รักของเรา...NOT Love U
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.23 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
23) 23:ฝุ่น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
คำว่ารักมันกลายเป็นฝุ่นไปแล้ว
อะไรที่หวัง ก็พังไปตั้งนานแล้ว
แต่ชีวิตไม่รู้ทำไม มันยังคงค้างคาใจ
ไม่มีวันใดที่ฉันไม่จดจำ
ก็คำว่ารักยังจำได้อยู่เสมอ
หลับตาทุกครั้งยังเจอเธออยู่ตรงนี้
ความเข้มแข็งที่ฉันเข้าใจ อ่อนแอลงทุกนาที
อยู่ดีๆ ใจก็ร้องไห้อีกครั้ง
ยังคิดถึงเธอเหลือเกิน ได้ยินมั้ย
เธอยังอยู่ในหัวใจ ของฉัน
ข่มตานอนทุกคืน ยังฝันยังเห็นว่าเรารักกัน
เธออยู่ที่ไหน คิดถึงเธอ
ชาตินี้ไม่มีสิทธิ์เจอ จบแล้วก็เข้าใจ
แต่จะให้ทำยังไง เมื่อในหัวใจยังจดจำ
คำว่ารักยังพอให้ต่อชีวิต
ยังทำให้คิดถึงวันเก่าๆ เหล่านั้น
ได้แต่หวังลึกๆ ในใจ จะมีบ้างไหมสักวัน
สิ่งที่ดีๆ เหล่านั้นจะกลับมา
ยังคิดถึงเธอเหลือเกิน ได้ยินมั้ย
เธอยังอยู่ในหัวใจ ของฉัน
ข่มตานอนทุกคืน ยังฝันยังเห็นว่าเรารักกัน
เธออยู่ที่ไหน คิดถึงเธอ
ชาตินี้ไม่มีสิทธิ์เจอ จบแล้ว ก็เข้าใจ
แต่จะให้ทำยังไง เมื่อในหัวใจมีแต่เธอ
" พี่ป๊อป..." แก้วยืนมองพี่ชายที่เล่นกีต้าร์พร้อมกับร้องเพลง อยู่ในห้องนอน อย่างเงียบเหงา เธอเพิ่งจะเคยเห็นมุมที่เศร้าและเหงาแบบนี้ของพี่ชาย
" ทุกอย่าง มันเป็นเพราะฉันสินะ เธอถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ " ป๊อปปี้พูดกับตัวเองเบาๆ แล้วยิ้มอย่างสมเพขตัวเอง ที่เป็นคนทำทุกอย่าง แต่กลับต้องมานั่งเจ็บแบบนี้
" พี่ป๊อป " แก้วเดินเข้ามาเรียกชื่อพี่ชาย ป๊อปปี้รีบปาดน้ำตาก่อนจะหันกลับมาหาน้องสาว แก้วน้ำตาเอ่อล้นที่ขอบตา ก่อนจะเข้าไปกอดพี่ชาย
" แก้วรักพี่นะ " แก้วพูด ก่อนจะร้องไห้อย่างหนัก ป๊อปปี้อดที่จะน้ำตาซึมไม่ได้
" อะไรจองเราเนี่ยหึ... อยู่ดีดีก็มาบอกรักพี่ " ป๊อปปี้พูด กับแก้ว พร้อมกับลูบผมของสาวน้อยเบาๆ
" แก้วรู้ว่าพี่ยังรักพี่ฟางอยู่ แก้วไม่รู้ว่าทำไมตอนนั้นพี่ป๊อปถึงทำร้ายพี่ฟาง ทำไมถึงทำแบบั้นกับพี่ฟาง แต่แก้วเชื่อว่าทุกอย่างที่พี่ป๊อปทำ มันไม่ใช่ความต้องการของพี่ป๊อปจริงๆๆ " แก้วพูด
" แก้วจะช่วยพี่เอง " แก้วพูดแล้วคลายกอดป๊อปปี้
" ช่างมันเถอะ ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว พี่ก็สมควรแล้วที่จะได้รับผลแบบนี้ ฟางมีโทโมะดูแลแล้ว พี่เชื่อว่ามันจะดูแลฟางได้ดีกว่าพี่ " ป๊อปปี้พูด
" ฮึกฮือออ " แก้วปล่อยโฮอีกครั้ง
" แก้วเกลียดตัวเอง ทำไมแก้วต้องไปรักเขาด้วยพี่ป๊อป ทั้งๆที่รู้ว่าเขารักพี่ฟางมากขนาดไหน ทั้งๆที่โดนเขาทำร้าย ทั้งๆที่โดนเขาเอาเปรียบ แก้วก็ยังรักเขา " แก้วร้องไห้ แล้วระบายออกมาอย่างอัดอั้นใจ ให้ป๊อปี้ฟัง
" ........... " ป๊อปปี้กอดน้องสาวแน่นกว่าเดิม 2 พี่น้องกอดกันร้องไห้ก่อนจะหลับไปกันด้วยความเพลีย
" ฟางพรุ่งนี้ไปเที่ยวกันไหม " โทโมะเดินเข้ามาออดอ้อนฟางที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะทำงาน
" ที่ไหนคะ แล้วพรุ่งนี้ไม่มีงานหรอ " ฟางถาม
" ไม่มีครับ แล้วก็ไม่บอกหรอก เซอร์ไพรส์ " โทโมะพูดแล้วยักคิ้วให้ภรรยา
" อ่ะอะ่ เอาที่สบายใจ แต่ว่าทำไมมันเหม็นๆๆคะ อายน้ำหรือยังเนี่ย " ฟางพูดแล้วทำหน้าที่เหยเก
" อาบน้ำแล้วนะ เนี่ยหอมจะตาย อ้าว.. ฟาง " โทโมะพูดพร้อมกับจะก้มลงหอมแก้วฟาง แต่หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
" เป็นอะไรไปฟาง " โทโมะเดินตามเข้าไปก่อนจะลูบหลังให้หญงสาวที่โก่งคออาเจียนไม่หยุด
" ไม่รู้เหมือนหันโทโมะ ฟางเหม็น เอ่อ โมะใส่น้ำหอมอะไรมาหรือเปล่า ทำไมมัน อ้วกก แหวะ " ฟางพูดกัยโทโมะก่อนจะหันกลับไปอาเจียนต่อ
" เปล่านะฟาง " โทโมะเห้นท่าไม่ดี เลยออกมาตามเฟย์ให้ไปดูฟางแท เพราะถ้าตัวเองเ้้ขาไปต้องทำให้ฟางอาเจียนหนักกว่าเดิมแน่แน
" พี่ฟางเป็นะไรกันแน่ " เฟย์ประคองฟางมานอนที่เตียง
" เป็นยังไงบ้างเฟย์ " โทโมะเดินเข้ามา พร้อมกับชุดนอนตัวใหม่ ที่เขาเพิ่งจะให้คนออกไปซื้อมาให้ใหม่
" ดีขึ้นแล้วแหละ แล้วนี่โมะเปลี่ยนชุดหรอ " ฟางพูด
" อืม ก็ฟางเหม็นนี่ เลยให้คนออกไปซื้อใหม่ดีกว่า ชัวรืกว่าด้วย เป็นไงบ้าง ไปหาหมอไหม " โทโมะเดินเข้าไปแล้วเอามืออังที่หน้าแล้วลูบผมฟางอย่างอ่อนโยน
" ไม่เป็นไร สงสัยนอนน้อยนะ ช่วงนี้งานเยอะไปหน่อย เดี่ญวพักเสร้๗ก็คงหายแล้วละ " ฟางยิ้มให้โทโมะ ก่อนจะค่อยหลับตาลงเพื่อพักผ่อน
" ดื้ดจริงๆ เมียใครว้ะเนี่ย " โทโมะพูดแล้วก้มลงจุมพิตฟางเบาๆก่อนจะห่มผ้าห่มให้แล้วเดินออกมาที่ระเบียง โดยที่มีเฟย์เดินตาามมาด้วย
" พี่โมะ ..."
" ว่าไง เรายังไม่นอนอีกหรอ ไม่ต้องเป็นห่วงฟางนะ เดี่ยวพี่ดูและเอง " โทโมะพูดยาวกับเฟย์
" เฟย์.... "
" .......??? "
" ถ้าเฟย์จะบอก ว่าเฟย์มีความรัก พี่จะว่าเฟย์ไหม "
" ใครละ " โทโมะมองหน้าน้องสาวที่เลิ่กลั่ก ไม่ยอมมองหน้าเขา
" ... พี่ตอบคำถามเฟย์มาก่อน "
" ก็ถ้ามันรักเราจริง มันก็ต้องผ่านด่านของพี่ได้ ว่าไง ใคร" โทโมะพูด
" ช่างมันเถอะคะ เฟย์ก็แค่ถามเล่นๆ อย่างเฟย์เนี่ยโหดจะตายใครจะมารัก.. จริงไหม " เฟย์พูดอย่างเสร้าๆ ก่อนจะมองไปที่ท้งอฟ้า
" ใครบอก น้องสาวสุดแสบของพี่คนนเนี้ยน่ารักจะตาย ไอ้พวกที่ไม่มาจีบ ที่มันกลัวนะ เพราะมันปอดไง.. น้องสาวพี่นะเก่ง คนที่จะมาคู่ด้วยก็ต้องเก่งมากกว่า ถึงจะดูแลน้องพี่ได้ เข้ใจไหม " โทโมะพูดแล้วโอบไหล่เฟย์เอาไว้ โดยยที่เฟย์ยิ้มบางให้โโมะ
" แล้วเฟย์ ขอถามหน่อยนะ "
" พี่ยังรักพี่ฟางเต้มร้อยอยู่หรือเปล่าพี่โมะ "
" กะ ก็ เต็มร้อยดิ ถามอะไรแปลกๆ " โทโมะเงียบไปสักพักใหญ่ๆๆก่อนจะตอบกลับมา
" พี่โมะเฟย์รู้นะ ว่าความสัมพันธ์ของพี่กับแก้ว เป็นยังไง เฟย์ไมรู้หรอกนะว่าควมรู้สึกที่พี่มีต่อแก้วจะเป็นยังไง แต่ที่เฟย์รู้คือแก้วรักพี่มาก เหมือนกับที่พี่รักพี่ฟางมาก .. เฟย์เชื่อว่าพี่จะดูแลพี่ฟางได้ แล้วเฟย์ก็เชื่อว่าถ้าพี่ฟางรู้ว่าพี่ไม่ได้รักพี่ฟางแล้ว พี่ฟางก็พร้อมที่จะหลีกทางให้ ขอแค่พี่อย่าทำให้มันสายเกินไป " เฟย์พูด
" ปกติเราไม่ชอบตระกูลนั้นไม่ใช่หรอ ไงวันนี้มาพูดแบบนี้ละ "
" แก้วก็เป็นคนดี แต่คนที่เฟย์เกลียดคือพี่ชายเธอไม่ใช่ตัวเธอ เอาเถอะคะ ถือสะว่าเรื่องนี้เฟย์ไม่เคยพูดนะ ถ้าพี่อยากไปหาเธอ พรุ่งนี้ เธอจะไปที่พัทยา ไปคนเดียว เฟย์ไปนอนละนะ บาย" เฟย์พูดแล้วเดินออกไป โทโมะยื่นคิด ว่าจะเอายังไงต่อไปดี
หวัดดี เรื่องนี้ไม่สนุกแล้วอ่า55 จะตัดตอนให้จบละพูดเลย 55
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
