ฮาเร็มของนักรบสุดหล่อ

[Timethai Talk]
ผมเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับโฟร์ ส่วนเจ้านิกกี้ผมให้มันอยู่นอกบ้านผูกไว้กับเสาเรียบร้อยแล้ว
"โฟร์อยู่บ้านคนเดียวเหรอครับ"ผมพูด เมื่อเห็นในบ้านไม่มีใคร
"ค่ะ แต่ก็ไม่เชิงหรอกค่ะอยู่กับแมวอีกหนึ่งตัว"โฟร์ยิ้มแล้วพูดออกมา
"เมี้ยว"แมวตัวหนึ่งเดินมาหาโฟร์ ตัวมันสีดำ ตาสีเขียวมรกต
"กาฬ มาหาแม่เร็ว"โฟร์พูดแล้วประคองตัวเองไปหาแมวตัวนนั้น
"ระวังสิครับ เท้าคุณยังไม่ค่อยดีเลยนะ"ผมรีบไปช่วยเธอ ช่วงนี่จะล้มบ่อย แต่ก็ดื้อจังเลย
"ขอบคุณค่ะ"เธอพูดแล้วยิ้มทำผมเขินอีกแล้ว
"งั้นผมอุ้นคุณดีกว่าไม่งั้นเดี๋ยวจะล้มเอาอีก"ผมพูดพลางยกเธออุ้มท่าเจ้าหญิง
"มะ ไม่เป็นไรค่ะ"โฟร์พูดติดขัดแล้วหน้าก็แดงมากเลย
"ไม่ได้ครับเดี๋ยวโฟร์ล้มอีก"ผมกล่าว
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
ผมวางเธอลงบนโซฟา หลังจากเดินเข้ามาในห้องโถง
"ให้ผมดูเท้าหน่อยนะครับ"ผมพูดแล้วก้มลง
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรักษาเองได้ค่ะ"เธอพูด
"แล้วจะรักษายังไงเหรอครับ คุณยังเจ็บอยู่ยังเดินแทบไม่ได้เลย"ผมกล่าวออกมาแล้วทำหน้างง
"ก็ฉันเป็นจอมเวทย์ขอแค่นี่ สบายมากค่ะ"เธอพูดคำจอมเวทย์ทำให้ผมทำสีหน้างงอีกรอบ แล้วที่ผมช่วยเธอแบบพระเอกมาตั้งนานมันคืออะไร
"ฉันกะจะคุณธามแล้วแต่คุณก็ไม่ฟัง"เธอพูดเมื่อเห็นผมทำหน้างง
"งั้นก็ไม่เป็นไรครับ"ผมพูดแล้วก็ยกตัวขึ้น เห็นโฟร์เอามือทาบที่ข้อเท้ามีแสงประหลาดออกมาจากมือสักพักเธอก็ยืนได้
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
เธอพาผมเดินขึ้นมาชั้นสอง แล้วก็พามาหยุดหน้าห้องๆหนึ่ง
"คุณธามพักห้องนี้นะค่ะ"เธอพูดแล้วเปิดประตูห้อง ห้องข้างในเป็นห้องนอนสภาพไม่มีการตกแต่งอะไรเลย เหมือนห้องปิดตาย
"แล้วโฟร์พักห้องไหนเหรอครับ"ผมพูดแล้วมองหน้าเธอ
"ฉันนอนอีกห้องหนึ่งนะค่ะ"เธอกล่าวมา
"มีห้องนอนสองห้องเหรอครับ"ผมถามโฟร์
"ค่ะ"เธอตอบสั้นๆ
"แล้วเมื่อก่อนมีคนพักห้องนี้สินะครับ"ผมถามโฟร์
"ค่ะ พี่สาวฉันเอง"เธอพูดพลางทำหน้าเศร้า
 
ต่อตอนหน้านะครับ เม้นกันหน่อยสิครัช