
น่าจอทีวีอันใหญ่ในห้องใต้ดิน เพื่อมาจดจอกับเกม Playstation ที่เพิ่งได้ขอให้
ม๊าซื้อมาให้สดๆร้อนๆ เลยจำเป็นที่ต้องเล่นแบบใจจดใจจ่อแบบนี้เพราะกลัวมัน
ว่าอยู่บ้านใหม่จะไม่ค่อยชินซ่ะเท่าไรครับ กระผมตอนนี้ก็ได้เข้ามาให้ครัวเพื่อหา
อะไรติดไม้ติดมือเพื่อจะไปกินกับน้องว่าพี่สะใภ้ใต้ล่างของบ้าน แต่ดันไม่ยินเสียง
รถของพี่ชายซ่ะก่อน
 
 
 
 
 
‘กลับมาแล้วเหรอว่ะ ทำมั้ยกลับเร็วจัง’ ผมสมทบกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินออก
ไปดูหน้าบ้าน ก็เห็นพี่ชายร่างสูงที่ช่วยพี่สาวไม่แท้ร่างบางถือของก่อนจะไม่มอง
ดอกไม่ช่อใหญ่ในมือพี่สะใภ้และก็ยิ้มออกมาเบาๆ
 
                                                                                        
 
                             พี่โมะให้นะสิน่ะ -/////-
 
 
 
‘วาวาว่าว้าววว สวัสดีคับพี่แก้วคนสวย หอบดอกไม้ช่อโตมาด้วย วันนี้เอามาให้
ธามเหรอคับพี่สาว’
 
‘อ่าวน้องธามนี้ค่ะของฝากแต่ไม่ใช่ดอกไม้นะ ดอกไม้นี้ของ..’
 
 
‘โธ่นึกว่าจะให้ธาม อุตสาห์ตั้งหน้าตั้งตารอสุดท้ายน้องธามคนนี้ก็เป็นหมาหัวเน่า
นะสินะ’
 
‘รู้ตัวแล้วก็ดีหลบเลยไอ้ธามกูหนัก แล้วน้องตี๋อยู่ไหน’
 
‘อ่าวเฮียลืมทักเลย นึกว่าจะไม่กลับบ้านซ่ะแล้วคืนนี้ เพื่อจะพาพี่แก้วไปต่อไหน
ซ่ะอีก’
 
‘ไอ้ธามพูดไรให้เกียรติน้องแก้วนิดนึ่งเองนิ อย่าแก่แดดให้มันมากนะ’
 
‘อิธามพูดงี้พี่สาวกูเสียหายนะ อ้าวเซเลปดอกไม้ใครอีกล่ะไหนดูสิ อ่ะอ่าว พี่โมะ
เองเหรอเนี้ย’
 
 
‘อ่าวมิณฑร์นี้ๆ ทานไรยังพี่ซื้อของมาฝากทานกับน้องธามเลยไหม’
 
 
‘น้องแก้วเข้าข้างในก่อนไหมคับป่ะคับ ป่ะไปทานข้างในกันดีกว่า’
 
 
‘เข้าข้างในไปต่อเหรอคับเฮียโมะไหนว่าให้เกียรติพี่แก้วไง แล้วพี่แก้วโดนยุ่งกัด
เหรอคับนั้นที่คอ’ ดูมันแอบยักคิ้ว
 
‘ไหนเจ๊ยุ่งกัดเหรอทายายัง เจ๊แพ้ยุ่งไม่ใช่เหรอ’
 
‘เออ…. แก้วว่าแก้วกลับก่อนดีกว่าค่ะจะได้ไปทายาป่ะมิณฑร์ไปเอาของ’
 
‘55+ สงสัยยุ่งคงจะตัวใหญ่เนอะดูรอยดิ แดงเชียว’
 
‘ไอ้ธามไม่ใช่เรื่องของเด็ก ไปคับเดี๋ยวพี่ไปส่งหน้าบ้าน’
 
 
.

.
.
.
 
 
 
 
‘น้องแก้วครับ พี่…’
 
 
ร่างสูงที่กำลังจะช่วยเอาของมาวางหลังรถ แต่ด้วยเพราะเค้าดันเอาหน้ามาไว้
ของข้างๆไหล่เธออ่ะสิ ทำให้เมื่อร่างบางหันมาตามเสียงที่เค้าเรียกเลยทำให้จมูก
ทั้งสองชนกันพอดิบพอดี ร่างสูงเอาหน้าเข้ามาใกล้ร่างบางเรื่อยๆ ก่อนจะชิงหอม
แก้มสาวสวย
 
 
 
                                   โทโมะ เขิน ><
 
 
 
 
‘เออ พี่โมะเอาหน้าออกไปได้แล้ว’
 
‘น้องแก้วสัญญาแล้วนะ ว่าจะให้พี่พิสูจน์ตัวเอง’
 
‘ค่ะแก้วรู้แล้ว แก้วจำได้หน้าแล้วไม่ต้องมาทำหน้าเครียดเลยเดี๋ยวไม่หล่อนะ’
 
‘หล่อไม่หล่อแต่ พี่ก็เป็นว่าที่แฟนน้องแก้วอยู่ดีแหละค่ะ’
 
 
 
 
                      โอ๊ยย จะน่ารักไปไหนเนี้ย -O- ไอ้พี่บ้า
 
 
 
 
 
‘ย้ำมากไปแล้วนะ ป่ะตามิณฑร์น้องธามพี่ไปนะค่ะ แก้วไปนะค่ะพี่โมะ’
 
‘โอเคคับถึงแล้วไลน์มาบอกพี่ด้วยนะ พี่เป็นห่วง’
 
 
‘โอเคคับพี่แก้ว ถึงแล้วไลน์มาหาธามด้วยนะ ธามเป็นห่วง’
 
‘ไอ้ธามเมิงอย่าเสือกเดี๋ยวกูจะไลน์ไปหาเมิง ไว้เจอกันนะครับพี่เขยไปนะ’
 
 
.
.
.
.
.
 
‘เซเลปไปเที่ยวไหนมาอ่ะ ไปเดินสยามมาช่ะป่ะ’
 
‘แน่นอนย่ะ แล้วแกไม่เป็นไหนบ้างอ่ะ วันๆเล่นแต่เกมเดี๋ยวพุงถามหาน่ะ’
 
‘ไปเดินสยามอ่ะนะ กากอ่ะอยู่บ้านดีกว่าเยอะเลย น้องฟิญบอกให้อยู่บ้านอย่า
เที่ยวไหนไกลน้องเค้าเป้นห่วง’
 
 
 
                                        น้องฟิญเป็นห่วงงง คนน่ารักเขิน *-*
 
 
 
 
‘อิบ้า มโนไปได้ใครเป็นห่วงแก น่าอย่างแกได้ไลน์เค้ามายังเหอะ’
 
‘แม้แน่นอนๆ แล้วพี่กับพี่โมะอะไรยังไงห่ะ ที่คออย่าว่าไม่รู้นะคับเซเลป’
 
 
‘ก็ไม่อะไร รักกันดีอ่ะน่ะ 55+’
 
 
‘เป็นแฟนกันแล้วเหรอ เร็วจุงพี่สาวฉันทำมั้ยถึงเป็นผู้หญิงแบบนี้’
 
 
‘นี้ๆ ผู้หญิงสวยใช่มั้ย ก็บอกมาเหอะของแบบนี้ก็เห็นๆกันอยู่ ’
 
 
‘ก็แล้วแต่อ่ะน่ะ แล้วไหนว่าจะคิด คิดเร็วจังห่ะ’
 
 
‘ไม่รู้ดิ สงสัยจะมีฟิลลิ่งกับพี่โมะ อยู่ด้วยแล้วมีความสุขดีเหมือนแกที่อยู่กับน้อง
ธามมั่ง’
 
‘Damn! เจ๊ผมเป็นผู้ชายไม่ได้เป็นเกย์นะ ไม่คุยด้วยแหละปลดล๊อคหน่อยจะเข้า
บ้าน งอนชิ’
 
‘เออๆ จะไม่กินข้าวก็ไม่ต้องกิน จะได้เอาไปให้คนข้างบ้าน’
 
‘เอาๆมาจะเอาไปกินด้วย อย่าลืมโทรไปหาพี่โมะด้วยนะคับ ได้ข่าวพี่โมะบอกไว้’                     
 
 
                       เออจำได้นะ คนสำคัญบอกซ่ะอย่าง :P
 
 
‘อิตี๋แล้วอย่าลืมโทรไปบอกน้องธามด้วยละกันนะจ๊ะ’
 
‘ชิส์ ไม่คุยด้วยแล้ว’
 
.
.
.
.
.
.
 
 
 
‘ฮัลโล่ น้องแก้วถึงแล้วเหรอคับผม’
 
‘ค่ะเพิ่งถึงอิตี๋นะ ไม่ช่วยถือของเลย’
 
‘ไว้คราวหน้าพี่ไปส่งดีกว่าเนอะ จะได้ไปช่วยถือของเข้าห้องน้องแก้ว’
 
‘เข้าได้แต่บ้านค่ะ ห้องไว้รอถามแม่นะ’
 
‘คับจะไปถามเรื่อง หมั้นลูกสาวของคุณแม่ไว้ด้วย’
 
                  
 
                 เขินนะคนบ้า พูดอะไรออกมาก็เลี่ยนไปหมด
 
 
 
 
 
‘ค่ะ งั้นแก้วไปอ่านหนังสือก่อนนะพรุ่งนี้มีสอบ’
 
‘ครับผม ตั้งใจอ่านนะ ไว้พรุ่งนี้พี่ไปรับที่บ้านตอนเช้านะคับ’
 
‘พี่จะมารับทำมั้ยค่ะ ไม่ต้องมาหรอกลำบากป่าวๆ’
 
‘ก็พี่อยากเจอแก้วอ่ะ ไม่มีแต่ไว้เจอกันนะคับ รักแก้วนะไปอ่านหนังสือได้แล้ว ฝัน
ดีครับที่รักของมิกกี้’
 
 
 
                                   เขินว่ะ บอกตรงๆ @_@ 
 
 
 
 
เม้นต์หน่อยยยย พลีส

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา