เพลิงแค้นยั่วสวาท

        

 

 

       "น้องฟางพอก่อนลูก พ่อมีเรื่องอยากคุยกับคุณชายหนูไปรอที่รถนะ"

 

 

       "ก็ได้ค่ะพ่อ งั้นน้องฟางไปก่อนนะคะพี่ชาย :)"  เธอผละกอดแล้วเดินไปขึ้นรถ

 

 

 

        "คุณอามีอะไรหรอครับ"

 

     

        "อาอยากให้คุณชายกับน้องฟางแต่งงานกัน มันเป็นสัญญาสมัยที่พ่อของคุณชายยังมีชีวิตอยู่"

 

 

       "อะไรนะครับ แต่ผม"  เค้ากำลังจะพูดแต่คุณอาก็แทรกขึ้นมาสะก่อน

 

 

      "อาป่วย อาอยากให้น้องฟางได้มีคนดีๆมาดูแลแล้วคุณชายก็คือคนที่อาไว้ใจนะ"

 

 

      "เอ่อ คือ"   เค้าอ้ำอึ้ง เค้าจะแต่งงานกับฟางได้อย่างไรในเมื่อเค้ามีคนรักอยู่แล้ว

 

 

      "พรุ่งนี้อาจะมาอีก คุณชายกลัยไปคิดทบทวนดีๆนะ"

 

 

 

  

   

       "คุณแม่นี่มันเรื่องอะไรกัน สัญญาอะไรที่ผมต้องแต่งงานกับน้องฟาง ผมมีคนรักของผมอยู่แล้ว ผมรักมด"

 

 

      "ก็พ่อเรานะสิชาย ไปทำสัญญาบ้าบออะไรก็ไม่รู้นี่ถ้าชายไม่แต่งงานกับนังน้องฟางมันจะมายึดบ้านของเรา"

 

 

       "แต่ว่าคุณแม่ครับ"

 

 

       "ชายถือว่าทำเพื่อแม่แบะบ้านนะลูก ในสัญญานั่นมันบอกว่าให้แต่งแต่แต่งได้ก็หย่าได้นะลูก"

 

 

       "แล้วมจะบอกมดยังไงละครับแม่"

 

 

       "เรื่องนั้นเดี๋ยวแม่พูดกับหนูมดเอง ชายไปนอนสะพรุ่งนี้มันจะมากันและ"  

 

 

         ที่ห้องของชายป็อป เค้ามีมดทั้งคนเค้าจะไปแต่งงานกับฟางได้อย่างไร

 

 

 

       "มดค่ะนอนหรือยัง"  ชายหนุ่มโทรหาแฟนสาวด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ

 

 

      "ยังค่ะ ชายละค่ะทำไมยังไม่นอน"

 

 

      "มดคุณรู้ไว้นะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ภาณุคนนี้รักคุณและยังเป็นของคุณคนเดียวนะคะมด"

 

 

      "ชายค่ะ มดก็รักคุณมีแค่คุณนะคะ ชายมดนอนก่อนนะคะกู๊ดไนท์ค่ะที่รัก"

 

 

      "ไนท์ครับที่รัก"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       "พ่อค่ะเมื่อวานพ่อคุยกับอะไรกับคุณชายหรอคะ แล้ววันนี้เรามากันอีกทำไมคะ"

 

 

       "มาทวงในสิ่งที่หนูควรจะได้"   ฟาง งง กับสิ่งที่พ่อของเธอพูดแต่เธแก็ไม่เอ่ยอะไรตอบไปอีก

 

       "สวัสดีคุณหญิง คุณชัย คุณชาย"  เสียงของพ่อฟางกล่าวสวัสดีคนในบ้าน

 

       

       "สวัสดีค่ะคุณหญิง น้าชัย พี่ชาย :)"  ฟางกล่าวสวัสดีตาม

 

 

       "ฉันตกลงให้ชายแต่งงานกับลูกสาวแก แต่ ทุกอย่างเคลียร์"  คุณหญิงจำใจพูดเธอไม่ชอบครอบครัวของฟาง เธอไม่เต็มใจ ทำเพราะบ้าน

 

 

       "ก็แค่นั้นแหละครับ"

 

 

       "นี่มันอะไรกันค่ะพ่อ แต่งงานอะไรค่ะ น้องฟางไม่เห็นรู้เรื่อง"

 

 

       "ชายพาน้องฟางไปเดินเล่นหน่อยลูก"  พ่อของฟางขอร้องเพราะอยากจะคุยเรื่องสัญญา และงานแต่งให้จบ

 

 

       "ครับอา"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       "เอ่อพี่ชายรู้เรื่องที่เราต้องแต่งงานกันหรือเปล่าค่ะ"  

 

 

       "ค่ะพี่ทราบแล้ว"

 

 

       "พี่ชายอยากแต่งงานกับน้องฟางหรือเปล่าคะ"  เธอถามเพราะอยากรู้ว่าเค้าคิดเหมือนเธอหรือเปล่า

 

 

       "น้องฟางไม่ได้มาที่นี่นานเท่าไหร่แล้วคะ จำได้ไหม"  เค้าไม่ตอบเธอ สาวน้อยถึงกับอึ้งเพราะนี่คือคำตอบที่ชัดสะยิ่งกว่าการพูดตรงๆ

 

 

       "พี่ชายไม่ได้อยากแต่งงานกับน้องฟาง ใช่ไหมคะ"  หน้าเธอเศร้ามากเมื่อเธอรู้ดีว่าเค้ารู้สึกกับเธอยังไง

 

 

       "น้องฟาง..........."  เสียงเรียกอย่างอ่อนโยนด้วยความรู้สึกผิด

 

 

       "น้องฟางอยากกลับไปข้างในแล้วพาน้องฟางกลับคะ"

 

 

       

 

 

 

 

 

 

 

       "งานแต่งจะมีขึ้นภายในอาทิตหน้าอีกสองวันน้องฟางจะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ก่อน"

 

 

       "แล้วแต่แก แค่นี้ใช่ไหมฉันขอตัว"

 

 

       "พ่อคะ เราจะกลับกันได้หรือยังคะ"

 

 

       "ไปสิลูก ไว้เจอกันนะคุณชาย"

 

 

 

             เอาละสิป็อปมีคนรักอยู่แล้ว จะได้แต่งไหมเนี่ย สงสารฟางเนอะ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ทั้งสองจะเป็นยังไงฝากติดตามด้วยนะคะ