รักนะคุณน้องสาวที่รัก

   เงียบ  เงียบ เงียบ
 
ป๊อบปี้:"โอยยย จะเงียบกันอีกนานมั้ย"
โทโมะ/แก้ว:"นาน"
แก้ว:"นี่จะพูดตามทำไม"
โทโมะ:"ใครพูดตามเธอ  เธอนั้นแหละพูดตามชั้น ยัยทอมเอ๋ย"
แก้ว:"พี่นั้นแหละพูดตามแก้ว และอีกอย่างแก้วไม่ได้เป็นทอม"
โทโมะ:"เมื่อกี้เรียกว่าไรนะ"
ป๊อบปี้:"เมื่อกี้น้องแก้วเรียกแกว่าพี่"
แก้ว:"ไอพี่ป๊อบ!!!บอกพี่โมะทำไม แก้วจะทำโทษห้ามพี่ป๊อบคุยกับฟาง มองหน้าฟาง เจอกับฟาง 1 อาทิตย์ ถ้าแก้วจับได้หรือใครบอกพี่ป๊อบตาย"
ป๊อบปี้:"คับๆ...ก่อนจะทำโทษพี่ไปเคลียกับไอโมะก่อนดีกว่ามั้ง"
โทโมะ:"ไง...จำได้แล้วเหรอน้องสาวที่รัก แล้วไหนบอกว่าเป็นแฟนพี่ป๊อบไง"
แก้ว:"ใครจำไรได้ไม่มี๊  แล้วแก้วกับพี่ป๊อบเลิกกันแล้วเมื่อกี้"
โทโมะ:"ยังจะมาโกหกพี่อีกนะ"
แก้ว:"แล้วทีพี่มะ...แก้วขอโทษนะพี่โมะ อย่าโกรธนะ ยกโทษให้แก้วด้วยนะ"แก้วอยุดพูดประโยคแรกทันทีที่เห็นหน้าของโทโมะ
โทโมะ:"พี่ไม่โกรธแต่แก้วต้องโดนลงโทษ ฟอดดดดดดด  แก้มของแก้วหอมจัง"
ป๊อบปี้/แก้ว:"เห้ย / เห้ยไอพี่โมะบ้า  ตายซะเถอะ"
โทโมะ:"เห้ย...แก้วใจเย็น พี่ขอโทษ อย่าทำพี่เลยพี่ไม่อยากเป็นเหมือนโจรผู้โชคร้ายคนนั้น"
แก้ว:"ไม่!!!ตายซะเถอะไอพี่โมะบ้า ย๊ากกกก"
ป๊อบปี้:"ขอให้แกไปสู่สุขตินะไอโมะ"
แก้ว:"ไม่ต้องพูดมาก อย่าลืมสัญญาขอเราล่ะ"
ป๊อบปี้:"ค๊าบๆ "
-----------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วกับตอนที่ 4 แก้วของเราโหดเกิน
อ่านแล้วอย่าลืมเม้นล่ะ เดี๋ยวถ้าเม้นเยอะพรุ่งนี้จะมาอัพต่อ