programlove แผนมัดใจหนุ่มฮอตที่รัก

                หลังจากที่ฉันถือหนังสือไปไว้ที่ห้องยิมแล้ว ฉันก็เดินขึ้นไปเรียนตามปกติ วันนี้เรียน
คณิตนี่หน่า หลับดีกว่าแหะ =_= ฉันเป็นพวกที่โง่คณิตมากๆ ถึงจะตั้งใจเรียนก็เหอะ ทำได้แค่ตอน
อยู่ในห้องเท่านั้นแหละ พอตอนสอบก็ลืมหมดเปลือกเลย T^T แต่ว่านะ ตอนสอบฉันก็ไม่เคยตก
เลย > < ฉันมั่วแล้วมันฟลุ๊คน่ะ =[]=; ผ่านทุกที คะแนนก็ใช่ว่าจะดีนะ ก็แค่ผ่านแบบเฉียดฉิว
เท่านั้นเอง แค่นั้นก็ดีแล้วแหละ จะได้ไม่ต้องตามแก้ให้ปวดหัวอ่ะน่ะ -__-^
 
                ตุ้บ !!
 
“จะหลับอีกนานมั้ยจ้ะ ^^” เสียงคุณครูโขกหัวฉันทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นทันที แง T-T
“ไม่นานหรอกค่ะ หมดคาบก็ตื่น -.-”
“นี่!-__-++ ” ครูทำสายตาเบื่อหน่ายมาทางฉัน ฉันก็ตอบเรื่องจริงนะ =[]= หมดคาบนี้ก็ตื่นแล้ว
วว
“ค่ะ ._.?”
“เลิกเรียนแล้วพบฉันที่ห้องปกครอง ! -_-” เวร ! =___=;
 
                เลิกเรียน 16.00น.
 
“โชคดีนะแก้ว ^^” ฟางโบกมือลาแล้ววิ่งไปหาเฮียที่สนามบาส ฮืออ T-T ตอนนี้ฉันมาอยู่ที่หน้า
ห้องปกครองแล้วล่ะ เหมือน 0 วิชาคณิตจะรออยู่ยังไงไม่รู้แฮะ ถ้าตกมีหวังแม่ด่าข้ามวันข้ามคืนแน่ๆ
TwT
ฉันเปิดfประตูเข้าไปในห้อง ไม่มีใครอยู่นอกจากคุณครูประจำวิชาคณิตที่โขกหัวฉันเมื่อเช้า T^T
 
“นั่งรอก่อน” ฉันนั่งตามที่ครูบอก รอ รออะไรอีกอ่ะฉันรีบกลับบ้านนะ -__-
“รออะไรค่ะครู ?” ฉันพูดจาดีๆเพราะๆ ไม่ได้หรอก เดี๋ยวจะโดนหนักกว่าเก่า =_=
“นักเรียนชายอีก2คน ไม่รู้อะไรเด็กชอบหลับวิชาฉันอยู่เรื่อย ฉันคิดว่าจะเอาเขามาทำโทษกับเธอ”
ก็ครูสอนน่าเบื่อไงค่ะ อุ๊บ ! ฉันพูดอกไปเปล่าว่ะ >w<
ฉันนั่งรอประมาณ 10 นาทีก็มีผู้ชายอีกสองคนเดินเข้ามาในห้องปกครองฉันหันไปดูพบว่า ทะ .. โท
โมะ O_o เจอเขาอีกแล้วแหะ -//- แต่อีกคนนึงเนี่ยสิ่ อีพี่ที่ปาลูกบาสใส่หลังฉัน =__= ยังจะ
โบกไม้โบกมือให้อีก -.-
“นั่งทั้งสองคนเลย”
“พวกเธอทั้งสามคนชอบหลับในห้องเรียน แถมเป็นวิชาฉัน .. $@#$%@%$" แล้วครูก็บ่นยาว
แสนยาวววววววว ห้าวววว -0- ง่วงจังง เรียกมาบ่นแค่นั้นเองหรอ ฉันจะหลับแล้วนะ =w= แต่สุด
หล่อโทโมะข้างๆฉันเนี่ยสิ่ หลับแล้วเรียบร้อย -//-
“วิศวะ ! น้ำลายยืดแล้วมั้ง -_-” คุณครูทุบโต๊ะเสียงดัง ทำให้โทโมะสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วเช็ดปากตัว
เอง -//-
“อีก1อาทิตย์จะปิดเทอมเป็นเวลา 1เดือนครึ่ง ฉันจะให้พวกเธอมาบำเพ็ญประโยชน์ที่โรงเรียนเป็น
เวลา1เดือน” ห๊า !! -0- ใจคอจะไม่ให้หยุดอยู่บ้านบ้างหรอ T^T ตั้งหนึ่งเดือนแน่ะ หลับไปแปป
เดียวเองนะทำโทษอะไรเยอะแยะ
“โห ครูครับสองอาทิตย์ก็พอมั้งครับ -0-” ไอ้พี่ที่ปาบาสใส่หลังฉันพูดขึ้น นั่นสิ่ๆ สองอาทิตย์ก็เยอะ
แล้ว *0*
“อะไรนะเขื่อนสุดหล่อคือว่ามันน้อยไปหรอ งั้นเอาเดือนครึ่งไปเลยแล้วกันนะจ้ะ ^^” อ๋อออ นาย
นั่นชื่อเขื่อนหรอ - - แต่ ! มันไม่สำคัญ ที่สำคัญคือมันทำให้วันหยุดฉันน้อยลง น้อยจนไม่มีเลยด้วย
สิ่ T0T
“เขื่อน -_-++” โทโมะเรียกเขื่อนด้วยสายตาอำมหิต เออเอาเลย ฉันก็แค้น -*-
“โทษเว้ยเพื่อน แค่คิดว่าจะต่อรองได้ TwT”
“แล้วได้ป่ะ -.-?”
“ไม่ว่ะ T^T”
“ไปได้แล้ว อย่าลืมล่ะถ้าพวกเธอไม่มาโดยไม่มีเหตุที่สมควรล่ะก็ ติด 0 วิชาฉันนะย่ะ” ฮือออ
TwT  แล้วที่ฉันคิดว่าจะไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนล่ะ จบแล้ววว ~
เราสามคนเดินออกจากห้องปกครองมาอย่างหงอยๆ แน่สิ่ปิดเทอมทั้งทียังต้องมาโรงเรียนอีก =__=
“ไปแล้วนะฉันรีบว่ะบ๊ายย ไปนะสาวน้อย ^^” นายเขื่อนพูดลาโทโมะ แล้วหันมาบ๊ายบายฉันอีก
เชอะเพราะนายน่ะรู้มั้ย ฉันเซ็งกว่าเก่าอีก -3-
“เอ่อ .. ฉันไปแล้วนะ ^-^” ฉันยิ้มแห้งๆให้โทโมะก่อนจะเดินมาห้าประตูโรงเรียน
“นี่ ! ไปส่งมั้ย ?” ไปส่ง > <? กรี๊ดดด !อยู่ดีๆฉันก็หายเซ็งเลยอ่ะ *0*
“เอ่อ .. มันลำบากนายรึเปล่า ._.” ฉันถามไปตามมารยาท ที่จริงนะแทบจูงเขาขึ้นรถด้วยซ้ำ -.,-
“ไม่หรอก บ้านเธอกับฉันก็ไปทางเดียวกันแหละ .. มั้ง -.-” ไปทางเดียวกันหรอ ฉันก็ไม่รู้เหมือน
กันแฮะ ฉันไม่รู้จักบ้านเขานี่หน่าแต่ถ้าไปทางเดียวกันก็น่าจะดี > <
“งั้นฉันไปด้วยนะ” ฉันพูดเสร็จก็เดินขึ้นรถของโทโมะไป แล้วโทโมะก็ออกรถด้วยความเร็ว =_=
เร็วไปมั้ยคาดว่า 10 นาทีฉันคงถึงบ้านอ่ะ ทั้งๆทีปกติมาโรงเรียนใช้เวลาเกือบ 40 นาที -^- อ๊ะ !
ว่าแต่แล้วตอนเช้าที่เจอเขาที่รถไฟฟ้าล่ะ ? -0- แล้วนี่เขาเอารถใครมาขับเนี่ย อย่าบอกนะว่าขโมย
! O_o ไม่หรอกๆ > < อาจจะ ... ชั่งเหอะ -.- เขาไปส่งฉันก็พอแล้ว ได้กลับบ้านกับโทโมะแถม
ไม่ต้องเสียค่ารถกลับด้วยดีจะตาย > < แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ ฉันยังติดใจเรื่องตอนเช้าอยู่ดีนั่น
แหละ..
“นะ..นี่โทโมะ” ฉันเรียกเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ
“หือ?”
“ทำไมตอนเช้าถึงมารถไฟฟ้าล่ะ” ฉะ..ฉันถามออกไปแล้ว =[]=
“เธอเห็น?”
“อ่อใช่ แต่ตอนเย็นนายก็ขับรถกลับแล้วตอนเช้า ..”
“เรื่องของฉัน” ก่อนที่ฉันจะพูดจบเขาก็พูดขัดขึ้นมาสะก่อน แง นี่ฉันเสือกใช่ป่ะ T^T
“อ่อ..เออ..ขอโทษนะ ._.” ฉันก้มหน้าลงอย่างหงอยๆไม่พูดอะไรต่อ T_T
“อีกอย่างฉันเป็นพี่เธอนะ เรียกให้ถูกด้วย”
“เอ่อ..ค่ะพี่โทโมะ T^T” ฉันพูดอย่างกล้าๆกลัวๆยังไงไม่รู้แฮะ
“หึ” เขายิ้มมุมปากและมองมาทางฉันนิดนึง  หลังจากนั้นฉันไม่ได้พูดอะไรต่ออีกเลย หายใจแรงๆ
ยังไม่กล้า T0T นี่เขาเกลียดฉันเพราะฉันไปยุ่งเรื่องของเขารึเปล่าเนี่ย =__=
ฉันนั่งนิ่งเงียบมาตลอดทางไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ก็ยังสงสัยในใจไม่หายเพราะ ทำไมเขารู้ทางไป
บ้านฉันว่ะ -0- ฉันยังไม่ได้บอกทางสักคำเลยนะ แล้วทำไมเขารู้ล่ะ =-= แต่คิดว่าฉันจะอ้าปาก
ถามอะไรอีกหรอ ไม่หรอก ไม่อยากหาเรื่องเข้าตัวอีกเพื่อว่าเขาจะเกลียดฉันจริงๆสะก่อน T^T
“เอ่อ..พี่โทโมะค่ะ” อย่าห่วงฉันไม่กล้าถามเรื่องบ้านแน่นอน เชื่อเถอะ =w=
“มีอะไร?”
“คือ..แก้วขอโทษที่ถามเรื่องส่วนตัวพี่เมื่อกี้นะค่ะ >/\<” ฉันหันหน้าไปไหว้เขาอย่างรวดเร็ว งื้อ
มันเว่อร์ไปมั้ย T^T แต่เอาเหอะ ดีกว่าพี่โทโมะเกลียดอ่ะนะ
“เห้ย ! มาไหว้ฉันทำไม -0-” พี่โทโมะหันมามองอย่างอึ้งๆ ฉันทำเว่อร์ไปจริงๆด้วยสิ่นะ T-T
“คือ..ขอโทษค่ะ T/\T” ฉันพูดซ้ำอีกรอบ
“ฉันไม่ได้โกรธโอเคมั้ย เลิกไหว้เถอะ -_-”
“ขอบคุณค่ะ > <” ฉันเอามือลงแล้วนั่งตามเดิม พี่เขาไม่ได้เกลียดฉันสิ่นะ -0-
“ถึงบ้านแล้วจะลงมั้ย?” เขาหันมาถามฉันอ๊ะ! ถึงแล้วหรอ มิน่าล่ะเขาถึงมาสนใจท่าทางบ้าๆของฉัน
แทนที่จะมีสมาธิขับรถ =w=
“งั้นแก้วไปก่อนนะค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะที่มาส่ง > <” ฉันบอกขอบคุณพี่โทโมะแล้วกำลังจะเปิด
ประตูลงแต่พี่โทโมะก็พูดขึ้น
“ฉันอุส่าห์พาเธอมาส่ง ไม่คิดจะชวนฉันเขาไปกินน้ำให้หายเหนื่อยหน่อยหรอ” พี่โทโมะพูดออกมา
ทำให้ฉันหยุดกึก ! เขาจะให้ฉันพาเขาเข้าบ้านเนี่ยนะ =__= ถ้าเฮียเห็นคงถามยันเช้าแน่ๆ
“เอ่อ...คือ ._.” ฉันยังนั่งเอ๋ออยู่ในรถของเขา
“ว่าไงล่ะ ?” เขาพูดและยิ้มมุมปากนิดหน่อย ท่าทางแบบนี้ของพี่โทโมะมันยังไงกันแน่เนี่ย T^T
เขาอุส่าห์มาส่งฉัน แค่ชวนเขามานั่งพักกินน้ำที่บ้านคงไม่แปลกใช่มั้ย แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ ชวน
ผู้ชายเข้าบ้านป้าข้างห้องรู้ต้องเอาไปนินทาแน่เลย =[]= แล้วถ้าเฮียอยู่ในห้องแล้วเฮียรู้ล่ะก็แม่จะ
ต้องรู้แน่ๆ แง ทำไงดีล่ะ ! T0T
 
________________________________________________________
เย้วววว มาอัพแล้วค่าาาา ~ อัพช้ามากขอโทษนะค่ะที่หายไปนานนน ถ้าตอนนี้มันน้อยไปยังไง
คอมเม้นติ-ชมได้นะค่ะ ขอบคุณค่ะ ^^