เพลิงแค้นยั่วสวาท

9.7

เขียนโดย เชอร์เบท

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.36 น.

  16 chapter
  34 วิจารณ์
  26.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) โดนยิง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

     "คุณมดคิดจะทำอะไรกันแน่นะ"  ปิ่นพูดพลางเดินตามมดอย่างสงสัยแต่ก็ไม่รู้ตัวเลยว่ามดรู้ตัวแล้ว

 

 

 

 

     "นังปิ่นแกคิดผิดล่ะที่คิดจะจับผิดฉัน! แกรนหาที่เองนะ"  มดยังคงหลอกให้ปิ่นเดินตามมาเรื่อยๆ

 

 

     ________________________________________

 

 

 

 

     "พี่ชายคะ คุณหญิงไปไหนหรอคะน้องฟางยังไม่เห็นคุณหญิงเลย อ้อ รวมถึงคุณมดกับพี่ปิ่นด้วยนะคะ"   ร่างบางถามอย่างสงสัย

 

 

    "พี่ก็ไม่เห็นนะคะ แต่ว่าคุณแม่นอนอยู่ข้างบนน่ะ" 

 

 

     "ทำไมวันนี้ท่านไม่ลงมาล่ะค่ะ อาจจะไม่สบายงั้นน้องฟางขอตัวไปดูคุณหญิงก่อนนะคะ"  ร่างบางยิ้ม

 

 

    "ไม่กลัวคุณแม่พี่ตะเพิดหรอคะ"  ร่างสูงถามหยอกเย้า

 

 

     "กลัวก็ไม่ไปสิคะ 55"  ร่าวบางยิ้มร่าก่อนจะเดินเข้าไป

 

 

 

 

 

 

 

 

     ก๊อก ก๊อก 

 

     ร่างบางเปิดประตูเข้ามาก็พบว่าคุณหญิงนอนป่วยอยู่

 

 

   "คุณหญิงเป็นยังไงบ้างคะ"  ร่างบางถามอย่างห่วงใย

 

 

    "จะมาเยาะเย้ยฉันล่ะสิ หึ ! แคกๆๆ"  คุณหญิงพูดไปอายไป

 

 

     "เปล่าานะคะ น้องฟางจะมาดูแลคุณหญิงคะ"  ร่าบางยิ้ม   คุณหญิงได้ยินเช่นนั้นก็เริ่มมองฟางดีขึ้น

 

 

     "หนูมดล่ะ ฉันจะให้หนูมดดูแล"  

 

 

     "คุณมดไม่อยู่หรอกค่ะ ไปข้างนอก ให้น้องฟางดูแลคุณหญิงนะคะ"  พูดจบร่างบางก็เช็ดตัว ทำอ่หารมาให้ ป้อนยา การกระทำเหล่านี้ยิ่งทำให้คุณหญิงคิดได้ 

 

 

     ________________________________________

 

 

 

     ปิ่นเดินตามมดมาเรื่อยๆจนถึงสถานที่ค่อนข้างลับตาคนจากนั้น

 

 

     "แกตามฉันมาทำไมนังปิ่น!"   พูดพูดแล้วถือปืนนออกมาาจ่อปิ่น

 

 

     "คุณมดมีชู้หรอคะ ปิ่นได้ยินนะที่คุณมดพูด"  ปิ่นถามอย่างเหลืออด

 

 

     "แล้วไง แกจะทำไม! "  

 

 

     "ปินจะไปฟ้องคุณชายค่ะ"  

 

 

     "แกคิดว่าเค้าจะเชื่อแกหรอ หึ! "  

 

 

    "ถ้าบอกปากเปล่าก็อาจจะไม่เชื่อหรอกค่ะ แต่ถ้าฟังคลิปเสียงก็ไม่แน่"   ปิ่นยียวนมดสุดๆ

 

 

     "แกอย่าอยู่เลย!!"    

 

      ปังงงงง!!!!

 

 

      "ฉะฉัน มะไม่ได้ทะทำ"  มดตัวสันกลัวกับสิ่งทีเธอพึ่งทำ มันมาจากอารมณ์ชั่ววูบ 

 

 

     "คุณมด คุคุณจะใจร้ายมะมากนะ โอย"   เสียงปิ่นครวญครางหลังจากโดนยิงที่บริเวณท้อง

 

 

     "ฉะฉันไม่ได้ทำแก แกยิงตัวเองไม่ ม่ายยยกรี๊ดดดดดด!!!"   มดวิ่งหนีไปเหลือเพียงแต่ปิ่น  เมื่อรู้ตัวปิ่นจึงหยบมือถือขึ้นมาโทรหาบางคน 

 

 

     "คะคุณน้องฟางคะ"  ปิ่นพูดเสียงหอบ

 

 

     "ว่าไงคะพี่ปิ่น พี่ปิ่นอยู่ไหนหรอคะ"  

 

 

    "ทะทำไมคะคะ มีใครรังแกน้องฟางของพี่ปิ่นอีกหรือปล่าคะ"   

 

 

    "เปล่าคะ น้องฟางมีข่าวดี วันนี้คุณหญิงป่วยน้องฟางเลยไปดูแลแล้วคุณหญิงดูเต็มใจด้วยนะคะ

 

 

     "ค่ะ ดะดีละแล้ว เฮือก"  

 

 

     "พี่ปิ่นเป็นอะไรหรือเปล่าคะ น้องฟางใจไม่ดีเลยนะคะ"  ร่างบางเริ่มสงสัย

 

 

     "ฮือๆ ดูละแลตัวเองดะดีดีนะคะ"  เสียงปิ่นเริ่าขาดๆหายยๆ

 

 

     "พะพี่ปิ่นนฮือพี่ปิ่นเป็นอะไรหรอคะฮือ"  ร่างบางเริ่มมีลางสังหรณ์บางอย่าง 

 

 

      "พี่ปิ่นรักคุณนะน้องฟางนะค่ะ"  พูดจบปิ่นเงียบไปทันที 

 

 

     "ฮือออ พี่ปิ่นอยู่ไหนคะ ฮือๆ"

 

 

     .......................................

 

 

     "พี่ปิ่น พี่ปิ่น ฮือๆๆๆ"  ร่างบาบเสียใจๆเป็นอย่างมาก 

 

 

     "น้องฟาง ปิ่นเป็นอะไรคะ "  ชายหนุ่มได้ยินเสียงจึงมาถามดู

 

 

     "พี่ปิ่ค่ะฮือๆๆ พี่ปิ่นอยู่ไหนไม่รู้ฮือๆๆ"  ร่าบางโผกอดร่างสูง 

 

 

     "GPS สิคะ ป่ะเดี๋ยวพี่พาไปนะคะ" 

 

 

    "จริงด้วยค่ะซึกๆ คุ้มครองพี่ปิ่นด้วยนะคะ "   

 

 

     พูดจบทั้งสองก็ออกไปพร้อมกัน 

 

 

 

 

        แง้วววมาแย้วววขอโตดน้าที่หายไปนาน ตอนนี้มาอัพให้แย้ว นงรอดูน้าาาาาจุดจบของมดจะเป็นยังไง ตอนหน้าก็จบแล้ว  เม้นให้กำลังใจเค้าหน่อยย้าาา 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา