เกลียดไม่ลง tk

สนามบิน
พี่โมะะะ สาวน้อยวิ่งมากอดผู้เป็นพี่ชายด้วยความคิดถึง
ยัยฟางงงง คิดถึงจังเลย โทโมะเอ่ยกับน้อง
พี่โมะหล่อขึ้นเป็นกองเลยนะ ฟางเอาใจพี่ชายอย่างโทโมะ
ไม่ต้องมาอ้อน หิวมั๊ยกินไรป้ะหรือจะกลับคอนโด 
เห้ยพี่โมะมีคอนโดด้วยหรอไปๆกลับคอนโด อยากเห็น ฟางรีบวิ่งไปที่รถ
คอนโด 20:00
ว้าววววพี่โมะอยู่คนเดียวหรอซื้อซะใหญ่โตเชียว
ก็รอฟางกลับมาไงกะจะให้เลยอ้ะ โทโมะพูดพร้อมกับยิ้มให้น้อง
ขอบคุณนะคะ
ฮึก....หื้ออออออ เสียงของร่างบางทำให้ฟางสงสัย
พี่โมะ ซ่อนใครไว้ ถามพี่ชาย
บอกชื่ออ้ะบอกได้แต่ถ้าให้บอกสถานะอ้ะพี่ไม่รู้ ร่างสูงเศร้าขึ้นมาทันที
เดี๋ยวฟางจัดการให้นะ วิ่งยิ้มไปเปิดประตู
แกร๊ก
หื้ออออออออออ 
พี่คนสวยเป็นอะไรค้ะ ฟางถามร่าบาง
เจ็บ..ฮึก ร่างบางพูดแล้วชี้ไปที่ข้อเท้า สาเหตุที่ข้อเท้าเจ็บและแดงก็คือร่างบางนั้นวิ่งพยายามจะให้โซ่หลุด
พี่โมะทำอะไรพี่ ถามแล้วจ้องรอคำตอบ
หึ้กหื้อ ร้องไห้จนไม่สามารถพูดอะไรได้
โอเคค้ะไม่เป็นไรเดี๋ยวฟางไปเอายามาทาให้นะคะรอแปบนึง
หน้าห้อง
พี่โมะ ขอกุญแจและก็ยาทา ฟางบอกโทโมะ
เอาไปทำไร 
เอามาก่อนแล้วจะออกมาคุยด้วย ฟางพูด
ในห้อง
เมื่อเข้ามาฟางก็ทายาให้แล้วปลดโซ่ออกจนแก้วหลับไปฟางจึงเดินออกมา
พี่โมะ ทำแบบนี้ไม่เกินไปหน่อยหรอ เดินมาถามพี่ชายที่นั่งอยู่
ทำอะไร ถามฟาง
ก็พี่เล่นล่ามโซ่ซะขนาดนี้กะจะไม่ให้เขาไปไหนเลยหรอ เขาเป็นผู้หญิงเขาเป็นคนนะเห็นเขาเป็นอะไรกัน ข้อเท้าพี่เขาแดงมากร้องไห้ยังไม่หยุดเลย ฟางรู้ว่าพี่โมะทำเพราะรักแต่ถ้ารักแบบนี้มันทำร้ายกันนะ ฟางพูดพร้อมเดินไปห้องที่โทโมะเตรียมให้
'ขอโทษนะแก้ว' ได้แต่คิดในใจเพราะปากหนักเกินไปที่จะพูด
ห้องนอน 
โทโมะเดินมานั่งที่เตียงแล้วลูบหน้าร่างบางพร้อมก้มลงจุ้บที่หน้าผาก 
ขอโทษนะครับคนดีของโมะ พูดกับร่างที่ไร้ความรู้สึกของแก้ว แล้วแทรกตัวหลับไปในที่สุด
 
 
 
 
ช่วยเม้นโหวตหน่อยน้า รักโมะแก้ว