Can't resist this love รักครั้งนี้ห้ามไม่ได้นะ

9.8

เขียนโดย pan_panther

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.08 น.

  28 chapter
  98 วิจารณ์
  37.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 17.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด

 

 

 

Chapter 8:

 

 

 

 

 ‘ไอ้ธาม ยิงกูทำมั้ยกูอยู่ทีมเดียวกันกับเมิง ควายย’

 

 


‘เมิงแมร่งไม่เฟี้ยวฟ้าวเลย อ่ะเล่นจอยท์กูไป ไปหาขนมทานแปป’

 

 

 

 



หลังจากเกาะติดรถมากับพี่สะใภ้ ฟ.ฟัน อย่างพี่ฟางแม่กระต่ายของเฮียป๊อป

กระผมและไอ้มิณฑร์ก้อได้ขยับหน้าตาที่หล่อเหลาและร่างกายที่เพอร์เฟ็คมานั่งที่

น่าจอทีวีอันใหญ่ในห้องใต้ดิน เพื่อมาจดจอกับเกม Playstation ที่เพิ่งได้ขอให้

ม๊าซื้อมาให้สดๆร้อนๆ เลยจำเป็นที่ต้องเล่นแบบใจจดใจจ่อแบบนี้เพราะกลัวมัน

ว่าอยู่บ้านใหม่จะไม่ค่อยชินซ่ะเท่าไรครับ กระผมตอนนี้ก็ได้เข้ามาให้ครัวเพื่อหา

อะไรติดไม้ติดมือเพื่อจะไปกินกับน้องว่าพี่สะใภ้ใต้ล่างของบ้าน แต่ดันไม่ยินเสียง

รถของพี่ชายซ่ะก่อน

 

 

 

 

 



‘กลับมาแล้วเหรอว่ะ ทำมั้ยกลับเร็วจัง’ ผมสมทบกับตัวเองเบาๆก่อนจะเดินออก

ไปดูหน้าบ้าน ก็เห็นพี่ชายร่างสูงที่ช่วยพี่สาวไม่แท้ร่างบางถือของก่อนจะไม่มอง

ดอกไม่ช่อใหญ่ในมือพี่สะใภ้และก็ยิ้มออกมาเบาๆ

 


                                    
                                                    

 

                             พี่โมะให้นะสิน่ะ -/////-

 

 

 



‘วาวาว่าว้าววว สวัสดีคับพี่แก้วคนสวย หอบดอกไม้ช่อโตมาด้วย วันนี้เอามาให้

ธามเหรอคับพี่สาว’

 


‘อ่าวน้องธามนี้ค่ะของฝากแต่ไม่ใช่ดอกไม้นะ ดอกไม้นี้ของ..’

 

 


‘โธ่นึกว่าจะให้ธาม อุตสาห์ตั้งหน้าตั้งตารอสุดท้ายน้องธามคนนี้ก็เป็นหมาหัวเน่า

นะสินะ’

 


‘รู้ตัวแล้วก็ดีหลบเลยไอ้ธามกูหนัก แล้วน้องตี๋อยู่ไหน’

 


‘อ่าวเฮียลืมทักเลย นึกว่าจะไม่กลับบ้านซ่ะแล้วคืนนี้ เพื่อจะพาพี่แก้วไปต่อไหน

ซ่ะอีก’

 


‘ไอ้ธามพูดไรให้เกียรติน้องแก้วนิดนึ่งเองนิ อย่าแก่แดดให้มันมากนะ’

 


‘อิธามพูดงี้พี่สาวกูเสียหายนะ อ้าวเซเลปดอกไม้ใครอีกล่ะไหนดูสิ อ่ะอ่าว พี่โมะ

เองเหรอเนี้ย’

 

 


‘อ่าวมิณฑร์นี้ๆ ทานไรยังพี่ซื้อของมาฝากทานกับน้องธามเลยไหม’

 

 


‘น้องแก้วเข้าข้างในก่อนไหมคับป่ะคับ ป่ะไปทานข้างในกันดีกว่า’

 

 


‘เข้าข้างในไปต่อเหรอคับเฮียโมะไหนว่าให้เกียรติพี่แก้วไง แล้วพี่แก้วโดนยุ่งกัด

เหรอคับนั้นที่คอ’ ดูมันแอบยักคิ้ว

 


‘ไหนเจ๊ยุ่งกัดเหรอทายายัง เจ๊แพ้ยุ่งไม่ใช่เหรอ’

 


‘เออ…. แก้วว่าแก้วกลับก่อนดีกว่าค่ะจะได้ไปทายาป่ะมิณฑร์ไปเอาของ’

 


‘55+ สงสัยยุ่งคงจะตัวใหญ่เนอะดูรอยดิ แดงเชียว’

 


‘ไอ้ธามไม่ใช่เรื่องของเด็ก ไปคับเดี๋ยวพี่ไปส่งหน้าบ้าน’

 

 



.



.


.


.

 

 

 

 



‘น้องแก้วครับ พี่…’

 

 



ร่างสูงที่กำลังจะช่วยเอาของมาวางหลังรถ แต่ด้วยเพราะเค้าดันเอาหน้ามาไว้

ของข้างๆไหล่เธออ่ะสิ ทำให้เมื่อร่างบางหันมาตามเสียงที่เค้าเรียกเลยทำให้จมูก

ทั้งสองชนกันพอดิบพอดี ร่างสูงเอาหน้าเข้ามาใกล้ร่างบางเรื่อยๆ ก่อนจะชิงหอม

แก้มสาวสวย

 

 

 



                                   โทโมะ เขิน ><

 

 

 

 



‘เออ พี่โมะเอาหน้าออกไปได้แล้ว’

 


‘น้องแก้วสัญญาแล้วนะ ว่าจะให้พี่พิสูจน์ตัวเอง’

 


‘ค่ะแก้วรู้แล้ว แก้วจำได้หน้าแล้วไม่ต้องมาทำหน้าเครียดเลยเดี๋ยวไม่หล่อนะ’

 

‘หล่อไม่หล่อแต่ พี่ก็เป็นว่าที่แฟนน้องแก้วอยู่ดีแหละค่ะ’

 

 

 

 


                      โอ๊ยย จะน่ารักไปไหนเนี้ย -O- ไอ้พี่บ้า

 

 

 

 

 


‘ย้ำมากไปแล้วนะ ป่ะตามิณฑร์น้องธามพี่ไปนะค่ะ แก้วไปนะค่ะพี่โมะ’

 


‘โอเคคับถึงแล้วไลน์มาบอกพี่ด้วยนะ พี่เป็นห่วง’

 

 


‘โอเคคับพี่แก้ว ถึงแล้วไลน์มาหาธามด้วยนะ ธามเป็นห่วง’

 


‘ไอ้ธามเมิงอย่าเสือกเดี๋ยวกูจะไลน์ไปหาเมิง ไว้เจอกันนะครับพี่เขยไปนะ’

 

 



.


.


.


.


.

 



‘เซเลปไปเที่ยวไหนมาอ่ะ ไปเดินสยามมาช่ะป่ะ’

 


‘แน่นอนย่ะ แล้วแกไม่เป็นไหนบ้างอ่ะ วันๆเล่นแต่เกมเดี๋ยวพุงถามหาน่ะ’

 


‘ไปเดินสยามอ่ะนะ กากอ่ะอยู่บ้านดีกว่าเยอะเลย น้องฟิญบอกให้อยู่บ้านอย่า

เที่ยวไหนไกลน้องเค้าเป้นห่วง’

 

 

 


                  

                      น้องฟิญเป็นห่วงงง คนน่ารักเขิน *-*

 

 

 

 



‘อิบ้า มโนไปได้ใครเป็นห่วงแก น่าอย่างแกได้ไลน์เค้ามายังเหอะ’

 


‘แม้แน่นอนๆ แล้วพี่กับพี่โมะอะไรยังไงห่ะ ที่คออย่าว่าไม่รู้นะคับเซเลป’

 

 


‘ก็ไม่อะไร รักกันดีอ่ะน่ะ 55+’

 

 


‘เป็นแฟนกันแล้วเหรอ เร็วจุงพี่สาวฉันทำมั้ยถึงเป็นผู้หญิงแบบนี้’

 

 


‘นี้ๆ ผู้หญิงสวยใช่มั้ย ก็บอกมาเหอะของแบบนี้ก็เห็นๆกันอยู่ ’

 

 


‘ก็แล้วแต่อ่ะน่ะ แล้วไหนว่าจะคิด คิดเร็วจังห่ะ’

 

 


‘ไม่รู้ดิ สงสัยจะมีฟิลลิ่งกับพี่โมะ อยู่ด้วยแล้วมีความสุขดีเหมือนแกที่อยู่กับน้อง

ธามมั่ง’

 


‘Damn! เจ๊ผมเป็นผู้ชายไม่ได้เป็นเกย์นะ ไม่คุยด้วยแหละปลดล๊อคหน่อยจะเข้า

บ้าน งอนชิ’

 


‘เออๆ จะไม่กินข้าวก็ไม่ต้องกิน จะได้เอาไปให้คนข้างบ้าน’

 


‘เอาๆมาจะเอาไปกินด้วย อย่าลืมโทรไปหาพี่โมะด้วยนะคับ ได้ข่าวพี่โมะบอกไว้’


                     

 

 

                       เออจำได้นะ คนสำคัญบอกซ่ะอย่าง :P

 

 




‘อิตี๋แล้วอย่าลืมโทรไปบอกน้องธามด้วยละกันนะจ๊ะ’

 


‘ชิส์ ไม่คุยด้วยแล้ว’

 

.

.

.

.

.

.

 

 

 




‘ฮัลโล่ น้องแก้วถึงแล้วเหรอคับผม’

 


‘ค่ะเพิ่งถึงอิตี๋นะ ไม่ช่วยถือของเลย’

 


‘ไว้คราวหน้าพี่ไปส่งดีกว่าเนอะ จะได้ไปช่วยถือของเข้าห้องน้องแก้ว’

 


‘เข้าได้แต่บ้านค่ะ ห้องไว้รอถามแม่นะ’

 


‘คับจะไปถามเรื่อง หมั้นลูกสาวของคุณแม่ไว้ด้วย’

 


                  

 

                 เขินนะคนบ้า พูดอะไรออกมาก็เลี่ยนไปหมด

 

 

 

 

 

‘ค่ะ งั้นแก้วไปอ่านหนังสือก่อนนะพรุ่งนี้มีสอบ’

 


‘ครับผม ตั้งใจอ่านนะ ไว้พรุ่งนี้พี่ไปรับที่บ้านตอนเช้านะคับ’

 


‘พี่จะมารับทำมั้ยค่ะ ไม่ต้องมาหรอกลำบากป่าวๆ’

 


‘ก็พี่อยากเจอแก้วอ่ะ ไม่มีแต่ไว้เจอกันนะคับ รักแก้วนะไปอ่านหนังสือได้แล้ว ฝัน

ดีครับที่รักของมิกกี้’

 

 

 


                                   เขินว่ะ บอกตรงๆ @_@
 

 

 

 

 

เม้นต์หน่อยยยย พลีส

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา