รักมากมายไอ่ตัวลายสุดที่รัก
-
เขียนโดย rarib2b
วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.19 น.
9 ตอน
0 วิจารณ์
12.16K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2557 13.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) เพื่อนหรือแม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเวลาผ่านไป2ชั่วโมง ฉันสรรคหาคำพูดมากมาเพื่ออ้างเป็นเหตุแต่พี่ก็ไม่ฟังฉันแถมเอาเหตุผล (ส่วนตัว) มาบังคับทั้งค่านมลูก ค่าแต่งหน้าเมีย ค่าขอเมีย ของพี่เบียร์นี้เด็ดสุดค่าตีหรี่ฉันฟังเหตุผลแล้วปวดหัวจนในที่สุดพี่เขาก็ใช้ไม้ตายนั้นคือปุพเฟ่อาหารทะเลชุดใหญ่พ่วงแพ็คเก็ดไปเที่ยวทะเลฉันนี้ถึงกับใจอ่อนเลย
"เฮ้ยพี่แล้วจะถ่ายยังไง ถ่ายที่ไหน "ฉันหันมาถามพี่เจมซึ่งฉันคิดว่าคงมีสาระสุด
"ถ่ายที่นี้แหละ นี้ฉากนี้พวกพี่เซ็ดเป็นเดือนกว่าจะได้มาเห็นสวยๆแบบนี้ถ่ายเสร็จก็ไถทิ้งเจ้าของเขาจะไปทำตึก"
"โธ่น่าเสียดายจังพี่เจม เก็บไว้ไม่ได้หรอสวยอะเสียดายต้นข้าอีกไม่นานก็ออกรวง ดาวเรืองก็สวยขายได้นะพี่"
"โอ้ยมันก็ใช่แต่ที่ตรงนี้เป็นของคนอื่นไงที่จริงเขาจะขายตั้งนานแล้วติดที่เรานี้แหละ"
"เออพี่ลืมเลยแล้วจะถ่ายยังไงพวกอุปกรณ์ละ"ฉันถามเพราะนึกขึ้นได้
"เออไม่ต้องห่วงตอนนี้ไอ่ปุ้ยกับหมิวกำลังไปรับฮัทนะ"พี่วาเป็นคนตอบแทนที่เจมส์
"ฮัทนี้ใครค่ะสวัสดิการกองหรือค่ะ"
"เปล่ามันเป็นพรีตตี้เก่า"มีนัดเป็นตอบฉันเองแถมยิ้มแบบภูมิใจด้วยฉันจึงไปกระซิบถามอีพี่วาว่าฮัทนี้เป็นใคร
"นี้ๆพี่วาฮัทนี้ใคร"
"แม่น้องฟิวส์นะ"
"แล้วน้องฟิวส์นี้ใคร"
"ลูกพี่นัด"
"เออคุณฮัทนี้เมียพี่นัดใช่ไหม"
"ใช่"พี่เป็นตอบฉันนี้ตกใจมากเพราะเสียงพี่แกดังมากพอๆกับเสียงประทัด
ใน ขณะที่บทสนทนาของฉันและพวกพี่ๆกำลังสนุกสนาเพราะพี่เขาไม่ค่อยมีสาระเรียกได้ว่าไม่มีเลยก็ว่าได้คุยเรื่องเครียดๆอยู้ก็จับเพื่อนโยนลงน้ำแถมปวดเยี่ยวก็เยี่ยวเลยโดยไม่สนใจฉันแถมพี่ต้ายังถอดกางเกงเดินไปมาจนอิพี่ว่าต้องเอามือมาปิดตาฉันเพราะสงสานอันที่จริงน่าจะใส่กางเกงให้เพื่อนดีกว่าฉันนี้งงมาก
"ปิ๊กๆ ปิ๊กๆ"เสีงแตร๊รถดังมาแต่ใกล้แต่เสียงหัวเราะก็หาได้ลดลงไม่
"ว๊าย"ฉันกรี๊ดออกมาเสียงดังมากเพราะไม่เคยเห็นท่าทางอุบาดแบบนี้นี้ฉันเพิ่งไปคุยธุระแถมไปช่วยขนของกว่าจะมาถึงเหนื่อยจนจะตายนี้ยังต้องมาเจอภาพทุเรทแถมยัยเพื่อนตัวดีหัวเราะเสียงดังแถมด้วยมีมือผู้ชายมากอดอีกไม่รู้ว่าจะรู้สึกตัวบ้างไหม
"เล็กอะ"พี่ฮัทเดิงลงรถมาพร้อมกับอุ้มน้องฟิวส์มาด้วยอิพี่ต้าเลยรีบใสกางเกงฉันก็เลยรีบลากยัยไวท์เพื่อนตัวดีออกมาคุย
"ไวท์แกเป็นไรไม่เห็นหรอว่าอีพี่วามันแอบกอดแก"
"เฮ้ยไม่ใช่แกเข้าใจผิดพี่เขาเอามือมาปิดตาฉันเพื่อไม่ให้ดูพี่ต้าถอดกางเกง"
"นั้นแหละแกให้ผู้ชายมาถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ได้ไงเดี๋ยวเขาหาว่าใจง่าย"
"เฮ้ยแค่มือปิดตาฉันกับพี่เขายังไม่ได้กัน"
"เฮ้ยเป็นผู้หญิงพูดแบบนั้ได้ไงมันไม่เหมาะสม"
"หมิวฉันรู้ว่าแกเป็นห่วงฉันมันไม่มีอะไรจริงๆถึงพี่วาเขาจะดูเถือนๆแต่เขาก็ไม่ได้อะไรนะแกส่วนพวกพี่ต้าถึงจะทะลึ่งแต่ก็ก็ไม่ได้ถึงขั้นลวนลามพี่แกแค่เล่นแกเครียด"
"แต่มันไม่เหมาะสมไง"
"เอาน่าฉันระวังตัวอยู่ นี้แกละตัวดีทำอีท่าไหนถึงได้เอารูปฉันไปให้คุณป๋ออะไรนี้ดู"
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ ก็ฉันยัยป้าอะมันแกล้งทำน้ำหกใสกระเป๋าฉันฉันเลยเอาโทศัพย์ออกมาเช็ดคุณป๋อเขาเห็นรูปหน้าจอที่ฉันถ่ายกับแกเขาสนใจแกนี้เขาบอกว่าจะมาดูงานด้วยนะกำลังตามมานะ"
"โอ้ยพิลึกคน แล้วแกไม่ได้ห้ามหรือ"
"ห้ามดิ แต่เขาว่าแกเหมาะสุด"บทสนทนาระหว่างฉันกับไวท์หยุดอยู่แค่นี้เพราะพี่ฮัทเดินมาตามให้ไวท์ไปแต่งหน้า
"เฮ้ยพี่แล้วจะถ่ายยังไง ถ่ายที่ไหน "ฉันหันมาถามพี่เจมซึ่งฉันคิดว่าคงมีสาระสุด
"ถ่ายที่นี้แหละ นี้ฉากนี้พวกพี่เซ็ดเป็นเดือนกว่าจะได้มาเห็นสวยๆแบบนี้ถ่ายเสร็จก็ไถทิ้งเจ้าของเขาจะไปทำตึก"
"โธ่น่าเสียดายจังพี่เจม เก็บไว้ไม่ได้หรอสวยอะเสียดายต้นข้าอีกไม่นานก็ออกรวง ดาวเรืองก็สวยขายได้นะพี่"
"โอ้ยมันก็ใช่แต่ที่ตรงนี้เป็นของคนอื่นไงที่จริงเขาจะขายตั้งนานแล้วติดที่เรานี้แหละ"
"เออพี่ลืมเลยแล้วจะถ่ายยังไงพวกอุปกรณ์ละ"ฉันถามเพราะนึกขึ้นได้
"เออไม่ต้องห่วงตอนนี้ไอ่ปุ้ยกับหมิวกำลังไปรับฮัทนะ"พี่วาเป็นคนตอบแทนที่เจมส์
"ฮัทนี้ใครค่ะสวัสดิการกองหรือค่ะ"
"เปล่ามันเป็นพรีตตี้เก่า"มีนัดเป็นตอบฉันเองแถมยิ้มแบบภูมิใจด้วยฉันจึงไปกระซิบถามอีพี่วาว่าฮัทนี้เป็นใคร
"นี้ๆพี่วาฮัทนี้ใคร"
"แม่น้องฟิวส์นะ"
"แล้วน้องฟิวส์นี้ใคร"
"ลูกพี่นัด"
"เออคุณฮัทนี้เมียพี่นัดใช่ไหม"
"ใช่"พี่เป็นตอบฉันนี้ตกใจมากเพราะเสียงพี่แกดังมากพอๆกับเสียงประทัด
ใน ขณะที่บทสนทนาของฉันและพวกพี่ๆกำลังสนุกสนาเพราะพี่เขาไม่ค่อยมีสาระเรียกได้ว่าไม่มีเลยก็ว่าได้คุยเรื่องเครียดๆอยู้ก็จับเพื่อนโยนลงน้ำแถมปวดเยี่ยวก็เยี่ยวเลยโดยไม่สนใจฉันแถมพี่ต้ายังถอดกางเกงเดินไปมาจนอิพี่ว่าต้องเอามือมาปิดตาฉันเพราะสงสานอันที่จริงน่าจะใส่กางเกงให้เพื่อนดีกว่าฉันนี้งงมาก
"ปิ๊กๆ ปิ๊กๆ"เสีงแตร๊รถดังมาแต่ใกล้แต่เสียงหัวเราะก็หาได้ลดลงไม่
"ว๊าย"ฉันกรี๊ดออกมาเสียงดังมากเพราะไม่เคยเห็นท่าทางอุบาดแบบนี้นี้ฉันเพิ่งไปคุยธุระแถมไปช่วยขนของกว่าจะมาถึงเหนื่อยจนจะตายนี้ยังต้องมาเจอภาพทุเรทแถมยัยเพื่อนตัวดีหัวเราะเสียงดังแถมด้วยมีมือผู้ชายมากอดอีกไม่รู้ว่าจะรู้สึกตัวบ้างไหม
"เล็กอะ"พี่ฮัทเดิงลงรถมาพร้อมกับอุ้มน้องฟิวส์มาด้วยอิพี่ต้าเลยรีบใสกางเกงฉันก็เลยรีบลากยัยไวท์เพื่อนตัวดีออกมาคุย
"ไวท์แกเป็นไรไม่เห็นหรอว่าอีพี่วามันแอบกอดแก"
"เฮ้ยไม่ใช่แกเข้าใจผิดพี่เขาเอามือมาปิดตาฉันเพื่อไม่ให้ดูพี่ต้าถอดกางเกง"
"นั้นแหละแกให้ผู้ชายมาถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ได้ไงเดี๋ยวเขาหาว่าใจง่าย"
"เฮ้ยแค่มือปิดตาฉันกับพี่เขายังไม่ได้กัน"
"เฮ้ยเป็นผู้หญิงพูดแบบนั้ได้ไงมันไม่เหมาะสม"
"หมิวฉันรู้ว่าแกเป็นห่วงฉันมันไม่มีอะไรจริงๆถึงพี่วาเขาจะดูเถือนๆแต่เขาก็ไม่ได้อะไรนะแกส่วนพวกพี่ต้าถึงจะทะลึ่งแต่ก็ก็ไม่ได้ถึงขั้นลวนลามพี่แกแค่เล่นแกเครียด"
"แต่มันไม่เหมาะสมไง"
"เอาน่าฉันระวังตัวอยู่ นี้แกละตัวดีทำอีท่าไหนถึงได้เอารูปฉันไปให้คุณป๋ออะไรนี้ดู"
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ ก็ฉันยัยป้าอะมันแกล้งทำน้ำหกใสกระเป๋าฉันฉันเลยเอาโทศัพย์ออกมาเช็ดคุณป๋อเขาเห็นรูปหน้าจอที่ฉันถ่ายกับแกเขาสนใจแกนี้เขาบอกว่าจะมาดูงานด้วยนะกำลังตามมานะ"
"โอ้ยพิลึกคน แล้วแกไม่ได้ห้ามหรือ"
"ห้ามดิ แต่เขาว่าแกเหมาะสุด"บทสนทนาระหว่างฉันกับไวท์หยุดอยู่แค่นี้เพราะพี่ฮัทเดินมาตามให้ไวท์ไปแต่งหน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ