พ่อบ้านปีศาจ ภาคชิเอลเป็นปีศาจ บท3 YAOI 18+

"เอาหล่ะนายน้อยไปกันได้แล้วครับ" เซบาสเตียนหันมาบอกยิ้มๆ //พูดจบเซบาสเตียนก็เดินนำนายน้อยของเขาเดินออกจากที่พักตรงไปยังปากทางขึ้นเขาซึ่งระยะทางกว่าจะไปถึงทางขึ้นใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง ซาตานหนุ่มเดินนำไปหยิบนาฬิกาพกมาดูเวลาเป็นระยะๆ ระหว่างทางพวกเขาเจอสัตว์ป่าบ้าง ทั้ง งู
"อ๊าากก งู!!!! เซบาสเตียนนน มันจะกินหัวฉันแล้ว" ชิเอลร้องโวยลั่นเมื่อเดินอยุ่เจองูเหลือมตัวเท่าขาพ่อบ้านโผล่หัวลงมาจากกิ่งไม้ที่พวกเขาเดินลอดผ่าน อ้าปากกว้างจะงาบหัวเขาอยุ่แล้ว
ฟิ้ววววว เซบาสเตียนเพียงแค่ปาดมีดตัดคอเจ้างูเหลือมผู้ชะตาขาด จนคอขาดสะบั้นเลือดไหลโชกลงมาเปลื้อนตัวชิเอลหมดเลย ทำให้เด็กหนุ่มถึงกลับช๊อคหมดสติไปทันที
"0 0 นายน้อย"เซบาสเตียนเข้ามาพยุงตัวไว้ไม่ให้นายน้อยของเขาล้มหัวโขกพื้น แล้วอุ้มพามานอนพิงโคนต้นไม้ใหญ่แล้วเดินไปเอาถังน้ำไปตักน้ำที่ลำธารมาลาดตัวนายน้อยเขาในทันที
ซู่ซู่ซู่!!!!! เสียงสาดน้ำของพ่อบ้านจอมโหดเพื่อล้างเลือดของงูและปลุกเด็กที่กำลังสลบไสลให้ฟื้นคืนสติ
" ฮึก"ชิเอลถึงกลับสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจและจากความเย็นเฉียบของน้ำในลำธารที่เซบาสเตียนตักใส่ถังมาราดใส่ตัวเขาจนเปียกโชก 
"ฟื้นแล้วสินะครับนายน้อย"ผู้ที่สาดน้ำมองยิ้มๆที่เห็นนายน้อยฟื้นคืนสติเขาก็โล่งใจ 
"ไอบ้า ไออีกาซาดีส แกนะแก ราดมาได้หนาวนะเฟ้ย ไอบ้า!!"ตื่นขึ้นมาก็โวยวายใส่ทันที ลุกขึ้นกำหมัดแน่นเตรียมจะชกหน้าคนสาดน้ำใส่เขาอย่างโมโห
เซบาสเตียนใช้ถังน้ำเปล่าๆตั้งรับหมัดเล็กๆไร้พิษสงของชิเอลไว้ได้ จนเป้นเหตุให้คนที่พุ่งหมัดใส่ กระแทกเข้ากับก้นถังเข้าอย่างจัง ถ้ายามปกติเขาคงยอมให้ชกไปแล้วแต่ในยามนี้เขาอยุ่ในสภานะครูฝึกจึงต้องโหดเข้าไว้เพื่อฝึกนายน้อยให้เข้มแข็ง
" โอ๊ยยย เจ็บบบบ ฮึกๆ"ชิเอลแหกปากร้องลั่นน้ำตาครอในทันทีด้วยความเจ็บมือ ข้อนิ้วแดงเถือกเลยทีเดียว
"นายน้อยต่อยมาโดนก้นถังเองนะครับ หึหึหึ"เซบาสเตียนพุดเสียงเยาะๆออกจะสะใจหน่อยๆที่ได้แกล้งเด็กคนนี้ได้อีก
"หนอยแก"ชิเอลสบทเบาๆจ้องหน้าพ่อบ้านดวงตาแดงๆเอามือกุมอีกมือที่ไปชกเข้ากับก้นถังน้ำเมื่อครุ่นี้ทั้งโมโหและเจ็บใจ แต่ก็ทำไรไม่ได้ ตอนนี้เขาพยายามที่จะไม่ให้น้ำตาไหลออกมามากที่สุดเท่าที่จะอดกลั้นไว้ได้
เซบาสเตียนเดินไปนั่งลงตรงหน้าเอาผ้ามาพันมือนายน้อยเอาไว้ไม่พูดอะไรอีกเพราะเดี่ยวนายน้อยจะร้องไห้ออกมาจริงๆ เขาก็อดสงสารไม่ได้อยุ่ดี
"พันไว้เดี่ยวก็หายเจ็บครับ"เซบาสเตียนบอกด้วยเสียงที่นุ่มนวลอ่อนโยนลงกว่าก่อนหน้านี้
ชิเอลหลับตาลงพยายามข่มอารมโกรธเคืองพ่อบ้านเอาไว้ ก้มมองมือตนเองที่มีผ้าพันแล้วรีบชักมือหนีพ่อบ้านเอาลงมากุมไว้
"นายน้อยผิดเองที่มาชกโดนถังนะ ผมแค่ป้องกันตนเองนิดหน่อย"เซบาสเตียนบอกแก้ต่างให้ตนเอง
ชิเอลหลับตาหันหน้าหนีหายใจเข้าออกลึกๆช้าๆเพื่อข่มอารมตนเองไม่ให้วุ่วาม เพราะตอนนี้เขาไม่ได้อยุ่ในสภานะที่จะปริปากบ่นใดๆได้เพราะอยุ่ระกว่างการฝึกกับครูฝึกจำเป็นผู้นี้ เด็กหนุ่มเอามือปาดเช็ดน้ำตาออกแล้วลุกขึ้นยืนด้วยตัวเอง
เซบาสเตียนผละถอยออกมาปล่อยให้นายน้อยของเขาพยายามยืนหยัดช่วยเหลือตัวเองให้ได้มากที่สุด ยิ่งนายน้อยเข็มแข็งมากเท่าไหร่ พลังปีศาจในกายก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเป้นทวีคุณ
"ไปต่อ"ชิเอลหันมาสั่งแล้วเดินนำไปเองเลย แต่ก็ต้องถูกเซบาสเตียนเบรคไว้จับแขนดึงกลับเพราะว่า
"นายน้อยทางนั้นเป็นหน้าผา จะโดดลงลำธารหรือขอรับ ภูเขาอยู่ทางนู้น"เซบาสเตียนเตือนด้วยความหวังดี แกมขำนิดๆพร้อมกับรีบจุงมือพาหันกลับเดินไปอีกทาง
"0///0 กะก็แล้วทำไมไม่บอกก่อนเล่า" คนไปผิดทางถึงกลับเขินหน้าแดงไปเลยทีเดียว นี่เขาทำบ้าอะไรอยู่กันแน่นะ ปล่อยไก่ไปตัวเบ่อเร่ออีกแล้วให้ตายสิ
"หึหึหึ "เซบาสเตียนแอบขำ มองนายน้อยด้วยความเอ็นดู แล้วจุงพาเดินไปตามทาง ระหว่างทางพบเจอสัตว์ป่าน้อยใหญ่ มีทั้งที่น่ารัก และอัตรายอย่างพวก เสือป่า
"ว๊ากกกก เสือ ช่วยด้วยยยย เซบาสเตียน"ชิเอลร้องลั่นวิ่งหนีเสืออุตหลุด นี่กว่าจะไปถึงภูเขาเขาคงจะเป้นอาหารให้เหล่าสัตว์ป่าไปเสียก่อนเป็นแน่
"เฮ้อ"เซบาสเตียนได้แต่ถอนหายใจแล้วส่ายหน้า ก่อนจะโดดขึ้นคล่อมเสือแล้วทำให้มันเชื่องได้อย่างง่ายดาย
แผลบๆ เจ้าเสือผู้เชื่องแล้วแทนที่งับขามันกลับใช้ลิ้นเลียหน้าชิเอลแหย่เล่น
- - ชิเอลโดนเสือเลียหน้าเลียตาจนเปียกไปอีกตามเคย
"อ๊าาากกฉันจะไม่ทนแล้ว "ชิเอลลุกขึ้นวิ่งเตลิดแบบไม่รู้ทิศทาง
"นายน้อยรอเดี่ยวครับ อย่าวิ่งหนีสิ รอผมก่อน!!!"เซบาสเตียนวิ่งตามไป เจ้าเสือป่าเชื่องก็วิ่งตามไปจะเล่นกับชิเอลอีก ท่าทางมันจะติดใจเด็กหนุ่มซะแล้วสิ
ชิเอลวิ่งเตลิดเข้าไปในป่าลึก เขาไม่รุ้สักนิดว่ากำลังมุ่งหน้าไปทางหน้าผา เส้นทางที่อันตรายยิ่งกว่าสิ่งที่พ่อบ้านได้เตือนไว้ก่อนหน้านี้ มันคือหน้าผาแห่งความตาย
"นายน้อยอย่าไปทางนั้นหน้าผา 0 0"เซบาสเตียนร้องห้ามแต่ไม่ทันเสียแล้วชิเอลวิ่งไปไม่ดุทางจนสะดุดลากต้นไม้หน้าคมำ กลิ้งหลุนๆลงไปตามทางลาดชัน
"อ๊าาาาากกก"ชิเอลหลับตาแน่นรอรับชะตากรรมที่จะตกลงไปที่หน้าผา สายลมแห่งความตายเยือกเย็นพัดพาตัวเขากลิ้งไปเรื่อยๆ เขาสัมผัสได้ว่าขาของเขาเย็นเฉียดและไม่มีพื้นรองรับ ตัวของเขากำลังเกาะก้อนหินเล็กๆที่หมิ่นเหม่จะหลุดออกจากผืนดินในไม่ช้านี้ ลำตัวของเขาตกห้อยต่องแต่งอยุ่ที่หน้าผาสูงชันไม่อาจคาดคะเนความลึกได้ 
"อึ้บ อื้อ อื้ดดดด ช่วยด้วยยยย ช่วยด้วยยย!!!!"ชิเอลกำลังห้อยต่องแต่งอยุ่ที่ริมหน้าผา พยายามตะเกียกตะกายตัวขึ้นมาแต่ยิ่งเขาขยับหินที่เขากำลังเกาะอยู่นั่นค่อยเคลื่อนขยับจะหลุดลอกออกจากผืนดินไปเสียให้ได้ ซึ่งในอีกไม่ช้าหากเขายังขึ้นไปบนฝั่งไม่ได้เขาก็จะตกเหวตายไปทันที
"นายน้อยย!!!" เซบาสเตียนพุ่งไถลไปตามทางลาดแล้วไปคว้าแขนชิเอลเอาไว้ได้ทันก่อนที่เด็กหนุ่มจะตกลงไปที่เหวลึก ที่พื้นเบื้องล่างมิใช่ธารน้ำไหล มันคือเหวลึกที่ไม่อาจหยั่งถึงได้ ตกลงไปคือตายลุกเดียว
เซบาสเตียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกพรางดึงนายน้อยของเขามากอดไว้ปลอบโยนเด็กของเขาให้หายตื่นกล้วหรือเสียขวัญ
ชิเอลหลับตาแน่นหายใจถี่กระชั้นด้วยความเสียขวัญเกือบไปแล้วถ้าพ่อบ้านมาดึงแขนเขาไม่ทันป่านนี้เขาคงตกลงไปตายแล้วแน่ๆ
"ไม่เป็นไรแล้วนะครับ"เซบาสเตียนกอดและปลอบอยุ่สักพักหนึ่ง แล้วเขาก็อุ้มนายน้อยพากลับไปจุดที่เจอเสือ เพื่อเดินทางไปยังภูเขาต่อ
"อืม"ชิเอลพยักหน้ารับ ตอนนี้เขาหายตกใจจากเหตุการณ์เมื่อครู่นี้แล้ว พรางเอาแขนกอดคอพ่อบ้านไว้หลับตาปล่อยให้ตนถูกอุ้มไปจนถึงทางขึ้นเขาเลย เขาไม่อยากเดินแล้ว 
"หึหึหึ "เซบาสเตียนได้แต่ยิ้มขำๆ มืโอบอุ้มนายน้อยของตนตรงไปยังทางขึ้นเขาอย่างรวดเร็ว
และเพียงไม่นานพวกเขาก็เดินทางมาถึงทางขึ้นเขา 
"เอาหล่ะถึงแล้วนายน้อย ผมไม่อุ้มแล้วนะครับ"เซบาสเตียนบอกก่อนจะปล่อยตัวชิเอลลง
"ชิ"ชิเอลจิปากอย่างไม่ค่อยสบอารมสักเท่าไหร่ ก็เขาไม่อยากฝึกนี่นา 
"เตรียมตัววิ่งนะครับ เดี่ยวผมจะตามไป ก่อนจะฝึกในระดับต่อไปต้องวอมร่างกายก่อน"เซบาสเตียนบอกด้วยท่าทีจริงจัง
"เดินไปได้มัย"ชิเอลหันมาต่อรอง
"ไม่ได้ขอรับต้องวิ่ง"พุดจบเซบาสเตียนก็เสกวัวกระทิงตัวใหญ่ขึ้นมาจากอากาศธาติให้มาไล่ควิดเด็กที่กำลังถูกฝึก
"เอ้ย นั่นมัน 0 0"ชิเอลถึงกลับตกใจเบิกตากว้าง เมื่อเห็นเจ้าวัวกระทิงตัวขนาดมหึมา กำลังพ่นลมที่จมูกฟุดฟัดๆ ขาหน้าข้างหนึ่งควิดพื้นจนฝุ่นตลบ เจอแบบนี้หากไม่วิ่งเขาคง โดนควิดตาย!!!
"0 [] 0 ว๊าากกกกกกกกกก "ชิเอลไม่รอช้าสองเท้าที่ไร้พลังนั่นซอยเร็วจี๋วิ่งหนีไม่คิดชีวิตกันเลยทีเดียว เจ้าวัวกระทิงก็วิ่งไล่ล่าตามมาติดๆ
"ไอบ้า แฮ่กๆไหนบอกแค่วอมไง แฮ่กๆๆแบบนี้มันวอมร่างกายตรงไหน!!!! อ๊ากกกก อย่าตามมาเจ้ากระทิงบ้า!!! " ชิเอลร้องลั่นวิ่งขึ้นเขาเร็วจี๋
"พยายามเข้านะครับนายน้อย "เซบาสเตียนตะโกนเชียร์ไล่หลังมายิ้มกริ่มขบขันกับท่าทางการวิ่งแบบไม่คิดชีวิตของนายน้อย
"อ๊าาาาาาาากกกกกก ช่วยด้วยยยย อย่าตามมา อย่าาาาา" ชิเอลวิ่งหนีวัวกระทิ่งขึ้นเขาไปอย่างรวดเร็วหน้าแปลกที่เวลาหน้าซิ่วหน้าขวานแบบนี้ร่างกายของเขากลับมีกำลังวังชาผิดกับตอนปกติลิบลับเลยหรือนี่เป็นผลของการฝึกกันแน่นะ
เซบาสเตียนแปลงเป็นอีกาบินขึ้นไปบนฟ้าคอยติดตามดูนายน้อยตลอดเวลา เผื่อเกิดอะไรไม่คาดฝันขึ้นเขาจะได้ช่วยเหลือนายน้อยได้ทันท่วงที
"แฮ่กๆๆๆเหนื่อย แฮ่กๆๆ อื้ออออ"ชิเอลวิ่งไปจนแทบจะหมดแรงแล้ว เขาหันมาดูเห็นเจ้าวัวกระทิ่งวิ่งตรงมาไล่ขวิดเขาไม่มีทีท่าจะหยุดเลย 
"อ๊าาาากกกก มันโหดเกินไปแล้ว เซบาสเตียน!!!" ชิเอลร้องลั่น วิ่งไปเหงื่อแตกไป หัวใจของเขาเต้นรัวเร็ว ขาเริ่มล้าแล้วนี่เขาวิ่งมานานแค่ไหนแล้วนะ
"วิ่งไปครับ"อีกาเซบาสเตียนสั่งเสียงดุๆ
"แฮ่กๆๆๆไม่ไหวแล้วบอกให้ไอ้กระทิงบ้าแฮ่กๆๆๆหยุดไล่ล่าฉันที"ชิเอลร้องสั่ง ขาของเขาแทบจะวิ่งไม่ไหวแล้ว หากเร่งความเร็วอีกเขาคงล้มแน่ๆ
เซบาสเตียนสั่งให้วัวกระทิงไล่ตามช้าลงเพื่อเปิดโอกาสให้นายน้อยผ่อนแรงการวิ่งลง แต่ยังไม่สั่งให้หยุดวิ่ง
"วิ่งไปครับ อย่าหยุดค่อยๆผ่อนแรงวิ่งให้ช้าลง พยายามอย่าให้ล้มนะครับ หายใจทางปากเพื่อให้ความเหนื่อยชะลอช้าลง วิ่งไปให้สม่ำเสมอห้ามหยุด"เซบาสเตียนพูดพรางเปลี่ยนร่างกลับมาเป็นชายร่างสุงชุดพ่อบ้านตามเดิม เดินตามไป
"ไม่ไหวแล้ว ขามันล้าแล้ว แฮ่กๆอยากพักแล้วแฮ่กๆ"ชิเอลร้องโวยหน้าแดงกล่ำหัวใจเต็นเร็ว ขาแทบจะขวิดกันเอง เขากำลังจะล้มในไม่ช้า
"วิ่งไปเรื่อยๆครับห้ามหยุด"เซบาสเตียนสั่งเสียดุ บทจะโหดเขาก็โหดน่าดูเลย
"ใจร้าย เซบาสเตียนใจร้าย แฮ่กๆๆ "ชิเอลร้องโวยวายไปวิ่งไปไม่นานขาของเขาก็ขวิดกัน
ตุ้บ !!!
"โอ๊ะ > _< "แล้วชิเอลก็ล้มหน้าคะมำไปกับพื้น เนื้อตัวของเขาเลยเต็มไปด้วยแผลถลอกและฝุ่นโคลน หมดสภาพเลยทีเดียว
"นายน้อย"เซบาสเตียนรีบวิ่งมาดูว่านายน้อยเป็นยังไงบ้าง 
ฟู่ๆๆ เจ้าวัวกระทิงกลับมาเชื่องเดินมาดูด้วยอีกตัว มันเอาเท้าเขี่ยๆก้นเด็กที่หกล้มไปเมื่อครู่นี้ท่าทางจะห่วงใยไม่แพ้คนที่เสกมันมาเลยทีเดียว
"- -+ "ชิเอลหันมาจ้องหน้าวัวกระทิงที่มาเขี่ยๆก้นเขา และตัวคนเสกมันมาด้วยความหงุดหงิดปนขุ่นเคืองใจ แต่ก็ไม่ปริปากบ่นใดๆเพราะถ้าบ่นเขาอาจจะโดนหนักหว่าที่เป็นอยุ่ก็ได้ 
เซบาสเตียนไม่ช่วยเขาปล่อยให้นายน้อยลุกขึ้นมาด้วยตัวเอง เพราะตอนนี้อยุ่ระหว่างการฝึกเขาต้องฝึกให้นายน้อยเข้มแข็งยืนหยัดด้วยตัวเองมากที่สุดเท่าที่จะฝึกฝนได้
"ลุกขึ้น"เซบาสเตียนสั่งเสียงดุ 
ชิเอลนอนนิ่ง เขายังไม่อยากลุกขึ้นเพราะเมื่อยขาและเหนื่อยสุดๆ เหงื่อโทรมกายเลย นี่แค่วอมร่างกายยามเช้าเองนะ ถ้าฝึกจริงจะหนักขนาดไหนเขาไม่อยากจะคิดเลยจริง ชักอยากกลับบ้านที่เมืองมนุษย์แล้วสิ ไม่อยากแข่งหรือฝึกอะไรแล้ว
"นายน้อย ลุกขึ้นเดี่ยวนี้นะครับ จะนอนไปถึงไหน"เซบาสเตียนสั่งเสียงดุ ท่าทางจะไม่ปรานีคนถูกฝึกเลยทีเดียว
"ลุก!!!"เซบาสเตียนสั่งย้ำอีกครั้ง
ชิเอลยังนอนคว่ำอยุ่บนพื้นเขายังไม่อยากทำไรทั้งนั้นขอนอนเถอะไม่ไหวแล้ว
"นายน้อยลุกเดี่ยวนี้เลยครับ ต้องวิ่งต่อ" ควับ !!เซบาสเตียนเอาไม้เรียวฟาดก้นคนนอนคว่ำไปหนึ่งทีแรงๆ 
">///< โอ๊ยย!!"คนถูกตีถึงกลับสะดุ้งรีบพลิกตัวนอนหงาย เอามือลุบบั้นท้ายตนเองป้อยๆ
"ลุกครับ"เซบาสเตียนสั่งเสียงเรียบมองด้วยสายตาดุๆ เขาไม่ฉุดปล่อยให้นายน้อยลุกขึ้นมาด้วยตัวเอง
"เจ็บนะ ทำไมชอบตีฉันอยุ่เรี่อยเลย "ชิเอลร้องโวยวาย ค่อยๆลุกขึ้นมานั่งมองจ้องหน้าคนตีเขาแบบไม่พอใจสุดๆ ในใจเขาขุ่นเคืองอยากแย่งไม้เรียวเจ้าครูฝึกนี่มาหักทิ้งชะมัดเลย
"ก็นายน้อยดื้อนี่ ลุกขึ้นได้แล้วครับ ทำไมชอบให้ผมทำโทษอยุ่เรื่อยเลยล่ะครับ"เซบาสเตียนก็โต้กลับไปบ้าง
"เจ้าบ้าใครชอบการถูกลงโทษกันเล่า ฉันแค่ขอพักบ้างอะไรบ้างไม่ได้เลยหรือไง จะใจร้ายเกินไปแล้วนะ เซบาสเตียน!!!"ชิเอลโต้เถียงเสียงแข็งกร้าว มองไม้เรียวในมือพ่อบ้านด้วยความอยากจะหักมันทิ้งจริงๆ
"อูยยย... เจ็บ..."ชิเอลค่อยลุกขึ้นยืนเอามือลูบๆถูๆก้นตนเองมันยังแสบๆคันๆอยู่ยังไม่หายเจ็บ เพราะเซบาสเตียนฟาดมาค่อนข้างแรง
"อย่ามัวแต่อิดออดสิครับ วิ่งไปต่อได้แล้ว วิ่งไปให้ถึงบนยอดเขาเลยครับ ผมจะปล่อยกระทิงน้อยแล้วนะ ถ้าไม่รีบหนีโดนมันขวิดไม่รุ้ด้วย"เซบาสเตียนพูดเสียงเรียบๆผละถอยออกหลีกทางให้กระทิงน้อยของเขาเตรียมไล่ล่าชิเอลต่อ
"0 0 เฮือก ดะ ดะเดี๋ยว!!!" ชิเอลรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งทันทีก่อนที่เขาจะโดนเจ้าวัวกะทิงขวิดเอา ตอนนี้มันทำท่าจะไล่ล่าเขาแล้ว 
"สุ้ๆนายน้อย"เซบาสเตีนนทำได้แค่เชียร์ให้กำลังใจเท่านั้นและเดินตามไป
"ว๊าากกกกกก"ชิเอลแหกปากร้องลั่นเมื่อเขารุ้สึกว่าเจ้ากระทิงน้อยที่ตัวใหญ่กว่าเขาหลายเท่านั้นกำลังไล่ขวิดมาด้วยความเร็วกว่าตอนแรกๆเสียอีก