[Fic BTS~VKook] Change it? เปลี่ยนมารักนายได้ไหม!?

 

Chapter 8 :: งอน

 

#V Part#

 

อ่าาา~ ให้ตายดิ วันนี้มีถ่ายรายการ BangTang Bomb แถมยังต้องเปิดตัวไอ้จองกุกในรายการอีกด้วย แล้ววันนี้ ไอ้พวกนั้นคิดจะเล่นอะไรพิเรนๆ อีกหรือเปล่าเรื่องนี้ผมก็ยังไม่รู้เลยอะ -3-

 

"จับฉลาก ใครได้คู่ใคร"

 

แร็พพูด จับคู่เหรอ ให้ตายดิ ถ้าผมไม่ได้คู่กับจองกุกทำไงอะ ผมนี่ยิ่งดวงไม่ดีอยู่ด้วยดิ จะจับฉลากอะไรเมื่อไหร่ไม่เคยได้ซักที T3T

 

"หา!? แต่มันมีเศษนะ ใครไม่เล่นอะ?" ผมค้าน

"กู! กูไม่เล่น ^^" จีมินพูดพร้อมกับลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาตัวใหญ่ด้านหลังแทน

 

"งั้นจับได้ กูเอาใบสุดท้าย.." ไอ้แร็พยกมือ

"อ๊าก! กูเอาก่อน ใครห้ามแย้ง" เจโฮบรีบคว้าใบบนสุดออกมาอย่างรวดเร็ว

 

"อาฮะ! ชูก้า! มึงคู่กับกู ^^" ทันทีที่ไอ้โฮบพูดแร็พก็คุ้ยหาชื่อของชูก้าออก

 

"ก็ดี"

"กู.." จินพูดขึ้นมา แต่ผมก็แทรกตัวขึ้นไปหยิบใบที่สามขึ้นมา ก่อนจะเปิดขึ้นมาดู ไอ้จินคงจะดวงดีกว่าผมล่ะมั้ง แต่แล้ว.. มันกลับทำให้ผมช็อก

 

"อะ...ไอ้แร็พอะ! T^T" น้ำตาตกเลยทีนี้ ให้ตายดิ ผมไม่หน้าแย้งใบนั้นจากไอ้จินเลยอะ!

 

"งั้นที่เหลือ ไอ้จินกับไอ้กุกคู่กัน โอเคนะ"

"ไม่! กูไม่โอเค! ไอ้แร็พ! มึงโกงใช่ป่ะกูรู้!! T^T" ผมชี้หน้าแร็พมอนเตอร์

 

ใช่ๆ ไอ้แร็พมันต้องโกงแน่ๆ เลยอะ ในนี้มันต้องไม่มีชื่อของจองกุกแล้วก็ไอ้จินแน่เลย ไม่งั้นผมก็คงจับได้ชื่อจองกุกแล้ว (มโนเข้าข้างตัวเอง)

 

"อะไรมึง กูไม่ได้โกง ไม่เชื่อมึงแกะดูแต่ละใบดูดิ!"

"เออเอามา!" ผมหยิบทั้งสามใบออกมาเปิดดูอย่างรวดเร็ว ใบแรกเป็นชื่อของผม ใบที่สองเป็นชื่อของ... ไอ้จินอะ! และใบสุดท้าย.. จองกุก!!! ทำไมโลกช่างไม่ยุติธรรมกับผมเลย >[]<

 

"แง~!! TOT"

"พอใจยังเล่า  วุ๊ย! เสียเวลาเว๊ย! ต่อไปจับฉลากอุปกรณ์ ส่งตัวแทนมา"

 

"อ่า~ กูกับชูก้าได้.. โฟมล้างหน้า! มึงคิดจะทำอะไรว่ะไอ้แร็พ?"

"เล่นๆ ไปเหอะน่า~"

 

"กูกับไอ้จินได้แปลงสีฟันกับยาสีฟัน"

"ที่เหลือของกูกับไอ้ฮยองแชมพูสระผม.."

 

"อาฮะ! แล้วไงต่ออะ?" เจโฮบขยั้นขยอ

 

"กติกาคือ ให้ทุกคนใช่อุปกรณ์นี้ ทำความสะอาดให้กับอีกคน ให้เสร็จ ภายในเวลาที่กำหนด กลุ่มไอ้โฮบกับไอ้ก้า ล้างหน้าให้ทั่วก่อนนะเว๊ยแล้วค่อยล้างน้ำออก ส่วนไอ้จินกับไอ้กุก แปลงให้ครบห้าสิบครั้งก่อนแล้วค่อยบ่วนออก กูกับไอ้ฮยอง เดี๋ยวกูบอกมันเอง"

 

"เฮ๊ยเกมห่าไรว่ะ! ใครเป็นคนคิดเกมนี้ว่ะ! กูจะฆ่ามัน!!"

ผมโวยขึ้นมาทันที ถ้ามันจะขนาดนี้นะ ผมว่า คนคิดเกมนี้จะต้องซาดิสม์ไม่งั่นก็บ้ามากแน่นอนแหละถึงได้กล้าเอามาทำเป็นเกมเนี่ย!

 

"ก็ไอ้มักเน่ไง~!"

 

เพล๊งงงง~!!

 

พลังแห่งความโกรธพังทะลายหายไป ไม่โกรธแล้วคร๊าบบบ~ โกรธไม่ลง พอเห็นหน้าเล็กๆ ของจองกุกก็ไม่กล้าที่จะคิดแล้ววุ๊ย จองกุกน่ารักมากกว่าน่าโกรธอีก >^<

 

"ถ้าเป็นจองกุก กูก็คงฆ่าไม่ลงอะ ^^"

"หราาา~ ถ้าเป็นไอ้จินมึงจะทำไง?"

 

"กูก็จะไม่ฆ่ามันหรอก.. แต่กูจะจับมันมามัดมือมัดเท้า ทรมารมันทีละนิดๆ ให้มันตายลงไปช้าๆ พอมันตายกูค่อยกระทืบซ้ำ แล้วกูก็ค่อยหั่นมันเป็นชิ้นๆ พอเสร็จกูก็เอาไปต้ม แล่เนื้อมันเอาไปให้หมาของมึงกิน หลังจากนั้นกูก็ค่อยเผามันเพื่อทำลายหลักฐานไง ถามได้~!"

 

ผมรู้สึกกลัวตัวเองก็ตอนนี้แหละ -()-

 

"แม่งไม่ตามอะไรกับฆ่าเลย มึงนี่แม่งซาดิสม์ชิบหาย~ เออพอเหอะๆ เริ่มเล่นเกมได้แล้วโว๊ย เสียเวลาว่ะ สิบนาที ใครเสร็จก่อนชนะ.. เริ่มได้!"

 

ผมหันไปหยิบแชมพูขึ้นมาก่อนจะพลักให้ไอ้แร็พให้นอนลง เพื่อจะเทน้ำลงบนหัวมัน

 

"เฮ้ย! กูเหรอว่ะ!!?"

"เออมึงนั่นแหละ! อยากเล่นเกมมากหนิ! นอนลงไปเลย" ไอ้แร็พทำตามที่ผมบอก ผมเปิดน้ำกับฝักบัวก่อนจะเริ่มลงมือสระผมให้มัน

 

 

"เฮ้ยๆ!? เดี๋ยวดิว่ะไอ้กุก..!" ไอ้จินพูด แต่แล้วแปรงสีฟันก็โพล่เข้าไปในปากมันเรียบร้อย

 

"อย่าพูดมากดิว่ะ ^^"

 

ฮึ่ย! จองกุก! ทีกับไอ้จินทำไมมึงถึงยิ้มให้มันแบบนั้นว่ะ ฮึ๊ยยย!! >__<

 

ผมบีบแชมพูลงหัวไอ้แร็พไปเกือบครึ่งขวด จากนั้นก็ลงมือขยี่แรงๆ ยิ่งเห็นจองกุกยิ้ม กับเสียงหัวเรอะที่มีให้ไอ้จินนั้นมีมากเท่าไหร่ ผมก็ขยี่ผมของไอ้แร็พมอนเตอร์แรงมากเท่านั้น!

 

"โว๊ยยย!! ไอ้ฮยองมึงฆ่ากูเลยมั้ยว่ะ! หนังหัวจะหลุดแล้วโว๊ย!! >^<"

"ฮึ๊ยยยยย!! หงุดหงิดเว๊ยยย! อย่ามากวนกูได้ป่าวว่ะ!! -[]-;;"

 

 

"อะ..ไอ้อองอุก -{}-)"

"อย่าพูดมาดิว่ะ จะถึงห้าสิบครั้งแล้ว! ^3^"

 

ฮึ่ยยย!! มีทำปากจู๋ด้วยอะ!! ผมอยากฆ่ามันนน! ให้ตายดิว่ะ!

 

ผมขยี่หัวของไอ้แร็พแรงๆ ไปเรื่อยๆ ก่อนจะขว้าฝักบัวขึ้นมาล้างฟองสบู่ออกให้มัน

 

.

.

 

"กูกับไอ้แร็พเสร็จแล้ว!!" ผมโยนฝักบัวลงกับพื้นอย่างหงุดหงิด จนแตกเป็นสองส่วน

"อะ.. เออพวกกูชนะว่ะ @__@"

 

"แค่นี่ใช่ป่ะ!? งั่นกูไปล่ะ" ผมเดินออกไปข้างนอกโดยไม่เหลียวกลับไปมองพวกนั้นอีก

 

 

#Jung Kook Part#

 

ไอ้วีเดินออกไปแล้วแหะ และดูเหมือนมันจะหงุดหงิด แต่เรื่องอะไรไม่รู้สิ.. เหอะ! ช่างมันดิ ไอ้วีมันจะคิดหรือจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับผมอยู่แล้ว -__-

 

"ไอ้จองกุก! มึงตามไปง้อไอ้ฮยองดิ๊! มันงอลมึงอะ"

 

แร็พมอนเตอร์เดินมาหาผมหลังจากที่เช็ดผมของตัวเองเสร็จแล้ว (ไอ้วีเล่นแม่งโคตรซาดิสม์เลยว่ะ! ดีนะเนี่ยที่ผมไม่ได้คู่กับมัน -[]-) ก่อนจะขยั้นขยอ แล้วเริ่มลงมือผลักหลังของผมให้เดินออกจากห้องไป

 

"งอลอะไรว่ะ! ไอ้วีเนี่ยนะงอลกู!? หน้าอย่างกูเนี่ยนะไอ้วีงอล!? เรื่องอะไรฟร๊ะ!! >^<"

 

"นี่มึงไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้ว่ะไอ้กุก! -3-"

"กูไม่รู้จริงๆ นะเว๊ย!"

 

"นี่ถ้าไอ้ฮยองไม่หงุดหงิดเพราะมึง มันไม่มีวันมองไปทางมึงพลางขยี่หัวกูเหมือนซักผ้าหรอกนะเว๊ย! เออ! มีอีกๆ มันโยนฝักบัวลงพื้นจนแตกเลยด้วยซ้ำ -0-"

 

"มันทำขนาดนั้นเลยเหรอ? ( _  _ )"

"กูว่าน่าจะจริงนะ แต่ไอ้วีมันไม่เคยงอลใครเลยนะเว๊ยตั้งแต่วันที่กูมีมันเป็นเพื่อนอะ แล้วกูก็ไม่รู้ด้วยว่ามันโกรธอะไรมึง.."

"เออใช่! ไอ้ฮยองมันไม่เคยโกรธใครเลยนะเท่าที่กูเห็น" แร็พเสร็ม

 

"..มันอาจเกี่ยวกับมึงก็ได้นะไอ้จิน วันนั้นกูได้ยินไอ้วีบ่นออกมามีชื่อมึงกับไอ้กุกด้วยอะ -3-"

 

จิน กับ ผม งั้นเหรอ... เฮ้อออ~ นี่พวกนี่ต้องการให้ผมไปง้อไอ้วีจริงๆ เหรอเนี่ย!? อยากตาย!! >()<