ปากดีอย่างเธอน่ะ ต้องเจอกับฉัน..

บ้านแก้ว

"โห～บ้านแกใหญ่จังแก้ว"เฟย์พูด

"ขอบใจจร้า"แก้วพูด

"กลับมาแล้วหรอคะพี่แก้ว"พิมทักขึ้น

"จร้า"แก้วยิ้ม

"เอ่อ...มีคนมารอพี่แก้วอยู่ทีห้องรับแขกน่ะค่ะ"พิมพูด

ใครมารอฉัน หรือว่าจะเป็นจงเบ แก้วรีบเดินไปที่ห้อรับแขกทันที

"จงเบ"แก้วพูดขึ้น

"อ้าวแก้วมาแล้วหรอ"

"อืม แล้วนี่มานานรึยัง"

"พึ่งมา"

"อ๋อๆ"แก้วยิ้มให้จงเบแล้วมองคนที่มากัััััััับจความสงสัย

"นี่เคนตะ เพื่อนจงเบเอง เคนตะนี่แก้วแฟนฉัน"จงเบแนะนำเคนตะให้ฉันรู้จักแล้วก็แนะนำฉันให้เคนตะรู้จัก

"สวัสดีครับ"เคนตะพูด

"เช่นกันค่ะ"

"นี่ๆพี่สาวลืมพวกเราไปแล้วหรอ"มิณทร์พูดแทรก

"เอ่อ...แหะๆงั้นนั่งก่อนนะเดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้"แก้วเดินหายไปในครัว

"พวกเราไปด้วย"ฟางกับเฟย์รีบเดินตามไป

"งั้นผมขอตัวไปข้างบนก่อนแล้วกัน"มิณทร์เดินขึ้นไปบนห้องทันที

เหลือไว้แค่ ป๊อปปี้ โทโมะ เขื่อน เคนตะ และจงเบ

"ไม่ได้เจอกันนานนะโทโมะ "เคนตะทักขึ้นแล้วมองโทโมะด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

"เออ!ฉันก็ไม่ได้เจอแกนานมากแล้วนะ"โทโมะตอบด้วยน้ำเสียงปกติ

"เรื่องของเรามันไม่จบง่ายๆหรอกไอโทโมะ"เคนตะพูด

"เออ!กูกับมึงไม่มีวันญาติดีกันหรอก"

"มึงพูดเองนะ เตรียมตัวไว้ให้ดี"

"กูน่ะเตรียมตัวไว้นานแล้ว"

"ให้มันจริงเหอะหวังว่ามึงคงไม่หนีหรอกนะ ไอโทโมะ"

"เออ!ระวังแฟนเพื่อนมึงให้ดีเหอะ สักวันกูจะแย่งมาเป็นกู" การสนทนาทั้งหมดก็หยุดลงเมื่อสามสาวเดินออกมาจากครัว

"อ่ะน้ำมาแล้ว"แก้ววางแก้วน้ำแล้วเดินไปนั่งข้างๆจงเบ

"แหม..ต้องนั่งข้างกันด้วยหรอ"เฟย์แซวแก้ว

"อะไร ก็มันไม่มีที่นั่งแล้ว"แก้วพูดเขินๆ

พวกเรานั่งคุยกันนานพอสมควรจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน

"พวกเรากลับแล้วนะ"ฟางพูดแล้วเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน

"กลับกันหมดแล้วหรอพี่แก้ว"มิณทร์ที่เดินลงมาจากข้างบนถาม

"อืมกลับหมดแล้ว"แก้วพูุด

"งั้นมิณทร์ไปนอนแล้วนะ"มิณทร์เดินขึ้นไปที่ห้องทันที

"แล้วไม่กินข้าวหรอ"แก้วถามแต่มิณทร์ก็ไม่ตอบ

"แม่กลับมาแล้วจร้า"แม่พูด

"กลับมาแล้วหรอคะ"แก้วพูด

"จร้า"

"งั้นมากินข้าวกันเถอะค่ะ"

"งั้นเดี๋ยวแม่ไปอาบน้ำก่อนนะ"

"ค่ะ"

"แล้วมิณทร์ล่ะ"

"ไปนอนแล้วค่ะ"

"อ๋อๆ"

--จบไปอีกหนึ่งตอนมีอะไรก็ เม้นมาได้นะ--

ไม่เม้น ไม่อัพนะคะ