แผนร้ายสัมพันธ์รัก
10.0
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฮ้ย ...ไงวะป๊อป ย้ายไปอยู่บ้านภรรยา โอเคไหม"โทโมะเอ่ยถามยิ้มๆ ป๊อปปี้
วางแก้วน้ำที่เพิ่งดื่มเสร็จลงบนโต๊ะแล้วพูด
"โอเคอะไรล่ะ นี่ฉันไม่รู้มาก่อนเลยนะว่ายัยนภาวรรณเมียเก่าพ่อฉัน มีลูกติด"
"ผู้หญิงหรือผู้ชายวะ ป๊อป"กวินถามทันที
"ผู้หญิง"เขาบอก
"แบบนี้ก็เสร็จแกสิวะ"กวินว่า
"จะตีกันตายล่ะสิไม่ว่า ผู้หญิงอะไรไม่รู้ขี้เหวี่ยง ขี้วีน ปากดี เป็นที่หนึ่ง
เออ จองหองด้วย"
"เกลียดมากระวังเผลอรักเข้าล่ะกัน"โทโมะพูด ป๊อปปี้ส่ายหน้าทันที
"ยัยนั่นไม่ใช่สเปคฉันเฟ้ย"
"แล้วนี่แกจะจัดการกับคุณนภาวรรณยังไงต่อวะ"
"ฉันจะหลอกให้ยัยแก่นี่ตายใจไปก่อน"ป๊อปปี้บอก
"เออ อย่าให้มันนานนักล่ะกัน ฉันกลัวว่าหวาย แฟนแกจะรู้เรื่องเข้าซะก่อน"
กวินว่า
"เออน่า ถ้าพวกแกไม่บอก หวายก็ไม่รู้หรอก"
"จะไปอยู่กี่เดือน"โทโมะถาม
"นานนิดนึงว่ะ เพราะเพิ่งจดทะเบียน น่าจะสักห้าเดือน"ป๊อปปี้บอก
"นานไปป่ะวะ แล้วพวกฉันจะบอกแฟนแกยังไง"โทโมะพูดขึ้น
"ก็บอกไปดิ ว่าไปประชุมกับบริษัท ไปสัมมนาอะไรก็ได้"
"เออๆก็ได้วะ"โทโมะยอมก็เพราะเห็นว่าป๊อปปี้เป็นเพื่อนที่เขารักมากคนนึง
ป๊อปปี้ยิ้มขอบคุณ แผนการแก้แค้นแทนพ่อของเขามันกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
"พี่เขื่อน"ฟางโผกอดเขื่อน แฟนหนุ่มของเธอทันทีที่เห็น
"ไม่เจอตั้งนาน คิดถึงจัง"เขื่อนยิ้มหวาน
"คิดถึงจริงเหรอ"ฟางยิ้ม
"พี่มีของฝากมาให้ด้วยนะคะ น้องฟาง"เขื่อนหยิบถุงของฝากมาแล้วส่ง
ให้ร่างเล็ก
"อุ๊ย...ตุ๊กตาหมี"ฟางดีใจมากเพราะเธอชอบสะสมของต่างๆที่เป็นหมี
"ชอบล่ะสิ ยิ้มไม่หุบเชียว"
"ขอบคุณนะคะ รักพี่เขื่อนที่สุด"เธอพูดก่อนจะหอมแก้มเขาฟอดใหญ่
"ทำอะไรกันน่ะ"ป๊อปปี้เดินมาพอดี
"อะไร แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบคะ"
"เอ่อ....นี่ใครเหรอคะ น้องฟาง"เขื่อนเอ่ยถามฟาง
"ผม ป๊อปปี้ เป็นพ่อเลี้ยงของฟาง"ป๊อปปี้แนะนำตัวเอง
"ฉันมีพ่อคนเดียวคือพ่อดนัย คุณไม่ใช่พ่อฉัน"
"ไม่เอาน่า อย่าเสียงดังกับผู้ใหญ่"เขื่อนรีบปราม
"ผู้ใหญ่แบบนี้ ไม่น่านับถือหรอกค่ะ พี่เขื่อน"
"อ้าว...ตาเขื่อน กลับมาแล้วเหรอ"นภาวรรณเดินมา
"ครับคุณน้า"เขื่อนยกมือไหว้แม่ของฟาง
"ดีแล้ว จะได้มีคนดูแลยัยฟาง เดี๋ยวนี้ดื้อใหญ่ล่ะ"
"ฟางไม่ได้ดื้อ"ฟางหน้ามุ่ยทันที
"เดี๋ยวแม่จะออกไปข้างนอกกับคุณภาณุ ลูกก็ดูบ้านดีๆล่ะ"นภาวรรณบอก
"แต่ฟางจะออกไปทานข้าวกับพี่เขื่อนข้างนอกนะคะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ น้องฟาง ไว้โอกาสหน้าก็ได้"เขื่อนรีบบอกเพราะ
เกรงใจนภาวรรณ
"ก็ได้ค่ะ"ฟางยอมอย่างเสียไม่ได้ นภาวรรณจึงเดินออกไปกับป๊อปปี้
อัพแล้วนะคะ ขอเม้นต์หน่อยนะ รีดเดอร์
วางแก้วน้ำที่เพิ่งดื่มเสร็จลงบนโต๊ะแล้วพูด
"โอเคอะไรล่ะ นี่ฉันไม่รู้มาก่อนเลยนะว่ายัยนภาวรรณเมียเก่าพ่อฉัน มีลูกติด"
"ผู้หญิงหรือผู้ชายวะ ป๊อป"กวินถามทันที
"ผู้หญิง"เขาบอก
"แบบนี้ก็เสร็จแกสิวะ"กวินว่า
"จะตีกันตายล่ะสิไม่ว่า ผู้หญิงอะไรไม่รู้ขี้เหวี่ยง ขี้วีน ปากดี เป็นที่หนึ่ง
เออ จองหองด้วย"
"เกลียดมากระวังเผลอรักเข้าล่ะกัน"โทโมะพูด ป๊อปปี้ส่ายหน้าทันที
"ยัยนั่นไม่ใช่สเปคฉันเฟ้ย"
"แล้วนี่แกจะจัดการกับคุณนภาวรรณยังไงต่อวะ"
"ฉันจะหลอกให้ยัยแก่นี่ตายใจไปก่อน"ป๊อปปี้บอก
"เออ อย่าให้มันนานนักล่ะกัน ฉันกลัวว่าหวาย แฟนแกจะรู้เรื่องเข้าซะก่อน"
กวินว่า
"เออน่า ถ้าพวกแกไม่บอก หวายก็ไม่รู้หรอก"
"จะไปอยู่กี่เดือน"โทโมะถาม
"นานนิดนึงว่ะ เพราะเพิ่งจดทะเบียน น่าจะสักห้าเดือน"ป๊อปปี้บอก
"นานไปป่ะวะ แล้วพวกฉันจะบอกแฟนแกยังไง"โทโมะพูดขึ้น
"ก็บอกไปดิ ว่าไปประชุมกับบริษัท ไปสัมมนาอะไรก็ได้"
"เออๆก็ได้วะ"โทโมะยอมก็เพราะเห็นว่าป๊อปปี้เป็นเพื่อนที่เขารักมากคนนึง
ป๊อปปี้ยิ้มขอบคุณ แผนการแก้แค้นแทนพ่อของเขามันกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
"พี่เขื่อน"ฟางโผกอดเขื่อน แฟนหนุ่มของเธอทันทีที่เห็น
"ไม่เจอตั้งนาน คิดถึงจัง"เขื่อนยิ้มหวาน
"คิดถึงจริงเหรอ"ฟางยิ้ม
"พี่มีของฝากมาให้ด้วยนะคะ น้องฟาง"เขื่อนหยิบถุงของฝากมาแล้วส่ง
ให้ร่างเล็ก
"อุ๊ย...ตุ๊กตาหมี"ฟางดีใจมากเพราะเธอชอบสะสมของต่างๆที่เป็นหมี
"ชอบล่ะสิ ยิ้มไม่หุบเชียว"
"ขอบคุณนะคะ รักพี่เขื่อนที่สุด"เธอพูดก่อนจะหอมแก้มเขาฟอดใหญ่
"ทำอะไรกันน่ะ"ป๊อปปี้เดินมาพอดี
"อะไร แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบคะ"
"เอ่อ....นี่ใครเหรอคะ น้องฟาง"เขื่อนเอ่ยถามฟาง
"ผม ป๊อปปี้ เป็นพ่อเลี้ยงของฟาง"ป๊อปปี้แนะนำตัวเอง
"ฉันมีพ่อคนเดียวคือพ่อดนัย คุณไม่ใช่พ่อฉัน"
"ไม่เอาน่า อย่าเสียงดังกับผู้ใหญ่"เขื่อนรีบปราม
"ผู้ใหญ่แบบนี้ ไม่น่านับถือหรอกค่ะ พี่เขื่อน"
"อ้าว...ตาเขื่อน กลับมาแล้วเหรอ"นภาวรรณเดินมา
"ครับคุณน้า"เขื่อนยกมือไหว้แม่ของฟาง
"ดีแล้ว จะได้มีคนดูแลยัยฟาง เดี๋ยวนี้ดื้อใหญ่ล่ะ"
"ฟางไม่ได้ดื้อ"ฟางหน้ามุ่ยทันที
"เดี๋ยวแม่จะออกไปข้างนอกกับคุณภาณุ ลูกก็ดูบ้านดีๆล่ะ"นภาวรรณบอก
"แต่ฟางจะออกไปทานข้าวกับพี่เขื่อนข้างนอกนะคะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ น้องฟาง ไว้โอกาสหน้าก็ได้"เขื่อนรีบบอกเพราะ
เกรงใจนภาวรรณ
"ก็ได้ค่ะ"ฟางยอมอย่างเสียไม่ได้ นภาวรรณจึงเดินออกไปกับป๊อปปี้
อัพแล้วนะคะ ขอเม้นต์หน่อยนะ รีดเดอร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ