ฉันนี้แหละที่เธอรัก

"ม๊า แก้วขอโทษ ให้แก้วกลับบ้านนะ ... ม๊า ฮัลโหลๆ" 
โอ๊ย ม๊าตัดสายไปแล้ว ฉันจะบ้าตาย
นี้มันเรื่องบ้าอะไรกันว่ะเนี่ย ย้ายโรงเรียนไม่พอ
ยังต้องมาโดนบังคับให้อยู่คอนโดคนเดียว
 
ปึก ปึก ปัก ปัก 
เสียงอะไรมันดังว่ะเนี่ย ฉันมองไปที่ผนังที่ติดห้องข้างๆอย่างหงุดหงิด
 
อ่าห์ ซี๊ดด อิ๊ห์ๆ
เห้ยๆ นี้ข้างๆห้องมันทำอะไรกันเนี่ย หรือว่า.... ขนของหรอ ?
 
อิไตๆๆๆๆ .. อ่าห์โอ้ววว
ฉันหยิบมือถือมากดโทรหาเพื่อนที่สนิทของฉันแต่ตอนนี้อยู่ ฝรั่งเศษ ให้ทายว่าฉันโทรทำไม
 
"ฮัลโหล เฟย์ ฉันมีเรื่องจะปรึกษาอ่ะ"
ฉันกรอกเสียงใส่มือถือทันทีที่เฟย์รับสาย
[อะไรหรอแก้ว]
"เอ่อคือฉันมาอยู่คอนโดนะ"
[แล้ว???]
"ห้องข้างๆอ่ะเสียงดังมาก แต่ฉันไม่รู้ว่าเสียงอะไร  เอางี้นะแกลองฟังดู"หลังจากที่ฉันพูดจบ ฉันก็ทายมือถือกับฝาผนังทันที 
"แกพอจะรู้ไหมเสียงอะไร"
[ยัยแก้ว แกนี้มันอ่อนต่อเรื่องพวกนี้จริงๆนะ]
"เรื่องพวกนี้หรอ"
[ก็เขาน่ะกำลังฟิจเจอร์ริ่งกันน่ะสิ]
"ฟิจเจอร์ริ่งหรอ?"
[ฉันบอกแค่นี้แหละ ที่เหลือแกก็ควรจะเรียนรู้เองซะบ้างนะ บาย]
"เห้ยเดี่ยวสิเฟย์  ฮัลโหลๆ"ฟิจเจอร์ริ่งหรอ อะไรคือฟิจเจอร์ริ่ง
เอ๊ะเดี่ยวนะ เสียงห้องข้างๆเงียบไปเเล้วนิ ค่อยเงียบขึ้นหน่อย จะได้หลับสักทีคราวนี้
 
 
 
At.  SKC School
"ชื่อแก้วนะ ย้ายมาจาก Primzer ฝากตัวด้วย"ฉันแนะนำตัวเองเสร็จก็เดินไปนั่งตรงโต๊ะว่างหลังห้องทันที
อะไรกันทั้งสายตาของนักเรียนหญิงและนักเรียนชายพวกนั้น แต่ก็เอาเหอะฉันเป็นเด็กใหม่นี้นะ
 
12.30
เห้อออ ฉันนั่งตรงโต๊ะว่าง แล้วกินข้าวคนเดียวเงียบๆ ฉันชักจะชินกับการไม่มีเพื่อนแล้วสิ ทำยังไงได้ฉันมันตัวน่ารังเกียจนี้นะ 
 
"ขอนั่งด้วยนะ"ผู้ชายสองคนวางจานข้าวตรงหน้าฉัน ฉันขมวดคิ้วทันที
เพราะฉันไม่รู้จักไอ้สองตัวนี้เลย
 
"สวัสดีเด็กใหม่ ฉันชื่อเขื่อนนะ"ผู้ชายคนที่ขอนั่งพูดพร้อมยิ้มอย่างร่าเริง
 
"ฉันชื่อแก้ว ไม่ใช่เด็กใหม่"ฉันพูดพร้อมตักข้าวใส่ปากอย่างไม่แคร์
 
"เฮ้ โหดชะมัด ฮ่าฮาฮา"เขื่อนพูดแล้วหัวเราะกับท่าทีของฉัน
 
"ฉันโทโมะ"ผู้ชายผิวละเอียดอีกคนนึ่ง พูดแล้วมองฉันด้วยสายตาว่างเปล่า
 
"เธอใช่ลูกคุณเชอร์รี่รึเปล่า"ฉันไม่ตอบแต่พยักหน้าให้
เชอร์รี่เป็นชื่อเล่นในธุรกิจ
 
"ใช่จริงๆด้วย พ่อฉันน่ะเป็นผอ."
 
"เธอคิดได้ไงถึงย้ายมาตอนนี้"คราวนี้เขื่อนไม่ได้ถามแต่ โทโมะกลับถาม คำถามเชิ้งหาเรื่องแหะ
 
"ก็ไม่ได้คิดอะไร โดนแม่บังคับมา"
 
"คงแสบน่าดูสินะ"โทโมะพูดแล้วยิ้มมุมปาก ยิ้มแบบเหยียดๆนี้คืออะไร
ฉันไม่ตอบแต่มองโทโมะแบบขว้างๆ
 
"เห้ย ไอ้โมะ มึงอย่าพูดอย่างงั้นสิว่ะ"
 
"ฉันอิ่มแหละ จะอ้วก"ฉันพูดแล้วแสยะหน้าไปที่โทโมะ ก่อนจะลุกเดินไป
 
"มึวคิดว่าว่าไงว่ะ"เขื่อนพูดพร้อมหันไปมองโทโมะที่กำลังยิ้มมุมปากอยู่
 
"น่าเล่นด้วยว่ะ"โทโมะพูดแล้วกินข้าวว.......

ขอเลยนะ 6 เม้น
 
 
 
"เ