ปากดีอย่างเธอน่ะ ต้องเจอกับฉัน..

บ้านแก้ว




"โห～บ้านแกใหญ่จังแก้ว"เฟย์พูด





"ขอบใจจร้า"แก้วพูด





"กลับมาแล้วหรอคะพี่แก้ว"พิมทักขึ้น





"จร้า"แก้วยิ้ม





"เอ่อ...มีคนมารอพี่แก้วอยู่ทีห้องรับแขกน่ะค่ะ"พิมพูด

ใครมารอฉัน หรือว่าจะเป็นจงเบ แก้วรีบเดินไปที่ห้อรับแขกทันที


"จงเบ"แก้วพูดขึ้น



"อ้าวแก้วมาแล้วหรอ"




"อืม แล้วนี่มานานรึยัง"




"พึ่งมา"



"อ๋อๆ"แก้วยิ้มให้จงเบแล้วมองคนที่มากัััััััับจความสงสัย




"นี่เคนตะ เพื่อนจงเบเอง เคนตะนี่แก้วแฟนฉัน"จงเบแนะนำเคนตะให้ฉันรู้จักแล้วก็แนะนำฉันให้เคนตะรู้จัก




"สวัสดีครับ"เคนตะพูด


"เช่นกันค่ะ"



"นี่ๆพี่สาวลืมพวกเราไปแล้วหรอ"มิณทร์พูดแทรก



"เอ่อ...แหะๆงั้นนั่งก่อนนะเดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้"แก้วเดินหายไปในครัว




"พวกเราไปด้วย"ฟางกับเฟย์รีบเดินตามไป




"งั้นผมขอตัวไปข้างบนก่อนแล้วกัน"มิณทร์เดินขึ้นไปบนห้องทันที
เหลือไว้แค่ ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน เคนตะ และจงเบ




"ไม่ได้เจอกันนานนะโทโมะ "เคนตะทักขึ้นแล้วมองโทโมะด้วยสายตาไม่เป็นมิตร





"เออ!ฉันก็ไม่ได้เจอแกนานมากแล้วนะ"โทโมะตอบด้วยน้ำเสียงปกติ




"เรื่องของเรามันไม่จบง่ายๆหรอกไอโทโมะ"เคนตะพูด




"เออ!กูกับมึงไม่มีวันญาติดีกันหรอก"




"มึงพูดเองนะ เตรียมตัวไว้ให้ดี"



"กูน่ะเตรียมตัวไว้นานแล้ว"




"ให้มันจริงเหอะหวังว่ามึงคงไม่หนีหรอกนะ ไอโทโมะ"




"เออ!ระวังแฟนเพื่อนมึงให้ดีเหอะ สักวันกูจะแย่งมาเป็นกู" การสนทนาทั้งหมดก็หยุดลงเมื่อสามสาวเดินออกมาจากครัว





"อ่ะน้ำมาแล้ว"แก้ววางแก้วน้ำแล้วเดินไปนั่งข้างๆจงเบ




"แหม..ต้องนั่งข้างกันด้วยหรอ"เฟย์แซวแก้ว




"อะไร ก็มันไม่มีที่นั่งแล้ว"แก้วพูดเขินๆ
พวกเรานั่งคุยกันนานพอสมควรจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน


"พวกเรากลับแล้วนะ"ฟางพูดแล้วเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน





"กลับกันหมดแล้วหรอพี่แก้ว"มิณทร์ที่เดินลงมาจากข้างบนถาม





"อืมกลับหมดแล้ว"แก้วพูุด





"งั้นมิณทร์ไปนอนแล้วนะ"มิณทร์เดินขึ้นไปที่ห้องทันที




"แล้วไม่กินข้าวหรอ"แก้วถามแต่มิณทร์ก็ไม่ตอบ




"แม่กลับมาแล้วจร้า"แม่พูด



"กลับมาแล้วหรอคะ"แก้วพูด



"จร้า"



"งั้นมากินข้าวกันเถอะค่ะ"



"งั้นเดี๋ยวแม่ไปอาบน้ำก่อนนะ"




"ค่ะ"




"แล้วมิณทร์ล่ะ"




"ไปนอนแล้วค่ะ"




"อ๋อๆ"




--จบไปอีกหนึ่งตอนมีอะไรก็ เม้นมาได้นะ--



ไม่เม้น ไม่อัพนะคะ