ฉันนี้แหละที่เธอรัก

"ม๊า แก้วขอโทษ ให้แก้วกลับบ้านนะ ... ม๊า ฮัลโหลๆ" 

โอ๊ย ม๊าตัดสายไปแล้ว ฉันจะบ้าตาย

นี้มันเรื่องบ้าอะไรกันว่ะเนี่ย ย้ายโรงเรียนไม่พอ

ยังต้องมาโดนบังคับให้อยู่คอนโดคนเดียว

ปึก ปึก ปัก ปัก 

เสียงอะไรมันดังว่ะเนี่ย ฉันมองไปที่ผนังที่ติดห้องข้างๆอย่างหงุดหงิด

อ่าห์ ซี๊ดด อิ๊ห์ๆ

เห้ยๆ นี้ข้างๆห้องมันทำอะไรกันเนี่ย หรือว่า.... ขนของหรอ ?

อิไตๆๆๆๆ .. อ่าห์โอ้ววว

ฉันหยิบมือถือมากดโทรหาเพื่อนที่สนิทของฉันแต่ตอนนี้อยู่ ฝรั่งเศษ ให้ทายว่าฉันโทรทำไม

"ฮัลโหล เฟย์ ฉันมีเรื่องจะปรึกษาอ่ะ"

ฉันกรอกเสียงใส่มือถือทันทีที่เฟย์รับสาย

[อะไรหรอแก้ว]

"เอ่อคือฉันมาอยู่คอนโดนะ"

[แล้ว???]

"ห้องข้างๆอ่ะเสียงดังมาก แต่ฉันไม่รู้ว่าเสียงอะไร  เอางี้นะแกลองฟังดู"หลังจากที่ฉันพูดจบ ฉันก็ทายมือถือกับฝาผนังทันที 

"แกพอจะรู้ไหมเสียงอะไร"

[ยัยแก้ว แกนี้มันอ่อนต่อเรื่องพวกนี้จริงๆนะ]

"เรื่องพวกนี้หรอ"

[ก็เขาน่ะกำลังฟิจเจอร์ริ่งกันน่ะสิ]

"ฟิจเจอร์ริ่งหรอ?"

[ฉันบอกแค่นี้แหละ ที่เหลือแกก็ควรจะเรียนรู้เองซะบ้างนะ บาย]

"เห้ยเดี่ยวสิเฟย์  ฮัลโหลๆ"ฟิจเจอร์ริ่งหรอ อะไรคือฟิจเจอร์ริ่ง

เอ๊ะเดี่ยวนะ เสียงห้องข้างๆเงียบไปเเล้วนิ ค่อยเงียบขึ้นหน่อย จะได้หลับสักทีคราวนี้

At.  SKC School

"ชื่อแก้วนะ ย้ายมาจาก Primzer ฝากตัวด้วย"ฉันแนะนำตัวเองเสร็จก็เดินไปนั่งตรงโต๊ะว่างหลังห้องทันที

อะไรกันทั้งสายตาของนักเรียนหญิงและนักเรียนชายพวกนั้น แต่ก็เอาเหอะฉันเป็นเด็กใหม่นี้นะ

12.30

เห้อออ ฉันนั่งตรงโต๊ะว่าง แล้วกินข้าวคนเดียวเงียบๆ ฉันชักจะชินกับการไม่มีเพื่อนแล้วสิ ทำยังไงได้ฉันมันตัวน่ารังเกียจนี้นะ 

"ขอนั่งด้วยนะ"ผู้ชายสองคนวางจานข้าวตรงหน้าฉัน ฉันขมวดคิ้วทันที

เพราะฉันไม่รู้จักไอ้สองตัวนี้เลย

"สวัสดีเด็กใหม่ ฉันชื่อเขื่อนนะ"ผู้ชายคนที่ขอนั่งพูดพร้อมยิ้มอย่างร่าเริง

"ฉันชื่อแก้ว ไม่ใช่เด็กใหม่"ฉันพูดพร้อมตักข้าวใส่ปากอย่างไม่แคร์

"เฮ้ โหดชะมัด ฮ่าฮาฮา"เขื่อนพูดแล้วหัวเราะกับท่าทีของฉัน

"ฉันโทโมะ"ผู้ชายผิวละเอียดอีกคนนึ่ง พูดแล้วมองฉันด้วยสายตาว่างเปล่า

"เธอใช่ลูกคุณเชอร์รี่รึเปล่า"ฉันไม่ตอบแต่พยักหน้าให้

เชอร์รี่เป็นชื่อเล่นในธุรกิจ

"ใช่จริงๆด้วย พ่อฉันน่ะเป็นผอ."

"เธอคิดได้ไงถึงย้ายมาตอนนี้"คราวนี้เขื่อนไม่ได้ถามแต่ โทโมะกลับถาม คำถามเชิ้งหาเรื่องแหะ

"ก็ไม่ได้คิดอะไร โดนแม่บังคับมา"

"คงแสบน่าดูสินะ"โทโมะพูดแล้วยิ้มมุมปาก ยิ้มแบบเหยียดๆนี้คืออะไร

ฉันไม่ตอบแต่มองโทโมะแบบขว้างๆ

"เห้ย ไอ้โมะ มึงอย่าพูดอย่างงั้นสิว่ะ"

"ฉันอิ่มแหละ จะอ้วก"ฉันพูดแล้วแสยะหน้าไปที่โทโมะ ก่อนจะลุกเดินไป

"มึวคิดว่าว่าไงว่ะ"เขื่อนพูดพร้อมหันไปมองโทโมะที่กำลังยิ้มมุมปากอยู่

"น่าเล่นด้วยว่ะ"โทโมะพูดแล้วกินข้าวว.......

ขอเลยนะ 6 เม้น

"เ