ทั้งร้าย ทั้งรัก PF

"พี่แก้ว ทำไมพี่ฟางยังไม่พื้นเลยอ่ะ"

 

     เฟย์นั่งดูพี่สาวอย่างไม่ห่าง

 

"นี่เธอ คนพึ่งจะพ้นขีดอัตรายนะ จะให้ออกไปวิ่งเล่นหรือไง"

 

     เขื่อนพูดขึ้น อย่างอดไม่ได้ ที่หญิงสาวคอยบ่นว่าทำไมยังไม่พื้น นี่ก็ 3วันแล้ว

 

"เอะ นาย พูดมากไปนะ ก็พี่สาวฉัน ฉันห่วงผิดตรงไหน"

 

"นี่เธอ.."

 

"หยุดดดด"

 

      เสียงแก้วกับโทโมะที่ห้ามทับไว้ก่อน ก่อนที่จะเกิดสงครามโลกครั้งที่ 100

 

"ชิๆ"

 

"แค่กกๆๆๆ"

 

      เสียงไอจากคนที่นอนหลับมานานดังขึ้นทำให้ทุกคนกรูเข้าไปดูอย่างเป็นห่วง+ดีใจ

 

"พี่ฟางพื้นแล้ว"

 

    เฟย์พูดอย่างดีใจ

 

"น้ำ....หิวน้ำ"

 

"อ่ะนี่น้ำ"

 

    โทโมะไปหยิบแก้มน้ำมาให้หญิงสาวดื่ม

 

"ฟาง ไม่เป็นไรแล้วนะ"

 

    แก้วดึงน้องสาวที่หวงแหนเข้ามากอดน้ำตาซึมเลย

 

"พี่แก้ว เฟย์ ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"

 

"ไม่เลยค่ะ พี่ฟาง พี่ฟางรู้มั้ยว่าพี่ฟางเกือบทำเราตายทั้งเป็นเลยนะคะ"

 

"ใช่ ฟางเกือบทิ้งเราไปนะรู้มั้ย พ่อกับแม่เสียใจมาก แม่ต้องมาเป้นลมอีก"

 

"แม่ แม่ แม่อยู่ไหนพี่แก้ว ฟางคิดถึงแม่"

 

     ฟางทำท่าจะลุกแต่เพราะหลับไปนานเลยไม่มีแรง

 

"ฟาง เบาๆสิ นี่พึ่งพื้นนะ เด๊ยว พ่อกับแม่ก็มาแล้วล่ะ"

 

"พี่แก้ว พ่อก็มาหรอก พ่อไปกับแม่ใช่มั้ย"

 

"ใช่ อ่อ ฟาง ฟางทำใจดีๆไว้นะคือว่า.."

 

"ไม่เป็นไรหรอกพี่แก้ว ฟางรู้แล้ว"

 

     หญิงสาวทำหน้าสลดลงไป เมื่อนึกถึง พี่สาวของเธอเองที่พึ่งเสียไป

 

"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเรากันแน่เนี่ย"

 

    แก้วสถบขึ้น ทำเอาพวกเราสะดุ้ง

 

"มันมีคนที่วางแผนฆ่า จินนี่ พิม และก็มีนไง"

 

       โทโมะพูดขึ้น

 

"เลวมาก ใครกันที่ฆ่ากันได้ลงคอ "

 

    ฟางกัดฟันตัวเองกรอบๆๆ

 

"มันก็น่าจะเป็นคนใกล้ตัวแน่ๆ ถ้าคนไกล มันคงไม่ทำถึงขนาดนี้หรอกนะ"

 

"นายกบ นายว่าอย่างนี้หมายความว่าไงอ่ะ"

 

"ยัย เด็กบ้าฉันชื่อเขื่อนไม่ใช่กบ"

 

"แฮะๆ โทษที"

 

    หญิงสาวหัวเราะชอบใจ ทำเอาคนโดนล้อนั้นหน้าขึ้นสีเลยทีเดียว

 

"พี่แก้ว ฟางไปเจอกับพี่พิม พี่จินนี่พี่ มีนด้วยแหละ"

 

     ฟางพูดทำเอา ป๊อปปี้ ที่ดื่มน้ำ ถึงกับพ้นออกมาเป็นสาย

 

"เฮ้ย เฮีย เต็มหน้าผมหมดเลย"

 

"เธอว่าไงนะ"

 

"ก็บอกว่าฉันเจอพี่สาวฉันมา พี่จินนี่บอกว่าดูแลตัวเองด้วย และฝากดูแลพวกนายอีกด้วยนะ พี่สาวฉันเป็นพวกนายมาก แต่พี่มีนพยายามจะบอกอะไรฉันก็ไม่รู้ แต่มันเหมือนมีแรงกดดันอย่างไงอย่างนั้นแหละ"

 

"หรอ ไม่ต้องหรอกพวกเราดูแลตัวเองได้ ดูแลตัวเองเองดีกว่า ยัยเด็กเตี้ย"

 

"ใครเตี้ยกันยะ ไอ้หมี"

 

"อาฮะ เฮียได้ฉายาใหม่อีกแล้วแฮะ"

 

    เขื่อนพูดขึ้นแล้วขำกับชื่อใหม่ของป๊อปปี้ 

 

"พวกนายเป็นอะไรกับพี่ฉันหรอ"

 

"โอ้ สาวน้อย พวกเราก็เป็นว่าที่พี่เขยเธอไง แต่ก็เป็นได้แค่ว่าทีนะ เพราะว่าพี่สาวเธอทิ้งเราไปแล้ว"

 

    เขื่อนพูดขึ้น

 

"นายไม่เสียใจหรอ"

 

"ก็เสียใจอะนะ แต่ก็ต้องทำใจ เพราะยังไงก็เอาคืนมาไม่ได้"

 

"นั้นสิ ยังไม่ทันได้เจอก็จากกันไปสะแล้ว"

 

     ฟางพูดก้มหน้าลงต่ำ เธอก็คงจะเสียใจมาก ไม่แพแฟนของพี่สาวหรอก ทุกคนก็เสียใจหมดกับการสูญเสียอ่ะนะ มันโหดร้ายมาก 

 

"แล้วพวกนายชื่ออะไรกันหรอ"

 

   แก้วถามขึ้น

 

"ฉันชื่อโทโมะฉันกับป๊อปปี้เป็นพี่ของเขื่อนอ่ะนะ"

 

"อืม พวกนายอายุเท่ากันเลยหรอ"

 

"ใช่ แล้ว"

 

"อืม ฉันชื่อแก้ว ส่วนนี่ฟาง และนี่เฟย์ น้องสาวฉันเอง"

 

"ยินดีที่ได้รู้จักล่ะกันนะ"

 

"อืม"

 

"พี่แก้ว ฟางเบื่อ ฟางอยากกลับบ้าน"

 

"ไม่ได้นะฟาง ฟางต้องรอดูอาการก่อน"

 

"แต่ว่า..."

 

"ไม่ได้แต่เลยยัยเด็กเตี้ย เธอต้องรอดูอาการก่อน"

 

"ชิ ก็ได้"

 

   แอ๊ด

 

   เสียงประตูเปิดออกมาพร้อมกับพ่อและแม่ของเค้าที่เดินเข้ามากอดลูกสาวทั้งสามคน

 

 

"ลูกแม่ พื้นแล้วหรอลูก"

 

"ค่ะ ฟางหายแล้ว ฟางคิดถึงแม่จังนะคะ"

 

    หญิงสาวกอดมารดาที่ไท่ได้เจอตั้ง 20ปีเลย

 

"ทานข้าวก่อนนะลูกๆ พรุ่งนี้จะได้กลับบ้านแล้วนะเด็กดี"

 

     พ่อกับแม่ช่วยปลอบเรา3 คนเราก็นั่งกินข้าวกินยานอน 

 

ตอนนี้พวกผมสามพี่น้องก็กลับมาบ้านแล้วล่ะครับ

 

                  บ้านจิระคุณ

 

"เฮ้ย วันนี้เป็นอะไรที่น่าเบื่อจริงๆเลย"

 

"ใช่ๆเฮีย พรุ่งนี้และสินะ ที่จะนำศพสาวๆไปที่สุสาน"

 

"อืม"

  

    ป๊อปปี้ตอบนิ่งๆ เค้าลืมเธอไม่ได้จริงๆ เค้าต้องหาคนผิดมาลงโทษให้ได้

 

"นี่พี่ เมื่อคืนผมฝันว่ามีนมาหาผม มีนบอกว่า ฝากดูแลน้องสาวเค้าด้วย เพราะว่าจะมีคนมาคอยทำร้ายอยู่ห่างๆ น่ะ บอกว่า รักน้องสาวให้มากๆนะ"

 

"ห๊ะ จริงหรอ"

 

    ป๊อปปี้ตกใจกับสิ่งที่เขื่อนพูดขึ้นมา นี่จะบอกว่า พิม มีน จินนี่ บอกเค้าให้ดูแล เฟย์ ฟาง แก้ว เพราะจะมีคนมาทำร้ายอีกงั้นหรอ

 

"จริงหรอเขื่อน"

 

"ใช่พี่ แถมยังบอกอีกว่า อย่าเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ต่อไปนี้ให้เราเดินหน้าต่อไป อย่าจมปักกับอดีต เพราะว่ามีคนรอเราอยู่้"

 

"ยิ่งพูดยิ่งงงเว้ย เขื่อน"

 

"โธ่เฮีย พิม มีน จินนี่บอกว่า ให้เราไปเจอคนที่ดีว่าไง แบบว่า เราจะเจอคนที่ใช่ไง"

 

"อืม ฉันเชื่อที่ไอ้เขื่อนพุดนะ เพราะพิมก็พูดแบบนี้กับฉัน"

 

"แกอีกคนหรอโทโมะ "

 

"อืม ใช่"

 

"จินนี่บอกฉันว่า เนื้อคู่ฉันมาอยู่ตรงหน้าแล้ว ฉันก็ยังงงอยู่นะ ว่าเค้าพูดเรื่องอะไร"

 

"นั้นสิ แต่ว่า มันมีคนที่จ้องทำร้ายทุกคนที่ยุ่งเกี่ยวกับเราทุุกคนมั้ยเฮีย"

 

"อืม ใช่ แต่ว่าใครกันล่ะ"

 

"ขอเวลาหน่อยล่ะกัน"

 

     จริงๆแล้วเค้าก็พอรู้ว่าใครเป็นคนทำ แต่ไม่มีหลักฐานเฉยๆอ่ะนะ รอให้ทันชัดกว่านี้ล่ะกัน

 

ตอนนี้ พวกเค้าอยู่ในช่วงปรับปรุ่งหัวใจตัวเองมากกว่า ไม่ว่าอนาคตจะไม่มีคนที่เค้ารักอยู่ข้าง เค้าก็จะอยู่ให้ได้ เพื่อเธอคนนั้น คนที่ขอไว้ว่าให้ดูแลผู้หญิงคนหนึ่ง ผมก็จะทำให้ เพื่อนเธอครั้งสุดท้ายก้พอ