ยัยซุปตาร์กับนายข้างห้อง

  
   "นี่คุณไม่คิดจะขอโทษผมหน่อยหรอ"เขามองฉันด้วยสายตาเคียดแค้น โอ้ยยยย พี่มดช่วยฉันที!!!
 
 
                      .............................................................
 
 
 
  ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหร้าของเขา และฉันคิดว่าเค้าคงจะรู้ว่าฉันเป็นใครและปล่อยฉันไป...
 
 
    
 
 
   "มองหน้าผมทำไม เมื่อไหร่คุณจะขอโทษผม"นี่!!หมอนี่ไม่รู้รึไงว่าฉํนคือ ธนัญธร เลยนะย้ะ!
 
 
 
 
 
  "ฮะ...แฮ่ม คือฉันหน่ะรีบมาก เพราะงานฉันเยอะหน่ะ.."ฉันบอกเค้า
 
 
 
 
 
 "ถ้าเจ้รีบมากนะ ก็ขอขอโทษผมสิครับ!เพราะผมก็รีบเหมือนกัน"อ้ายยยย!!!ฉันอยากจะกรี้ดออกมา อกอีแป้นจะแตก!!!มาว่าฉันเป็นเจ้ได้ยังงายยยยยย!!!
 
 
 
 
  
 "นี่นาย!ไม่รู้หรอว่าฉันคือใครหน่ะ ฉันคือ..."ฉันกำลังจะบอกว่าฉันเป็นใคร แต่ทำไมหมอนี่ถึงทำหน้าไม่สนใจฉันเลย!!!
 
 
 
 
 
 
 "คุณจะเป็นใครมาจากไหนผมก็ไม่สนใจ แต่แค่คุณขอโทษผมคำเดียวมันยากมากเลยหรอ!"
 
 
 
 
 
 "อ๋อ.."ฉันนึกขึ้นได้ ว่าฉันเป็นการาคงจจะอยากไได้ลายเซ็นฉันแน่เลยสินะ ฉันไม่รอช้ารีบหยิบนามบัตรของฉันพร้อมลายเซ็นให้
 
 
 
 
  "ถ้านายอยากได้ลายเซ็นฉัน ก็บอกมาตรงๆก็ได้ไม่เห็นต้องแกล้งไม่รู้จักฉันเลยนิ..."ฉันกกระซิบบอกเขา ฉันก็ว่า...ทำไมจะไม่รู้จักฉัน
 
 
 
 
  "นั้นฉันไปก่อนนะ"ฉันรีบเดินออกมาจากตรงนั้น ก่อนที่คนจะเริ่มหันมามองฉันมากขึ้น
 
 
 
 
 "อ้าว เจ้ นี่คุณ!!ยังไม่ขอโทษผมเลยนะ!คุณ!"
 
 
 END FANG TALK
                    ..............................................................
 
 
 
 "เฮ้อออออ  ขอโทษนะพี่มดที่ช้า ฉํนไปเจอกันผู้ชายคนนึงจุ้นจ้านเป็นบ้า เค้าทำเป็นไม่รู้จักฉันเพื่อขอลายเซ็นฉันดูสิ่"เธอบ่นพึมพำ
 
 
 
 
 
 "ที่หลังเธอต้องรีบกว่านี้สิ!รู้ไหมตอนนี้สายแล้ว!"พี่มดเตือนเธอ
 
 
 
 
  "จะไปกลัวอะไรคะ ฟางเป็นถึงคนโด่งดัง"ฟางบอกอย่างมั่นใจ
 
 
 
 
 "นั้นเรารีบไปกองถ่ายได้เลย"พี่มดบอกคนขับรถ
 
 
                     ..........................................................
 
 
 
 "ไอป๊อป ทำไมมึงมาช้าจังว้ะ"เพื่อนสนิทของเขาถาม
 
 
 
 
 "มีอุบัติเหตุนิดหน่อยเว้ย แล้วนี่มึงมารอกูหรอว้ะ"เขาถาม
 
 
 
 
 "ใครบอกว่ากูมารอมึง กูมารอแฟนกู"เขาพูด
 
 
 
 
 "โห่!!ไอเพื่อนเลว"ป๊อปปี้กดหัวเพื่อนสนิทเขา
 
 
 
 
 "โทโมะ!"แฟนสาวของเขาเรียกทันทีที่เห็น
 
 
 
 
 "แก้ว หวัดดี"ป๊อปปี้ทักเธอ
 
 
 
 
 "หวัดดี วันนี้มาเรียนแล้วหรอ"แก้วถาม
 
 
 
 
 "สงสัยวันนี้ฝนตก ฟ้าร้องแน่เลย ไอป๊อปมามหาลัยด้วย"เพื่อนชายอีกคนพูดขึ้น
 
 
 
 
 "ทำไมว่าเพื่อนอย่างนั้นล่ะ เขื่อน!"แฟนสาวของเขาดุเขา
 
 
 
 
 "โห่ เฟย์อ่าาาา ทำไมต้องชอบตีเขื่อนอยู่เรื่อยเลยอ่ะ"เขื่อนทำท่างอนใส่แฟนของเขา
 
 
 
 
  "มึงนี่อย่าเยอะดิ้ ไอเขื่อน กูไปเรียนแล้ะอยู่ตรงนี้กูปล่าวเปลี่ยว"ป๊อปปี้พูด เมื่อเขาไร้คู่แค่คนเดียว
 
 
                              ...............................................
 
 
 
  "นายจะไปจริงๆหรอ"หญิงสาวอ้อนวอนชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า น้ำตาเริ่มไหลลงมา
 
 
 
 
 "ผมต้องไปจริงๆ ผมอยากให้คุณรอผม"เขาบอกกับหญิงสาว
 
 
 
 
 "ฮืออออ ฉันจะรอนายทุกลมหายใจของฉํน"หญิงสาวบอกกับชายหนุ่ม ถึงแม้ว่าใจจริงเธอไม่อยากจะให้เขาไปเลยก็ตาม
 
 
 
 
 คัท!
 
 
 
 "ดีมากครับ ฉากนี้สมกับเป็นมืออาชีพจริงๆ"ผู้กำกับเอ่ยชมฟาง
 
 
 
 
 "เรื่องง่ายๆแค่นี้ ไม่ต้องชมฉันหรอกค่ะ"ฟางพูดด้วยคำพูดที่หยิ่งยโส
 
 
 
 
 "เอาล่ะ ปิดกล้องได้ครับ!ขอบคุณทีมงานทุกคนเลย"ผู้กำกับบอกง
 
 
 
 
 "ฟาง จะไปไหนหรอ"พิมเพื่อนสาวคนสนิทของเธอถาม
 
 
 
 
 "กำลังจะกลับหน่ะ มีอะไรรึเปล่าพิม"ฟางถาม
 
 
 
 
 "อ๋อ เราไปหาอะไรทานกันไม๊เนื่องในโอกาศที่ปิดกล้องไง"พิมถาม
 
 
 
 
 "เอาสิ่ ฉันว่างอยู่พอดี"ฟางตอบตกลง
 
 
                     ........................................................
 
 
 "ป๊อปปี้ จะกลับแล้วหรอ"โบว์เพื่อนร่วมห้องของเขาถาม
 
 
 
 
 "ใช่ มีอะไรหรอ"ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 
 "อ๋อ ปล่าวหรอก แค่ฉันอยากขอบคุณนายเรื่องวันนี้หน่ะ"โบว์พูด
 
 
 
 "อ๋อ.."
 
 
  ณ ห้องเรียน
 
 
 "นี่โบว์ ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นแฟนกับพี่ประธานนักเรียนหรอ"นักศึกษาหญิงคนนึงพูดต่อหน้าโบว์
 
 
 
 "เราไม่ได้เป็นอะไรกัน มันเป็นแค่ข่าวลือก็เท่านั้น"โบว์บอก
 
 
 
 "หึ แต่พี่พิชเค้าบอกว่าเค้ากับเธอเป็นแฟนกันอยู่นะ!"นักศึกษาอีกคนพูดขึ้น
 
 
 
 "ฉัน.."
 
 
 "เธอจะแก้ตัวอะไร!ไปยั่วพี่เค้าใช่ไม๊ล่ะ!เธอไม่รู้หรอว่าพี่พิชเป็นแฟนกับฉํนอยู่หน่ะ"นักศึกษาคนทแรกพูดอีกครั้ง
 
 
 
 "ฉันไม่รู้.."โบว์ตอบ
 
 
 
 "อ้ายยย นี่เธอ!"หญิงสาวจะตบหน้าโบว์ แต่แล้วป๊อปปี้ก็เข้าไปจับแขนหญิงคนนั้น
 
 
 
 "เธอจะทำอะไร"เขาถาม
 
 
 
 "บอกว่าเป็นแฟนพี่พิชแต่ก็มาทำอย่างนี้หน่ะหรอ เท่าที่ฉันรู้พี่พิชไม่มีแฟนนิ่เธอก่อเรื่องขึ้นมาเองรึเปล่า!"ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
 "ไอบ้า!!"หญิงสาวสองคนรีบเดินออกไปทันที
 
 
 
 
  "ไม่เป็นไรหรอก เรื่องจิ้บจ้อย"
 
 
  
 
  "นั้นฉัน ขอเลี้ยงข้าวนายหน่อยดีกว่า ฉันอยากตอบแทนนายอ่ะ"เธอพูดด้วยความเขินอาย
 
 
 
 
  "เอาสิ"
 
                         .................................................
 
 
  "เธอนี่สมกับเป็นมืออาชีพจริงๆเลยนะ"พิมเอ่ยชมด้วยแววตาเศร้า
 
 
 
  "ใครบอกกัน เธอหน่ะเล่นเก่งไม่แพ้ฉันหรอก"ฟางพูด
 
 
 
 
 
  "ก็คงมีแต่เธอที่พูดแบบนี้กับฉัน"
 
 
 
 
  "ใครบอกกัน ฉันเชื่อว่าสักวันเธอต้องขึ้นแท่นเป็นนางเอกเต็มตัว"ฟางบอก แล้วจับมือของพิมอย่างจริงใจ
 
 
 
 
 
  "นั้นฉันขอตัวก่อนนะ"ฟางบอก ก่อนจะออกจากร้านไป
 
 
                             ..................................................
 
 
 ณ คอนโด
 
 
  "นั้นพี่ส่งเธอแค่นี้นะฟาง พี่ต้องไปทำธุระต่อ"พี่มดพูด
 
 
 
 
  "ค่ะ ขอบคุณค่ะที่มาส่ง"ฟางพูด
 
 
 
 
  "อ้ะ!ลิฟท์!!!อย่าเพิ่งปิดค่ะ!"ฟางรีบวิ่งไปตรงหน้าเมื่อเห็นว่าลิฟท์กำลังจะเปิด เธอเอามือไปแทรกระหว่ากลางของประตูเพื่อให้ลิฟท์เปิดออก จนในที่สุดเธอก็เข้าไปในลิฟท์ได้
 
 
 
 
 
 "จะไปชั้นไหนครับ.."ชายหนุ่มที่อยู่ในลิฟท์ก่อนหน้านี้ถามขึ้น ก่อนที่เขาจะหันหน้าไปถามเธอ
 
 
 
 
 "คุณ!"
 
 
 "นาย!!"
 
 
    ทั้งสองเมื่อพบกันต่างก็ตกใจ และชี้หน้าอย่างโกรธแค้น!!
 

 
   จะเป็นใครนะ!!!คงรู้กันแล้วใช่ไม๊ อ้ากกกกกกก ขอเม้นและโหวตตตตให้ไรเตอร์หน่อยๆๆๆ