Can't resist this love รักครั้งนี้ห้ามไม่ได้นะ

ความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

Chapter 24:

 

 

 

 

 

 

 

     หลังจากช่วยหนุ่มหน้าใหม่อย่างทีเจไว้ได้ ป๊อปปี้ก็พาสาวๆและเพื่อนๆกลับ

บ้านพักทันที ก่อนที่ ‘เฟย์’ จะรู้สึกอึดอัดกว่านี้ เธอก็รีบกล่าวขอตัวเพื่อนและพี่

สาวของเธอออกจากสายตาผู้ชายคนนั้นทันที

 

 

 

 

‘พี่ป๊อป…. เฟย์อยากกินหนมอ่ะ งั้นเฟย์ขอตัวพี่ฟางกับยัยแก้วไปซื้อก่อนนะแล้ว

จะรีบตามไป’ กล่าวพร้อมกับทำเสียงกระง๊องกระแง๊งและหันไปพยักหน้าหยิกๆ

ให้ป๊อปปี้

 

 

‘ไม่ได้ครับน้องเฟย์จะไปกันแต่สาวๆได้ไง เดียวพี่พาไปก็ได้แล้วดูพวกเราใส่บิกินี่

ไปตามลำพังพี่เป็นห่วงตายเลย งั้นให้ไอ้เขื่อนไปด้วย’ ป๊อปออกปากพูดเพราะ

เห็นในความอันตรายแถวนี้ และก็มืดแล้วด้วย แต่เฟย์กลับพองลมเข้าแก้มจน

ป่อง

 

 

 

‘ไม่เอาอ่ะ จะไปกลับพี่ฟางและแก้ว น๊า น๊า พี่ป๊อป แปปเดียวเอง’ เจอแบบนี้เป็น

ใครก็ไปไม่เป็น เลยคงต้องปล่อยไปสินะเดอะพูห์

 

 

 

 

 

 

     หลังจากที่ลากพี่สาวและเพื่อนสาวมาได้ไกดลพอสมควร ฟางก็มองเฟย์

อย่างเห็นอกเห็นใจ ร่างบางมองฟางก่อนจะพยักหน้ารับอย่างแข็งทันทีก่อนจะ

เอ่ยปากและวางมือไว้บ่นบ่าของเฟย์

 

 

‘เฟย์ แกโอเคนะ?’ ถามเพื่อนสาวก่อนจะดึงเฟย์เข้ามากอด พร้อมกับลูบหัวเฟย์

เบาๆ ทำไหมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ด้วย

 

 

‘แก แกเห็นสายตาที่เค้ามองฉันไหม แกฉันไม่อยากให้เค้าอยู่ใกล้ฉันอีกแล้ว

แล้วแกไม่กลัวเค้าเหรอ’ เฟย์พูดเสียงสั่นก่อนจะถามแก้ว พร้อมกับดึงฟางเข้า

มากอดอีกด้าน ‘พี่ฟาง เฟย์อยากกลับบ้านแล้ว เฟย์ไม่กล้าที่จะอยู่กับเค้าอีก’

 

 

 

‘เฟย์เอาน่า พรุ่งนี้เราก็กลับแล้วไง เค้าคงไม่ทำอะไรเฟย์หรอกนะ พี่ก็อยู่กับเฟย์

นะแก้วก็อยู่’ ฟางลูบหัวน้องสาวก่อนจะมองหน้าแก้ว เห้อ! เพราะผู้ชายคนนี้คน

เดียวเลย

 

 

 

‘มันทำอะไรแก ไม่ได้หรอกฉันก็อยู่นี่ไง ฉันจะปกป้องแกเอง’ แก้วพูดก่อนจะจับ

มือเฟย์และฟางเข้าหากันก่อนจะยิ้มให้เฟย์และฟาง

 

 

‘แต่เฟย์อยากกลับบ้าน พี่ฟางยัยแก้ว พาเฟย์กลับบ้านเหอะนะ’ เฟย์พยายาม

อ้อนจนแก้วเกิดสงสารความกลัวของเพื่อนแก่ผู้ชายคนนั้น เฟย์จับมือแก้วพร้อม

กับความรู้สึกที่สั่นไปหมด

 

 

 

‘โอเค เฟย์แกหยุดสะอื้นได้แล้วทำตัวปกติ ฉันจะพาแกกลับบ้าน’ แก้วพูดพร้อม

กับลากเฟย์และฟางกลับบ้านไปหาป๊อปปี้ เธอไม่อยากให้เพื่อนเธอต้องมาหวาด

กลัวผู้ชายคนนั้นอีก

 

 

 
สามสาวเดินกลับเข้ามาบ้านพักของป๊อปปี้ก่อนจะต้องหยุดและมองผู้ชายตรง

หน้าที่ยืนรอพวกเธอ(?) อยู่ แก้วเดินเข้าไปหาอย่างไม่เกรงกลัว ก่อนจะมองหน้า

ผู้ชายคนนั้นเข้าไปในตาลึก

 

 

‘ขอทางหน่อยค่ะพี่ทีเจ จะเข้าบ้าน’ แก้วพูดบอกทีเจเสียงแข็งก่อนจะจับมือเฟย์

หนั่นและมองหน้าเฟย์ ที่ตอนนี้อยาหออกไปจากที่นี่เต็มทน

 

 

‘ไม่เจอกันนานยังเหมือนเดิมเลยนะครับ น้องแก้ว น้องฟาง และน้อง...เฟย์’ พูด

พร้อมเดินเข้ามาใกล้ชิดและใช้นิ้วชี้จับค้างเฟย์ที่น้ำตาคล้อกับความใกล้ชิดของ

เค้า

 

 

‘เอามือสกปรกๆ ออกจากน้องสาวฉัน แล้วหลีกทางฉันไม่มีเวลามาเล่นลิ้นกับ

นาย’ ฟางเอ่ยก่อนจะผลักมือทีเจออกและจูงมือเฟย์เข้าไปในบ้าน ทีเจมองตาม

สองสาวร่างบางเข้าไปข้างในก่อนหันมาร่างบางอีกคนตรงหน้า

 

 

 

‘หึ! อยากเป็นซูเปอร์เกิร์ลมาช่วยเพื่อนสาวอีกเหรอไงครับ ถ้าไม่มีเธอวันนั้นฉันก็

คงไม่แอมเพื่อนเธอไปแล้ว’  พูดพร้อมกับยิ้มมุมปากและจับใบหน้าแก้วแล้วสลัด

ทิ้ง

 

 

 

‘ถ้าคิดว่าจะทำอีกก็ได้นะ เพราะคนเลวๆแบบพี่นะไม่มีหัวใจให้ใครหรอกนอกจาก

ตัวเอง’ แก้วพูดเสร็จก่อนจะเดินหนี แต่ทีเจจับคว้ามือแก้วไว้ก่อนเลยทำให้แก้ว

อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายคนนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

 

 

 

‘ปล่อย!’ แก้วบอกเสียงแข็งก่อนจะเดินขึ้นไปในห้อง ส่วนผู้ชายข้างล่างมองตาม

ก่อนจะเดินออกไปที่พักของตัวเอง

 

 

 

   พอร่างบางเข้าห้องก็เจอแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียง แก้วเดินเข้าไปหาข้างหลัง

ก่อนจะเดินไปเซอร์ไพรส พร้อมกอดโทโมะ แต่ชายหนุ่มกลับทำหน้านิ่งพร้อมกับ

เดินหนีทันที

 

 

 

 

‘พี่โมะเป็นไรไปค่ะ แก้วจะพาเฟย์กับฟางกลับกรุงเทพนะ ให้คนที่บ้านมารับแล้ว’

ร่างบางพูดก่อนจะเดินตามชายหนุ่มไปที่ระเบียง แต่ชายหนุ่มได้แต่เดินหนีออก

นอกห้องและเดินไปชั้นล่าง

 

 

 

‘……………………………….’ ร่างสูงไปแต่เงียบก่อนจะหันมามองหน้าร่างบางที่ยืน

อยู่

 

 

 

 

‘พี่โมะเป็นไรไป โกรธแก้วเรื่องไรหรือป่าว’ แก้วเดินเข้ามาถามก่อนจะกอดร่างสูง

แต่โทโมะกลับผลักแก้วออก

 

 

 

‘แก้ว แก้วกับไอ้ทีเจเป็นอะไรกัน’ ร่างสูงกล่าวเสียงดังก่อนจะทำเอาสี่คนที่อยู่ข้าง

บนได้ยินลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

 

 

 

‘ไอ้โมะเป็นไรกันว่ะ อ่าวน้องแก้วนี่..’ เขื่อนที่เดินลงมาคนแรกก็ถาม เค้าดูแกว่า

โทโมะกำลังโกรธและเวลาโทโมะโกรธนี้ไม่ต้องพูดถึงขนาดเพื่อนสนิทของเค้า

อย่างเขื่อนกับป๊อปปี้ยังเอาไม่อยู่

 

 

 

‘ยัยแก้ว แกใจเย็นๆก่อน’ ฟางที่เดินลงมาก็งงเพราะตอนเย็นๆยังเห็นรักกันดี

แล้วทะเลาะกันเรื่องอะไรเนี้ย

 

 

 

‘อ่อเพราะพี่เห็นแก้วกับพี่ทีเจข้างล่างเมื่อกี้ใช่ไหม’ แก้วเอ่ยถามพร้อมกับทำเสียง

ให้อ่อนที่สุด พอแก้วกล่างแบบนี้ก็ทำเอาเฟย์และฟางถึงบางอ้อทันที ผู้ชายคนนี้

คงทำเรื่องป่วนให้เพื่อนสาวเธอและแฟนหนุ่มอีกแหละนะ

 

 

 

‘หึ! รู้นิว่าอะไรยังไง พี่ก็คงไม่ต้องอธิบาย’ โทโมะตวาดก่อนจะเดินหันหลังพร้อม

จะขึ้นบรรได

 

 

 

‘ถ้าพี่ไม่เชื่อใจแก้วขนาดนี้ เราก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก แค่นี้พี่ยังเอาอารมณ์พี่

เป็นใหญ่เลย และไม่ถามแก้วสักคำ’

 

 

 

‘พี่เชื่อในสิ่งที่พี่เห็น ถ้าให้พี่อธิบายบางครั้งแก้วอาจจะไม่พูดความจริงเอาตัวรอด

และคบสองก็ได้ใครจะไปรู้’ โทโมะพูด พร้อมกับมองหน้าแก้วอย่างโมโหแต่พอ

จบประโยคเสร็จ หน้าหล่อๆก็หันไปตามแรงมือของแก้ว ฟางที่พอรู้เหตุการณ์

ของมาจับตัวแก้วออกทันที

 

 

 

‘แก้ว แกใจเย็นๆ พี่โทโมะฟางว่าไว้คุยกันตอนพี่กับยัยแก้วใจเย็นกว่านี้ดีไหม

น่ะ ยัยแก้วฉันขอ’ ฟางดึงแก้วกลับพร้อมจะเอ่ยปากขอร้องทั้งสอง เธอไม่อยาก

ให้แก้วกับโทโมะต้องเลิกกันอีก เธอรู้ว่าแก้วใจร้อนแต่ดูไม่แล้วคำเมื่อกี้ไม่ใช่น้ำ

เย็นช่วยดับอารมณ์ทั้งสองคนได้เลย

 

 

 

‘พี่โมะ เฟย์อธิบายได้นะ พี่อย่าโกรธยัยแก้วเลย คือพี่ทีเจเค้าต้องการจะทำร้าย

ฟะ……’

 

 

 

‘ยัยเฟย์ แกหยุดไปเลย แกไม่ต้องเอาเรื่องนี้ออกมาพูด แกไม่ต้องมาพูดเรื่องนี้

ให้ใครรับรู้นะเฟย์’ แก้วหันทันทีเมื่อเพื่อนจะพูดสิ่งที่หน้าอับอายสำหรับผู้หญิงคน

นึ่งออกมา ก่อนจะเข้าไปกอดเฟย์ที่ร้องไห้อยู่

 

 

 

‘ถ้ามันทำให้แกกับพี่โทโมะคืนดีกัน ฮึก.. ฉันยอมนะแก้ว’ เฟย์พูดก่อนที่สาม

หนุ่มจะมองหน้าเฟย์นิ่ง พร้อมกับโทโมะที่มองหน้าแก้ว

 

 

 

‘แก้ว แก้วมีอะไรจะบอกพี่เกี่ยวกับเรื่องเมื่อกี้ไหม’ โทโมะคว้ามือแก้ว ก่อนจะ

ดึงแก้วเข้ามาหาตัว

 

 

 

‘พี่โมะค่ะ เรื่องนี้แก้วไม่อยากพูดจริงๆเห็นแก่เฟย์เถอะนะ แค่พี่รู้ว่าแก้วไม่ได้

เป็นไรกับเค้าก็พอ’ แก้วพูดพร้อมกับจับมือโทโมะ

 

 

 

‘ไม่เป็นไรแก้ว พวกพี่ค่ะเฟย์มีเรื่องจะบอก  คือ….’ เฟย์ที่ตัดสิ้นใจพูดออกมาเพื่อ

ให้ทุกอย่างมันง่ายขึ้นสำหรับทุกคน เพื่อแก้วจะไม่ทะเลาะกับโทโมะ และฟางกับ

ป๊อปจะได้ไม่มีปัญหาเรื่องที่จะขอกลับบ้านก่อน เฟย์ที่เหมือนพยายามจะพูดก็มี

มือหนาที่เอื้อมมาจับมือเธอไว้ พร้อมกับรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นนั้น…..พี่เขื่อน

 

 

‘คือ พี่ทีเจกับเฟย์เคยเป็นแฟนกันคะ แต่เราเลิกกันไปนานแล้วเพราะเหตุที่มันไม่

หน้าจะเกิดขึ้นสำหรับคู่รักวัยรุ่น คือพี่ทีเจเค้าหลอกเฟย์ไปนอนด้วย แต่เพราะ…’

เฟย์พูดพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ และมองมาทางแก้วและฟาง

 

 

 

‘เพราะยัยแก้วกับพี่ฟางไปช่วยทัน ส่วนพี่ทีเจเลยโดนยัยแก้วพยายามจะเอาเรื่อง

ให้ถึงที่สุดและโดนไล่ออกจากโรงเรียนและที่บ้านเพราะ บ้านพี่ทีเจเค้ามีหน้าตา

ในสังคมเลยอยากให้ข่าวเงียบก่อนเลยได้ส่งเค้าไปต่างประเทศ เลยเป็นว่าเค้า

ไม่ชอบยัยแก้วเอามากๆ ส่วนพี่ฟางก็ช่วยเฟย์ออกมา แต่เพราะเฟย์ยังเกิด

อาการกลัวเค้ามากอยู่ เลยขอให้พี่ฟางกับยัยแก้วพากลับเมื่อเย็นและ…..ฮึก’ ยัง

ไม่ได้ทันเล่าจบระเอียด เฟย์ก็ปล่อยโฮออกมา ทำเอาเขื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆอดไม่

ได้ที่จะเอามาปลอบกอด

 

 

 

‘แล้วพี่เค้าก็มารอเราหน้าบ้านพักเมื่อเย็น และหาเรื่องนิดหน่อย แค่นี้แหละค่ะแต่

พวกเราไม่ได้เป็นไรมาก’ แม่กระต่ายพูดจบก็ทำเอาสามหนุ่มขึ้นเลือดทันที

 

 

.

.

.

.

 

 

 

 

 

‘แก้วกินขนมไหมครับ’ โทโมะพูดพร้อมกับอ้อนแฟนสาวที่ตอนนี้นั่งอยู่บนรถตู้ไม่

สนใจเค้าเลยสักนิด พอสามสาวอธิบายจบสามหนุ่มที่เห็นใจก็อาสาพากลับบ้าน

ทันที ส่วนเฟย์ตอนนี้ก็เหมือนจะได้คนมาดูแลแล้(?)

 

 

‘ไม่ค่ะ ขอบคุณ’ แก้วตอบเสียงเย็นชาได้อีก จนโทโมะต้องเหล่มองแก้วที่เคืองๆ

ก่อนจะขยับเข้าไปหาร่างบาง

 

 

‘แก้ว หายโกรธเค้าเถอะน่ะครับ’ โทโมะพูดพร้อมหยอดถามร่างบาง เผื่อฟลุก

ยอมหายโกรธ

 

 

 

‘………’ และก็คงได้ยินแค่เสียงเพลง ที่ไอ้เขื่อนเปิดเหมือนเคยเท่านั้น

 

 

‘ดีกันน๊าครับ คนสวยพี่ผิดไปแล้วเดียวพี่เลี้ยงขนม น๊าๆๆๆๆ’ โทโมะพยายาม

ตะล่อมร่างบางด้วยของกินแต่เค้าคิดผิดหรือป่าว แก้วนะไม่ใช่เฟย์ โธ่ววว!! โท

โมะ

 

 

‘งั้นพี่จะไม่หาแก้วเลยนึ่งเดือนเต็มๆ เพื่อให้แก้วทำใจและเพื่อแก้วจะหายพี่’ โท

โมะกระแทกเสียงก่อนจะทำงอลคืนบ้าง ก่อนจะทำท่าเปลี่ยนที่นั่งไปนั่งเบาะหลัง

มือบางยังคงกระตุกแขนร่างสูงไว้ เรียกให้หันกลับไป แต่อย่าหวังว่า โทโมะจะ

หันกลับไปง่าย  หึหึหึ!!!!!

 

 

 

 

____________________________________________________

ขอกราบขอโทษอย่างแรงครับ ไม่ได้มาอัพนาน     -/////- มาอัพแล้ว งงไหม

เค้างงอ่ะ ไว้พรุ่งนี้จะมาอัพอีกเรื่องนะจ๊ะ