[Fic] •hunhan ft.chanbaek• Bad Boy นายจอมวุ่น

intro 

[อิลู่!!!>O <มึงจะมาทันงานเลี้ยงมั้ยยเร็วๆเลยมึงงง!!]

[เออกูถึงสี่แยกหน้ามหาลัยละ แปปเดียวๆ]




"หู่...อากาศมันจะหนาวไปไหนวะเนี่ยยิ่งไม่อยากจะออกข้างนอกอยู่แต่ก็ต้องออก เห้องานเลี้ยงบ้าบออะไรของอิแบคไม่รู้แม้งขัดขวางการนอนกู"

ผมบ่นให้ใครฟังไม่รู้ ประมาณว่าบ่นให้ตัวเองฟัง จริงๆนะอากาศที่เนี่ยติดลบ แบบแทบแข็งแล้วอะ วันนี้ผมก็อุส่าห์ อาบน้ำเพราะปกติผมจะไม่ค่อยอาบน้ำ ถ้ามันขี้เกลียดจริงๆอะนะ ตอนนี้ผมเดินทางเข้ามาในมหาลัย เพื่อเข้าสู่งานเลี้ยงที่อิแบคบอกว่ามันมีเซอร์ไพร์ให้ผมโดยเฉพาะอันนี้สิที่ผมถึงยอมมางานเลี้ยงบ้าบออะไรเนี่ยไง


ไม่นานขาสั้นๆของ ผมก็เดินมาถึงตัวงานแล้วเผลอๆกลางงานด้วยซ้ำ ผมพยายามหาไอเพื่อนตัวเเสบเนี้ยจนเกือบทั่งแล้ว ดันเหลือบไปเห็นชายรูปงามคนนึ่ง ที่ใส่ชุดสูทหน้าดูโหดๆ เขาย้อมผมสีชมพูอ่อนเขาดูเท่ห์มากในงานนี้


"เฮ้ยยลู่หานทางนี้ๆๆๆ ''
อิแบคยืนโบกไม้โบกมืออยู่ใกล้ทางประตูออกงานอีกด้านนึ่ง


"อ้าว..แบคไหนมึงรอกูไงไมไม่มารับกูหน้างาน??''
ผมแกล้งโมโหใส่
"เฮ้ย..กูขอโทษกูผิดเองงง อย่าโกรธกูน้าาา "
แบคยืนทำตาประกายใส่ผม
"เออๆกูไม่โกรธละก็ได้ เออและไหนเซอร์ไพร์กู ??"
"อ้อเซอร์ไพร์ ใช่เซอร์ไพร์นี่เลย ตามกูมา.."

แบคกระชากแขนผมอย่างแรงเหมือนลูกหมาตัวน้อยขาสั้นๆ ให้เดินตามมัน แบบเร็วๆ

''อ้ะนี่ถึงละ "

แบคปล่อยแขนผมลง อย่างรวดเร็ว

"เซอร์ไพรซ์อะไรมึงเนี้ย??"
ผมทำสีหน้าไม่พอใจ
''มึงเห็นมึงจะอึ้ง"
อิแบคยักคิ้ว ได้น่าเตะมาก

ไม่นานเซอร์ไพรซ์ที่ว่าก็มาถึง มันคือผู้ชายใส่สูทสีดำ ผมสีชมพูที่ดูเด่นมากที่สุด เอ้ะเด่นมากที่สุดหรอ




"แต่นแตนแต๊นนน.."




"หูววววว"
ผมอ้าปากค้าง รูปที่เห็นนั้นคือผู้ชาย คนที่ผมเจอคนแรกที่ผมบอกเด่นที่สุดในงานนี้หน้าจริงๆของเขาเท่ห์มากๆทั้งหล่อทั้งเนียนและที่สำคัญน่าฉุดมากครับคนนี้

"เฮ้ยยอึ้งเลยชะม้ะ?"
แบคสะกิด ...

"เออ อึ้งอึ้งมากด้วย.."
แบคเดินไปข้างๆเขาคนนั้นและพูดออกมาว่า

"สวัสดีทุกคนนะครับวันนี้เป็นวันที่เราจะทำให้คนๆนึงรู้จักนะครับฮ่าๆ มาถึงคนนี้เลยนะครับเขา มีนามชื่อว่า โอเซฮุนนะครับ..!!!"


โอเซฮุน.....

โอเซฮุน.....

โอเซฮุน.....

โอเซฮุน.....



เขาชื่อว่า โอเซฮุน..... ย้ำกี่ครั้งกี่ครั้งให้จำขึ้นใจเลยทีเดียว

''สวัสดีครับ^_^''
เขาก้มโค้งอย่างสวยงาม

"หู้...!!!"
ทุกคนต่างชื่นชมในนิสัยของเขาคนนี้ ส่วนผมหน่ะหรอ หล่อแล้วยังนิสัยดีอีกเห้ออออ มันเริ่มทำให้ผมอยากเป็นเกย์แล้วซิ



"เฮ้ยยยย ลู่หานมึงอึ้งอะไรนักหนาว้ะ"


แบคพยายามสะกิดผม แต่ดันมีชายรูปงามที่ค่อนข้างสูงโปร่งที่ไหนไม่รู้มายืนบังผมกับเพื่อนไม่ให้สื่อสารกัน แต่ดูๆแล้วมันชักคุ้นๆะ เฮ้ยเดี๋ยวแป๊ปนะ !!!!


"เอ่อขอโทษนะครับ ห้องน้ำอยู่ทางไหนอะครับ คือผมไม่รู้ทางไปห้องน้ำอ้ะครับ ?"

เฮ้ยคนนั้นคือชายเทพบุตร เอ้ยไม่ใช่ละ เอ้ยเซฮุนนี่นา โอ้ยน้องลู่จะเป็นลม >O<
"เอ่ออ... ทางซ้ายมือข้างๆเวทีอะครับ ^.^"

ผมชี้นิ้วไปทางสุขา ข้างๆเวที ไอ้เรื่องห้องน้ำเนี่ย ผมไม่รู้เรื่องหรอกว่ามันอยู่ตรงในของปาร์ตี้นี่ ผมแค่ชี้มั่วๆหน่ะ :P

"อ่อ ขอบคุณครับบ :))"
เขาโค้งขอบคุณผม ถถถถ ทำไมคุณช่างทำตัวน่ารักแบบนี้หล่ะ

เซฮุนก็เดินออกไปเพื่อตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ


"เฮ้ย ลู่หาน มึงทิ้งกูทำมอยยยยย >O<"
แบคยืนหน้าบื้ออยู่ข้างๆผม

"เฮ้ยกูป่าวววว"



"มึงไม่ต้องเลยกูเห็นมึง ยืนคุยแต่กับนายโอเซฮุน อย่ามาโกหกน้ะ กูไม่ชอบ!!"
แบคทำท่าจะเดินหนี
"ก็จริง....แต่กูก็พยายามที่จะสื่อสารกับมึงน้ะแบคจ๋าาา"
ผมเดินเข้าไปง้อ พร้อมกับเอามือลูบหัวเพื่อนรักของตัวเอง

"อือ...กูหายโกรธแล้วว"

"เย้ๆ "

"เออ มึงจะกลับเลยป่าว จะนอนบ้านกูมั้ย?"
แบคถามผมขึ้นมา

"ไม่ดีกว่า พรุ่งนี้กูต้องตื่นเช้า"

"หรออออออออออออครับผมไม่อยากจะเชื่อนะครับ"
"เออ แล้วแต่ครับบบ"

งั้นให้กูไปส่งมั้ยหรือยังไง!!


"ไม่ดีกว่ากูกลับเอง ได้ ไปละโชคดี"

"เออ ฝันดีนะเว้ยยย :)"

แบคยืนโบกไม้โบกมือตามสเต็ป



#intro แล้วนะ อย่าลืมต่อ ตอนหน้านะคะ ><"