เกลียดไม่ลง tk

สนามบิน

พี่โมะะะ สาวน้อยวิ่งมากอดผู้เป็นพี่ชายด้วยความคิดถึง

ยัยฟางงงง คิดถึงจังเลย โทโมะเอ่ยกับน้อง

พี่โมะหล่อขึ้นเป็นกองเลยนะ ฟางเอาใจพี่ชายอย่างโทโมะ

ไม่ต้องมาอ้อน หิวมั๊ยกินไรป้ะหรือจะกลับคอนโด 

เห้ยพี่โมะมีคอนโดด้วยหรอไปๆกลับคอนโด อยากเห็น ฟางรีบวิ่งไปที่รถ

คอนโด 20:00

ว้าววววพี่โมะอยู่คนเดียวหรอซื้อซะใหญ่โตเชียว

ก็รอฟางกลับมาไงกะจะให้เลยอ้ะ โทโมะพูดพร้อมกับยิ้มให้น้อง

ขอบคุณนะคะ

ฮึก....หื้ออออออ เสียงของร่างบางทำให้ฟางสงสัย

พี่โมะ ซ่อนใครไว้ ถามพี่ชาย

บอกชื่ออ้ะบอกได้แต่ถ้าให้บอกสถานะอ้ะพี่ไม่รู้ ร่างสูงเศร้าขึ้นมาทันที

เดี๋ยวฟางจัดการให้นะ วิ่งยิ้มไปเปิดประตู

แกร๊ก

หื้ออออออออออ 

พี่คนสวยเป็นอะไรค้ะ ฟางถามร่าบาง

เจ็บ..ฮึก ร่างบางพูดแล้วชี้ไปที่ข้อเท้า สาเหตุที่ข้อเท้าเจ็บและแดงก็คือร่างบางนั้นวิ่งพยายามจะให้โซ่หลุด

พี่โมะทำอะไรพี่ ถามแล้วจ้องรอคำตอบ

หึ้กหื้อ ร้องไห้จนไม่สามารถพูดอะไรได้

โอเคค้ะไม่เป็นไรเดี๋ยวฟางไปเอายามาทาให้นะคะรอแปบนึง

หน้าห้อง

พี่โมะ ขอกุญแจและก็ยาทา ฟางบอกโทโมะ

เอาไปทำไร 

เอามาก่อนแล้วจะออกมาคุยด้วย ฟางพูด

ในห้อง

เมื่อเข้ามาฟางก็ทายาให้แล้วปลดโซ่ออกจนแก้วหลับไปฟางจึงเดินออกมา

พี่โมะ ทำแบบนี้ไม่เกินไปหน่อยหรอ เดินมาถามพี่ชายที่นั่งอยู่

ทำอะไร ถามฟาง

ก็พี่เล่นล่ามโซ่ซะขนาดนี้กะจะไม่ให้เขาไปไหนเลยหรอ เขาเป็นผู้หญิงเขาเป็นคนนะเห็นเขาเป็นอะไรกัน ข้อเท้าพี่เขาแดงมากร้องไห้ยังไม่หยุดเลย ฟางรู้ว่าพี่โมะทำเพราะรักแต่ถ้ารักแบบนี้มันทำร้ายกันนะ ฟางพูดพร้อมเดินไปห้องที่โทโมะเตรียมให้

'ขอโทษนะแก้ว' ได้แต่คิดในใจเพราะปากหนักเกินไปที่จะพูด

ห้องนอน 

โทโมะเดินมานั่งที่เตียงแล้วลูบหน้าร่างบางพร้อมก้มลงจุ้บที่หน้าผาก 

ขอโทษนะครับคนดีของโมะ พูดกับร่างที่ไร้ความรู้สึกของแก้ว แล้วแทรกตัวหลับไปในที่สุด

ช่วยเม้นโหวตหน่อยน้า รักโมะแก้ว